Ik ben niet zo blij met m'n naam. Het is een beetje een tokkienaam vind ik die eindigt op -ley. Met afkorten wordt het nog wat maar ik had liever een stoerdere en iets minder voorkomende naam gehad. Sanne komt nu in m'n hoofd op, lijkt me wel wat en vind ik wel bij mezelf passen.
Ik werkte wat jaren geleden op een activiteitengroep voor ouderen met een beperking en toen vertelde een man dat mijn naam Lichtje betekent. Dat wist ik toen nog niet en vond ik zo mooi dat hij dat wist.
Ik ben al heel blij met m'n naam. Staat geloof ik sinds mensenheugenis in de top 20 van meisjesnamen, internationaal en overal makkelijk uit te spreken. Ondanks 5 naamgenoten in mijn vroegere jaarlaag ben ik er altijd blij mee geweest. Anders had ik iets als Eva, Lena of Marthe wel mooi gevonden denk ik.
Haha vroeg aan zoon (6) hoe zou jij willen heten als je geen L zou heten. Hij zegt David haha en als meisje Fleur. Oja en wat voor dier hij zou willen zijn een koe zegt z'n vader geen cheetah hij zegt nee dan ga je echt zweten.
Ik vond vroeger de naam Iris prachtig. Zo zou ik wel willen heten. Ik heb ook jaren lang gezegd dat ik mijn kind zo zou noemen, mocht ik een meisje krijgen.
Ik heb vroeger een periode gehad dat ik echt niet blij was met mijn eigen naam, had toen graag Jennifer geheten Maar goed ondertussen ben ik wel helemaal blij hoor met mijn naam
Mijn ouders kozen ervoor om me een andere naam te geven dan de naam die me in India gegeven was. En hoewel die Indiase naam als eerste in mijn paspoort e.d. staat, noemt niemand me zo. En gelukkig maar. Ik vind het een vreselijke naam. We hebben weleens geïnformeerd wat het kostte om de namen om te draaien maar dat kostte zoveel geld dat ik ervan af heb gezien. Bij hele officiële dingen wordt mijn ‘echte’ naam weleens omgeroepen. Ik reageer daar dus niet op Ik was een keer met m’n moeder in het ziekenhuis en toen riepen ze die naam door de wachtruimte. Wij om ons heen kijken en uiteindelijk zeiden we nog tegen elkaar: ‘nou ja. Ook brutaal om gewoon niet op je afspraak te komen’ Na een kwartier zei m’n moeder: O god Ier dat was jij Maar goed: ik ben echt heel blij met m’n roepnaam. Hebben ze goed uitgekozen die ouders van me.
Ik heb het best een tijd irritant gevonden dat ik zo'n "aparte" naam heb, vooral als kind vond ik dat echt niet leuk. Vroeger had je vaak van die voorwerpen met namen erop, wat had ik het leuk gevonden als mijn naam daar eens bij stond, haha. Of dat ik, al was het maar 1x, een naamgenoot tegenkwam. Had niets tegen mijn naam op zich, maar wel tegen het feit dat het een best "aparte" naam is. Overigens vind ik, nu nog steeds, mijn tweede (eveneens aparte) naam ronduit lelijk. Dat komt ook wel dat het een typische jongensnaam is in Afrika (en 3x raden waar ik nu woon). Ik was dan ook wel verbaasd dat iemand hier eens zei dat haar dochter zo heet en dat het zo'n geweldig mooie naam is Nouja, tenminste heb ik in NL nu een naamgenoot rondlopen.
Rozemarijn, heb ik altijd al een mooie naam gevonden. Vroeger bij uitgaan als jongens vroegen hoe ik heette was het Fleur of Merel. Ook mooi