[Bang] Sterrenkijker?

Alle mensen die ik ken die bevallen zijn van een sterrenkijker, waaronder ik zelf, hebben zware bevallingen gehad met medisch ingrijpen. Denk aan pijnbestrijding, maar ook keizersnedes. Overigens waren dat wel allemaal 1e kindjes. Dat scheelt natuurlijk veel.
Een sterrenkijker kan trouwens ook tijdens de bevalling nog goed draaien. Dus dat je kindje nu zo ligt, wil niet zeggen dat ze er ook zo uit komt.

 

Ik wist pas dat onze jongste een sterrenkijker was, nadat hier al uit was. De bevalling vond ik zwaar, maar dat vond ik ook van de eerste bevalling. En dat was geen sterrenkijker.

In beide gevallen heb ik om een ruggenprik gevraagd. Bij de eerste heb ik die uiteindelijk niet meer gekregen, omdat ik al te veel ontsluiting had. Bij de jongste heb ik er dus eerder om gevraagd.
In beide gevallen heb ik een knip gehad. Maar er was wel een verschil in de reden waarom ik die knip kreeg. Bij de oudste vielen mijn persweeën weg. Dit duurde op een gegeven moment gewoon te lang. Uiteindelijk was er een combinatie van een knip en fundusexpressie voor nodig om hem eruit te krijgen. Bij onze jongste, de sterrenkijker dus, waren de persweeën wel krachtig genoeg, maar ik kreeg hem niet 'het bochtje om'. Ik wist toen nog niet waardoor dat kwam, maar ik voelde zelf echt dat ik hem niet verder kreeg. Maar dat was dus met een knip wel opgelost en dat zou inderdaad thuis ook wel kunnen.

Naast de problemen met 'het bochtje', was een verschil in bevalling dat ik bij de jongste al vroeg persweeën had, al ruim voordat ik volledige ontsluiting had. Dit is ook iets dat wel vaker voorkomt bij sterrenkijkers. Ik heb vrij lang persweeën liggen wegsuffen. Daarbij maakt het natuurlijk niet uit of je in het ziekenhuis bent of thuis.

Beide 'problemen' die ik bij de jongste heb gehad en die -achteraf gezien- dus met de ligging te maken hadden, hadden thuis minstens zo goed opgevangen kunnen worden als in het ziekenhuis. Weeën wegpuffen en een knip laten zetten, kan thuis ook. Ik denk dat mijn tweede bevalling (los van het feit dat ik ingeleid moest worden) prima thuis had gekund. De eerste bevalling is voor mijn gevoel eigenlijk 'spannender' geweest. Terwijl de oudste dus wel goed lag.

Maar achteraf heb ik wel meer gelezen over sterrenkijkers. En ik weet dat er ook bevallingen zijn die lang niet zo 'voorspoedig' verlopen. Nu kan er bij een 'gewone' bevalling ook onverwacht iets mis gaan. En vaak is dat ook wel weer op te lossen door alsnog naar het ziekenhuis te gaan. Maar bij een sterrenkijker is de kans op een moeilijke bevalling wel iets groter. En heb je misschien ook wel meer behoefte aan pijnbestrijding.
Bij mij werkte de ruggenprik trouwens niet. Maar ik ga er vanuit dat dit aan mijn lijf lag en niet aan het feit dat zoon een sterrenkijker was.

Ik kan jou niet adviseren wat jij moet doen. Blijkbaar heeft jouw verloskundige er wel vertrouwen in. De vraag is: heb jij dat ook? Jij bent tenslotte degene die gaat bevallen. Als jij je zeker genoeg voelt, met een verloskundige naast je die uitstraalt dat het goed komt, denk ik dat je ook van een sterrenkijker prima thuis kunt bevallen.
Maar als jij je bij voorbaat al zorgen maakt en denkt dat jij je in het ziekenhuis veiliger voelt, dan zou ik daar voor gaan.

Het is jouw bevalling; jouw keuze, jij hebt de regie.

Mag ik er trouwens nog bij vertellen dat ik echt twee fantastische kinderen heb? Ook onze jongste die wekenlang dwars heeft gelegen (letterlijk) waardoor we niet eens wisten of een vaginale bevalling mogelijk zou zijn. En toen hij dan toch eindelijk 'goed' leek te liggen (althans: met het hoofd naar beneden) bleek hij dus toch nog onhandig te liggen. Maar toch, ondanks alles is 't echt een heel leuk kind. En dat is die van jou vast en zeker ook!

