Waar ik nog nieuwsgierig naar ben: je geeft aan dat er moeite mee hebt dat jullie als gezin nergens bijhoren met bijv. feestdagen, maar ook als er iets gebeurd is. Maar wat doe jij zelf in deze gevallen. Neem je dan nog contact op met de betreffende persoon of laat je het helemaal doodbloeden? Want ondanks dat ik ook vind dat vriendschap van twee kanten moet komen, zijn er gewoon momenten in vriendschappen dat het wat meer van jouw kant zal komen dan van de andere kant. Net zoals er momenten zullen zijn dat het wat meer van de andere kant zal komen. En als je het gevoel hebt dat de vriendschap vooral van jouw uit komt bespreek je dit dan ook met de andere persoon? Weet je iedereen is tegenwoordig zo druk met alles dat sommige zaken daardoor op een lager pitje worden gezet. Niet leuk als jij dan dat pitje bent, maar vaak wordt het pitje vanzelf weer warmer. Wij hebben ook vrienden die we soms veel spreken en soms heel lang niet en als we dan met elkaar afspreken is het weer hartstikke gezellig en vanouds. En soms is een heftig gesprek over de vriendschap ook nuttig. Mensen die ik ken waren al jaren echt hecht bevriend met elkaar en op een gegeven moment is er wat gebeurd en de vriendschap bekoelde enorm. Na een flink aantal maanden met veel irritatie aan beide kanten zijn ze met z'n vieren om de tafel gaan zitten en er zijn harde woorden gevallen, maar uiteindelijk hele goede afspraken gemaakt en nu is de vriendschap weer net zo hecht als voor de bekoeling. En er zijn ook mensen die nu eenmaal niet zo attent zijn om even te informeren hoe het met jullie kindje gaat (of met jullie).
Wat een lieve dames zitten hier toch op het forum. Ik hoop dat, zodra je het even hebt kunnen laten bezinken, inziet hoe ze het bedoelen.
Als jij dat vind nav de reacties die je krijgt ga ik ook zeer twijfelen aan je oordeel dat je schoonouders je altijd aanvallen. Jij ziet hier dingen die gepost worden als aanval die ik als tips zie om jezelf beter te gaan voelen. Maar alles wat niet in jouw straatje ligt zie je als persoonlijke aanval. Heb je wel eens goed naar jezelf gekeken? Hier kom je over als een eigenwijs en betweterig persoon die alle focus legt op het negatieve in haar leven. Denk je dat je in real life ook zo over komt op mensen?
Wat wil je nou eigenlijk echt? Wat wil je van ons? Wat is jouw hulpvraag? - mbt die eerste lijn? Hij is er niet, dat is een groot gemis, absoluut zal niemand ontkennen. Maar wat wil je hiermee? Terugkrijgen is geen optie! Wil je om leren gaan met dit gemis waardoor het niet meer op de voorgrond leeft? Wil je de band met mensen uit de 2e lijn zo versterken dat ze een goede 2e keuze zullen worden als vervanging van je 1e lijn? - mbt vrienden? Je mist mensen die oprechte interesse in je hebben. Vragen hoe het gaat, waar je af en toe je verhaal kwijt kunt over bijv. Je gezin en waar je bijv. Feestdagen mee kunt delen. Wil je nieuwe vriendschappen opbouwen waarmee dit alles wel kan? Heb je behoefte aan nieuwe 3e lijns contacten die in de loop van tijd kunnen groeien naar 2e lijns en misschien zelfs wel een goede 2e keuze zullen worden voor je 1e lijn? Je geeft aan vaak afgewezen te zijn en het nut er niet meer van in te zien. Heb je nog wel behoefte aan nieuwe contacten? Hoe denk jij zelf dat je weer gelukkig kunt worden? Wat denk je daarvoor nodig te hebben? Hoe kunnen anderen jou hierbij helpen? Edit. Waar ik ook nog aan dacht (en ik ben geen arts dus ik weet ht niet zeker) maar als iemand alles negatief ziet is dit dan niet de definitie van depressief zijn? Is het voor jou geen optie dit met de huisarts te bespreken en medicatie te gaan gebruiken hiervoor. Misschien geeft dat je net dat eerste zetje om positief te gaan denken, te gaan voelen en te gaan uistralen. Waardoor contcten wat soepeler gaan verlopen waardoor jij je weer positiever gaat voelen. Je want ik las ergens dat je denkt weer positief te worden als je weer ergens bij zult horen. Dus dat je op die manier je negatieve cirkel doorbreekt een een positieve cirkel gaat creeeren? Ook las ik dat je nu elke dag 5 postieve dingen over jezelf opschrijft, heel goed. Kleine stap maar is een begin. Heb je in alle reacties nog meer tips gezien waar je iets aan ult hEBBen?
