Hoi allemaal, Ben in verwachting van mijn eerste kindje reuze spannend en ook familie en vriendinnen zijn erg blij voor me. maar waar ik me enorm aan erger is al dat gebemoei van hoe het wel en niet moet. Ik wordt er eerlijk gezegd doodziek van. Om een voorbeeld te noemen de lieve buurvrouw duikt gelijk in boeken hoe je een baby kamer kan maken omdat zij die babykamer erg mooi vind. :x dus zagen bouwen enz net als eigen huis en tuin.ook moet ik zoveel mogelijk naaien want dat is beter. ook wat ik wel en niet moet doen tijdens de zwangerschap en bevalling en daarna. terwijl zij nog nooit een kind op de wereld heeft gezet. ik moet in water bevallen, geen badje kopen maar liever een emmer het liefst ook een wiegje en ga zo maar door. toen ik aangaf dat mijn man liever niks maakt maar koopt kreeg ik als antwoord dat ik niet teveel zijn zin moet geven. nog een voorbeeld mijn zus op bezoek en maar doordrammen goed eten en vooral veel eten. want volgens haar ben ik te dun want hoe dikker het kind hoe beter. ik word er niet goed van. ik ben zelf kraamverzorgster en apothekersassistente dus ik ben wel bekend in dit wereldje, maar ik ben bang dat ik binnenkort uit ga vallen. hoe pak ik dit het beste aan zonder de ander te kwetsen. want k weet dat dit goed bedoeld is maar vind het wel overdreven. wie heeft dit ook dat anderen maar al te goed weten hoe je de dingen niet kan maar moet aanpakken?
Ik vertel maar dat he lief is dat ze eraan denken, maar t mijn lichaam en kind is en verder niemand er iets over te zeggen heeft.
Misschien kun je gewoon netjes aangeven wat je zelf al zegt. Dan je weet dat het goed bedoelt is, maar dat je zelf heel goed weet hoe je dingen wilt doen. En dat als je advies nodig hebt je het wel vraagt.
Ik kijk die mensen een beetje meewarend aan, en zeg dan uh ja, bedankt voor de tip. Meestal begint mijn man dan al te lachen, en dan moet iedereen lachen. Ik word er ook gek van, maar op deze manier leren mensen het snel af
Tja, goede adviezen zijn dan wel zo goed bedoeld, maar ook ik wordt er soms knettergek van! Bij mij is het mijn moeder. We hebben niet zo een goede band ivm problemen die zij heeft. Maar sinds ik zwanger ben moet ik alles doen zoals zij het toen gedaan heeft. (Mijn jongste broertje is 15, dus een hele tijd geleden dat zij zwanger was) Laatst probeerde ze me ook al wijs te maken wat voor voeding beter was voor mijn kindje. Toen ben ik heel erg boos geworden. Sindsdien denkt ze wel 2 keer na voor ze iets zegt, ze bemoeit zich er nog steeds heel erg mee, maar dan trek ik gewoon m'n mond open. Als het echt erg wordt, gewoon boos worden! Het is jouw zwangerschap, niet dat van hun. Geniet ze en nog gefeliciteerd!
hihihi wat herkenbaar zeg! Maar gezien je beroep weet je heus wel wat wel en niet goed is! Dus gewoon ja en amen zeggen, ene oor in andere weer uit, en doen wat JIJ wilt!
ik heb al vaak door laten schemeren dat ik geïrriteerd raak op het moment dat ze erover begint, maar ze leeft er zo in mee dat zij denkt dat ze de oma wordt. ik vind het altijd zo moeilijk om nee te zeggen, dus ook in dit geval ben zo bang de ander te kwetsen. ik doe dan gewoon zogenaamd mee, maar van binnen kook ik.
Ik zou het toch gewoon zeggen hoor, want zo word je er alleen maar bozer van. En das toch zonde, dit is zo'n leuke tijd!
Ik ken het, ik was ook zo....tot ik zwanger van deze raakte... Niemand kende me zo, ze vonden me al erg veranderd, kom meer voor mezelf op nu...maar soms lastig hoor haha zeg er altijd wel bij dat ik het niet gemeen bedoel maar ik er we gek van word en vooral onzeker!
dank jullie wel voor de reacties, ik ben de jongste thuis en werd vaak beschermd buurvrouw is 59 jaar en heeft volgens haar meer levenservaring en voelt zich op de en of andere manier verantwoordelijk (vreemd maar goed) mijn man heeft vaak genoeg gezegd dat ik nee moet leren zeggen, omdat dit tenkoste van mezelf gaat. maar het valt echt niet mee. Ik zal er aan moeten werken want dat ik me hier steeds over op wind is ook niet goed. ik ben benieuwd als ze er weer over begint.
