Mijn zoontje is nu 3 maanden en kan overdag eigenlijk alleen maar op mijn arm in slaap vallen, na z´n laatste fles sávonds is het geen probleem en valt hij zelf in slaap, maar overdag blijft hij gillen als hij moe is en ik hem in bed probeer te leggen.. Ik heb hiervoor de tijd wel, maar hij gaat nu ook sinds twee weken naar de gastouder en die kan natuurlijk niet altijd Finn op de arm in slaap laten vallen... Hoe kan ik ervoor zorgen dat hij toch zelf in slaap gaat te vallen?
Mijn zoontje was ook zo. Echt drama iedere keer. Sinds een maandje of wat accepteert hij ineens dat je hem weglegt. Gewoon beetje opbouwen. Wordt hij moe, in zn bedje. Speentje, beetje praten/zingen. Gaat hij krijsen, haal je hem eruit. Huilt hij gewoon even laten liggen (wel erbij zitten laten zien dat je er bent) en ik heb dit consequent gedaan en nu kan ik hem zodra hij moe is gewoon hem nite anders in slaap krijgen dan wiegen. Maar er is dus hoop
Alla de Nanny misschien. Bij blijven zitten maar niet aankijken, misschien helpt je aanwezigheid alleen al. Steeds een stukje verder weg gaan zitten tot het niet meer nodig is. Hier luister ik naar het huiltje en pak haar alleen op om te troosten als ze overstuur is. Is ze dan weer rustig dan gaat ze weer in bed, ik blijf dan ook op haar slaapkamertje. Jengeld ze dan ga ik na 5 minuten terug en geef haar een speentje en een aai over haar bol om te laten weten dat ik weer terug kom. Vaak is 2 keer voldoende om haar gerust te stellen en gaat ze slapen. Succes meid
Ik doe haar altijd in bed, en dan blijf ik boven nog iets doen. Bijvoorbeeld was opvouwen, of strijken. Soms ook gewoon tv kijken. Maar in elk geval ozdat ze hoort dat ik nog in de buurt ben, Dit werkte vanaf het begin al direct goed. Als ze toch een keertje blijft huilen, dan blijf ik meestal ff naast haar bedje zitten. Of strijk ik haar over haar wangetje...na 4x aaien, zie ik haar oogjes vaak al dichtvallen
In bedje leggen (wakker), als hij/zij slaapverschijnselen laat zien. Speentje geven aai over zijn/haar bol, slaapmuziekje aan en dan weggaan. Begint hij/zij te huilen dan ga je terug na 5 minuten, speentje eventueel geven (als deze eruit is gevallen) aai over de bol, en dan weer weggaan. Begint hij/zij te huilen dan ga je terug na 10 minuten, en je doet precies hetzelfde. Geloof me het werkt!! Probeer het maar eens. Bovengenoemde moet je natuurlijk niet doen als je weet dat je kindje ergens last van heeft, krampjes, ziek, tandjes, honger, vieze luier of iets anders.
Ik sluit mij helemaal aan bij BEERTJE. zo doe ik het ook. Ik kijk altijd wie de langste adem heeft. Tot nu toe ben ik het nog steeds geweest hier. Hoe moeilijk het soms ook is voor mensen om je kleine te laten huilen. Een baby mag huilen en even is heus niet erg. Mijn record is hier zelfs een half uur. Maar hij sliep daarna echt als een roosje. Sommige baby's moeten zichzelf net iets moeier maken door te gaan huilen.
Ow ik kan dat dus niet...hahaha! Ik ben zo'n moeder! Nou komt dat hier ook doordat Finn in het begin best ziek is geweest door zijn KMA... Vandaag heb ik hem weer voor het eerst 5 minuten laten huilen entoen was hij hysterisch! Gewoon hoesten en hikken van verdriet! (achteraf had hij erge krampjes...voelde ik me weer slecht!) Finn slaapt al vanaf de 2e week in zn eigen bed...hij kan nergens anders slapen..dat lukt hem gewoon niet... wat ik wel doe om hem te troosten als hij wakker wordt is naast het staan...dan met hem kroelen terwijl hij in bed ligt...als hij rustiger wordt omhoog gaan staan...maar wel over zn koppie aaien...en dan als volgende stap alleen mn hand op zn buik...dan helemaal niet meer aanraken en dan weglopen! Het klinkt alsof het een uur duurt...maar na 5 minuutjes is hij weer rustig en dan kan ik weglopen en valt hij meestal in slaap... Maar eigenlijk gebeurt dit hier nog maar zelden...miscchien 1 keer per 2 weken...hij is erg tevreden in zn bed namelijk!
Precies! Ik was dus ook zo, niet laten huilen, het niet durven, ik dacht ook ja daaag ik ga mijn kindje niet laten huilen, toen kreeg ik van het cb dit advies, ik dacht ik ga het gewoon wagen. De eerste 5 minuten leken wel eeuwen te duren, maar ik moest door, en ongelofelijk het werkte gewoon. Ik vond het heel erg moeilijk maar het werkt. De eerste keer huilde hij een half uurtje, wel met tussenpauzes van stilte. Toen heeft hij het opgegeven, en sindsdien leg ik hem wakker neer en meneer is weg.
Ik laat mijn zoontje niet huilen, hooguit een beetje jengelen. Als hij niet wilt slapen blijf ik net zo lang naast hem zitten tot hij slaapt. Meestal is dit maar een paar minuten. Ik leg mijn hand op zijn buik, anders gaat hij meteen draaien. Ik kijk hem niet meer aan en zeg ook niks.