Nou ik heb de uitslag inmiddels binnen. De bacterie zat niet in mijn urine, maar uit het uitstrijkje bleek dat de bacterie in zeer hoge concentratie in mijn schede aanwezig is. Dus: moet weer bevallen aan infuus met ab. Ik vind het toch weer spannend. Als deze tweede bevalling nu veel sneller gaat, dan moet ik er toch voor zorgen om op tijd in het ziekenhuis te zijn. Ik denk dat ik die laatste weken echt op ieder krampje ga letten...
Hoe zit het eigenlijk als je met een infuus in moet bevallen ivm deze bacterie. Moet je dan bij de eerste wee al naar het ziekenhuis toe?? Lijkt me niet dat je dan eerst een poos weeen mag opvangen??? Wie weet dit?
Hoi Maartje, Bij mijn tweede zwangerschap is ook vastgesteld dat ik draagster ben van GBS. Omdat ik van mijn eerste zeer snel bevallen ben, heeft het ziekenhuis aangegeven dat ik bij het aandienen van de bevalling direct moest komen, zodat geprobeerd kan worden minimaal 4 uur antibiotica toe te dienen. Als het vals alarm was, was dit niet erg, liever een keer te veel dan te laat in het ziekenhuis, aldus het ziekenhuis. Mijn tweede bevalling begon met het breken van de vliezen, waarna we richting het ziekenhuis zijn vertrokken. Ik heb inderdaad 4 uur antibiotica gekregen en alles is perfect verlopen. Groetjes, bloem08
Hi Bloem, thnx voor je reactie. Jij moest dus vanwege je eerdere snelle bevalling zo vlot al naar het ZH. Maar weet jij, of iemand anders, ook of je dat sowieso moet als je met een infuus in moet bevallen?? Kan het vrijdag ook wel aan de gyn vragen, maar ik ben zo nieuwsgierig
Mijn gyn vertelde me ook dat ik me bij de eerste tekenen moest gaan melden. Al was mijn eerste bevalling ook vrij snel; krappe 5 uur. Uiteindelijk braken dit keer mijn vliezen en moest ik sowieso even langskomen en aan de ctg om te kijken wat de weeen deden. Die bleven matig dus had ik in principe naar huis gemogen, maar dan maar voor een heel kort nachtje want je mag ook niet te lang met gebroken vliezen lopen met GBS. Als de weeen niet door zouden zetten werd ik smorgens ingeleid/doorgeleid. Ik moest toch blijven ivm vies vruchtwater maar had dus wel naar huis gekund met GBS om daar weeen op te vangen als ik dat had gewild. Ik heb in het ziekenhuis geslapen en heb iedere 4 uur antibiotica gehad. Krijg je het infuus eenmaal dan moet je 48 uur ter observatie blijven met je kindje, krijg je het 4 uur later nog een keer dan ben je voldoende behandeld en mag je na 24 uur met je kindje naar huis mocht alles goed zijn verder. Als je bevalling langer duurt krijg je het als je weer 4 uur verder bent nog een keer tot je bevalt. Dus in het kort: de kans is groot dat je bij de eerste tekenen meteen langs moet/kunt komen. Of je dan ook meteen het infuus krijgt hangt van de situatie af. Maar waarschijnlijk is de houding dat je maar begonnen kunt zijn met de behandeling.
Mijn eerste bevalling begon ook met breken van de vliezen en ik mocht toen gelijk naar ziekenhuis komen. Daar aangekomen bleken mijn weeen ook nog niet echt op gang. Dat was 's nachts en toen zeiden ze al dat ze i.v.m. de GBS waarschijnlijk niet 24 uur op de bevalling zouden gaan wachten, dus zou 's ochtends ingeleid worden. Uiteindelijk was dit niet nodig en kwam de bevalling snel op gang. De ontsluiting ging op een gegeven moment zo snel dat ze bijna te laat waren met het infuus. Terwijl ik al uren in het ziekenhuis aanwezig was. Deze keer ga ik erop aandringen om me zo snel mogelijk aan het infuus te leggen om in ieder geval die 4 uur te halen.
