Echt een groot probleem is het niet hoor Maar zou het graag even delen en wat reacties horen. Vandaag hadden wij onze eerste echo bij de verloskundige. Hiervoor hebben we twee echo's bij de gynaecoloog gehad (inwendig). Het bleek dat ik korter zwanger ben dan ik in mijn hoofd had zitten (ik heb zelf ergens verkeerd gerekend en ben het blijkbaar verkeerd gaan onthouden). Ik dacht dat ik aanstaande zondag 11 weken was, maar het is 10. Nu was ons plan om het volgende week zaterdag echt aan iedereen te gaan vertellen. We zijn dan met veel vrienden bij elkaar namelijk. Als we het hen dan persoonlijk hebben verteld mocht het wat ons betreft daarna dus ook " de wereld in", " bekend zijn". Maar ik dacht dan ik dan dus 12 weken zou zijn. Maar het is dus 11. Vandaag zei de verloskundige aan het begin van het gesprek dat we er rekening mee moeten houden dat het nog steeds in een vroeg stadium is. En dat het ook voor kan komen dat een van de twee baby's bijvoorbeeld stopt met groeien. Of een miskraam. Ze gaf 12 weken als grens aan. Je weet het natuurlijk nooit, maar die 12 weken dat zag zij toch wel als grens dat het dan goed zit. De echo was overigens helemaal in orde verder, geen aanleiding tot ongerustheid door de echo ofzo. De volgende echo hebben we pas weer met 13 weken. Ik ben onzeker geworden door haar opmerking en denk ineens van moeten we het dan wel al gaan vertellen. Ik dacht ook nog van ik laat bij een echo bureau volgende week vrijdag nog een echo maken ter geruststelling. Dat is dan een dag voordat we het wilde vertellen. Maar misschien is dat ook wel een beetje gekkenwerk en kost toch weer 40 euro ook. Nou, zoals je kunt lezen, geen groot probleem dus ofzo, maar ik voel me ineens zo onzeker.
je moet bij jezelf nagaan wat je wilt mocht het fout gaan...ik heb het heel vroeg verteld omdat als ik een miskraam zou krijgen ik het ook met iedereen wil delen, ik kan dat soort dingen niet voor me houden..tuurlijk is er een kans dat het misgaat maar die is er met 13 weken ook nog...als het goed voelt gewoon vertellen...voelt dat het niet..wachten tot de volgende echo (wel een luxe zoveel echos ik had er 1 met 10 weken en so be it...) ennuh gefeliciteerd he met 2 wondertjes
Allereerst gefeliciteerd! Het is een moeilijke keus. Wij hebben er destijds voor gekozen om de mensen die dichtbij ons stonden al met 8 weken te vertellen. Mocht het immers zo zijn dat het niet goed gaat is het ook prettig als je daarmee bij je vrienden en familie terecht kunt! Wel kregen we vaak de opmerking "oh dus het is nog heel pril". Ik vond dat echt een rotopmerking en daar moet je je dus wel tegen wapenen
Je moet doen waar jij je fijn bij voelt Vind je het vervelend dat ALS het fout mocht gaan je het dan ook aan iedereen moet/ kan vertellen of hou je het liever voor je zelf en verwerk je het zelf ben je man/vriend. Zelf vertelde wij het al vroeg ( rond 8 weken) gewoon puur omdat ik het niet voor mij kon houden, en mocht het fout gaan in een vroeg stadium wij er ook niet alleen voor stonden maar het dan evt. konden delen.
Ik zou het gewoon vertellen. Tussen 11 en 12 weken zit niet echt een belangrijk verschil, en ook met 12 weken en 1 dag kan het bijv. nog fout gaan. De garantie heb je toch niet, na een bepaalde datum.
Het hangt er vanaf wat je zelf wilt, als het mis zou gaan, wil je dat dan ook met je vrienden en familie delen? Of houdt je dat liever voor jezelf? Dat moet je voor jezelf uitmaken. En van daaruit kun je een keus maken.
Volgens mij als je een kloppend hartje hebt gezien (in jouw geval 2 dus) is de kans op een miskraam al een heel stuk kleiner. Weet niet hoe dat zit bij een tweeling hoor. Je kan er ook voor kiezen om het tegen je vrienden te zeggen en nog even te wachten met vertellen naar de buitenwereld tot je weer een echo hebt gehad. Als het mis zou gaan, zou je het misschien ook wel met je vrienden willen delen. Maar zoiets is natuurlijk heel persoonlijk. Bij mijn beide zwangerschappen heb ik het de beste vrienden en familie meteen verteld. En na de eerste echo de "rest van wereld". Succes ermee, enne gefeliciteerd met jullie 2 wondertjes
Bedankt voor alle reacties. Misschien zit het hem ook wel in de manier van vertellen begin ik nu te bedenken na het lezen van jullie reacties. Wij wilden het met een kerstkaart vertellen met een bepaalde afbeelding en tekst. Maar misschien is dat dan voor mijn gevoel nog wat te definitief. Misschien voelt het beter om mede te delen dat ik zwanger ben (dat is een feit) dan als het ware mede te delen dat je een tweeling krijgt (dat is als alles goed blijft gaan). Of klinkt dit nu heel gek? Ik ben gewoon zo'n realist die niet gauw durft te dromen. En inderdaad misschien ook wel een onderscheid tussen vrienden en de rest van de wereld maken.
