Ben daar even benieuwd naar. Ik werd namelijk zojuist opgeschrikt door ons allereerste echte ongelukje (afgezien van wel eens hoofdje stoten etc). Ze ligt rustig in haar wipstoeltje, naast de eettafel zodat ze mij kan zien. Ik ben bezig op de pc die op de eettafel staat, lees op m'n gemak het nieuws online. Opeens zie ik in mijn ooghoek de kinderstoel kantelen (staat altijd ingeklapt tegen de eettafel aan ivm ruimtebesparing). En die valt voluit bovenop m'n dochter in haar wipstoel Uiteraard ben ik me rot geschrokken. Ze begon al te huilen maar ik merkte al snel dat het (Godzijdank) alleen van schrik was. Voor zover ik weet heeft ze geen pijn. Mijn man heeft de kinderstoel direct verbannen naar een hoek van de woonkamer. Nog meer kleine dingetjes waarvan jullie je kapot schrokken?
Mijn zoontje is uit zijn bedje gevallen toen hij een maand of 7 was... toen schrok ik echt helemaal dood! Hij leek ff weg te vallen en bloedde ook behoorlijk uit z'n mondje toen (achteraf wss gewoon tand door de lip maar toen ik dat op dat moment zag was de paniek helemaal compleet) Verder niet echt iets noemenswaardigs.. hij valt wel vaak nu hij kan lopen, rennen en klauteren maar er is tot nu toe niet weer iets gebeurd waarvan ik zó geschrokken ben als toen.
Nou wij hebben hier mevrouw "stunt" dus tja er is al heel veel gebeurd gaan rennen op de galerij: gevallen en tand door lip rennen op het balkon : gestruikeld en hoofd vol tegen het beton, groeven van de vloer erin huiskamer, van de deur naar de kachel proberen te lopen (toen kon ze net lopen een paar passen) misschatting, vol tegen de verwarming gevallen hangen aan de krabpaal, krabpaal bovenop haar gevallen misstap naar de kast toe, boem tegen de kast aan lopen met de poppenwagen, struikelen en precies op het handvat van de poppenwagen vallen met het gezicht 2 kindjes bij mijn moeder thuis die niet door hebben dat ze nog niet zo stevig stond, boem tegen haar aan en mijn dochter vol achterover op de vloer ja ernstig dit allemaal he het gebeurd ook echt in luttele seconden, ondanks dat je er naast staat/loopt,goed oplet, met zo een stuntkind, je bent gewoon niet snel genoeg
Beide kinderen zijn hier al eens van de commode gevallen en ook al van ons bed gerold. Bij de oudste was het commode"ongelukje" verder niets omdat ik haar zag gaan en in een reflex kon ik haar beentje nog pakken, dus geen schade ofzo. Bij de jongste (toen 11 maanden) is het ietwat harder aangekomen, mn vriend had haar los op de commode liggen, draait om en terug en ziet haar haar hakken op de commode zetten, kontje wipt omhoog.... en ze vliegt pardoes van de commode af. Zo met dr koppie naar beneden, ze werd afgeremd door de luieremmer. Maar mevrouw raakte zo vreselijk overstuur dat ze ook nog erg ging overgeven enzo, dus langs HA, doorgestuurd naar kinderafdeling voor verder onderzoek... maar gelukkig mochten we meteen weer naar huis.
Hmmsoms komt het ook door mezelf hah Zn hoofd een keer tegen de deurpost gestoten door mijn lompheid.. Gister zn hoofd tegen mijn hoofd gestoten.. Brullen en een bultje.. Zitten en dan naar voren kukelen Niet heel bijzonder dus maar wel dat ik denk pff sam je moet beter opletten haha
Oudste: gevallen van de bank meermaals (rennen erover etc), gevallen in de tuin op de tegels (voortandjes afgebroken), over een drempel gevallen met loopauto vol op het beton (lichte hersenschudding), van een hoog bed gevallen op de verwarming (achter haar oor een snee die gelijmd moest worden), gevallen met de hond uitlaten (gezicht helemaal open). Jongste: uit het ledikant gevallen en verder nog geen echte grote valpartijen of iets (gelukkig!).
Uit bed gevallen. Met dr kin op tafel geklapt en 2 tandjes in dr tong, bloeden! En het ergste, met de kinderstoel achterover gevallen... Dat wil ik nooit meer meemaken. Echt niet leuk om te zien, heb staan janken!