Ik heb een beetje een flashback ts! Vorig jaar heb je een zelfde soort topic geopend over eenzaam zijn en dat je je alleen voelde en vond dat iedereen je in de steek liet, er geen oprechte interesse was van de mensen om je heen...weet je dat nog? Je hebt toen veel tips en trucs gekregen maar op alles gaf je toen een tegen woord. Terwijl iedereen alleen maar wilde helpen. Verdrietig om te zien dat je nog steeds niet de moed hebt gevonden om er zelf uit te klimmen en blijkbaar nog steeds met hetzelfde issue worstelt! Want zoals toen door anderen al gezegd: jij bent (voor het grootste deel!) verantwoordelijk voor je eigen geluk! Neem het heft in eigen handen! Jij kunt de mensen om je heen niet veranderen maar alleen beïnvloeden waar jij invloed op hebt. Ik hoop oprecht dat het je lukt vooruit te komen want dit is erg vervelend voor je! Sterkte!
Hoeveel sollicitaties stuur jij er per week uit? In welke tak wil je graag werken? Ik denk dat het ook heel goed voor je zou zijn om een baan te hebben zodat je weer meedoet in de maatschappij. Daar word je ook weerbaarder van en ben je onder de mensen. En nogmaals, jij vindt dat mensen je persoonlijk affakkelen, op je karakter. Dat zit in 'jouw' hoofd! Dat is niet de werkelijkheid. Iedereen probeert hier te helpen.
Ik heb 1 hele lieve reactie aan je geschreven en mezelf heel kwetsbaar opgesteld, je zelfs uitgenodigd. Daar reageerde je op met ja, maar, mijn leven is zwaarder. Toen heb ik een reactie gegeven met uitleg dat je de zwaarheid van leven niet kunt vergelijken en zelfs uitgelegd hoe dat bij mij zit. Hier heb je niet op gereageerd. Toen heb ik een reactie gegeven met nog meer uitleg over hoe jij dingen zegt naar anderen en dat je MIJ hebt gekwetst met hoe je op me reageert. En JOUW reactie is: ja, het was aardig dat je me uitnodigde, maar toch heb ik het zwaarder. Geen sorry, dat ik je gekwetst heb, ja je hebt gelijk, ik moet misschien eens aardiger doen tegen mensen die me proberen te helpen. En dat is wat iedereen tegen je zegt: koop een spiegel, begin aan zelfreflectie. Als jij onaardig doet tegen andere mensen, ze continu maar blijft kwetsen (en ja, dat doe je), kun je niet verwachten dat ze je gaan helpen of vrienden met je willen worden. Want, ondanks dat ik echt wel begrijp hoe je je voelt (en ik kan me daar heus wel in verplaatsen, ook al heb ik volgens jou een geweldig eerstelijns vangnet (wat ik ook al heb uitgelegd dat dat niet zo is)), kan ik werkelijk waar niet begrijpen dat je niet inziet hoe vreselijk onaardig je doet tegen alle mensen hier op het forum. En het wordt hoog tijd dat als iemand zegt dat je diegene kwetst, dat je dan naar je eigen aandeel kijkt. En dat je goedbedoelde adviezen ook zo ziet, ipv pogingen je af te branden omdat jij ze niets vindt. Maar mijn laatste opmerking zie je vast als schop onder je kont en die mogen we niet geven, want dat verdien je niet, want je hebt het zo zwaar, want je hebt geen eerstelijn en je bent vroeger gepest en daarom moet iedereen maar aardig tegen je zijn en hoef jij dat niet te zijn tegen anderen.... En ondanks dat je zo kwetsend reageert op iedereen, wil ik je nog steeds helpen, maar ik pas ervoor om nog meer kwetsende opmerkingen van je te krijgen. Dus als je dat niet meer doet, wil ik best meekijken naar de stapjes die je wel kunt zetten (zoals bijvoorbeeld die 5 positieve dingen) en hoe dat meer stapjes kunnen worden.
Offtopic @MamavanLieverd zo te lezen heeft lieverd ook een lieverd van een mama Respect voor je hoeveel gedult je hebt en hoe lief je blijft!
