Hoi allemaal, Ik lees heel veel op dit forum, maar wil nu heel graag mijn verhaal kwijt. Ik ben ontzettend in de war. Op 4 dec kwamen wij erachter dat ik zwanger was van ons eerste kindje na de eerste keer dat wij ervoor gingen. Helemaal gelukkig en verrast dat het ons zo snel gegund was. Echter ging ik op 7 dec bloed verliezen. Het was alleen wat oud bloed en na het vrijen met mijn vriend, Maar toch de dokter gebeld. Die wilde mij graag zien die dag. Na inwendig te zijn onderzocht kon hij er weinig over zeggen. Het kon een innestelingsbloeding zijn, kon door het vrijen komen of het kon een teken zijn van een dreigende miskraam, Maar mijn baarmoedermond was nog goed gesloten. Zondag 10 dec ging ik ook rood bloed verliezen (wederom na het vrijen) en verloor ik naar mijn idee een stolsel. Ik met stolsel en al naar de spoedpost, waar mij werd verteld dat het wat baarmoederslijm was. Weer inwendig onderzocht en er was nog steeds niets aan de hand. Ik gerustgesteld en bloeden was maandag al gestopt. Het was niet veel, alleen bij het afvegen. Wij gingen door en ik begon me steeds meer zwanger te voelen, mensen gingen het aan me zien en vroegen het aan me en ik kon alleen maar stralen. Verloskundige wilde mijn onzekerheid wegnemen en afgelopen zaterdag hadden wij met 7.5 weken onze eerste echo. Daar kwam de shock. Er was niets te zien en niets wees op een zwangerschap. Totaal in de war en van slag moesten wij thuis weer een test doen om te kijken of die nog positief uitviel. En ja hoor direct toen ik urine op de test druppelde kwamen de roze strepen (nooit gedacht dat een positieve test mij zo van slag zou brengen) dus verloskundige belde en vroeg naar mijn cuclus. Ik heb een lange cyclus en ze vertelde me dat ik ook een week korter zwanger kon zijn. Krijg je toch weer een beetje hoop. Ik moest naar de spoedpost voor bloed prikken en een nieuwe echo. Ook hier werd niets gezien en gynocoloog ging er vanuit dat de waarde in mijn bloed er laag zou zijn en ik met kerst weer een borrel kon drinken ( zat niet te wachten op dit advies en al helemaal niet op een borrel) hij kwam terug met geen goed nieuws. De hcg waarde in mijn bloed was erg hoog als ik 3 weken geleden een miskraam had gehad 1485. Dus ik moest over 2 dagen terugkomen om te kijken wat het ging doen. Zit je dan eerste kerstdag op de spoedpost. Weer een echo en weer bloed controle. Hcg waarde was iets gedaald naar 1278. Niet genoeg en moest 2 dagen later weer terug komen. Er is iets wat hormoon aanmaakt werd mij gezegd. Gisteren weer terug. Weer een echo en weer bloed. Nu was er nog steeds niets te zien en was het nog steeds niet voldoende gezakt. 1163 was de waarde. Nu moet ik elke week terug komen. Zijn er mensen die dit herkennen? Buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan niet worden uitgesloten en ook niet of er nog resten zijn. Ik ben ontzettend in de war... Had gehoopt er nu snel vanaf te zijn en het een plekje te geven. Mijn waardes wijzen niet op een miskraam met 4 weken, Maar verder ben ik helemaal niet verloren en geen verder bloedverlies gehad.
Wat vreselijk. Knuffel voor jou! Zou het een mola zwangerschap kunnen zijn? Hebben ze een placenta gezien?
Dank je wel. Het was een rollercoaster sinds zaterdag. We gingen er zo blij naartoe om voor de eerste keer het garnaaltje te zien... Ik heb nu 4 inwendige echo's gehad. Er is twijfel of ze iets hebben gezien. Kan ook gewoon slijmvlies zijn. In ieder geval is het heel klein. Over een Mola zwangerschap heb ik niets gehoord. Alleen dat het geen goede zwangerschap is en dat er iets is wat het hormoon aanmaakt. Verwarrend allemaal. Dank je wel voor je reactie!
