Hi, Dank voor alle reacties. Ik zie zelf totaal geen link met mijn werk. Ik hou me wel een beetje bezig met voorzieningen voor kinderen in relatie tot arbeidsparticipatie, maar dat heeft niet veel met pedagogiek of cadeaus kopen te maken. Verder is de relatie met schoonouders niet slecht, maar ook niet supergoed. Ze maken wel vaker kritische opmerkingen, maar dat valt alleen mij op en mijn man niet... We geven niet uitzonderlijk veel cadeaus volgens mij. Ja, wij vieren kerst en dat vinden zij stom. Maar ja, hun probleem. En ons kind heeft het afgelopen jaar wel beloningscadeaus gekregen: zindelijk overdag, s nachts , stoppen met de speen ed.
Ja maar juist omdat je die link niet ziet is het leuk om ze dat maar eens uit te laten leggen En het in dat gesprek gewoon benoemen zoals het is. Misschien dat dat het duidelijker maakt voor je man. Aangezien ze vaker kritische opmerkingen maken zou ik duidelijk maken dat jullie de ouders zijn. Op een nette manier natuurlijk. Voordat het echt gaat irriteren. En al zou je haar overladen met kado's, wat een nare moeder zou je dan zijn XD Geen kind dat daarop zit te wachten toch?
Ik zal ze het inderdaad eens vragen zaterdag Maar goed, ik ben de irritatiegrens al een beetje voorbij vrees ik. Dat heb ik alleen niet in de openingspost gezet, omdat ik wat objectieve reacties wilde horen. Want misschien reageer ik te gevoelig, dat kan natuurlijk best...
Ik heb het laatst aan mn moeder laten lezen... Iets van 4 kado's is genoeg. Ze vroeg of dat een hint was en ik zei wel leuk om even te lezen ja. Met kerst is het hier echt gekkenhuis qua kado's en ze zijn op den duur helemaal 'op' en pakken alleen nog maar voor het scheuren uit. Nu zei mn moeder laatst al "deze kerst moet je het delen met je broertjes en zusje dus krijg je minder kado's" Zelf vond ik dat wel fijn.
Of je te gevoelig reageert of niet. Toch is het belangrijk om erover te praten. Iedereen heeft zijn eigen grenzen. Die bepaal je zelf. Als je die door anderen laat bepalen zorgt dat voor onrust.
Nee liever niet. De enige die altijd meningen geeft is sm, en dat waren tot nog toe altijd verkapte adviezen over hoe het volgens sm beter kan. Terwijl het een gespecialieerd vakgebied betreft waar sm niks vanaf weet. En in principe ook niks mee te maken heeft, dat is mijn leven (ik hoef niet alles te delen met iedereen) Ik moest er even aan denken, omdat TS dus een artikeltje krijgt dat op het eerste gezicht ook niks te maken hebben met haar werk.
Ik wilde ook niets door andere laten bepalen, maar soms is een blik van buiten wel waardevol om dingen in perspectief te zien.
probeer gewoon open het gesprek aan gaan. Vraag waar ze de link zien naar je werk. Dan wordt het snel genoeg duidelijk of het wel of geen hint was doe het ook vooral met je man erbij! Kan hij het ook horen. Ik zou in eerste instantie dus niet van het slechtste uitgaan, maar als je de ervaring hebt dat ze het zo vaker doet, dan snap ik wel dat je het doet en bedoeld ze het misschien ook. Maar alsnog, ik zou proberen oprecht geïnteresseerd te vragen hoe ze dit linkt aan jou werk. Als ze die ook niet ziet, breng je haar in ieder geval in een moeilijk parket. En dan zou ik inderdaad ook een artikel zoeken over de bemoeienissen met opvoeding
Zo zit ik er ook een beetje in. Op zich vind ik het best leuk om over mijn werk te praten, maar dat ligt wel aan de manier waarop. Mijn schoonouders zijn sowieso types met sterke meningen en dan zit ik me alleen maar op te vreten... Nogmaals, we hebben geen slecht relatie, maar het is ook geen match. Zij zijn erg van het alternatieve en ik absoluut niet. Zo kreeg ik toen ik vertelde dat ik zwanger was als cadeau een boekje over het trauma dat baby's oplopen in het geboortekanaal
Als ik zoiets zou keijgen van mijn moeder of schoonmoeder dan denk ik dat ze vinden dat wij ons kind schandelijk verwennen... En dat klopt
Ik zou zeggen "goh,ik denk dat jullie mij het verkeerde krantenknipsel hebben gegeven, want dit heeft niets met mijn Werk te maken. Misschien hebben jullie de juiste nog? 😜😬
Niet alle reacties gelezen. Als bij ons thuis pakjes binnenkomen of briefjes over en weer gaan die over sint gaan zeggem we ook altijd voor je werk. Was het niet op die manier? Hier, artikel voor je werk. Want ze kan moeilijk zeggen met de kids erbij hier hulpsint dit vond ik interessant.
Ik had waarschijnlijk al direct er met een grapje uitgeflapt dat dit wel heeel overduidelijk is. Ik heb dit soort dingen ook wel eens met mijn schoonouders. 9 van de 10 keer bedoelen ze er niks mee en soms wel. Dan vraag ik gewoon: vinden jullie dat we de kinderen teveel cadeaus geven? En vaak vloeit daar dan een gesprek uit. En soms mopperen we een beetje op elkaar. Maar hier is wel wederzijds respect dus ik trek het me vaak niet persoonlijk aan.
Zou ook vragen bij sm waar ze de link zien. Artikel even doorlezen en weg gooien. Niet te veel tijd aan besteden
Dit soort dingen liggen altijd direct zo gevoelig. Volgens mij vooral wanneer s.o. dat soort dingen zeggen. Ik zou lekker je schouders ophalen. Gewoon rechtuit vragen of ze bedoelen dat jullie je kinderen teveel verwennen en dan bedenken of je het wel of niet met ze eens bent en of jij er een probleem mee hebt? En anders schouders ophalen en door
ik denk dat het inderdaad `voor je werk is` ivm dat je kind erbij was. en dat het gewoon adviserend bedoeld is, en dat je verder zelf moet weten wat je ermee doet. Ze bedoelen niet dat je het vorig jaar verkeerd hebt gedaan ofzo. Meer zo van: Hee kijk eens, interessant, misschien kun je er wat mee. Tenminste dat is wat ik eruit opmaak. Mocht je er wel op gaan reageren probeer er dan geen ruzie over te maken/ te stangen door het tegenovergestelde met opzet te doen, dat is het echt niet waard. Jullie relatie is nu gewoon, niet supergoed, maar ach. Je moet nog jaren met elkaar door. Overigens heb ik zelf wel veel passende cadeautjes gekocht voor de kinderen, ook namens mijn ouders. maar ik heb tegen mijn broer en zus gezegd dat ze geen kadootjes hoeven te halen voor de kinderen omdat het anders teveel wordt. Dan vinden onze kinderen het niet meer leuk (al denken ze van wel) Te overweldigend.