Er is al veel gezegd en geschreven. Dat ga ik niet overnieuw doen. Waar word jij blij van? Ga doen waar je blij van wordt. Gewoon, elke dag. Want, elke dag is een nieuwe dag. Verleg de focus naar activiteiten ondernemen die jou een goed gevoel geven i.p.v. het doel contacten te maken. Dat kan van alles zijn: wandelen, lezen over specifieke onderwerpen, zwemmen, moestuin, muziekinstrument leren bespelen, op een zangkoor. Mijn tip: Verleg de focus en ga doen waar je warm van wordt, waar je van glimlacht en waar je energie van krijgt. Als je dat doet dan krijgt je leven waarde en betekenis. Succes!
Dat vind ik dan weer een heel lieve opmerking van jou. On topic kan ik wel even vertellen hoe ik aan de nickname kom, een beetje in dezelfde strekking als elke dag 5 positieve punten opschrijven. Ik kwam op zp tijdens mijn laatste zwangerschap, ik had HG, kon alleen maar op bed liggen met de ipad (thuis en in het zkh, heb gelukkig maar 1 x in het zkh gelegen en er waren geen zorgen om mijn baby, dus echt, anderen hebben het zwaarder). Mijn gebruikelijke nicknames waren bezet en ik was niet direct in de juiste staat om iets origineels te bedenken. Mijn zoon heeft een beperking en reageerde niet echt goed op mijn ziek zijn (mild gezegd, als ik me zonder braken de trap af had gesleept, kreeg hij een woede aanval omdat ik niet in de woonkamer hoorde), mijn nickname was een reminder voor mezelf dat ik me nog zo vreselijk kon voelen, maar dat mijn ziek zijn voor hem door zijn beperking nog moeilijker was en dat hij nog steeds mijn lieve jongen was/is . Het maakte de situatie op dat moment niet beter natuurlijk, maar het helpt om de lichtpuntjes te blijven zoeken. Wat ik hiermee wil aangeven @cat2 is dat het helpt om het glas halfvol (of zelfs maar een kwartvol) te zien ipv half leeg, misschien dat je dat gaat zien door je positieve punten opschrijven. Probeer ervoor te zorgen dat je de positieve punten niet afsluit met een ja, maar. Want dat is een valkuil (ook voor mij), in mijn voorbeeld was mijn nickname dan geweest MamavanLieverdmethelaaseenbeperking en dat was jammer geweest, want dat is veel te lang om te typen .
Om in te haken op je "ja maar" stukje. Ik denk dat als @cat2 elke tip beantwoord zonder het "ja maar" ze echt zal zien welke tips bruikbaar zijn en welke niet. Want nu wuift ze 99% van de tips weg met "ja maar"... werkt voor mij niet... heb geen 1e lijn... is zo zwaar... heb ik al geprobeerd. Waardoor de het advies niet goed in zich opneemt.
Ik dacht eerst ik reageer helemaal niet, maar wat me heel erg opvalt ts je krijgt ontzettend veel adviezen etc, maar slaat alles in de wind. En misschien moet je de dingen die geschreven zijn door jou en anderen toch nogmaals teruglezen, wat namelijk opvalt dat het lijkt of alles jou overkomt en je er helemaal niks aan kan doen en dat het totaal buiten jezelf lijkt te liggen. Als je op de een of andere manier dit anders zou kunnen bekijken zou je heel anders in het leven staan. Ik weet dit is al meerdere malen opgeschreven, maar het valt echt op in al je posts. Je zegt dat je al allerlei therapieën hebt geprobeerd en dat niks toch helpt, soms moet je net zolang blijven zoeken naar de juiste therapeut die bij jou past. In jou situatie zou ik toch weer kijken of een behandeling niet kan helpen. Met wat jij opschrijft over hoe jou leven is verlopen, niet vervelend bedoelt maar misschien moet je naar een poli die gespecialiseerd is in mensen met persoonlijkheidsproblematiek. Als ik namelijk lees hoe het voor jou is geweest in jouw jonge jeugd en tot nu lijkt me dat misschien best nog een mogelijkheid om te proberen. En daar kunnen ze ook diagnostiek doen naar ass, want persoonlijkheidsproblematiek en ass lijken ook vaak op elkaar, mocht je daarvoor open staan. Ts ik wens je echt heel veel succes in het leven en probeer de positieve dingen te zien, deze post is niet negatief bedoelt en ik hoop dat je het ook niet zo opvat!