Meis, Jouw verhaal klinkt precies zoals mijn verhaal. Uiteindelijk dachten ze wel iets te zien in mijn rechter eileider maar niks zeker. Mijn lichaam heeft het ook zelf opgeruimd. Was voor ons ook de 1e (ronde 3). Diagnose: zol(zwangerschap onbekende locatie) of eug(bbz). Heb zojuist mijn 1e menstruatie na de bbz. We wachten 2 cyclussen met proberen op advies van de arts. Zou de kans op herhaling maximaal verlagen. Hoe gaat het nu met je? Dikke knuffel. Mijn verhaal kun je hier lezen: http://www.zwangerschapspagina.nl/threads/gezocht-positieve-verhalen-na-vermoedelijke-buitenbaarmoederlijke-zwangerschap.667985/
Ja, bij mij noemen ze het nu ook zwangerschap met onbekende locatie. Ik ga je verhaal lezen! Hoe gaat het nu met jou? Het gaat nu weer wat beter. Ben vandaag begonnen met bloeden. Raar he, dat je daar weer naar uit gaat kijken?! Ik hoop dat dit een teken is dat mijn lichaam het aan het opruimen is. Het is verwarrend allemaal
Het gaat steeds beter. Het feit dat mijn lichaam verder is gegaan en weer ongesteld is geworden is fijn. Dat helpt bij het mentaal afsluiten. Ik heb echter nog wel momenten dat ik het er zwaar mee heb. Dan wordt ik boos en verdrietig. Ik was trouwens nog nooit zo blij met bloed zoals onlangs toen ik ongesteld werd. Verder hou ik hoop dat 2018 ons jaar mag worden en we succesvol zwanger raken en blijven van een gezonde baby. Is jouw hcg al laag? Zou de bloeding dan een menstruatie kunnen zijn? Ik had eerst een bloeding waarbij mijn lichaam de boel leek op te ruimen. Daarna zakte mijn hcg onder 5. Nu dus weer een bloeding zoals mijn menstruatie.
Ow wacht ik lees dat je hcg nog in de 1100 zit. Dan ljjkt me dit meer een "opruimbloeding". Heb je verder buikpijn?
Twee dagen geleden was het nog 1163 dus ga er niet vanuit dat dit mijn menstruatie is, Maar meer dat mijn lichaam aan het opruimen is. Ik voel er echt helemaal niets van, Maar de bloeding is minimaal. Misschien komt het nog. Ja dat verdrietig en boos af en toe herken ik. Heb ik ook. Maar hoop gewoon dat het stomme pech is geweest. Ik vind het wel fijn om te weten dat we zwanger kunnen worden. Zijn jullie al lang bezig? 2018 wordt ons jaar, met een mooie en gezonde plak baby
Mijn opruimbloeding was destijds ook niet heel fors. Paar dagen wat bloed. Standaard menstruatie is erger. Bij ons was dit ronde 3. We gaan voor ons eerste kindje. Kl*te dat het zo moet aflopen bij een eerste zwangerschap he. Onze relatie had hierdoor ook wat opschudding gekregen. Wellicht heb je zin om elkaar op de hoogte houden? In mijn bericht zijn er ook dames die wat soortgelijks hebben meegemaakt en nu meeschrijven in de hoop op succesverhalen na een bbz.
