Ik ben momenteel bijna 26 weken zwanger en heb een dochter van bijna 11 en een zoon van bijna 2. Mijn man werkt veel maar is in het weekend en op vrijdag gewoon thuis aanwezig. Dochter is elke dag na school natuurlijk aanwezig. En toch ben ik steeds de sjaak. Ik mag met mn zwangere pens dingetjes van de grond rapen,de vaatwasser doen etc. Savonds ben ik zo kapot. Heb al een schoonmaakschema gemaakt en een kaart waarop staat wat dochter kan doen om te helpen. Hoe doen jullie dames dat? Hoe hebben jullie afspraken etc in huis gemaakt en dat iedereen zich er ook aan houdt?
Ik was meer degene die riep ik kan dat prima zelf... ben zwanger niet invalide.. dus geen ervaring mee sorry..
Ik vraag het op dat moment aan haar of ze even dit of dat wilt doen. Nu de kleine is, doet ze minder klusjes maar speelt ze meer met d'r kleine zusje. Zodat ik mijn handen even vrij hebt. Geen schema's ed, gewoon vragen op dat moment. Wil je NU even dat gaan doen voor mama. En daarna dank je wel, lieverd... Het woordje nu is wel belangrijk.
Ja ik kan heel veel zelf maar ik merk gewoon dat ik veel sneller harde buiken krijg dan in mijn vorige zwangerschappen dus moet ik verplicht gas terug nemen
+1. Heb gisteren met me 40 weken buik nog onkruid staan trekken. Het is een fase... de vermoeidheid. Voor je dochter werkt misschien een beloonsysteem? En je man... die kan alles doen. Hou oud is ie? Koop een paar leuke latex handschoenen voor em! Of ruim alleen je eigen troep op, zodat ie ziet wat hij voor jou overlaat.
@Eenkadootje Dat probeer ik dus ook maar gister bijvoorbeeld gevraagd of ze eventjes de blokjes van de grond kan rapen zodat ik kan stofzuigen. Dan raapt ze een klein beetje op en gaat bankhangen en als ik nog eens om hulp vraag moet ze zich ineens omkleden :S
Ik schreeuw gewoon tegen me vent hahahaha. "Mankeer je wat aan je handen???". "Wat denk je nou, dat ik je slaaf ben?". Hij is dit niet echt gewend van thuis uit... dus het maakt wel indruk. Maar ook probeer ik alles zelf te doen... Heb alleen hulp bij de was.
En wat doe je dan als ze zich gaat omkleden? Als ze er zo onderuit kan komen geef ik haar geen ongelijk. Hier een zoon van 11, dochters van 8 en 5. Wanneer ik ze iets vraag doen ze het ook. Ik ben dan ook wel heel consequent.
Nou ik heb meerdere keren geprobeerd netjes een "gezinsvergadering" te houden. Aangegeven dat ik van de vk rustig aan moet doen en dat ik graag hulp wil en verwacht. Ik ben al gestopt met was van de grond plukken met de mededeling : als het niet in de mand zit, was ik het niet uit. Maar zij schijnen zich niet te storen aan rommel ofzo?
@Twinkle star Toen ze zei dat ze zich ging omkleden ben ik boos geworden en gezegd dat ze niet hoeft te verwachten dat ze met zo'n attitude buiten hoeft te gaan spelen.
En is ze toen binnen gebleven? Ik denk dat wanneer je in zo'n negatieve spiraal zit je dit moet doorbreken. Vraag haar iets op te ruimen en leg uit waarom je dit nu zelf niet kan. Wil je de blokjes voor mij in de bak doen ik heb nu zo'n pijn in mijn rug bijv. Overigens vind ik dat een kindje van twee best zelf de blokken in een doos kan opbergen. Ik zou he dochter dan ook niet inzetten voor die rommel maar voor die van haarzelf en ter ondersteuning van dingen voor jou. Hier zijn we spelenderwijs begonnen met klusjes toen ze klein waren. We hebben duidelijke afspraken, zij willen zakgeld en ik wil dat ze wat doen in huis. Eigen kleding in de was, eigen bordje in de vaatwasser en kamer opruimen.
Nou ja het is geen negatieve spiraal, laat ik dat voorop stellen. En al niemand iets doet, doe ik het uiteindelijk toch wel. Maar uitleggen waarom iemand anders iets voor me moet doen werkt niet. Zakgeld boeit haar niet helaas en ze weet dat als ze haar kamer niet opruimt, er niet buiten gespeeld word. Dan gaat ze de hele dag lopen zuchten en vragen wat ze kan doen omdat ze niet naar buiten mag. Zeg je dan: je kamer opruimen. Dan vertikt ze het nog.