Toevallig, want ik wilde hier net een topic over openen Lucas is hier nu flink aan het kruipen, tijgeren en kan nu echt goed zitten. Maar meneer probeert zich langzaam op te trekken aan dingen, en zit dan soms al op zijn knieen. Maar daardoor valt hij soms echt heel hard en ik ben zo bang dat zijn hoofd daar schade door krijg (hersenen bedoel ik). Zojuist had hij zich dus rechtop geduwd tegen ons grote boeddhabeeld in de kamer. (is van steen). Maar hij schoof onderuit en klapte super hard met zijn kin tegen de voet van het beeld. Dus huilen huilen, en ik schrok me echt rot. Gelukkig was het na 1 minuut keihard huilen weer stil en was er niks aan de hand. Maar poeh, ik vind dit echt geen makkelijke fase!!
Hier is de oudste ook wel eens van de commode gevallen. Bij mijn weten kon ze nog niet rollen, ook geen pogingen daartoe, en wilde gauw even wat van de rand van haar bedje pakken. Ik zet nog geen hele stap en Mw. Rolt voor het eerst, zo de commode af Ook is ze wel eens op haar "lieveheersbeestje" (zo'n wheelybug) de achterdeur uitgereden van een afstapje. Tand door de lip, het litteken herinnert daar nog elke dag aan Gelukkig is verder altijd de schade beperkt gebleven...... Tot nu toe tenminste
Hier weleens van bed gevallen, gelukkig niets aan overgehouden behalve flink geschrokken (zij en ik allebei . Papa en mama maken ook weleens foutjes, hoofd tegen het dak van de auto, iets op haar gezichtje laten vallen terwijl ze een schone luier krijgt. Gelukkig nooit meer dan even schrikken en huilen aan over gehouden. Maar... Ze zet sinds een week aardig wat stapjes en het vallen gaat nu toch wel wat harder Vorige week had ze de vaart er net zo mooi in en dacht ze dat ze zo door naar buiten kon lopen, weet zij veel dat er een vrij hoge afstap naar buiten is. Brullen! Ik zag eerst niks, maar na een tijdje verscheen daar op haar voorhoofd een bult (nu geel/groen) en onder haar oog een schaafplek.
Whahaha hier ook een stef stuntpiloot met een vergelijkbaar lijstje. Als ik even niet oplet is er alweer iets gebeurt.. Hij huilt bijna niet trouwens, dus als hij huilt weet ik dat er echt iets is anders valt hij en loopt zo weer door.. Maargoed, op t moment heeft hij een schaafplek op zijn voorhoofd(zo van de tuinstoel af in een onbewaakt moment..), vast ook wel ergens een bult van zijn gestunt, knietjes blauw en op een knietje een schaafplek (wegrennen met een theedoek op zijn hoofd en de drempel niet gezien) en op zijn wang een rode plek (achteruit lopen met een tent in je handen.. niet heel handig vriend..). En ik loop altijd in de buurt en let altijd op, maar hij is zó snel en zó wild! Gelukkig stopt hij vaak wel als ik zeg "nee auw!" maar soms begint hij dan keihard te lachen en rent snel weg of doet het snel toch. Tsjah
Hier ook een stuntman in spè. Gebeurt elke dag wel wat en je kunt er gewoon niet tegen reageren. - achterover van de glijbaan af (wel glijgedeelte, maar toch dikke bult) - van de leuning van de bank vallen - met buggy en al onderste boven - kin op tafel, hoofd tegen tafel aan, van de tafel afvallen - van het trapje in de keuken vallen (100.000 keer) - menigmaal vingers tussen de deur en lades ondanks kinderbescherming. - met voorhoofd en neus over de grindtegels - op het randje van de mand van de hond gaan staan en dan omkiepen al dan niet met mand over je heen of snuffertje tegen de vensterbank/verwarming. - aan de kleding van het wasrek gaan hangen en met wasrek en al ondersteboven gaan. - enz. enz. En het ergste is nog, de meeste dingen zijn geen eenmalige gebeurtenissen. Hij is nu 15 maanden, je kan hem echt niet 1 seconde uit het oog verliezen, want hij denkt volgens mij echt dat hij superman is ofzo... Ik zat voor sinterklaas aan een fietshelm te denken. Ik denk dat hij toch maar een rol ducktape krijgt. Vast aan de stoel. Tot z'n achttiende.