Ik moet a.s. woensdag weer naar ziekenhuis voor bloed controle. Ik hoop dat ik daar de bevestiging krijg dat het goed aan het dalen is. Wij willen graag zo snel mogelijk door en het is voor mij heel verwarrend dat mijn lichaam nog signalen afgeeft dat het zwanger is. Heb nog steeds erg last van mijn borsten. Ja het is wel een dingetje voor je relatie. Gelukkig zijn wij al 10 jaar samen en is mijn vriend ontzettend lief. Heel kl*te dit, bij het eerste kindje, Maar is altijd kl*te natuurlijk. Je wordt er ook zo onzeker van. Had alles zo anders voorgesteld. En je wilt duidelijkheid en waarschijnlijk zal ik die nooit krijgen. Ik zal bij jou kijken en dan mee schrijven. Leuk om elkaar op de hoogte te houden. Nu snel slapen! Dank voor je berichten ♡
Hi, Het gaat. Bloeding is vaniddag wel hevig geworden ook met krampen. Nu bijna gestopt alweer. Is dat normaal? Maar twee dagen bloeden? Niet het idee wat verloren te zijn. Hoe is het met jou? Xx
Hey nachtuiltje Ik was na een positieve zwangerschapstest toch ongesteld geworden op mijn nod. Wij dachten toen ook miskraam. Test werd echter steeds meer roze en ik had af en aan de dagen na mijn menstruatie wat bruinverlies. Hcg liep goed op. Ik was onder controle bij de huisarts. Bruinverlies stopte op een gegeven moment. Dus wij blij op naar de echo. Daar was niks te zien bij de vk. Direct door naar het ziekenhuis. Daar was toen de bbz/zol geconstateerd. Daarna begon ik weer kort te bloeden. Echt maar 3 dagen ofzo. Helderrood verlies. Geen stolsels ofzo. Daarna pas weer bloedverlies gekregen met huidige menstruatie. Het is niet zo dat je stolsels moet verliezen. Je lichaam absorbeert en verwerkt ook een boel. Dat is wat de gyn tegen mij gezegd had. Na dat bloedverlies heeft het zo'n 2 weken geduurd voordat ik ongesteld werd. Ik was toen super blij omdat je daarop moet wachten voordat je weer verder kan proberen. Als de menstruatie niet uit zichzelf was gekomen kreeg ik hormonen. Ik was ook wekelijks onder controle bij de gyn. Elke x hcg prikken en ook echo's. Wij wachten trouwens twee menstruaties af. De tweede omdat er dan een betere kans is (5% hoger) om nog een bbz te voorkomen ten opzichte van 1 menstruatie afwachten. Dat heeft de gyn verteld. Met mij gaat alles goed. Steeds beter in ieder geval. Ik heb soms nog dipjes. Dan bedenk ik me dat ik nu zwanger had moeten zijn. Maar ik hou hoop op 2018. Verder ben ik natuurlijk super blij dat ik gewoon snel ongesteld ben geworden. Geen hormonen nodig heb en die 2e menstruatie dus ook snel komt en wij daarna weer kunnen babydansen
Hi, Haha erg he. Ben juf en heb nu 2 weken vakantie en ben gelijk weer mijn ritme kwijt. Slaap ook wat slechter laatste week, door al het gedoe. Jouw verhaal lijkt erg op mijn verhaal. Ik kreeg ook eerst wat bruinverlies en nadat iedereen mij gerust stelde, voelde ik me heel erg goed. Bloeden is een beetje op en af nu. Wel een stekende/trekkende pijn in mijn linker lies en links onder in mijn buik. Gelukkig helpt paracetamol best goed. Ik hoop nu ook maar snel ongesteld te worden. Ben benieuwd naar mijn waardes aankomende woensdag. Veel kwaaltjes nemen af, alleen mijn borsten doen heel erg pijn, al wordt het minder. Hieraan wist ik ookal vanaf dag 1 dat ik zwanger was. Ik zie dat jij ook een cyclus hebt van 33 a 34 dagen. Ik heb gemiddeld ook een cyclus van ongeveer 35 dagen. 2018 wordt vast ons jaar! Jij bent ook snel zwanger geraakt vorige keer zie ik, dus dat moet goed komen en dan nu wel op de goede plek! Xx
