Beste meiden, Ik zit met iets waar ik een beetje hulp bij nodig heb! Het zit namelijk zo, in maart 2007 zijn wij gestopt met de pil en nu dus ong. 1.5 jaar bezig, na 9 maanden was het raak alleen dat werdt in de 6e week een miskraam. Wij zijn al naar de gyn geweest en hebben wat testjes gehad zoals zaadonderzoek, inwendige echo's, en paar bloedond. en getest op chlam. tot dusver alles redelijk, zaad niet helemaal optimaal (16mil.) maar genoeg om mee zwanger te worden (zo is gebleken). Het advies luidde dan ook om nog even te "oefenen"tot februari en daarna verdere stappen te ondernemen (liefst was ik gelijk ergens mee begonnen maarja..) De afgelopen x was ik 3 dagen overtijd dus helemaal gek aan het worden, op de ochtend dat we het testje gingen doen werd in ong... Ik zat gelijk echt te brullen, manlief zei dat ik maar even rustig aan moest doen en dat het allemaal wel goed zou komen,.. Stel ik me nou aan meiden of kunnen jullie dit beter begrijpen, het is niet dat ik me echt druk maak dat ik geen kinderen kan krijgen alleen ik word soms wel bang.. Kennen jullie wel verhalen waar na het 1,5 jaar toch ineens spontaan ging?
Meid ik ben zelf nog niet zo lang bezig maar ik kan je zeker wel begrijpen hoor. Denk dat dit iets is waar je elke dag mee bezig bent of je nou wil of niet. Heel erg veel succes en ik hoop echt dat je snel zwanger bent.
Wat lief dat je een berichtje voor me achterlaat, ik lees al lang mee maar heb nooit iets durfen te schrijven, misschien dat dit me iets meer rust geeft,...jij bent nog niet zolang bezig schrijf je?....Ik hoop dat het voor jouw dan niet zo lang duurt!....want op ten duur komen er soms maanden van het "moeten"...zucht!
Ik ben ok nog niet zo lang bezig maar toch wilde ik je even wat moed in praten. Ik snap dat je het moeilijk los kan laten en dat het soms kan lijken als of je weer "moet" maar probeer toch positief te denken. Natuurlijk kan het ook naar 1,5 jaar nog spontaan lukken. Probeer er weer plezier aan te beleven. Meid ik hoop echt voor je dat het nog voor feb. zal gaan lukken!
Ehm met net zo lang bedoel ik dat dit ronde twee is dat we er voor gaan. Mijn eerste zwangerschap was een kadootje omdat het eigenlijk niet helemaal nog de bedoeling was. Eenmaal zwanger en helaas een MK hebben we besloten om alle anticonceptie achterwegen te laten en er voor te gaan. Voor nu moeten we nog niet veel en is het allemaal nog leuk maar denk dat als het lang duurt daar inderdaad wel verandering in komt ook al wil je het niet.
Ik begrijp je heel goed, zelf ben ik in september 2005 gestopt met de pil. In 2006 zijn we doorverwezen naar de gyn,verschillende onderzoeken gedaan.Bij mij werd PCO geconstateerd en bij mijn mannetje was net als bij jullie het zaad niet helemaal zoals het moest zijn.Ik mocht met clomid starten. Een week voor de kerst 2006,bleek ik zwanger te zijn,dit is helaas in februari 2007 misgegaan.Daarna verder gegaan met clomid,tot augustus,want toen belde ik naar de assistent om een vervolgafspraak,kreeg ik een receptje thuisgestuurd,maar nog geen afspraak. Op een gegeven moment ben ik ook helemaal geflipt en ben niet meer teruggegaan, dit jaar in mei heb ik weer een miskraam gehad. Ik heb me voorgenomen,dat als ik nu ongi word,dan bel ik op en eis ik een afspraak. Maar zoals je vraag was,het kan na 1,5 jaar in principe nog altijd spontaan. heel veel sterkte.