 

Ik ben zelf bevallen van een sterrenkijkertje en ik zal eerlijk zijn, dat was niet prettig. Tijdens de bevalling is ze verkeerd gedraaid(als sterrenkijkertje dus) en ze heeft behoorlijk klem gezeten. Persen heeft behoorlijk lang geduurd(ik dacht 1,5 uur, maar ik weet het niet goed meer) en ik mocht op een gegeven moment ook niet persen, omdat haar hartslag elke keer daalde. Maar dat is vanzelf gestabiliseerd. Ook had ik al vroeg persweeën. Ik ben trouwens uiteindelijk wel in het ziekenhuis bevallen, maar dat lag niet daar aan. Toen de vliezen gebroken werden bleek ik meconium-houdend vruchtwater te hebben.

Maar ik heb geen pijnbestrijding gehad en er is geen vacuümpomp aan te pas gekomen. Ze hebben alleen een knip gezet.

Nu heb ik ook aangegeven bij de verloskundige dat ik bang ben voor herhaling, maar ze gag aan dat een tweede vaak veel makkelijker gaat omdat de weg al gebaand is. Nu is dat bij mij natuurlijk extra, omdat de eerste een sterrenkijker was. Maar bij jou is er natuurlijk ook al een kindje doorgekomen. Ik denk dat dat wel scheelt.

 

Ik had bij mijn tweede een sterrenkijkertje. En dat was waarschijnlijk pas vlak voor de bevalling zo. Ik wist het dus niet van te voren. Wel al heel snel tijdens het persen, want waar mijn zoontje er zo uit was, kreeg ik haar er niet uit.
Samengevat ben ik met de ambulance naar het ziekenhuis gegaan, omdat ik haar er simpelweg met geen mogelijkheid uit kreeg. Daar hebben ze een cupje geplaatst, wat meermaals mislukte. Ik ben niet ingeknipt, want ik had ruim voldoende ruimte (weet nog steeds niet wat ik me daar bij voor moet stellen ) En nog voor ze echt gingen helpen met het cupje kreeg ik haar er toch uit.
Zonder ingescheurd te zijn.. Heel bijzonder.
Maar het was wel een heftige ervaring.

Wel weet ik dat ze tot het laatste moment nog kunnen draaien. Dus wie weet, maakt je kleine nog een draai en valt het mee.

 

Mijn eerste was een sterrenkijker, maar toch een 'goede' bevalling gehad. Ongeveer 13 uur vanaf de eerste wee en 45 minuten persen. Het was een thuisbevalling dus zonder pijnstilling. Wel best wat pijn gehad door de rugweeën en een weeënstorm. Vooraf had ik gedacht dat ik tijdens de bevalling naar het ziekenhuis zou willen voor een ruggenprik, maar tijdens de bevalling had ik daar totaal geen behoefte aan.

Het hoeft dus niet altijd heftig te zijn! Daarbij hoorde ik ook pas achteraf dat hij dus niet goed lag. Mijn tweede lag normaal en de bevalling duurde maar 5 uur, maar deze heb ik wel als veel heftiger ervaren.

 

Ik had het enorme geluk om maar liefst 2 keer te bevallen van een sterrenkijkertje.

De eerste keer ben ik thuis begonnen. Ik heb daar anderhalf uur geperst maar er kwam geen beweging in. Toen moest ik met enorme persweeën zelf 4 trappen af lopen om bij de ambulance te komen (ik woonde in een portiekwoning). Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis moest ik nog een tijdje persen (wederom zonder succes). Uiteindelijk is onze zoon met de vacuümpomp, veel geweld en een knip geboren. Voor pijnbestrijding was het helaas al te laat. Ik vond de bevalling echt een verschrikking.

