Hoi allemaal, Hier even een verslag van mijn bevalling, het was een aardig heftige bevalling. Zondagavond 10 juni had ik vanaf een uurtje of 22.00 uur pijnlijke harde buiken. Deze hielden aan tot een uurtje of 3.00. Maandagochtend moesten we om 8.00 uur voor een extra controle naar de gynaecoloog. Ik werd 3 kwartier aan de ctg gelegd en er was geen harde buik te herkennen, de echo zag er goed uit, hoodje lag goed en er was genoeg vruchtwater. Als er niks gebeurde dan moest ik woensdag weer terug komen voor opnieuw een ctg en echo. Om 10.00 uur was ik weer thuis, en ik was nog niet thuis of de zere harde buiken kwamen weer opzetten. s'Middags ben ik nog met mijn moeder naar de bouwmarkt en supermarkt geweest. Ik kreeg af en toe van die vreselijke steken in mijn rug, maar er ging nog geen lichtje branden. Om 16.00 uur ging mijn moeder weer naar huis en zei toen tegen mijn moeder, ik denk dat het misschien het begin is. Toen ze weg was ben ik onder het eten koken er eens op gaan letten en kwam ik er achter dat die steken in mijn rug tegelijkertijd kwamen met een harde buik! Het kwam al om de 4a5 min. Oke, het is begonnen! Na het eten ben ik om 18.15 in bad gegaan om te kijken of het door zette, ja dus! Om een uurtje of 19.30 kwam het om de 3 min en hield het een minuut aan. Laten we maar gaan bellen! De HA-post gebeld en binnen 5 min belde de HA ons, om 20.00 uur was ie bij ons en heeft ie getoucheerd...3cm onsluiting. Yahoo, dacht ik. Om 23.00 uur zou de HA zelf nog even bellen hoe het was, hij belde iid om 23.00 uur, mijn mannetej zei dat het aardig heftiger werdt dus kwam de HA er weer aan. Om 23.30 weer getoucheerd en toen zat ik aan de 4 cm. Dat ging mooi! Om 1.30 werdt het toch echt heftig, om de 2 min en de ween hielden 1 min aan. PPFF wat deden die rugween een pijn! Mannetje gebeld en de HA stond tegen 2.00uur weer op de stoep.... 5/6 cm ontsluiting dit maal. De HA ging niet meer weg, hij zag dat ik erge pijn had en zei dat als ik pijnstilling wou ik het moest zeggen, want dan gingen we naar het ZH. Ach, ik bikkel, ik hou het nog wel even vol hoor, dacht ik, het gaat aardig snel. Om een uurtje of 3.30 had ik tegen de 9 cm ontsluiting dus de HA heeft de kraamzorg gebeld, het eiden was in zicht, dacht ik! Tegen 4.00 uur constateerde de HA een hartslag van 60 bij de beeb, dat was dus niet goed! Met loeiende sirees naar het ZH..... Daar aangekomen werdt er een doptone op het beebs hoofdje geplaatst.... geen hartslag te vinden......mannetje helemaal in paniek ( ik zelf was druk met de ween aan het wegblazen ipv puffen ) .....weer opnieuw de doptone erop, en ja hoor we hoordden weer een hartslag! En hoe, ze deed het helemaal goed! Om 6.00 uur werd ik weer eens voor de zoveelste keer getoucheerd, ik vroeg hoeveel ontsluiting ik had, want ik was er toch bijna? Nou, toen ze me dat vertelde knapte ik, ik had tegen de 7 cm! Het ging dus helemaal niet snel meer! Om 7.00 uiteindelijk een ruggeprik gehad, wat een verademing. Ik kreeg ook weeopwekkers, en die werden alsmaar hoger gezet, maar het haalde niks uit, ik was inmiddels al wel door 9 verschillende mensen in totaal getoucheerd. Om 14.00uur kwam de gyn, weer eens kijken en ik had op dat moment nog steeds 9cm. Ik kreeg nog een uur, als het dan nog niet VO was dan werdt het een KS. Ik dacht echt: Doe maar, haal het eruit, het was 30 graden op die verloskamer en desondanks de ruggeprik was ik kapot. Om 15.00 uur had ik dan toch bijna 10 cm en werdt de ruggeprik uitgezet. Ik had gelijk al pesrdrang en mocht wel een beetje meepersen, vanaf 15.45 werdt de persdrang echt krachtiger en ben ik bij elke wee echt mee gaan persen. Inmiddels was mij ook verteld dat de beeb gedraaid was met het hoofdje en dat het lastiger zou worden om haar eruit te krijgen. Om 17.30 schoot het nog niet echt op en werdt de gyn opgeroepen, om 18.00 uur kwam ze en werden er voorbereidingen getroffen voor de vacuum. Tja, niet prettig, maar je wilt dat het voorbij is, dus maakt het je niet zoveel meer uit! Het ging voorspoedig en al gauw hadden ze het hoofdje eruit, wat een opluchting! Maar toen ineens paniek, kinderarts werdt met spoed opgeroepen......de beeb lag vast met het schoudertje! Ik werdt flink ingeknipt, en mijn benen werden de lucht ingegooid en naar beneden geduwd en er zat er één op mijn buik te duwen. De gyn, trok met al heer kracht en ik moest ook nog 1 keer alles geven! Ik voelde niet eens of ik een wee had, maar ik ben mega hard gaan persen! En ja hoor, om 18.20 was ze geboren met een gewicht van 4410gr. Ze was niet dik, want ze is erg lang, wel 58 cm! Ik voelde me net een koe aan het einde van de bevalling, als ze dat bij een dier zouden doen, was het dierenmishandeling. Maar goed, na de tijd werdt de ruggeprik weer opgeschroefd en werd ik gehecht! Jeetje wat een draden gingen daar in! Ik had net geen totaalruptuur. Zo, dat was een verhaal, en nu moet ik eten......... gr patje.