Mijn dochter is uit mijn bed gevallen, zooo stom he... Ze kon nog maar net een beetje omrollen, maar niet snel oid. Ik had haar op haar rug midden op mijn bed gelegd terwijl ik even een t-shirt uit de kast pakte, in twee seconden had ze zich omgedraaid en was ze achteruit richting de rand van het bed getijgerd. Ik hoor *ritsel ritsel* draai me direct op en hop, ze valt het bed uit. Gelukkig scheef, waardoor ze vrij goed terecht kwam en bv niet vol op haar hoofd. Ze heeft misschien 2 minuutjes gehuild en kon toen al weer lachen, ik heb misschien wel een uur gehuild zelf... Ze had wel een beetje haar wangetje geschaafd langs de vloerbedekking, zag er super zielig uit... maar verder was ze dus vooral geschrokken, en zelfs dat niet heel erg... (Van een krakende plasticzak schrikt ze erger ) Verder knalde ze gisteren heel hard met haar neus tegen een spijltje van haar bed, ik schrok me rot, zó hard was het... Zij knipperde niet eens, ging gewoon verder met spelen
mijn dochter is ook 15 maanden en ik maar denken dat ik mn ogen uit mn kop moest schamen, maar ik zie dat meer dreumesen hun moeders een hartverzakking bezorgen
hmm met 7 maand zijn we samen van de trap gevallen, best heftig. ze heeft toen wel een smak gemaakt en zaten 1 uur later bij de dokterswacht..gelukkig niets belave beide beurs verder in de afgelopen 2 weken heeft ze 2 keer een wesp vastgepakt (jaja ik weet het, wat voor debiele wesp laat zich nu pakken) en dus 2 keer gestoken in haar hand (vanmorgen dus de 2e keer) en van de week voor het eerst tand door de lip toen ze struikelde..dat zijn in 15 maand de (ook voor mama's hart) ernstige dingen
Tand door de lip al zeker 10 keer... Gisteren vol op neus en mond gevallen. Haar neus is dik en blauw en mond was 1 groot bloedbad. Tandvlees helemaal stuk. Dat was wel heftig. Haar knieen zijn ook altijd geschaafd. En ze is pas 14 mnd dus het lijstje wordt vast nog wel langer...
Aiden is sinds hij een jaar is, begonnen met kleine ongelukjes.... Een maand geleden met zijn kin op de salontafel geklapt, waardoor een bloedende lip (tandjes door de lip). Een paar weken geleden zat hij naast mij op de bank. We waren wat aan het stoeien. Ineens kruipt hij naar de leuning en voor ik hem kan grijpen, kukelt hij achterover via de zijkant van de radiatorombouw op de grond......Blauwe plekken aan de zijkant van zijn gezicht en een bult op zijn hoofdje. En mijn hart zat in mijn keel! Een paar dagen geleden nog achterover gevallen op zijn achterhoofd toen hij los stond.
Oeeeh als ik dit allemaal lees... ik houd m'n hart vast voor wat er misschien nog komen gaat. Hier is het tot nog toe gebleven bij hoofdje stoten met het ontdekken van de kamer met rollen of in de box.
Hier was ze bezig met omrollen en ze rolt terug en klapt met der hoofd net van het speelkleed af. De hond was zo blij om der te zien en ging op der staan terwijl ze op het speelkleed lag en hij was te snel dus ik kon hen niet tegen houden (maar ze had niets) En ze rolde laatst op mijn schoot ineens op de punt van een boek die op de bank lag
Als ik zie wat voor stunten hier allemaal worden uitgehaald vind ik het nog best meevallen qua ongelukken (effe afkloppen) met 6/7 maanden van de bank gerold op de harde vloer, gelukkig was de schrik groter dan de klap zelf met 10 maanden zijn eerste echte wond, ongelukkig tegen de punt van de tafel gevallen (net boven zijn oog) een paar keer flink met zijn hoofd tegen de tafel gestoten een keer tand door zijn lip omdat ie tijdens het snelkruipen met zijn hoofd op de vloer terechtkwam en een keer zijn vingertjes tussen de lades van de salontafel