Pfff...37 weken lang is mijn bloeddruk steeds stabiel geweest: 120/65 ongeveer. Vorige week was het iets gestegen naar 130/75 maar nog steeds niks aan de hand. Gelukkig, want de plotselinge dikke voeten en het weinige plassen betekenden verder dus niks aangezien de urine ook in orde was. Vandaag weer bij de VK geweest. Nog dikkere voeten gehad deze week, gelukkig niet blijvend dus geen zorgen. Tot ik mijn bloeddruk zag: 162/98 !!! Een beetje geschrokken zei ik dat ik hoopte dat dit een grapje was, omdat het normaal gesproken zoveel lager is. Ze heeft het toen nog een keer gemeten met een andere band (zelfde apparaat) en daar kwam godzijdank een lagere druk uit: 139/95. Maar nog steeds gestegen dus en nu aanleiding voor extra controles. Urine was weer okee en verder heb ik geen rare klachten. De VK heeft uitgelegd bij welke klachten ik contact op moet nemen en ze wil me maandag weer zien. Eerst was ik wel rustig; ik heb immers geen andere gekke klachten en controle is over 3 dagen alweer. Maar nu ik thuis ben, gaat het me natuurlijk toch weer bezig houden. Stiekem maak ik me toch een beetje zorgen: hoe kan het dat er zoveel verschil zit tussen twee metingen en welke klopt er nou? Hoe snel kan een bloeddruk verder stijgen en hoe lang voor er echt problemen ontstaan? Kan ik inderdaad gerust zijn zolang ik geen andere klachten heb en beebie gewoon lekker blijft schuiven en duwen van binnen? Of moet ik heel erg alert gaan zijn nu? Met andere woorden: als er iemand is die mij kan geruststellen...
Hmmm, ik weet niet of ik je gerust kan stellen. Maar bij iedereen is het natuurlijk anders. Het enige advies wat ik je kan geven is gewoon goed naar je lichaam luisteren. inderdaad wat de vk zegt, op de symtonen letten. Hoofdpijn, sterretjes/ lichtflitsen zien, drukkend gevoel bij borst (bandenpijn noemen ze dat) ik werd er benauwd bij. enz, de dingen die de vk dus heeft gezegd. Daar goed op letten en bellen als je het gevoel hebt dat het niet ok zit. Niet wachten gewoon bellen. Beter te vaak bellen dan te weinig toch! gelukkig ben je al wel 38 weken, dus het einde is in zicht Die spanning maakt het het niet beter op he. Ik heb met de eerste uiteindelijk hellp gehad en pre emclasie. (opgenomen met 28 weken en dochter gehaald nmet 32 weken) Nu bevallen van een zoon die met 38 weken is gehaald, i.v.m hoge bloeddruk. ow en nog even over het verschil van je bloeddruk. Het gaat voornamelijk over de onderdruk en daar zit niet veel verschil in hoor. Is alle twee voor jou wel aan de hoge kant, maar bloeddruk schommeld heel veel. (bij mij iniedergeval wel in de zwangerschap) Lichaam is soms een heel raar iets hoor:S vooral als je er geen controle over hebt. Iniedergeval veel suc6 en hou je zelf goed in de gaten (neem ook je rust)
Wat Marleen al zegt, het gaat voornamelijk om je onderdruk, en die was redelijk gelijk. Naast alle symptomen die ze opnoemen bij de vlos moet je ook alert zijn op een pijnlijk krampend gevoel waar normaal ze dikke darm zit, dus bovenin je maag. Ik heb ook HELLP gehad en had niet zozeer een knellende bandenpijn maar wel enorme krampen in mijn lever, en die zit daar. Pijn in je schouderbladen is ook een indicatie. Wel alert blijven en ik vind hoge bloeddruk een gevaarlijke zaak, maar ben ook niet helemaal onbevooroordeeld Als je maandag nog steeds een hoge bloeddruk hebt en de urine is schoon, zeg dan dat je een bloedtest wil laten doen. Soms komt HELLP ok voor zonder eiwitlekkage, dus niet in combinatie met PE. Je bent zo in het zicht van de finish, geen risico's meer met je laten nemen hoor!