Ik trek gewoon me mond open. De eerste 3 maanden hield ik me ook in maar dit kwam echt niet ten goede van mijn humeur en relatie. Zeg nu gewoon ik kan ook lezen en ik lees wat ik interressant vindt. En advies als ik het wil hebben dan kom ik wel naar je toe, werkt heel goed en ze vatten het niet eens verkeerd op. Krijg vaak nog o sorrij te horen. Heb ik precies me doel bereikt.
Ik heb daar ook veel last van. Dan zeg ik altijd maar dat ik een van de voorzichtigste personen op aarde ben en dat ik heus niks ga doen wat m'n baby schade zou kunnen berokkenen.
Gewoon aanhoren en van je af laten glijden! Doen mijn man en ik ook hoor, we horen het instemmend knikkend aan en geven elkaar een knipoog. Ik bespaar me de energie om me erover op te winden of om met dat soort mensen in discussie te gaan!
Herken het ook hoor.... van mijn eerste zwangerschap...... de adviezen zijn nog tot daar en toe.... maar vervolgens werden er ook allerlei afgrijselijke spullen aangesleept.... Bij adviezen... lachen en spullen gewoon afslaan... en als ze echt aandringen... aannemen..en gewoon je eigenste gebruiken.... Deze zwangerschap heb ik me erg terug getrokken en alles op mn eigen manier gedaan.... en tja... sommige mensen zal ik wel gekwetst hebben, maar dat zijn de mensen die sowieso gekwetst zijn als je het niet op HUN manier doet.... Meid... doe het zoals jij wil... en laat je niets aanpraten.... het is jullie, maar vooral JOUW zwangerschap!
Wat ben jij close met de buurvrouw zeg, dat ze dit soort dingen uberhaupt tegen je kan zeggen... Dat zou mijn buuf echt niet moeten proberen Kan je haar niet een beetje ontlopen de komende tijd? En voor de rest: inderdaad ene oor in andere oor uit, óf keer op keer op een nette manier blijven herhalen: nee, dat gaan wij niet doen, nee, wij willen het anders, of nee, wij hebben daar een andere mening over. Net zo lang totdat het kwartje bij haar valt. Volgens mij is dit iets waar iedere zwangere mee te maken krijgt, en je moet het maar gewoon met een pak zout nemen. Ik vraag me soms af of ik zelf ook met ongevraagd advies ga strooien als ik later 'oud' ben
Oh, en misschien een overbodige tip, maar laat haar NOOIT op je kind passen als het er eenmaal is. Waarschijnlijk krijg je hem dan nooit meer terug
pfff daar ben ik met mijn schoonouders nou zo bang voor, dit wordt hun 1e en wrsch enige kleinkind, ze hadden het er al over om haar maar mee te nemen op vakantie als ze er eenmaal is omdat ze vast niet zolang zonder haar zouden kunnen, pardon? ik geef dan als antwoord: nou dan zal je mij ook mee moeten nemen want ik kan ook niet zolang zonder mijn eigen kind! krijg ik als antwoord: maar ze mag toch hoop ik wel vaak komen logeren? zucht.....mag ik eerst zelf aankijken wat voor karaktertje ze heeft? misschien vindt ze logeren helemaal niet leuk! gewoon voor jezelf opkomen meid, hoe moeilijk dat nu ook lijkt, terugdraaien is nog moeilijker straks als de buurvrouw denkt allerlei "rechten" te hebben
Gewoon zeggen waar het op staat, het lucht jou lekker op en voor de ander is het lekker duidelijk. Sommige mensen begrijpen geen subtiele hints. Klinkt misschien heel bot zo, maar ik werd er bij mijn eerste schijtziek van, in het begin hoor je allemaal van mensen hoe je het allemaal moet gaan aanpakken, ga je bijna bevallen dan hoor je horrorverhalen van doodgeboren kinderen en totaalruptuurs en is je kind er eenmaal dan moet je het de hele nacht laten huilen want dat is beter. Aaargh, als ik zwanger ben is mijn irritatiegrens heeel snel bereikt, dus ben snel klaar met dit soort mensen
komt me allemaal heel bekend voor.... ook idd de horrorverhalen.... over doodgeboren kinderen.... en dan erbij vermelden... maar je hoeft je niet druk te maken hoor.... Trouwens als je baby/kind er is krijg je opeens ook "niet gevraagde" adviezen/ opmerkingen van vreemde in een winkel... Had het van het weekend nog met mn zoontje van 2 jr.. was een overdekt winkelcentrum waar het echt warm was,.. dus ik zijn jasje uitgedaan en onderin de buggy gelegd.... Komen er mensen langslopen... en dat ze dat kind niet warm aankleed en het is koud buiten... het is belangrijk nu warm gekleed te zijn vooral als ze nog zo klein zijn..... bla bla bla.... pfffff.... maar inderdaad WAAR BEMOEIEN ZE ZICH MEE!