Allereerst een tijd geven; binnen nu en een week is je kamer opgeruimd. Hou je daar aan en herinner haar een aantal keer en zeg er verder niks over. Helpt dat niet? Een vuilniszak pakken voor haar kamer; alles erin stoppen wat zij graag wil bewaren/hebben/leuk/fijn/whatever vind en dat weghalen? Want ja, als zij het niet doet, doe jij het. Zo heb ik het een aantal keer gezien in reallife, dat leek te helpen.
Hier sluit ik me bij aan. Ik vond altijd vreselijk als mijn ma zo me kamer doorging dus ik zorgde er vrij snel voor dat niet meer hoefde te gebeuren
O ja, dat helpt (hielp hier wel altijd in elk geval)! Consequenter zijn en het zelf evt. dan maar niet meer doen.
Hier 2 dochters die elk een jaar ouder zijn dan jouw kinderen. Ik geef mijn kinderen gewoon de opdracht de spullen achter hun kont op te ruimen en meteen op te rapen. Dingen van boven die ik nodig heb laat ik ze ook halen en wat ze op de grond laten liggen veeg ik met de swiffer naar 1 hoek en laat ze het later alsnog opruimen. Mijn dochter van 12 laat ik op haar vrije schooldagen de vaatwasser uitruimen en van de week heb ik ze beiden een onkruidkrabber gegeven en ze de voortuin redelijk onkruidvrij laten maken. Dat laatste een beetje leuk brengen en ze doen het, ze vonden het nog leuk ook. Vanmorgen stapte mijn oudste met haar regenschoenen de hele gang en de halve woonkamer door dus ik heb manlief de dweilteil voor haar klaar laten zetten en ze mocht de kamer dweilen, weet ze meteen hoeveel moeite dat kost. Doet manlief niet wat ik vraag word ik onuitstaanbaar maar moet zeggen dat hij redelijk meehelpt momenteel in huis ondanks dat hij ontzettend druk is. Zijn kleding die hij op de grond laat slingeren ruim ik niet meer op en ik roep oudste en manlief tezamen tot orde om hun was achter hun kont op te ruimen. Gewoon op het moment zelf delegeren en niet vragen of ze straks even wat willen doen want dan vergeten ze het. Oh ja.. slaapkamer niet opgeruimt op vrijdag is geen zakgeld en ik verwacht van oudste dat als ze haar kamer stofzuigt dat ze dan ook even de overloop meeneem (ze slaapt op zolder). Spelen beide meiden op de jongste haar slaapkamer dan wil ik dat het opgeruimd is voordat we gaan avond eten. Nu moet ik zeggen dat mijn jongste net zo'n vreselijke neuroot is als ik ben met opruimen en daar eigenlijk vrij weinig tegen hoef te zeggen dat ze moet opruimen. Succes en sterkte
Ik zou je oudste dochter gewoon 2 vaste taken geven per dag en klaar. Vind het niet haar taak om mee te helpen omdat mama nog zogenaamde een baby wilde maar vaste taken kan ze prima uitvoeren. Zou laten weten dat je het op prijs stelt maar het niet verplichte. Ook zou ik bijv haar slaapkamer zelf laten bijhouden, was niet in de wasmand wordt niet gewassen etc, rotzooi achter je kont opruimen en anders gooi je het weg of als het duur is week achter slot en grendel tot ze er zuinig mee omgaan. . Wat standaard regels zeg maar. Daarnaast 2 vaste taken die ze elke dag moet doen. Gewoon om der verantwoordelijkheid te geven. Doet ze dit dan krijgt ze haar zakgeld. Doet ze der taken niet kost dit haar zakgeld. Bijv smorgens tafel dekken om te ontbijten of brood smeren voor haar en der zusje, en savonds helpen afruimen of vaatwasser vullen bijv De regels moeten duidelijk zijn er moeten elke dag uitgevoerd worden,. Kan ze dat niet omdat ze bijv. Bij een vriendin eet kan ze een taak ruilen met mama.
Hier zijn ze nog klein maar hebben ook allemaal hun eigen taken een moeten nu ook extra helpen. Ja ik kan ook alles zelf maar vind het echt kul om het dan ook maar allemaal zelf te doen terwijl het voor hun een stuk makkelijker gaat, het bovendien sneller klaar is en ze er ook nog wat van opsteken. Mijn dochter helpt met uitladen van de vaatwasser, de oudste 2 maken s' ochtends hun bed op en moeten hun pyjama netjes neerleggen.. En voor de rest gewoon dagelijkse dingen.