Hmmm hier gelukkig geen last van. Ik heb weinig puf om te koken en om dochter te douchen. Manlief doet dit dus zonder dat ik het hoef te vragen. Verder accepteer ik wel dat het wellicht wat rommeliger is. Vind het wel een lastige situatie als je dochter speelgoed van je zoontje op moet ruimen, omdat jij zwanger bent. Zij heeft hier toch niet voor gekozen? Ik zou echter wel je man s avonds en in het weekend meer aan zijn oren trekken. Hij hoort de spulletjes van de grond te rapen. Mijn man pakt probleemloos op wat ik laat vallen. En doet best wel wat ik vraag. Dochter hoort enkel eigen spullen op te ruimen en eventueel iets op te ruimen waar iedereen gebruik van heeft gemaakt(maar dat is mijn mening)
Om heel eerlijk te zijn, denk ik toch echt dat dit een kwestie van opvoeding is. Ze komt er dus gewoon mee weg dat ze haar kamer niet opruimt. Oké, ze moet binnen blijven. Maar daarmee heeft ze alsnog haar kamer niet opgeruimd. Dus ze doet niet wat jij zegt. En jij dwingt het ook niet af. Veel succes straks als ze ib de puberteit zit en het om 'grotere' dingen gaat dan alleen maar was in de mand doen of kamer opruimen. Dat dik gedrukte stuk zegt trouwens al genoeg toch?
Ik ben ook wel heel erg van het "kan ik zelf wel" Maar soms krijg je met situaties te maken dat jij het niet meer zelf kan. En dat punt ben ik nu wel bereikt. Alles word loodzwaar en ik krijg een keizersnede. Dan zal ik toch echt dingen moeten laten. Gelukkig is mijn partner wel van het huishouden. En we maken voor na de KS ook afspraken over wat hij gaat doen in huis en wat ik eventueel kan. Ook mijn jongste zoontje moet meehelpen in het huishouden. Hij ruimt zijn kleding op in de mand en zet zijn bordje netjes in de gootsteen. Als ik met een emmer sop aan kom gewandeld wilt hij regelmatig de tafel voor mij schoonmaken. Behalve zijn eigen speelgoed.... dat is nog weleens een discussiepunt. Maar ik laat het gewoon liggen en ruimt hij het niet op pak ik de vuilniszak.... Dan kan hij ineens snel opruimen!!
Volgens mij zien jullie het verkeerd.. ik vraag mijn dochter niet om zijn speelgoed op te ruimen maar het even van de vloer op de koffietafel te leggen zodat ik het niet hoef op te rapen van de vloer en toch wel eventjes kan stofzuigen (2 honden,3vogels dus moet echt elke dag) @Tupp HO! ik ruim haar kamer niet op he.. als het een zooi is, ist een zooi. Daar moet zij mee leven. wat ik bedoel met ik doe het uiteindelijk toch wel.. gaat om het huishouden.. stofzuigen,vaatwasser,honden uitlaten etc. Maar ik kom in dit topic niet veel verder. Ik vraag om hoe jullie dat met jullie gezinnen afgesproken hebben en niet hoe ik mijn puberdochter op zou moeten voeden etc etc.
Dit wilde ik ook typen. Daarnaast gaf je zelf aan dat ze het niet wilde opruimen en heb jij boos geschreeuwd dat ze dan niet naar buiten mag. Boos worden, niet naar buiten, geen zakgeld het helpt niks. Dan vind ik dat je toch behoorlijk in een negatieve spiraal aan het raken bent. Ik zie dat je nog een dochter hebt die twee jaar ouder is, hoe gaat dat met haar?
Hier doet vriend sowieso al een hoop in huis (zit ook snel met harde buiken) Verder zet ik ook gewoon mijn kleine meid van net 2 jaar in.. ZIJ gooit HAAR blokjes op de grond... Dus ZIJ ruimt ze ook op.. Ze vraagt of ik haar dan help.. Dan doen we het samen (en oke soms zit je uiteindelijk nog alles alles terug te gooien, maar vaak gaat het goed). Met de was vraag ik haar gerust dingen van de grond op te rapen als het bijv uit de droger valt.. Ook kleertjes en spullen in de wasmachine stoppen vind ze geweldig (ik alleen minder omdat k dat niet vertrouw haha). (kleine kanttekening hier bij, voor mensen straks denken dat ik haar als slaaf gebruik haha! Ze vind het geweldig om te helpen op die manier )Als ze geen zin heeft om te helpen met de was laat ik het gewoon natuurlijk haha
Ik denk dat de beste manier blijft dat je opnieuw een gezinsvergadering aangaat en afspraken maakt die je op papier zet. En iedereen zich daar aan moet houden. PUNT UIT. Er zal toch iets zijn wat je dochter niet leuk vind als je het bijvoorbeeld een week afpak? Een mobieltje of een tv ? Zo zou ik het doen. Misschien zou je dat eens kunnen proberen?