Dan zou ik daar een goed gesprek over aangaan. Het is tenslotte ook zijn gezin en hond. Ik vind het verbazingwekkend hoe vaak ik hier op zp lees dat mannen alles aan hun vrouw overlaten. Was dit voor het huwelijk en de kinderen ook al zo? Mag toch helpen hopen dat de vrouwen dan niet verder waren gegaan met zo'n man? Of is dit alleen in de beleving van de vrouwen het geval. Doet de man wel genoeg, maar wordt het de vrouw gewoon teveel waardoor ze voelen dat de man te weinig doet?
Ik verbaas me vooral hoeveel vrouwen dit laten gebeuren én zelf de excuusjes bedenken: hij doet het niet goed genoeg, hij doet het 'anders', hij doet het te langzaam... Nou en?!? Zou ik ook zo doen als het vervolgens van me overgenomen werd. Oefening baart kunst hè, maar dan moet je het ook wel uit handen willen geven
Ik zou wat eerder de dag beginnen, dan heb je zoveel meer tijd en rust. Boodschappen zoveel mogelijk 1x per week, meeste eten kun je s ochtends voorbereiden scheelt s middags weer hoop tijd. Hond combineren met rondje kids. S avonds als kids op bed liggen rondje stofzuiger, was overdag. Iedereen eigen zooi wat opruimen en dan is het toch prima te doen?
Ligt er aan of ik moet werken. Maar als ik moet werken gaat het zo: 06:30 opstaan, aankleden, haar+make-up en tanden poetsen 06:50 hond laten plassen 07:00 brood smeren drinken klaar zetten + koffie zetten, hond eten geven 07:10 kinderen uit bed 07:15 kinderen eten, zelf mijn tas in pakken en nog een wasje ophangen 07:30 kind 1 helpen aankleden en haren doen 07:40 kind 2 haren doen 07:50 in de auto naar oma of kdv 08:10 naar mijn werk , ik eet in de auto Ik ruim op en maak schoon in de avond. Daar heb ik smorgens echt geen zin in. En mijn vent is 5 dagen van huis dus die kan ook geen zooi maken, scheelt een hele hoop
Je oudste van 4 kan prima opruimen als je haar dit leert Ook zichzelf aankleden, kleding gewoon van te voren klaar leggen Je man kan zijn eigen rotzooi opruimen maar zolang jij het blijft doen vind ie het wel makkelijk
Dat zal zeker ook meespelen inderdaad. Sommige vrouwen geven zelf onvoldoende uit handen. Maar er zijn ook vrouwen die aangeven dat de man gewoon niets doet. Alleen maar voor de tv hangen of op hun telefoon zitten. Als dit ook al het geval was toen ze samenwoonden dan begrijp ik niet waarom er getrouwd wordt en kinderen komen. Dan kan je toch van tevoren weten dat je er een extra kind (lees:echtgenoot) bij krijgt.
Ik eet altijd samen met mijn dochter, dus ook 's ochtends. Verder hebben we ook niet echt een schema, ik kijk per dag wat er gedaan moet worden. Als het zulk warm weer word laat ik de boel de boel en zoeken we verkoeling op (bos, speeltuin met zwembadje, naar opa en oma met zwembadje in de tuin etc.). Als dochter 's avonds dan in bed ligt doe ik gauw een rondje. Nou scheelt het ook enorm veel dat mijn vriend ook gewoon 'dingen' doet, zoals stofzuigen, koken, boodschappen doen, opruimen. Overigens laten we de boodschappen 1 x per week bezorgen. En dochter helpt ook met opruimen. Vindt ze nog leuk ook om te doen
Als ik werk ben ik om 4u30 al weg dus man doet alles in de ochtend: Hond uitlaten en eten geven Overhemd strijken Kind wakker maken, aankleden en wegbrengen (7u30) Nu zit ik gedurende de zwangerschap thuis, maar doet hij in de ochtend nog steeds die dingen. Ik haal zoontje om 15u op van opvang en ben alleen met hem tot 18u30 ongeveer. Dan spelen we wat, laten we samen de hond uit, kook ik soms wat vooruit als dat lukt, geef ik zoontje eten. Man komt dan thuis en doet zoontje in bad, terwijl ik het eten maak en beneden al het speelgoed opruim , of andersom. Dan zoontje naar bed en kunnen wij eten in een opgeruimd huis. Als zoon huilt wisselen we af wie er naar boven gaat. Wassen draai ik meestal, hang ik vaak zelf op, maar als ik geen zin heb, laat ik het staan voor hem, of doen we het ff samen, is gezelliger. In het weekend draait hij de was ook wel. Hij laat sowieso 's avonds de hond uit, door mijn vroege diensten lig ik vaak ook vroeger in bed. Is mijn man voor werk 's avonds niet thuis, of is hij een paar dagen in het buitenland (gebeurt regelmatig), dan neem ik het natuurlijk over. Mijn motto is: als manlief een stapje terug doet, doe ik dat ook. Moet je eens zien hoe lang dat duurt Wij werken allebei fulltime, waarschijnlijk één van de redenen dat we er zo in gegroeid zijn. Maar nu zit ik thuis door zwangerschap en wijken we niet veel van onze afspraken af: als ik nl alles zou kunnen, was ik gewoon aan het werk geweest. Kinderen, hond etc is een gezamenlijke keuze, dus gezamenlijk aan te pakken. We doen ook veel suffe klussen samen, dan klets je nog wat en ben je sneller klaar. Edit: oh, en we hebben ook een schoonmaakster 1x per week 3 uurtjes.