Helpt het niet haar duidelijk te maken dat het niet zo zeer voor jou is, maar wel voor haar ongeboren broer of zus? Voor de rest zou ik inderdaad 1 of 2 taken per dag op papier zetten tijdens een volgende gezinsvergadering en dat door iedereen (jij, je man, zij) laten tekenen. Haar slaapkamer zou ik dan weer zeggen dat dat "haar domein" is. Wil zij in een stort slapen, ze doet maar ... dan trek je gewoon de deur dicht en zie je 't niet. Alles wat niet in de wasmand zit van kleding wordt niet gewassen. En blokken die overal liggen, die keer je gewoon eerst effe tesamen in een hoek voor je stofzuigt.
Maar dat accepteer je toch gewoon niet van een kind? Kom op zeg, je vraagt haar wat te doen, en dan gaat ze dat dus gewoon even doen. Even omkleden kan dan als ze klaar is en bij niet luisteren volgen er toch gewoon consequenties? Hier twee stiefkinderen die hier om het weekend zijn, maar zelfs dan gewoon meehelpen waar nodig als we dat vragen.
Ik zou je dochter gewoon bijv. 2 vaste taken geven of zo, en de rest zelf opknappen. Als jij het niet kunt, dan moet het maar wachten op je man. Je kunt niet teveel bij je dochter neerleggen! Die is 11 en begint haar eigen leven te krijgen, en haar school. Spreek met haar af dat ze haar kamer doet en nog een taak(je). En je zou ipv bukken, ook kunnen proberen door je knieen te zakken, zodat je je buik niet hindert.
Vraag me ook af wat ze voorheen moest doen? Hoefde ze eerder nooit te helpen? Dan kan ik begrijpen dat ze nu de kont tegen de krib gooit.
Als zakgeld haar niet zo boeit, heeft ze dan iets wat haar wel boeit? Je kan instellen als je iets vraagt en ze doet het niet dan is het of niet buiten spelen, geen computer, geen tv, geen snoep, geen tablet etc etc, pak haar hoe gemeen het ook klinkt iets af waar ze gek op is, dit moet je een aantal weken volhouden en dan zou het moeten werken. of als ze gek is op kleding / nagellak what so ever maak een kalender en elke keer als ze iets doet mag ze een krul zetten en bij 10 krullen krijgt ze een kleinigheidje?
Misschien uitleggen waarom je om hulp vraagt aan je dochter. Als ze het meer begrijpt, dan helpt ze wel meer. Merkt ze het trouwens dat je harde buiken hebt.. Misschien kan papa een keertje met d'r praten, omdat hij zich zorgen maakt over jou en de baby.. En natuurlijk moet papa ook veel meer helpen in het huishouden. (Ik heb een hele lieve dochter, die bezorgd is om d'r moeder. Dus ze helpt als ik het vraag. Uit zichzelf ziet ze het nog niet.)
Uhm je dochter walst dus dwars over je heen?! Hier moeten de kinderen hun rotzooi zelf opruimen,dat weten ze. Doen ze dit niet kunnen ze fluiten naar hun privileges.
Ik ben niet zwanger, maar hier hetzelfde probleem. Ik heb mijn man en kinderen erg verwend, om alles voor hun te doen. Dus hier is het eigen schuld dikke bult. Nu zit ik dus dagelijks te mopperen dat ik mij een slaaf in mijn eigen huis voel...
Je topic vraag is, hoe zorg ik dat gezin mee werkt. Nou consequent zijn. Als je iets nu niet kan ivm de zwangerschap, dan horen ze mee te helpen. Je bent namelijk een gezin, en dat ben je nu eenmaal niet alleen. Je kunt je dochter echt wel een vaste taak; zoals de vaatwasser uitruimen geven, ze is 11 en dat is niet te zwaar. Eigen kleren is de wasmand (is hier standaard). Wil ze niet of loopt ze er van weg, een straf geven. Niet buiten spelen hielp niet echt las ik, dan bedenk je wat anders. Bv na het eten, douchen en dan op bed. Mijn dochters helpen allebei mee, na het eten ruimen we gezamenlijk af ed. Je man is vrijdag en het hele weekend vrij, nou dan kan hij echt wel even op de knieen om de wc inclusief de muren en vloer schoonmaken. Even extra stofzuigen en dweilen. Bedden verschonen, desnoods met zijn tweeen. Je 2 jarige kan op zijn eigen manier helpen, zijn speelgoed in zijn bak gooien oid. Vinden ze op die leeftijd vaak ook leuk Succes, maar als je echt wat wil veranderen zul je consequent moeten zijn en samen met je man op 1 lijn zitten betreft jullie kinderen.
