Wij zijn er sinds een paar dagen achter dat ik zwanger ben. Ik heb het alleen de drie dames om me heen die wisten dat we ermee bezig waren verteld, verder nog niemand. Aan de ene kant wil je het van de daken schreeuwen, maar het is nog zo pril. En ben bang zeker voor onze ouders dat ze er helemaal in op gaan en het alsof op een teleurstelling kan uitlopen. Nu zitten we er mss wel aan te denken het mijn schoonzus en zwager te vertellen om toch iets speciaals met zn vieren te kunnen delen. Maar het blijft dubbel. Hoe hebben jullie dat gedaan?
Gefeliciteerd met je zwangerschap!! Ik/wij vonden dat onze ouders het als eerst mochten weten, maar dat is denk ik heel persoonlijk. Deze keer bij 8 weken met kerst verteld. Bij de vorige met 6 weken omdat ik toen al zo misselijk was. En ik dacht altijd dat als het mis zou gaan, dat ik/we juist ook van onze ouders steun nodig zouden hebben.
Dank je wel! Ja het is allemaal nog erg pril en onzeker, maar we zijn erg blij en verrast Ja dat gevoel begin ik dus ook steeds meer te krijgen, dat je die steun wel zou kunnen gebruiken. Alleen voelt het alsof mijn ouders en schoonouders ook 'kwetsbaarder' zijn dan mn schoonzus en zwager. Zeker mijn moeder en schoonmoeder zijn allebei hele emotionele vrouwen. Ik zou zo bang zijn dat ze nu helemaal hoteldebotel zijn en later mss een enorme klap krijgen. Dat heb ik minder bij mijn schoonzus en zwager en ik zou het ook erg belangrijk vinden een goede band met hun op te bouwen nu. Maar nog steeds, het is zo pril. Wat een dilemma
Ik heb mijn beste vriendin direct na de positieve test opgebeld. En bij 5 weken mijn ouders verteld, en bij 6 weken mijn schoonouders! Je moet gewoon doen waar jij/jullie je goed bij voelen! En mocht het verkeerd gaan, dan neem ik aan dat je het wel verteld aan jullie ouders. Dan zijn ze er ook voor jullie..
Wij hebben op de dag van de positieve test meteen aan de naaste familie verteld. SM, schoonzus, vader en zus. En mn beste vriendin. Waarom niet is mijn mening. Als het mis zou zijn gegaan, kon ik hun steun goed gebruiken. De rest van "de wereld" hoorde het na de goede termijnecho van 11 weken.
Ik zou er persoonlijk voor kiezen om eerst ouders en schoonouders het te vertellen. Als je twijfelt kan je wachten tot je de eerste echo hebt gehad. Dat is nog een week of 4.
Wij kregen met 7,5 week een echo in het ziekenhuis en daar was een kloppend hartje te zien. Wij hebben het daarna direct tegen de ouders verteld en daarna tegen de broers en zussen. Pas met 12 weken hebben we het de rest verteld.
Volgens mij rond 6 of 7 weken, mijn schoonouders door te vragen of ze een goede verloskundige wisten en mijn moeder door te zeggen dat we een echo gingen laten maken. Mijn moeder begreep het overigens niet. hahaha!