Bij onze tweede heb ik mijn zorgen uitgesproken om weer een sterrenkijkertje te krijgen, maar volgens de vk was die kans klein en mocht het wel gebeuren dan zou het veel makkelijker gaan aangezien het de tweede was. Ik werd met 41 weken ingeleid en wist toen al dat ze verkeerd lag (sterrenkijkertje) maar dat ze nog zou kunnen draaien. Helaas was dit niet het geval. Ik kreeg al snel heftige weeën en heb wederom meer dan 1,5 uur moeten persen zonder veel resultaat en weer zonder pijnbestrijding. Toen bleek dat onze dochter het moeilijk begon te krijgen werd ik weer ingeknipt en werd ze met de vacuümpomp gehaald. Ik werd gelijk daarna met gierende banden naar de operatiekamer gereden omdat ik erg veel bloed verloor en heb de dag daarna nog een transfusie gehad.

Kortom hier geen succesverhalen. Ondanks dat het het dubbel en dwars waard was vond ik beide bevallingen echt hels (de 2e nog erger dan de 1e). Ik zou als ik jou was dan ook zeker kiezen voor een ziekenhuisbevalling als dat kan. Het laatste wat je wil is tijdens je persweeën nog naar het ziekenhuis moeten omdat het toch niet blijkt te lukken.

Succes!

 

Mijn eerste was een sterrenkijker. Vrij snel al heftige weeën maar geen schot in de zaak. Ruggenprik gekregen en ze is tijdens de bevalling gedraaid aar sterrekijker. Na 18 uur weeën heb ik nog 1,5 uur moeten persen. Ze zat klem en is er met vacuümpomp uitgesleurd.

 

Geen ervaring met een sterrenkijker. Maar als jij je er niet gerust genoeg over voelt kan je beter je eigen gevoel volgen en eventueel toch naar het ziekenhuis gaan. Extra stress kan je niet gebruiken tijdens de bevalling. De vk mag er dan wel gerust om zijn, maar dit is jouw bevalling.

 

Mijn kindje heeft tijdens de bevalling ook sterrekijker gelegen. Ik had enorme pijn in mijn rug (lag op mijn rug op bed met 9cm). De VK vertelde dat ik beter op mijn zij kon draaien, wat ENORM pijn deed. Maar blijkbaar heeft het geholpen en is mijn kindje toen ook gedraaid. Uiteindelijk op de zij liggend bevallen. Op de natuurlijke manier zonder pijnbestrijding. Bevalling heeft 7 uur geduurd, waarvan 45min persen. Kindje woog ruim 8 pond.

Ik heb de hele tijd niet geweten dat mijn zoontje sterrekijker lag en misschien was dat maar goed ook. Hoorde het pas na de bevalling. Voor de bevalling lag hij goed!

Ik ben wel in het ziekenhuis bevallen, maar met eigen VK.

Ik zou zelf eigenlijk wel adviseren om in het ziekenhuis te bevallen, je weet maar nooit. En lijkt me gewoon hels om mijn persweeën nog in de auto te moeten.

 

Mijn dochter was een sterrenkijker.. dit hoorde ik pas toen ik op controle kwam voor de 2e zwangerschap.
Mijn bevalling ging snel.. ik werd ingeleid en had een ruggenprik.
Verder ingrijpen was niet nodig, na een paar keer persen kwam ze er al uit.
De totale bevalling van start tot geboorte duurde 8 uur.

 

Min 6de kind was een sterrenkijker is. Daar kwamen ze achter tijdens de bevalling. De ontsluiting ging supersnel, maar de laatste 2 cm schoten niet op. Heel pijnlijke weeën. Toen ik mocht gaan persen merkte de vk dat hij verkeerd lag. Ze probeerde hem nog te draaien, maar dat lukte niet.
Ik was gelukkig al in het geboortehuis. Na een belletje naar de verlosafdeling van het naastgelegen ziekenhuis mocht ik op de brancard. Volgens de vk kon ik nog wel in een rolstoel, maar dat zat niet lekker, dus toch maar op een brancard.
De vk zei nog dat het best kon gebeuren dat hij door het gehobbel onderweg zou draaien en dat het bij de gyn snel kon gaan.
Nou het ging nog sneller. Tot de lift was het een meter of 10. In de lift voel ik hem draaien en meteen komen.
Ik werd meteen de lift uitgereden en daar op de gang ( voor de ingang van het restaurant, wat gelukkig wel gesloten was) is hij toen geboren.
Ik was erg blij dat ik niet thuis was tijdens de bevalling.
Als jij zelf twijfelt zou ik er goed overnadenken wat je doet. Met volledige ontsluiting en persweeën in een ambulance naar het ziekenhuis moeten lijkt me beslist geen pretje.
Persoonlijk zou ik kiezen voor een poliklinische bevalling. Dan kan je gewoon bij je vk bevallen en je hebt de gyn vlakbij voor als er ingegrepen moet worden.