Ik vind het echt belachelijk dat de dochter hier nu verantwoordelijk gesteld wordt. Waarschijnlijk is altijd alles voor haar gedaan en daar pluk je nu de vruchten van. Daarbij vind ik dit toch echt het probleem van ts en haar man. Het is heel fijn als dochter zich wat meer in zou zetten, en dat zal ze heus wel doen als er eens redelijk met haar gepraat word. Maar als vader er een potje van maakt (mbt het schema), waarom zou zij zich dan er aan houden? Er wordt hier nu alleen over de verwende dochter gesproken en dat kan ik niet zo goed uitstaan. Nu ts zelf niet meer zoveel kan, moet dochter het maar gaan overnemen? Ts ,je moet dit met je man bespreken, en daarbij kijken of jullie dochter evt een kleine rol kan spelen om je te helpen. Ik denk dat jullie veel te veel verwachten van haar en dat ze daarom zoiets heeft van: bekijk het maar, jullie willen nog een kindje. Egoistisch misschien, maar het is wel een puber.
Helemaal mee eens. Toen ik zwanger was van de jongste, Vroeg ik wel eens heel lief als ik op de bank lag en echt er niet van af kwam. Geef jij mama even een kopje senseo. als ik vroeg doe het NU op een rot toon nou dan kon ik er naar fluiten. Hij was toen 9 jaar. Kan niet verwachten van de oudste dat hij de rotzooi opruimt van de jongste. En van af nu heb ik wat meer taakjes voor hem zo als het vuilnis naar beneden brengen. Of af en toe even wat af wassen. Zijn kamer opruimen moet van mij. Schoonmaken doe ik. Doe het vaak op zaterdag. En dan zegt hij zaterdag is geen werk dag. Dan zeg ik van tja niks mee te maken. Kan ook op een andere dag maar als hij er bij is mag hij meteen zijn sokken opruimen prullenbak legen en zijn schoolspullen terug leggen op de kast. Maar blokjes puzzels voor zusje nee dat hoeft hij echt niet te doen. Dat is mijn probleem. T.s ze is elf jaar. Haar kamer kan ze best idd opruimen. Stel wat in het vooruitzicht ik geef vaak op de zaterdag na het opruimen zijn zakgeld. dat werkt negen van de tien keer perfect. Misschien is dat een tip voor jou. wil je misschien wat bijverdienen wil je dan voor mama en met mama samen soms wat mee helpen? Van wat zou je graag willen wil je telefoon te goed? Prima kleine klusjes en daarna belonen. zo werkt het in het werkend leven ook. Straffen werkt denk afvenrechts belonen is hier het toverwoord. En dat hoeft echt niet speciaal geld te zijn. Het kan ook zijn van zaterdag mag je een half uur later naar bed. Of kies jij vanavond wat we willen eten wil jij leren het vlees te bakken? Of wil je leren koken kan best met 11 deze dingen wat meer samen te gaan doen en zo leer je ze ook klusjes in huis. Zo hoeft het niet bij iedereen te gaan maar zo is het hoe ik het aan pakt met de oudste en met de jongste trouwens ook. Niet opruimen is geen mobiel van mama lenen om een spelletje op te doen. O gaat hier ook nog wel eens mis hoor. En zeker als je al moe bent of zorgen hebt dan is veel al te veel.
Hier ben ik het in grote lijnen mee eens. Je moet ook echt een onderscheid maken tussen je kinderen en je man. Je man moet uiteraard jou veel meer ondersteunen als je gas moet terug nemen van de verloskundige, het is óók zijn kind in jouw buik. En hoe gaat het dan met je oudste dochter, helpt zij wèl bereidwillig mee? Ik ben zeker van het consequent opvoeden en dat kinderen hun eigen taken hebben in het gezin. Maar dat gaat dan vooral om hun eigen spullen opruimen, tafel afruimen, helpen met boodschappen inruimen...dat soort 'algemene' kleine dingetjes. Maar ik vind het niet de verantwoordelijkheid van je kinderen om jou als zodanig nu extra bij te staan en nóg meer mee te moeten helpen alleen omdat jij zwanger bent. Ze moeten gewoon kind (kunnen) zijn met alles wat daarbij hoort en veel pubers zijn nou eenmaal dol op 'bankhangen' bvb, láát haar dan gewoon af en toe. Wees realistisch en pick your battles is mijn advies mbt je oudere kinderen, wat betreft je man...die moet een trap onder z'n achterwerk krijgen. Sterkte!
Voor je man een schema maken en op de koelkast hangen. En dan echt een gedetailleerd schema! En dat het nu eenmaal moet (zo niet, dreigen met dat je een schoonmaakster wil, haha, dat hielp hier meteen) En je dochter zou ik niet te veel laten doen, ze is nog klein. Mss gewoon zeggen dat ze haar speelgoed moet opruimen of zo, dat wel.