Hey, Ik snap dat je wat slechter slaapt. Had ik ook. Lijkt me ook niet meer dan normaal. Die pijn herken ik ook. Daar heb ik nu soms nog last van. Bij mij is het dan rechts. Ik denk dat mijn lichaam daar nog wat aan het genezen is ofzo... het blijft een gevoelige plek. Ik probeer zelf de boel daar wat te verzachten door zachtjes met wat olie te masseren en wat rek/strek oefeningen. Maar daar was ik pas mee begonnen toen de hcg onder de 5 was. Ik merkte eigenlijk ook alleen aan mijn borsten dat ik zwanger was. Die waren gevoeliger. Maar ik vond het niet echt heel vervelend. Ik heb daar altijd wel wat last van voordat ik ongesteld wordt. Is heel raar maar je voelt die gevoeligheid van de borsten heel langzaam wegtrekken naarmate hcg daalt. Dat had ik in ieder geval. Mijn cyclus is idd rond de 35. Ik had 2 uitschieters maar dat kan altijd volgens de gyn. Onze verhalen lijken inderdaad wel heel erg op elkaar. Haha. Hopelijk dan inderdaad samen in 2018 zwanger. Nog plannen met oud/nieuw? Liefs.
Lieve Minnie, Allereerst de beste wensen. Ik wil je laten weten dat ik vannacht toch ben geopereerd. Gisteren rond 11.30 kreeg ik acute heftige buikpijn en moest naar de spoedpost. Hier werd niet gezien en werd weer naar huis gestuurd. Daarna ben ik 2x flauw gevallen thuis en totaal van de wereld. Mijn vriend heeft de ambulance gebeld want hij was helemaal in shock. Weer naar de spoedpost en daar durfde ze het niet aan me naar huis te sturen. Mijn bloedgehalte bleef dalen, waardoor ze me toch wilde opereren. Tijdens de operatie hebben ze ontdekt dat mijn linker eileider was gebarsten en meer dan een liter bloed in mijn buik aan het lekken was. Deze en het vruchtje hebben ze verwijderd. Nu nog in het ziekenhuis. Ze denken dat ik vanmiddag naar huis mag. Heb jij een goede avond gehad? Liefd
Ow meis wat heftig! Hoe gaat het met je? Ik neem aan dat je nog in het ziekenhuis ligt? Hebben ze nog wat gezegd over je rechtse eileider en over de doorgankelijkheid daarvan? In mijn post waar ik je eerder naar linkte kun je veel van dit soort ervaringen lezen. Heel veel mensen hebben een operatie. Is meer regel dan uitzondering en de meesten zijn gewoon prima zwanger geworden. Je goede eileider neemt het voor 80% over had ik gelezen. Nog veel beterschap. Hopelijk mag je snel naar huis! Voor jou uiteraard ool de beste wensen voor 2018. Ik wens je een vruchbaar 2018! Dikke knuffel
Hi, Ik ben gisteren middag thuis gekomen. Heb de afgelopen dagen een beetje in een roes geleefd en alles ondergaan, door de angst en pijn. Nu ik thuis ben komt het besef en verdriet. Lichamelijk gelukkig al een stukje beter. Het slapen gaat nog niet heel goed, Maar wel heel fijn om weer thuis te zijn. Hoe is het met jou? Liefs
Hey meis, Geef jezelf alle tijd. Lichamelijk knappen de meesten vaak snel op en wil de menstruatie ook wel aardig snel op gang komen. Gun jezelf en jouw vriend de tijd om het verdriet te verwerken. Ik had daar nog het meeste moeite mee. Het is zo oneerlijk! Heb heel veel gehuild en gepraat met mijn vriend. Ook eens ruzie gehad, maar ik ben door alles nog meer van hem gaan houden. Langzaam zakt de pijn wat weg en komt er weer hoop voor in de plaats. Heeft de gyn verder nog info gegeven? Sterkte en knuffel!