 

Ja weet je wat het is, elke bevalling brengt risico's met zich mee en dat weten we van te voren. Wat we niet weten is hoe de bevalling daadwerkelijk zal gaan (en gelukkig maar). Probeer je niet al te druk te maken, voor hetzelfde geld wordt het een prachtige makkelijke bevalling en zo niet dan zie je dat dan wel weer. Je kan er immers toch niks aan veranderen. In het ziekenhuis ben je iig in goede handen, probeer je daar aan vast te houden.

 

Hier twee sterrenkijkers gehad.

1. ingeleid, kindje van bijna 6 pond, lag als sterrenkijker. Ik hoorde dit pas van mijn kraamhulp toen ze mijn dossier bekeek. 35 minuten geperst zonder persweeeën, geen pijnbestrijding. 3 kleine scheurtjes.

2. doorgeleid ivm langdurig gebroken vliezen. Ik was al 50 uur wakker door de bevalling, totaal uitgeput. Bleek ook sterrenkijker maar dan van bijna 9 pond. Draaide op het laatst (tijdens het persen) als kruinligger (is nog zwaarder). Geen pijnbestrijding. 25 minuten geperst zonder persweeën. Persen was ongelooflijk zwaar, ik zat ook onder de blauwe plekken in mijn gezicht en ogen. 2 kleine scheurtjes.

Mijn voorkeur is altijd ziekenhuis, sterrenkijker of niet. Volgens mij zegt het ook niet zoveel dat die kleine nu als sterrenkijker ligt, ze kunnen volgens mij ieder moment draaien?

 

Ik dacht dat draaien meestal gebeurde in de overgangsfase. Maar als je bang bent voor de bevalling dan is het wel heel fijn om te weten dat alles wat nodig zou kunnen zijn binnen handbereik is. Gerust zijn tijdens de bevalling is het halve werk.

 

Wat vervelend dat je eigenlijk nog ongeruster bent geworden. Ik hoop dat je voor je bevalling toch nog rust kunt vinden. Probeer toch op je lichaam te vertrouwen, die is er op gemaakt om te bevallen. En in het ziekenhuis heb je in elk geval alle nodige hulp bij de hand. En je kindje kan echt tot het laatst nog goed draaien.

 

Hier bij de tweede een voorspoedige bevalling TOT 8cm. Toen stagneerde de hele boel terwijl dat ik persweeen kreeg. Na 2 uur de weeën wegzuchten geëist dat er Een echo gemaakt zou worden omdat ik zeker wist dat ze verkeerd om lag... En idd, ze bleek sterrenkijker te zijn. Toen met spoed voor een ks omdat ze het niet meer fijn had in mijn buik. Ik zou het risico niet nemen en lekker naar het ziekenhuis gaan.

 

Hier lag de eerste altijd goed, is uiteindelijk met 38.5weken geboren na 4,5 uur en 55 min persen als sterrenkijker. Waarschijnlijk net voor of tijdens de bevalling gedraaid. Geen schade aan overgehouden.

De tweede lag als sterrenkijker, maar is uiteindelijk met 41.5w NIET als sterrenkijker geboren na 1 uur en 50 min. Waarvan 7 min persen. Dus bij mij zijn ze allebei gedraaid op het laatste moment blijkbaar.

 

Dochter hier ook een sterrekijker. Niet goed gedraaid tijdens de bevalling, lag wel goed. Thuis wou ik bevallen. Na 5 uur volledig ontsluiting. 1 uur geperst maar kwam niet. Met ambulance heen en in het ziekenhuis nog een uur geperst. Klein knipje gehad wat achteraf eigenlijk onnodig was, had ruimte zat, heb ik haar zonder pijnstillers op de wereld gezet. Na tijd hoorde ik dat dit normaal een keizersnede was geworden. Ik vond het allemaal wel wat mee vallen. Het was pittig maar goed.