Ik krijg zoals alle mama,'s die te maken hebben gehad met pe / hellp helemaal die kriebels van een hoge onderdruk , als deze normaal 65 is en nu 95 vind het het toch eeen erge pittige stijging , natuurlijk stijgt je bloedruk zo op het laatst maar let goed op je zelf , ik kreeg echt alleen de laatste laatste dag eiwitlekkage , net zoals Juul al zei Al met al pas goed op jezelf , nooit twijfelen aan je eigen onrust en gelijk ! De arts bellen als je het niet meer vertrouwd ! Liefs Edith Mama van mees*
Ik krijg ook de kriebels ervan. Ik zou toch vragen om een dagelijkse controle. Mijn onderdruk was de hele zwangerschap 65. Met 34 wkn begon hij afwisselend te stijgen rond de 85/90 en hield ik steeds meer vocht vast. OOk 3x een nacht in het zkh gelegen ivm teveel eiwitten en dan gingen ze urine sparen. Vanaf 38 wkn ,moest ik elke dag naar het ziekenhuis, voor ctg en bloeddrukcontrole. De laatste dag voelde ik mij absoluut niet goed. Daar aangekomen ,had ik een onderdruk van 115. Ik ben gelijk opgenomen en de dag erna ingeleid.
Hoi, Ik heb ongeveer hetzelfde gehad als jij nu. Ook onderdruk van 95 opeens in de laatste weken. Dikke voeten en handen maar urine ook ok. VK stuurde me gelijk door naar het zkh en daar moest ik de volgende dag weer laten controleren. Diezelfde avond zijn bij mij de weeen begonnen en een dag later ben ik bevallen. Volgens de gyn was toen mijn bloeddruk ging stijgen eigenlijk de bevalling al begonnen. Maar ik vind het ook nogal een hoge onderdruk die je nu hebt. Als jij het niet vertrouwt zou ik gelijk aan de bel trekken hoor! Succes!
@TS, ik heb er nog eens over na zitten te denken en wil je geen zorgen laten maken, maar bij een onderdruk van 95 wordt meestal verwezen naar het ziekenhuis, zodat de gyn er naar kan kijken. Mijn ziekenhuis hanteert ook een verhoging in de onderduk van ong 25 punten, en dat heb jij ook wel gehaald. Ik snap je VK niet zo goed, dat die tot maandag rustig gaat zitten. Ik zou in ieder geval vandaag mijn bloeddruk nog even op laten meten bij de VK, en als die weer zo hoog is, moet ze maar even telefonisch overleggen met het ZKH wat ze er mee moeten doen.
Thanks voor alle reacties! Na een nacht slapen. zit het me nog steeds niet helemaal lekker, maar ik probeer het zoveel mogelijk los te laten. Anders stijgt de bloeddruk hè Ik doe er nu luchtig over, maar zo voelt het niet hoor. Met name vannacht heeft het me toch bezig gehouden. En natuurlijk heb ik veel zitten zoeken en lezen op internet. Wat ik daar lees, is dat er vaak bij een herhaalde onderdruk van 95 of hoger actie wordt ondernomen. Op mijn kaart zag ik dat ik het 'gelukkig' verkeerd had onthouden: onderdruk was 92 en geen 95. Hoewel dat maar 3 puntjes zijn en dus een minimaal verschil, denk ik dat ik daardoor nog net binnen de marge val van 'afwachten'. Ik wacht het dus maar even af. Mijn gevoel zegt in ieder geval dat ik een bevalling in het geboortecentrum wel kan vergeten, dat zal wel ziekenhuis worden. Maandag zullen we het horen. Als de bloeddruk weer zo hoog is, dan zal ik zeker goed op mijn strepen gaan staan. Ik weet nu al dat ik me dan toch teveel zorgen maak en alleen gerust gesteld kan worden door extra onderzoek, maar eigenlijk ga ik er vanuit dat de VK daar dan ook op in gaat zetten. Voordeel is dat ik me verder gewoon goed voel. Fit, eerder teveel energie dan te weinig en geen andere klachten. Zodra dat wel komt, trek ik natuurlijk gelijk aan de bel! Alleen balen dat we het weekend in gaan. Normaal gesproken gaat een weekend snel voorbij. Nu zal dat wel extra lang duren Ik ga gewoon veel tijd doorbrengen op bank en bed!