Ja ik heb in mijn omgeving ook een aantal vrouwen die pas na een hele tijd spontaan zwanger werden (1tje zelfs na 7 jaar!). En dat je een keer zwanger bent geworden (ondanks miskraam) schijnt een goed teken te zijn. Zelf heb ik al een gezonde dochter en ben nu sinds januari bezig voor een 2de. Ook in maart een miskraam gehad (en voordat ik zwanger werd van onze dochter ook een miskraam). Ondanks dat ik weet dat we dus kinderen kunnen krijgen kan ik me behoorlijk druk lopen maken omdat het nu wel een tijd duurt, dus ik kan me het supergoed voorstellen dat je enorm baalt en je zorgen maakt. Sterkte en ik hoop dat het snel gaat lukken.
Ik ken iemand die is na 5 jaar zwanger geraakt, en een vriendin van me na 1.5 jaar. Het is bij iedereen verschillend..Hoop dat je snel zwanger mag wezen..!succes..
ik kan me ook wel vinden in jou verhaal. wij zijn januari 2007 gstopt met de pil en ook wij hebben nog niets. behalve 3 miskramen waarvan 1 bbz. gelukkig zijn we nu ook onder controle bij de gyn. alleen bij ons beginnnen de onderzoeken net. we hebben bloed laten prikken en dit word onderzocht (uitslag duurt 4 maanden) zodra ik nu weer ongesteld word gaan ze een of ander onderzoek in de baarmoeder doen met zout water. maar de gyn zei wel: waarschijnlijk hebben jullie gewoon 3 x "pech" gehad, en lukt gaat het de volgende x wel goed. Er is dus zeker een kans dat je na 1.5 jaar (of langer) nog spontaan zwanger raakt.
Hey meid, Probeer positief te blijven, deze weg is zeker niet een van de makkelijkste, vooral omdat je heel veel geduld moet hebben. Helaas gaat het bij sommige niet zo makkelijk en wij zijn daar 1 van. Zelf probeer ik me te focussen op andere leuke dingen. Af en toe krijg ik natuurlijk een dipje, maar dat mag wel en hoort erbij. Het raakt je soms erg omdat je ook heel graag zwanger wilt worden.. Helaas is het bij ons nog niet gelukt om 'spontaan' zwanger te worden, maar heb de hoop niet verloren.. elk moment kan er van alles gebeuren toch? En spontaan zwanger worden ook! Dikke knuffel meid! Hoop dat je snel zwanger mag worden.
Wat een lieve woorden allemaal, ik had niet verwacht dat me dit goed zou doen! echt bedankt meiden! Het is ook wel zo dat ik me niet al te druk moet maken, maar toch ben ik er stiekem erg vaak mee bezig, en ik zorg er zelf redelijk voor dat mijn mannentje dat niet alijd even veel mee krijgt, nou is het wel echt een vent waar je lekker mee kan praten en is hij vreselijk lief en wil hij zelf nog gister kindjes als morgen.. maar hij gelooft dat alles goed komt, en zegt dat geduld een schone zaak is.. ik wil dus niet al te geobsedeerd worden snap je.. Vrij veel van mijn vriendinnen zijn al moeder van 1 of 2 kindjes, de een doet er al 3 jaar over en zijn al veel KI pogingen mislukt de ander hoeft er bij wijze maar na te kijken en raakt zwanger, dus ik weet dat het nog langer kan duren... Ik moet denk ik gewoon nog even geduld hebben,.. Linnie: Praten jullie er veel over of kun jij het iets beter van je afzetten en heb je de omgeving enzo erover verteld?... en hoop dat je ook zeker snel zwanger raakt! Enise het is inderdaad waar wat je schrijft over dat deze weg niet zo makkelijk is, ik lees dat jullie nog ietsje langer opweg zijn als ons.. sorry voor mijn gezeur als ik jouw zo'n positief berichtje lees,.. lopen jullie bij een gyn?.. EN hopen dat ook jij zeer snel zwanger wordt! THNX meiden alweer!