Jeetje wat een verhaal! Super knap van je hoe je het allemaal hebt gedaan, je mag trots zijn op jezelf! En natuurlijk van harte gefeliciteerd met Femke!
Wauw , wat een bevalling! Eerst leek het lekker te vlotten.. toen ineens naar het ZH... toen ging het helemaal niet meer vlotten en toen.. met een beetje geweld van alle kanten kwam daar zowaar een meisje op de wereld! Ze past vast niet in maatje 50! (ik moest ook maatje 62 aan bij de geboorte.. en mijn moeder voelde zich een koe zoals ze stonden te trekken aan mij, maar dat is helemaal goedgekomen ) Gefeliciteerd met je dochter, prachtige naam!
Bedankt allemaal. Het was idd een erg zware bevalling, maar het is waar wat ze zeggen! Je vergeet het snel. ( de pijn iig) We hadden gelukkig maar 1 pakje maat 50 en die hebben we maar gelijk aangedaan, het was een beetje een driekwartbroek geworden, maar het was toen toch warm, dus dat maakte niet uit.
Meid, wat zal jij het zwaar hebben gehad zeg. Jemig. Maar nu lekker genieten. Ik moest trouwens wel ff lachen om je laatste zin .. Nu moet ik eten .. haha
Wat een verhaal meid! Maar je hebt nu een prachtige dochter met een hele mooie naam! Van harte gefeliciteerd..kom lekker bij en geniet ervan! Liefs
Van harte mety je dochter. Dat was inderdaad geen makkelijk bevalling, sterkte met de genezing en veel geniet van je kindje. Al is 58 cm groot voor baby begrippen, het is nog steed seen heel heel klein hummeltje
Je hebt inderdaad wel een heftige bevalling achter de rug. Maar ook een hele mooie dochter. Nogmaals gefeliciteerd meid. Hopelijk gaat het goed met het schoudertje van Femke
58 cm! Wow... lange dame hoor! Gefeliciteerd met Femke. Klinkt als een heftige bevalling. Sterkte met je herstel!
Goh, als ze 18 jaar geleden was geboren had ze mooi verkering kunnen hebben met mijn oudste Die had bij de geboorte dezelfde lengte +gewicht en is nu bijna 2 mtr. (ook wij zijn van die lange) gefeliciteerd met jullie meissie
Jeetje zeg! 2 meter? Zo lang zijn wij nou weer niet, maar mijn broer en vader gaan wel die richting op........ Wat leuk dat je weer zwanger bent zeg! Ook wel vreemd, en leuk netuurlijk, voor je dochter om straks zo'n kleine frummel als broertje of zusje te hebben!
Uhhhh, voor mijn zoons, kheb 3 jongens. En deze keer wordt t een meid, volgens de echo's.. Wij zijn beiden 1.83 en de oudste is 1.96 Middelste (bijna 16) is iets van 1.85 en de jongste (bijna 14) is iets van 1.78 maar die kan nog wat jaartjes groeien. Mijn moeder is 1.75 en die is dan ook meteen de kleinste in de familie En het zal hier wel een aparte kraamvisite worden met die grote knullen in huis, al die meiden die in de vriendengroep zitten van de oudste hadden 2 maanden geleden al kado's gekocht en ze willen ook wel oppassen. Lig ik daar straks in mn kraambed met al die pubers/jong volwassenen om me heen
oeps, sorry......nog een beetje last van zwangerschapsdomheid! Gezellig toch al die jongens! Zou leuk zijn als het nu een meisje wordt!