dat is het erge van hoge bloeddruk, daar merk je niets van. Het kunnen wel de eerste tekenen zijn van zwangerschapsvergiftiging en ik gewoon even langs de assistent van de HA gaan voor een extra bloeddrukmeting. Ik zou zelf niet zo het weekend in willen gaan. Je speelt wel met het leven in je buik. Ik spreek uit ervaring ik had de laatste 5 weken van mn zwangerschap ook steeds een onderdruk van 90 en 95. Ik moest toen om de dag in het ziekenhuis komen voor een langdurige bloeddrukmeting met tegelijkertijd een ctg en urine controle. De CTG is wel leuk even lekker naar je kindje luisteren. Ik was wel blij dat ik zo streng onder controle stond. uiteindelijk met 40wk en 5dg het kindje gehaald omdat ik me zo veel zorgen maakte of het wel goed ging. Ik zou in jouw plaats echt nu of de HA bellen voor een extra bloeddruk controle of een verwijzing naar het ziekenhuis. Dit wordt gewoon allemaal bij de verloskamers afghandeld en je bent echt niet de enigste. Let goed op of je wel leven in je buik blijft voelen. sterkte ermee.
Change of plans...terwijl jullie dit schreven, was ik bij de VK Nadat ik mijn bericht had gepost, had ik mijn mams aan de telefoon en die heeft me ingefluisterd 'je gaat nu gewoon bellen'. En dat heb ik gedaan. Gelukkig de VK aan de lijn die gisteren mijn controle deed en zij heeft me gelijk voor extra controle ingelast met de bedoeling om door te sturen naar de gynaecoloog. Godzijdank...dat laatste bleek niet nodig! Om een of andere duistere reden is mijn bloeddruk onder alle stress gedaald naar 130/80. Heel bijzonder. Urine weer gecheckt, hartje geluisterd en alles is okee. Hierop durf ik het weekend wel in...
Jij hebt een verstandige mams Geweldig nieuws met je bloeddruk zo, en ik denk dat je idd het weekend wat ontspannener ingaat!
Ik zat/zit een beetje in het zelfde schuitje, lastig is het he? Vorige week had ik een bloeddruk van 140/90, ook flink te hoog voor mij. Normaal zit ik tussen de 110/75 en 120/85. Moest de volgende dag gelijk terug komen en ook wat urine meenemen. Urine bleek schoon gelukkig en ook m'n bloeddruk was weer prima, 125/80. Hopelijk blijft ie bij ons beide dus een beetje rond die getallen schommelen, zodat we met een gerust hart de laatste loodjes kunnen uitzitten
ik weet dat bij me meisje de vk wel heeft gezegd dat me bloeddruk niet hoger mocht dan 90. Ik had ook altijd een bloeddruk van 110/60 of 110/65 dus 85 was bij mij het randje. Zodra ik 90 kreeg werd het in de gaten gehouden. Gelukkig nooit er boven gekomen, ben er wel altijd bang voor geweest. Iniedergeval fijn dat je bloeddruk weer lager is!