Mijn man wilde ook wachten tot de 12 weken. Maar met 10 weken en 4 dagen hadden wij onze laatste termijnecho en toen vroegen we dus ook of het wel verstandig was om al te vertellen. Mijn gynaecoloog vertelde toen dat er nog maar een extreem kleine kans tussen de 11e en de 12 week is, dat het mis gaat. Die kans is met 12 weken volgens haar net zo groot als met 11 weken. En ik wil je absoluut niet ongerust maken, maar die 12 weken zegt mij helaas inmiddels niets meer. Een kennis van mij heeft een prachtige 12 weken echo gehad en het vervolgens aan iedereen verteld, maar met 14 weken is het kindje overleden. Inmiddels is haar dit al 2x gebeurd, waarna ze nu onderzocht wordt, dus zij is wel een uitzondering, maar alles kan. Ik zou gewoon vertellen, dat als alles goed mag blijven gaan, julllie in juli/augustus papa en mama zullen worden van 2 wondertjes!
Die grens van 12 weken is ook ontstaan doordat vroeger vanaf een week of 12 het hartje van buiten te horen was. Nu kun je al veel eerder een hartje horen en zelfs zien kloppen; de kans dat het bij goede hartactie nog misgaat, is erg klein. Dus bij 11 weken vertellen na meerdere goede echo's is echt niet te vroeg! Wij hebben het ook rond de 11 weken verteld
Hier hebben de familie en goede vrienden ook verteld rond de 8 weken. Ook met in het achterhoofd mocht het niet goed zijn/gaan we niet eerst ook nog "moeten" vertellen dat we zwanger zijn/waren. En mocht het zo zijn dat er iets niet goed is vind ik het prettig alle steun te krijgen van mijn dinnetjes. Afgelopen maandag hebben we een goede echo gehad en nu mag straks iedereen het weten!
Mijn gynaecoloog zegt dat als je eenmaal 'n kloppend hartje hebt gezien, dat er nog maar een kleine kans is dat het mis gaat (in het ziekenhuis werd ik dan ook pas gefeliciteerd vanaf dat er een kloppend hartje zichtbaar was op de echo) GEFELICITEERD met jullie 2 kleine wondertjes
Meid geniet ervan en voer je plannetje gewoon uit! Je moet er niet vanuit gaan dat het fout gaat. Als dat uiteindelijk toch zo is dan is het toch wel erg, of je het nou op een leuke manier verteld hebt of niet. Dus dan kun je het toch net zo goed wél op een leuke manier vertellen?
Toen ik zwanger was van mn dochter hebben wij in alle blijdschap de ouders ( opa en oma's ) het meteen verteld, bij 4,5 week. Afgelopen zomer wilden we voor een 2e kindje gaan en waren we snel weer zwanger. Braaf wilden we onze mond houden tot na de 12 weken, maar ik kreeg bij 5 weken een vroege miskraam. Ik vond het erg akelig om mn mond te houden over mn verdrietige dagen en tegen mn moeder te "liegen" waarom ik ineens geen oppas nodig had voor de kleine, omdat ik thuis bleef van mn werk. Nu ben ik weer zwanger en hebben we het met bijna 7 weken verteld tegen de opa en oma's. Ik zei toen ook dat ik van de zomer een miskraam heb gehad en nu niet weer mn mond zou willen houden. Met 11 weken zou ik het durven vertellen ja, misschien nog niet heel de wereld in, maar wel tegen je beste vrienden. Je zou wellicht ook hun steun willen krijgen als het mis zou gaan met 12 weken?
Wij hebben het bij 9 weken verteld aan vrienden en familie, toen we een mooie echo hadden met een kloppend hartje. Maar onze ouders, m'n zusje en goede vrienden wisten het al bij 4 weken. Als het fout gaat, zou ik het hen ook vertellen. Dan vertel ik liever eerst goed nieuws! Ik ken ook gevallen waarbij het bij 12 en 13 weken mis ging, dus het blijft altijd spannend. Geniet vooral van de felicitaties!
Mijn tweeling liep in het begin ook een weekje achter daarna werd ik weer een week na voren gezet... Ik zou lekker het mooie nieuws vertellen.. En een tweeling is zooo leuk, die van mij zijn 10 maanden.. Het is elke dag genieten!
Hey, Gefeliciteerd natuurlijk! Ik zou het vertellen. En misschien het zo vertellen hoe je het hier ook mooi verwoord. Dat je miss een beetje onzeker bent, en evt zeggen wat de verloskundige zei. Denk opzich wel dat je je gevoel kwijt kunt bij deze groep mensen. Bij mij wisten ze het met 6 weken al, kwam eigenlijk door moeders, die aan familie verkondigde dat ik gestopt was met de pil en jhaa toen kwamen de vragen... Ben je al zwanger? Toen zei ik jha, maar het is nog pril, er kan vn alles gebeuren.. en dat werd gelukkig ook begrepen.
Ik zou het denk ik wel vertellen. Als al die mensen zo belangrijk voor je zijn, dat je ze het ook eerder wil vertellen,dan zou je denk ik ook de steun van die mensen nodig hebben als het mis mocht zijn. Bij mij wisten ook een paar mensen van mijn miskraam af en daar heb ik veel aan gehad. Er zijn heel veel mensen die niet eens weten dat ik in de zomervakantie zwanger ben geweest. Wel zou ik al deze mensen vragen het nog even tot die 12 weken stil te houden.