Hey meis, Ik snap heel goed dat je er verdrietig en moedeloos van wordt. Vooral als je ziet dat het bij sommige anderen zo snel gaat. Wij zitten ook al weer een tijdje in de MMM en een spontane zwangerschap hebben wij haast geen kans op. Toch probeer ik ook positief te blijven en me op andere dingen te storten. Hoewel ik ook weleens een dag heel verdrietig ben, en dat mag ook best. Ik wil je heel veel sterkte, kracht en geduld toe wensen en hoop dat jullie in februari niet terug hoeven komen bij de gyn, maar gewoon lekker aan het zwangeren zijn. Liefs Zora
Ja hoor! Hier een heel positief verhaal. Ik ben na 14 rondes zwanger geraakt, ontpilrondes meegerekend. De maand dat ik zwanger ben geraakt had ik eigenlijk de moed opgegeven. Onze relatie begon er erg onder te lijden. Alles draaide dwangmatig om zwanger raken, seks rond de eisprong en dan testen. Die bewuste maand heb ik besloten, wel heel verdrietig, om er maar vanuit te gaan dat het bij ons niet natuurlijk zou gaan lukken. Dat bracht mij rust. Mijn man en ik konden weer wat dichter bij elkaar komen. Die maand heb ik alleen op mijn eisprong gelet, maar er niet naar gehandeld. Een paar weken later stond ik met een positieve test in mijn handen en nog een paar weken later bleek zelfs dat we een tweeling krijgen. En dit alles zonder hulp van medicatie. Ik merkte wel dat zodra ik zwanger raakte, ik ook verhalen van andere mensen begon te horen over hoe lang zij erover hadden gedaan. Ik vond het echt opvallend hoeveel stellen er langer dan een jaar over hadden gedaan om zwanger te raken. Ik post dit vaak op het forum. Als ik had geweten dat meer mensen er langer over doen om zwanger te raken, had ik me mischien niet zoveel zorgen gemaakt over mijn eigen vruchtbaarheid. Ik hoop dat ik je op deze manier een hart onder de riem heb gestoken.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je het na zoveel tijd wel moeilijk gaat vinden hoor! Wij zijn nog maar net bezig, en hebben al een kindje dus kan er niet echt over meepraten maar je vroeg naar verhalen ook van anderen.... Een bevriend stel van ons is 15 maanden bezig geweest. Vaak een paar dagen overtijd maar nooit was het raak. Na een jaar zijn ze naar de huisarts gegaan en is er onderzoek gedaan. Aangezien zij geen een keer raak hadden werd zij ook gelijk grondig onderzocht, ze zagen die dag dat er een eisprong aan zat te komen en stuurden naar huis met de mededeling het te proberen en als ze weer ongesteld werd (of niet ) moest ze terugkomen. Nou je raad het al, die maand is ze zwanger geraakt! Na 15 maanden dus toch nog spontaan. 3 december is ze uitgerekend! Ik wil je heel veel sterkte wensen, ik kan me niet voorstellen hoe het moet zijn zo lang op je grote wens te moeten wachten. Hopelijk kun je wat troost vinden in het feit dat het medisch gezien dus wel mogelijk is. Ik snap dat ze je nog even willen laten proberen maar ik denk dat als je er echt onder gaat lijden het wel slim is toch nog een keertje naar de huisarts te gaan. Heel veel succes en hopelijk ben je toch nog gewoon snel zwanger!
Hoi hoi! Ik ken iemand die is uiteindelijk na 3 jaar spontaan zwanger geworden. Ze zou net aan de medicatie voor KI, maar ze moest nog 1 ongie afwachten...Die kwam dus niet. Ik vind het maar een groot raadsel waarom de ene vrouw meteen zwanger is en de ander pas na maanden en maanden proberen. Ben zelf nog niet zo lang bezig, maar soms is het moeilijk om er niet zo mee bezig te zijn. Mijn mannetje is er vrij relaxed onder, hij is nog druk met vanalles en hij heeft zoiets van het komt wel. Meestal heb ik die gedachte ook wel, maar niet altijd. Ik hoop voor je dat je snel raakt hebt! Iedereen succes maar weer
Natuurlijk zeur je niet. Begrijp je gevoelens heel goed. Wij lopen idd al bij de gyn. en we hebben verschillende onderzoeken al gehad. Van zaadtesten tot een kijkoperatie en ze hebben helemaal niets kunnen vinden.. Daarom gaan we starten met IUI, hoop op die manier alsnog zwanger te worden. Maar natuurlijk heb je geen zekerheid, blijft afwachten.