Op werkdagen als ze naar het kdv gaan 5.15 opstaan en hond uitlaten 6u zelf ontbijten 6.15 mezelf klaarmaken 6.30 kinderen eruit en wassen/aankleden/haren doen 6.50 kinderen ontbijten 7.15 tandenpoetsen 7.20 naar het kdv 7.30u naar het werk
Ja ben ik met je eens. En dan een wonder verwachten dat mannen ineens proactief mee gaan draaien in het huishouden is dan eigenlijk niet helemaal eerlijk (maar wel terecht).
Kinderen van 4 kunnen inderdaad al heel wat, maar ja, als papa niet het goede voorbeeld laat zien... Tja, dan denkt een kind ook; waarom ik wel? TS; als je man iets doet, neem je het dan over of laat je hem zijn gang gaan? Ik vind hier inderdaad verschil in zitten. Als een man maar probeert en probeert en het is nooit goed bij z’n vrouw dan denk ik ook stik de moord erin. Maar hij kan ook echt niks doen en dan is het tijd voor een gesprek. In mijn ogen eigenlijk al te laat want die afspraken hadden hiervoor al gemaakt moeten zijn.
Wauw, tot half negen in bed? Hahah daar zou ik een moord voor doen intussen. Hier is het al vijf jaar voor half zeven feest. Maar daardoor heb ik wel veel tijd in de ochtend. Mijn man werkt ook fulltime, ik drie ochtenden. Het huishouden doe ik zelf, maar wil ik ook. En als ik wil dat hij wat doet, dan delegeer ik dat. Maar dat is wellicht een idee, iets eerder opstaan, zodat je wat tijd voor jezelf hebt, of juist alvast wat in het huishouden kunt doen. Maar goed, hoe ik het doe: Werkdag: 6.30 opstaan en direct brood en drinken maken voor de kids, die eten dit op voor de tv. Ook maak ik dan de tasjes klaar. Intussen douche ik en kleed ik me aan en make up op. Dan gaan de kids vaak even spelen en ik ontbijten en begeleid ze een beetje. Daarna kleed ik de jongste aan en haren kammen van de oudste. Dan ga ik de vaatwasser opruimen en geef ik de katten eten. Meestal stofzuig ik nog even of mijn dochtee snel de kruimels weg en gooi evt een wasje erin. Dan is het vaak rond 7.50 en tijd om naar de opvang en school te gaan. Als ik niet werk ontbijt ik mee met de kids en doe ik het huishouden vaak nadat dochter op school zit. Dan is mijn zoon wel thuis, en betrek ik hem er vaak bij. Die houdt al van stofzuigen en de vaatwasser inruimen.. haha kijken of ik die beter kan opvoeden dan zijn papa op huishoudelijk vlak Dus, delegeren, de lat minder hoog leggen, je man om hulp vragen en soms gewoon loslaten.. hopelijk kun je er wat mee.
Mijn oudste is 5,5 die gaat om zes uur alleen naar beneden. De jongste heeft bijna geen middagslaapje meer, sindsdien slaapt hij weer langer.
Hier hebben ze een slaapwekker. Die staat op 07:15 en voor die tijd mogen ze hun kamer niet uit behalve als ik ze kom halen. Werkt prima ik hoor mijn dochter regelmatig smorgens tegen der broertje zeggen dat ie nog niet naar mama mag anders heeft ie een probleem
Typisch zo'n geval.weer van vrouw heeft altijd alles gedaan in huis (of dat nou is omdat hij niks doet of omdat hij niks meer doet omdat hij het volgens vrouw niet goed doet, of dat vrouw verwacht dat ie dingen doet uitzichzelf en zij niet vraagt) en als er kinderen zijn is er meer werk en verandert er verder niks. Vrouw krijgt nog meer op dr bordje. Ik snap echt niet dat dit anno 2019 nog voorkomt. @ts praat met je man. Zeg dat het je op deze manier teveel wordt en spreek uit wat je van hem verwacht. Spreek af wat hij kan doen als vaste taken om jou te ontlasten. En stop idd met zijn zooi opruimen.
Ik ken meerdere topics van jou en je moet echt die vent van je eens een schop onder zn reet verkopen. Wat een figuur zeg.