Wat dit topic laat zien: wat zitten hier ontzettend lieve en sterke meiden op dit forum! Ik bloei zelf helemaal op van zoveel empathie, Goede bedoelingen en kwetsbaarheid durven tonen. Echt. @cat2 als jij hier werkelijk niks positiefs ziet ligt het probleem echt alleen bij jou. Zoveel lieve reacties, zoveel goede tips. En jij reageert alleen met: gaat niet werken, heb ik al gedaan. Terwijl dat niet waar is. Nu in therapie gaan (heb je volgens mij een heel goede tip gegeven over welke soort therapie, daar heb je ook niet op gereageerd) heb je niet gedaan. Een baan zoeken heb je niet gedaan. Kan best dat je hiermee bezig bent maar de baan is er nog niet. Vrijwilligerswerk doen heb je niet gedaan. Contact leggen met e buren, hulpbehoevende ouderen? Vragen of je ze kan helpen met boodschappen oid? Ik zie het niet staan. Terwijl dit allemaal dingen zijn die echt iets constructiefs kunnen veranderen in je leven. Kies je ervoor ze niet te doen, is dat jouw keuze. Dit is geen verwijt of aanval, van mij HOEF je dit niet te doen. Het zal voor jezelf gewoon verschil kunnen maken.
Ik denk dat bij @cat2 een soort denkbeeldige knop om moet voor ze aanzichtzelf gaat werken, verder kan en gelukkig gaat worden. Door alles wat haar is overkomen / is aangedaan staat de knop nu op de stand "daardoor ben ik zo, en dit heeft mij gemaakt tot wie ik nu ben" En die knop moet naar de stand "daardoor ben ik op dit moment zo, maar dat kan ik zelf veranderen en ik kan weer gelukkig worden in zoveel opzichten" Zolang ze niet wil en kan geloven dat ze echt zelf invloed heeft op al die dingen zal er niets veranderen.
Sterker nog om op het laatste stukje in te haken: alles hier is goed bedoeld om jou te helpen dus neem eruit mee wat je nodig hebt. Want aan het einde van de dag maakt het voor de meiden hier niet uit wat jij kiest, het is niet ons leven dus van ons HOEF je niks te doen en MAG je prima blijven waar je nu bent. Alleen daar word je ook niet gelukkig van (anders open je niet regelmatig een topic hierover) dus help jezelf en pak hier voor jou de positieve punten uit waar je iets mee kan. En ik gun je echt dat je iets vindt waarmee je geholpen bent!
Hmm oké dat is jammer. Wel een goede reden om een andere telefoon aan te schaffen Gelukkig zijn er nog veel meer tips gegeven. Hopelijk kun je daar wat mee.
Beste TS, ik lees al heel wat jaren mee op dit forum maar heb eigenlijk nog bijna nooit ergens op gereageerd. Bij dit onderwerp lukt het mij niet om op mijn handen te blijven zitten. Ik heb nog nooit een onderwerp gelezen wat mij zo raakt. Ik ben hier echt al dagen ondersteboven van. Dus nu heb ik toch maar besloten te reageren, al weet ik nu al dat je dat mogelijk wel negatief zal opvatten. Maar toch heb ik nog een sprankeltje hoop dat het je misschien toch nog die schop onder de kont, het inzicht zal gaan geven wat je nodig hebt. Want om eerlijk te zijn erger ik me nu enorm aan je negativiteit en het feit dat je andere leden zo kwetst en mijns inziens onterecht verkeerd behandelt, maar toch wil ik je graag helpen. Mijn advies maar dat heb je al veel vaker gehoord: stop met dat enorme zelfmedelijden, stop met vergelijken en aangeven dat het bij jou echt veel erger is dan bij een ander omdat je geen 1e lijns hebt, ga wat doen! En bekijk adviezen van mensen als wat positiefs in plaats van aan te geven dat ze je affakkelen, want dat doen ze niet. Ze proberen je te helpen maar je ziet dat niet of wilt dat niet zien. Je reageert alleen boos en kwetst daar veel mensen mee. Jij doet nu precies hetzelfde als wat je anderen verwijt. En dat terwijl die anderen jou proberen te helpen. Probeer nu echt OMDENKEN toe te passen: "oke het is misschien niet fijn voor me allemaal maar ik ga de wereld en vooral mezelf laten zien dat ik ook een gelukkig persoon kan zijn. Ik grijp alles aan om dit te veranderen, want de enige die dit kan, ben ik. En dat zal echt niet gemakkelijk zijn altijd, maar dat heb ik er voor over. Ik kom hier uit, voor mezelf en zeker ook voor mijn gezin". Ter illustratie van