Is vernoemen leuk?

Ik vind dat iedereen moet doen wat hij/zij zelf wil.

Zelf hebben we niet vernoemd, maar als we het hadden gedaan, dan liefst dezelfde naam of eventueel een hele duidelijke verbastering, maar ik vind dat de vernoeming wel duidelijk er uit af te leiden moet zijn, anders kun je wat mij betreft net zo goed een random naam kiezen.

 

Ik vind het wel leuk om de 2de naam te vernoemen. maar dan moet ik de naam wel al gewoon mooi vinden en vinden passen bij de voornaam.
Veranderen van de naam vind ik persoonlijk niet zo. Vooral niet als je de originele naam echt moet gaan zoeken, want dan is naar mijn mening het hele effect van vernoemen weg.
Maar moet ieder voor zich weten natuurlijk.

 

Ik vind het wel leuk. Al vind ik dat als het om 2e en bijv 3e namen gaat je die wel gewoon bij de echte namen houdt, gaat het om de roepnaam zou ik het begrijpen dat je die evt iets verandert.

Hier heeft de eerste een naam die wij samen gewoon erg mooi vonden, de tweede haar naam is een afkorting van mijn (tijdens de zwangerschap overleden) oma's eerste doopnaam (Elisabeth) en de derde haar naam is een naam met mijn (ook tijdens de zwangerschap overleden) oma haar naam er bijna letterlijk in en een paar letters extra (Annie). Was voor iedereen heel duidelijk dat het verwijzingen naar de oma's waren en wij vonden het namen zoeken een stuk makkelijker door eerst aan de oma's te denken hihi

 

wij gaan onze kleintje ook vernoemen (2e en 3e naam)
Wat wij hebben gedaan is de namen van onze ouders gepakt en kijken of we 1 naam van konden maken. Bijv. Jolanda en Lidy is Joli geworden.
Soms is het wel even puzzelen hoor maar dat maakt het ook wel weer leuk!

 

Wij hebben het er wel over gehad, maar het uiteindelijk niet gedaan.

Ik vind het niet leuk als de ene ouder wel vernoemd word en de andere niet. Zeker niet als mijn schoonvader dan wél de eer krijgt dat zijn kleinzoon naar hem is vernoemt, terwijl mijn eigen vader dat niet krijgt terwijl mijn ouders veel meer betrokkenheid tonen tot nu toe. Dat voelde gewoon niet echt eerlijk.

 

ik vind vernoemen niet nodig en vaak ook niet mooi. en zeker niet als het de letterlijke (ouderwetse) namen van de opas en omas zijn.

Nu word onze zoon echter wel vernoemd. traditie is dat alle mannen aan mijn mans kant de naam T.jibbe dragen. daar kom ik niet onderuit helaas. maar dan we als tweede naam.

 

Wij hebben onze zoon vernoemd 2e naam van zijn vader en 3e naam van zijn opa.
Mijn man is op die manier ook zelf zo vernoemd. Opa is ook overleden dus op die manier is hij er nog een beetje bij.
Mocht dit een meisje worden word ze vernoemd naar de oma's want die zijn beide helaas ook overleden.

 

Wij hebben wel vernoemd. Zelfde naam als grootopa, opa, papa en nu onze zoon dus ook. Wel de 2de naam, dus niet de eerste. Mijn man is ook vernoemd, naar zijn vader dus, maar zijn roepnaam is anders dan zijn eerste vernoemde naam. En daarbij vond ik de naam echt niet mooi als roep naam! Te ouderwets. Maar wel inderdaad een traditie waar wij ook niet onderuit konden, en mijn man ook niet wilde.

 

We hebben onze zoon een 'eigen' eerste naam gegeven, de roepnaam. Deze lijkt totaal niet op familienamen.
De tweede naam is de volledige naam van mijn vader en de derde naam is de volledige eerste naam van mijn schoonvader.
Niet klassiek vernoemen, maar wel naar ons idee een intieme

 

Wij doen het wel, haar tweede naam wordt Joan (uitgesproken als Djoon), combi van haar twee oma's (Joke en Anneke)

 

Wij hebben t zelf niet gedaan, maar als je een erg goede band met je ouders hebt snap ik dat je ervoor kan kiezen. Dan vind ik het leuk om bijv van de twee ouderwetse oma namen 1 naam 'van nu' te maken. En als de oma's leuke namen hebben zou ik ze in hun geheel gebruiken als 2e en 3e naam. ligt een beetje aan de namen dus voor mij

 

Wij hebben onze oudste dochter in haar 2e en 3e naam vernoemd naar beide oma's. (wel gekeken naar meerdere namen van moeders en dan gekeken naar wat goed bekt, maar wel de officiele namen gepakt; van een van de moeders niet de roepnaam)

Onze tweede dochter hebben we hetzelfde gedaan maar dan naar beide opa's, alleen dan meisjesnamen ervan gemaakt. Was alleen lastig want mijn pa heeft een naam waar met geen mogelijkheid een meisjesvariant op te bedenken was (W.alter; verzin het maar). Daarom hebben we daarvoor mijn opa van vaders kant gepakt. Die heette F.lorentius, dat werd nu F.lorence. Als roepnaam zou ik het niks vinden, maar als doopnaam maakte het het geheel heel erg chique!

Onze zoon krijgt straks wel de traditionele behandeling. Alle mannen van mijn man's 'lijn' hebben dezelfde doopnamen achter een roepnaam naar keuze. We zijn niet verplicht om eraan mee te doen, maar mijn man wil het zelf graag. Prima, vind ik.

 

Hier hebben beide kindjes een eerste naam die wij gewoon mooi vonden en een tweede en derde naam waarmee ze vernoemd zijn. Onze zoon naar zijn opa's en onze dochter naar haar oma's. We hebben er wel voor gekozen om dicht bij de oorspronkelijke naam te blijven, anders kan je, naar mijn mening, net zo goed niet vernoemen. Hier werd bijvoorbeeld Hannah gemaakt van Johanna en Matthijs van Matheus.