Ook ik ben gezegend met het GBS. Ik heb al dik 3 weken last van mijn blaas en bedacht me bij de vorige controle bij de gyn om het maar eens kenbaar te maken. Getest op blaasontsteking, hier kreeg ik de dag erna de uitslag van. Ja ik had blaasontsteking. Dus meteen aan de antibiotica. Dit een week geslikt maar de klachten bleven het zelfde. In de tussentijd stond wel mijn urine op kweek en zou ik afgelopen donderdag de uitslag hiervan krijgen. Jip, GBS is actief. Weer andere antibiotica gekregen voor 10 dagen nu en idd tijdens de bevalling of breken van de vliezen moet ik meteen aan de antibiotica. Nu is dat voor mij op zich geen ramp want ik moet vanwege een afwijking en grote kans op vroeggeboorte toch al in het ziekenhuis bevallen. Nu zei mijn zus, bij haar hadden ze toen in die tijd van bevallen geen antibiotica gegeven en werd zij en de baby er ziek van tijdens/na de bevalling. De bevalling was binnen ander half uur gepiept dus er was geen tijd voor het toe te dienen. Dus ik ga erop staan dat het bij mij wel het geval is. Vandaag wordt mijn 2e dag van de antibiotica, hoop dat het wel aanslaat nu, want dit is geen pretje, deze blaasontsteking. Ik zie hier de afkorting AB voorkomen, wat betekent die precies?
Ik denk dat ik nu ook weer blaasontsteking heb, helaas! Bij dochter ook, moest in ziekenhuis bevallen ivm de GBS bacterie. Toen de weeen waren begonnen, en vrij regelmatig kwamen heb ik gebeld met ziekehuis of ik niet hoefde te komen. Antwoord: nee, gewone procedure, als ze om de zoveel minuten komen. Dus gewacht, op gegeven moment weer gebeld, toen mochten we wel komen. In ziekenhuis aanbeland bleek ik 3 cm ontsluiting te hebben. Vervolgens hebben we 2 uur lang niemand aan ons bed gezien, en toen ze kwamen had ik al het gevoel persdrang te hebben. En inderdaad: 10 cm ontsluiting. Er is nog geprobeerd infuus in te brengen, maar dit lukte niet ( wat te verwachten was met mijn aders, hadden we ook aangegeven maar er was toch een zuster die dacht dat ze het wel zou kunnen ipv een EHBO arts te halen). Toen infuus maar laten zitten, dus geen AB tijdens bevalling. En binnen 24 uur naar huis gestuurd met dochter met advies: erop letten of ze niet kortademig wordt, of grauw/grijs. Achteraf ben ik heel blij dat het goed is gegaan, maar vind het onbegrijpelijk! Mijn advies: misschien duurt jullie bevalling wel veel langer hoor, maar laat je niet afschepen! Het is een serieuze bacterie, die echt schade aan kan richten. Ik wil nu bij de gyneacoloog ook harde afspraken over de komende bevalling want mijn vertrouwen is echt weg! Je moet zelf heel mondig zijn, alleen is dat tijdens een bevalling, en zeker bij eerste kindje, niet makkelijk!
Misschien komt het omdat mijn bevalling dichterbij komt, maar wat ik me de laatste tijd steeds afvraag m.b.t. dit onderwerp: Hoe weet je nou of het aan de orde is? Voor zover ik weet wordt er niet op getest als daar geen aanleiding voor is. Door onze VK in ieder geval niet. Maar...dat geeft nog geen garantie dat het goed is. Ik weet dat de kans relatief klein is, maar toch... De kans bestaat dus dat je kindje besmet wordt, omdat niemand wist dat je GBS hebt en er dus geen maatregelen genomen zijn? Gezien de risico's voor het kind is dat toch best een 'eng' idee?! Of klopt mijn gedachtegang gewoon niet?
@devero; ja, ik denk wel dat jouw gedachte gang klopt, ik heb géén actieve infectie of iets dergelijks gehad door de GBS, maar ze hebben hem wél bij mij gevonden en nu ben en wordt ik behandeld. Als ik géén premature contracties had gehad, had ik dit niet geweten, en ben wél draagster.
Ja zie je...dus je moet eigenlijk de 'mazzel' hebben dat er een aanleiding is om het te onderzoeken. En anders is het afwachten of je kindje ziek wordt? Pff...ik vind dat maar niks hoor! Ik weet dat het niet standaard onderzocht wordt juist omdat de kans zo klein is (kansberekening op kansberekening) maar als je leest wat de gevolgen kunnen zijn dan is dat het testen toch waard zou je denken?!
Mijn huisarts was er ook zo laconiek in, huisarts is tevens VK hier op dorp. Die wou ook niet testen als er geen aanleiding voor was, maar heb nu toch al 2x gehoord dat een kindje ziek is geworden na de bevalling van GBS, omdat er niet getest was...en dat is een feest na een thuisbevalling na een poosje naar het ziekenhuis moeten omdat het kleintje ziek blijkt te zijn door GBS. Gelukkig loop ik bij de gynea en bij de 1e bevalling hadden ze me getest omdat ik een blaasontsteking had en daar was ik positief op GBS, en bij de 2e hebben ze toen nog een keer getest was toen negatief...en nu voor de 3e moet ik de test nog krijgen!