bovenstaande: -je hebt pagina's lang doorgepraat over dat je geen 1e lijns hebt en dat dat zo zwaar is voor je. En dat dat veel zwaarder is dan mensen die wel een 1e lijn hebben, maar daar een slecht contact mee hebben/ die mensen weinig zien. Nu heb je zelf WEL een 1e lijn, maar is het jouw KEUS om daar geen contact mee te hebben. Stop dan ook te zeggen dat je ze niet hebt, want dat is niet waar. Daar maak je het jezelf onnodig moeilijk mee. Je zou ook kunnen omdenken en zeggen "ik heb ze wel, maar met deze mensen wil ik niet omgaan. Zij maken het leven voor mij niet fijner. Ik heb voor mezelf gekozen en die keus is goed. Liever geen contact dan contact wat mij verdrietig maakt". -Mensen geven adviezen over therapieen. Jij blijft aangeven dat het toch niet helpt en dat je alles al hebt geprobeerd en dat je het daarom maar niet gaat doen. Stop daar mee, ga denken: "die therapieen zijn er niet voor niets, ik ga er nu vol voor om te laten zien dat er bij mij wel wat kan veranderen. Ik grijp alles aan om mijn beter te gaan voelen. Misschien dat het eerder niet goed genoeg hielp, maar ik ben nu ouder, de therapieen kunnen veranderd zijn, niet iedere therapeut is hetzelfde, ik ga door totdat ik iets gevonden heb, wat mij WEL helpt!" -Als laatste: stop met vergelijken en zelfmedelijden. Jij doet het voorkomen dat jij het het moeilijkste hebt van iedereen hier op het forum. Dat er geen ander lid is wat zoveel erge dingen heeft meegemaakt als jij. En inderdaad, je bent gepest en hebt slecht contact met de 1e lijn. Dat is vervelend en tekent je, maar kom op, je moet je echt bedenken dat er ergere dingen zijn. Ben blij dat je leeft, gezond bent, een mooi gezin hebt. Nu wil ik niet zeggen dat het van mij erger is, maar ik weet waar ik over praat als ik zeg dat het leven niet altijd makkelijk is. Een paar dingen over mij: ben de hele basisschool gepest, werd op mijn 19e ziek, bleek multiple sclerose te zijn, kwam na een jaar al volledig in een rolstoel (dus nu al 20 jaar), kon niet zwanger worden zonder mmm, toen meerdere miskramen gehad, een buiten baarmoederlijke zwangerschap, dochter geboren met 30 weken omdat ik een HELLP had, dochter daardoor zeer kritiek geweest en nu achterstand, ik heb 2 jaar lang een ernstige PTSS gehad en ernstige depressie vanwege ernstige traumatische ervaringen op het werk met oa bedreiging en stalking en als klap op de vuurpijl nu sinds 3 maanden borstkanker waarvoor ik nu met chemotherapie wordt behandeld en nog geopereerd en bestraald moet gaan worden. Het is nog maar de vraag of ik dit ga overleven. Dus ook al heel wat meegemaakt, maar ik probeer er met mijn gezin het beste van te maken. Ik heb mijn opleiding afgemaakt, ben gaan werken en ga nu zelfs tijdens de chemotherapie werken als ik mij goed genoeg voel, ga zo veel mogelijk leuke dingen doen met mijn gezin, bel zelf mensen om wat af te spreken (want zij hoeven mij echt niet altijd te bellen omdat ik "zielig ben", met mijn mond is niets mis!). Nu schrijf ik dit niet om complimenten te krijgen, maar ik wil laten zien dat je ondanks alles wel gelukkig kan zijn, want dat ben ik ook. Doordat ik zelf positief blijf en ook geinteresseerd in mijn omgeving, krijg ik juist heel veel terug van mijn omgeving. En dat is niet alleen van de 1e lijn, maar juist ook van mensen die wat verder weg staan: moeders van school, vrienden, kennissen, buren ed. Nou het is een heel verhaal geworden. Ik hoop dat je de moeite neemt er wat mee te doen. Ik ben soms ook erg kritisch op je, maar dat is wel met een goed doel: je laten zien dat het ook anders kan en je daar meer mee zal bereiken! Veel succes!
Nog een waardevolle tip! Ik denk er nu pas aan. Google eens op 'Jouw leefstijl formule' van Wenske Pasman. Dit is nieuw en heb je dus sowieso nog niet geprobeerd. Zij is echt geweldig! Ik ken haar persoonlijk en ze heeft mij ook al eens zo uit de put geholpen. Ik denk dat ze ook best wat voor jou kan betekenen.
Dit is ook haar werkboek wat je ook bij bol kan bestellen. Maar ik zou zeker even op haar website kijken.