Nou, het blijft spannend...maar de controle vandaag was in ieder geval 'acceptabel'. Nu 149/87 dus wel weer gestegen sinds vrijdag, maar gelukkig niet weer zo hoog als het was. Verder nog steeds geen andere klachten (houden zo...) en urine blijft schoon, beebie laat goed van zich horen en speelt daar binnen zijn spelletjes. Geen reden tot paniek, maar nog steeds wel extra controles gelukkig...toch wat meer geruststelling. Al heb ik liever dat beebie gewoon besluit eens aan deze kant van de wereld te komen kijken Liever gisteren dan morgen...
Fijn dat je bloeddruk weer onder de 90 zit! Ik had ook op het einde van mn zwangerschap ineens een hoge bloeddruk (normaal altijd 100/65 ofzo). Toen de onderdruk bij week 38 boven de 90 kwam (130/90) werd ik gelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis voor extra controle. Daar ben ik gelijk opgenomen omdat ze het niet vertrouwden. De volgende dag is Robin geboren met een spoedkeizersnee omdat ik een loslatende placenta had. Wat was ik blij dat ik al in het ziekenhuis lag! Hopelijk blijft je bloeddruk nu op dit niveau. Als je je zorgen maakt, gewoon weer bellen voor extra controle. Succes met de allerlaatste loodjes en heeel binnenkort lekker je beebje knuffelen!
Hopen dat het zo blijft. Het is overigens wel normaal dat je bleoddruk wat stijgt aan het einde hoor. En dat luisteren naar je kindje via een CTG kun je ook echt zat worden. Het klinkt raar, maar het is echt zo. Als je dagelijks, 2 keer per dag 30-60 minuten aan zo'n band ligt, is het niet meer leuk. Ik viel dan ook best vaak in slaap...hihi Maar, gewoon jezelf goed in de gaten houden. Als je je rot gaat voelen (zelfs zonder de ge-ijkte symptomen) gelijk aan de bel trekken. Heb zelf ook 1x Hellp & 1x Pre-eclampsie gehad, maar beide keren hebben zowel ik als mijn dochters het er prima af gebracht.
Ik hoop het ook... Goed om te horen dat er ook mensen zijn bij wie het niet zo'n vaart loopt. Blijf het namelijk toch best eng vinden. Hoe weet ik nou dat er van binnen niet iets engs gaande is waardoor beebie in de problemen kan komen? Dat houdt me het meeste bezig: als beebie maar okee is! En ja, ik voel haar dagelijks en het hartje klinkt iedere keer goed maar toch... Geen controle hebben over dingen, daar ben ik ZO niet goed in En ik bezit ook al niet de gave om binnen in mijn eigen lichaam te kunnen kijken . Lastig dus. Ik heb verder geen klachten, maar straks zegt dat helemaal niks! Dat continue alert zijn op wat je voelt...pfff, vermoeiend. Ik ben ook heel moe de laatste dagen (gek als je 's nachts niet slaapt)! En dan vraag ik me gelijk af: zou dat ermee te maken hebben? Eigenlijk komt het erop neer dat ik me toch steeds een beetje zorgen blijf maken. Donderdag weer controle VK en waar ik eigenlijk bang voor ben, is dat het weer zo 'op het randje' schommelt. Niet hoog genoeg om actie te ondernemen, niet laag genoeg om gerust te zijn. Dan kan ik wel weer naar huis gaan en zeggen 'tot maandag' maar ik wéét dat ik me dan in het weekend toch ga zitten opvreten. Zo vraag ik me ook af tot hoe lang we blijven aanmodderen met een bloeddruk 'op het randje' terwijl de 40 weken zo goed als om zijn. Gaan we wachten of het over de grens gaat? Of gaan we dat gewoon voorkomen? Is het gek om dit bespreekbaar te maken? Of straal ik dan wel heel weinig vertrouwen uit?
Ik zou het zeker wel aangeven bij de VK. Als jij je er niet prettig bij voelt (stress), dan voelt je beebje dat ook. Is juist goed om je twijfels te uiten. Ik vond het ook heel lastig hoor om te voelen wat wel of niet ´hoort´. Hey, wie weet is het allemaal niet nodig en heb je je kleintje gewoon al in je handen dan!