@MaaikeS: hoe hebben ze bij jou getest op GBS? Alleen urine of ook een vaginaal uitstrijkje? Bij mijn 1e is GBS geconstateerd omdat ik meerdere blaasontstekingen had. Bij deze zwangerschap ben ik weer bij de gyn geweest en die gaf aan dat de bacterie in mijn urine moet zitten om weer kolonisatie van GBS aan te tonen. Maar voor de 'zekerheid' heeft hij ook een vaginaal uitstrijkje laten onderzoeken. En wat bleek: het zat niet in mijn urine, maar uit het uitstrijkje bleek dat ik de bacterie in zeer hoge concentratie in mijn schede heb. Hij was volgens mij zelfs een beetje verbaasd dat hij niet ook in mijn urine zat. Dat vind ik dus ook weer vreemd. Als hij geen extra onderzoek had gedaan en alleen mijn urine had onderzocht, was het dus helemaal niet aangetoond. Nu moet ik dus weer aan infuus bevallen.
Bij de 1e vaginale kweek en urine 2e alleen urine en ook nu zouden ze alleen urine op kweek zetten rond de 37ste week.
AB= antibiotica Wat ik met mijn gyn heb besproken is dit: ik was 'bang' voor een supersnelle bevalling en dat we zo geen 4 uur gingen halen voor de antibiotica. Toen heb ik flink met hem gepraat en toen zei hij me dat hij het wel kon verantwoorden als ik zou willen kiezen voor een inleiding, zodat ze eerst antibiotica kunnen toedienen en dan beginnen met inleiden. Hij vond dat medisch wel te verantwoorden. Dus mocht iemand hier bang zijn voor een snelle bevalling te kort om antibiotica toe te dienen; kaart het aan!
Ik ben ook draagster van gbs bacterie en bij de eerste hebben we dit beiden opgelopen. Ik heb onlangs mijn gyn nog gevraagd hoe snel ik naar het ziekenhuis moet komen zodra de bevalling zich inzet. Antwoord was duidelijk: direct. Zeker bij een tweede kan het sneller gaan en ze willen mij ook eerst 4 uur vooraf aan infuus hebben. Nu ben ik zelf veel alerter. Achteraf gezien hadden ze bij mijn eerste op het zkh alerter moeten reageren. Wij zijn naar huis gestuurd terwijl we een aantal symptomen hadden die op gbs bacterie wijzen: - kleine had in vruchtwater gepoept (daarom in zkh bevallen) - ikzelf had hoge koorts tijdens de bevalling - kleine had onregelmatige en onrustige hartslag - na de geboorte was de kleine prikkelbaar en kreeg hij koorts Alle 4 symptomen (achteraf) welke in het zkh belletje hadden moeten laten rinkelen. Gelukkig hadden wij een geweldige kraamhulp die direct ingreep toen onze zoon richting 40 graden koorts kreeg. Hij heft er niets aan over gehouden maar zoals hier al wel genoemd is, het kan wel.
Thnx voor de berichtjes over het wanneer naar het ZH gaan als de bevalling begint. Woensdag heb ik weer een controle. Ben dan 31 weken en 5 dagen en ga het dan daar ook even bespreekbaar maken/overleggen over wat de arts wil dat ik ga doen als het begint. Vraag me trouwens wel dit af: hoe weet je nou zeker dat het uberhaupt begonnen is? Er zijn toch ook wel vrouwen die denken dat het begonnen is, maar dan zijn het alleen maar oefen weeen... Als ik zsm naar het ZH zou moeten gaan, heb ik dan niet een grote kans dat ze me uitlachen (bij wijze van spreken) en me weer naar huis sturen omdat het nog helemaal niet begonnen zou zijn?? Want je kunt het ook niet te lang gewoon aanzien want voor hetzelfde geld is het al wel begonnen en wacht je thuis te lang af??
als je met gbs belt willen ze je aan de ctg leggen om je weeenactiviteit te meten, is het niks dan ga je weer naar huis, simpel zat ik werd ook niet meteen op de verloskamer gelegd maar op een 1-persoonskamer met ctg. Die ctg is voor hun duidelijker dan jouw verhaal want wat de een al pittig vind dat vind een ander goed te doen.