Onze dreumes van bijna 14 maanden slaat en knijpt ons nogal veel! Hij lijkt het woord aaien maar niet te snappen.. Hij grijpt ons dan ineens vol in ons gezicht en ook bijv tijdens het voeden zit hij continue in m'n nek te knijpen en te doen. Ik probeer wel van alles (tikje op de hand, alleen nee zeggen, negeren etc). Maar nog steeds heeft hij het niet door, dat slaan en knijpen gewoon pijn doet en niet mag. Iemand tips?
Herinner me dit ook nog goed van ons zoontje. Hier was het een fase.. inderdaad gewoon blijven doen wat je al doet. Zeggen dat het pijn doet, niet leuk is..
Pak zijn handje en zeg op ferme toon nee, niet knijpen. Als je dat een weekje consequent doet komt de boodschap wel over.
Hier helpt ook niks. Dan til ik hem op, komt er zo'n grijns op zijn mond en dan krijg ik een mep. Hem een tikje geven zou ik nooit doen, jij zegt dat hij het niet mag, maar jij mag het wel? Dat is onduidelijk. Ik zet mijn zoontje altijd weer op de grond, hij is een schootkind, dus vindt dat heel erg. Niet dat het helpt hoor, het hoort er gewoon even bij denk ik.
Heel herkenbaar en heel pijnlijk. Hier een pleegzorgdreumes die dat ook de hele tijd doet. Vind het niet echt grappig. Maar hij heeft af en toe zo'n bui. Hij doet het hier vooral wel als hij moe of gefrustreerd is. Hier ook hand weghalen en nee zeggen. Als hij door gaat zet ik hem op de grond. Als ik hem daarna weer oppak stopt hij vaak wel. Maar het blijft nog niet lang hangen. Mijn dochters hadden ook wel een fase dat ze het erg deden. Vooral tijdens het voeden. Dan zat ik helemaal onder de knijpen en krassen. Bij hun is het over gegaan dus hoop dat het bij hem ook gebeurd.
Dat gaat over hoor. Ze weten gewoon echt niet wat ze doen. Duidelijk blijven zeggen dat het zeer doet of auw roepen. Maar niet te hard haha, mijn man riep een keer heel enthousiast auw en dochter schrok daar toendertijd zo van dat ze ging huilen
Ook leren voelen hoe aaien voelt. Dus zelf je kleintje aaien en benoemen dat je aait. Vervolgens zijn handje pakken en samen jouw arm aaien en daarna samen zijn eigen hoofdje of armpje aaien. Hier hielp het in elke geval.
Dit inderdaad. En dan kan je nog met zijn hand over jouw hoofd aaien en erbij zeggen kijk aaien, dat is wel lief.
Wat ik deed, is hem dan zachtjes knijpen in zijn zij.. Daar kan hij niet tegen en begint te schaterlachen. En ik pakte zijn handje vast om mij te aaien. Woorden doen hier ook weinig, of je moet echt kwaad worden.. zl had vorige week aan het borsthaar van papa getrokken en zo hard, dat ml het uitschreeuwde van de pijn. Zl schrok zo erg dat hij begon te huilen en in mijn armen dook. Sindsdien is het trekken aan elk soort haar niet meer aan bod gekomen. En tussen mijn mannen was het 5 minuten later weer koek en ei Zl heeft trouwens wel door dat oma begint te lachen als hij aan haar bril zit. Bij ons doet hij dat niet omdat we met een boze blik en stem zeggen dat het niet mag.
Oh hier word ik er ook gek van. Wat ik doe is haar arm stevig vastpakken en wegtrekken. Ondertussen zeggen dat ze niet mag slaan/knijpen. Dat ze wel mag aaien en kusjes geven. Al deze tijd hou ik stevig haar handje vast. Maar doet ze het drie keer achter elkaar mag ze naar de gang.
Leren aaien! Hier hebben we dat ivm 3 katten en een oppas met honden al snel geleerd. Als ze nu slaat zeggen we 'au', ga maar aaien, dat is wel lief en dan roept ze meteen 'aai, aai!' en krijgen we een aai. (Ze bijt af en toe wel, want snapt kusjes niet altijd even goed, maar dat gaat ook steeds beter)
Onze dochter doet het ook steeds vaker. Alleen slaan, knijpen doet ze niet. Ik pak dan haar arm vast en zeg dat ze niet mag slaan en dan zet ze een pruillip op. Ze weet wel wat aaien is, want als ik zeg aaien, dan wrijft ze met haar handje over mijn gezicht (ook niet altijd) en zegt 'aaa'. Wij leren haar ook al een tijdje dat ze moet aaien, omdat ze onze hond nog wel eens wilde slaan of aan de haren wilde trekken.
We deden hier ook leren aaien i.p.v. slaan, maar soms leek hij dat gewoon niet te begrijpen. Dan zette ik hem gewoon even bij me weg, ergens bij z'n speelgoed ofzo en een volgende keer als hij sloeg probeerde ik het weer. Uiteindelijk is hij het wel gaan snappen. Sinds dien heb ik op dat gebied een brave dreumes (tot nu toe) hij slaat, knijpt en bijt eigenlijk nooit.
Hier pak ik ook haar hand en zeg heel streng: NEE! Ze schrok hier in het begin van. Ik pak daarna haar handje en zeg en doe aai.. Het begint binnen te komen, soms wil ze slaan en dan zegt ze nee, of ze houdt ineens in en gaat lachen en aait over je gezicht. Ze gaf zelfs kopstoten! Op een gegeven moment mijn hoofd zo gedraaid dat als ze het deed het haar zelf zeer deed. Was ook gauw over. Ik denk ook echt dat ze geen idee hebben dat het niet mag of dat het zeer doet.