Ik lees altijd meer mee dan dat ik reageer of zelf iets plaats maar nu wil ik graag even mijn verhaal plaatsen en hoop ik op wat reacties. Ik wil mijn gedachtes over wat nu verstandig is wbt een 2e kindje willen.ook gewoon even op papier zetten Sinds vorig jaar september gelukkig weer een goede baan weten te bemachtigen na een half jaar in de WW te hebben gezeten. Vorig jaar was dus voor ons sowieso geen goed jaar om aan een 2e kindje te beginnen. Dit had ik al losgelaten, hoe moeilijk ook want idealiter had ik 2,5 jaar verschil wel mooi gevonden. Daarbij komt kijken dat mijn man ook twijfel had of hij het uberhaupt wilde, all komt dat bij hem erg voort uit angst en onzekerheden (bij en in hemzelf en de situatie). Eind vorig jaar begon het bij mij toch echt wel te kriebelen en begin dit jaar al wel weer wat meer erover gehad. Erg wisselvallige reacties van mijn man, van ik weet niet of ik het wel wil naar weet niet wanneer. Sinds maart 2013 al van de pil af ivm last van de hormonen en het gebruik vh condoom werd ook steeds wisselvalliger. Dit meerdere malen aan gekaart, zo van wil je niet dan moet je ook secuurder daarmee omgaan en dat deze manier voor veel onduidelijkheid zorgt bij mij en dat ik anders wel weer aan de pil zou gaan. Dat hoefde ook niet van hem... Omdat ik er wel mee bezig was heb ik hem op gegeven moment aangegeven dat ik er op zich wel klaar voor zou zijn na mijn verjaardag in mei... Rond mei aangekomen vond hij dat het vlak voor mijn menstruatie (al meer dna een jaar erg regelmatig) wel zonder condoom kon... Tuurlijk maar ook dat zorgt voor onduidelijkheid. Daarna kwam in 1 keer weer de opmerking het niet te willen...grr gek word ik er van. Op vakantie in juni weer erg goed en emotioneel gesprek gevoerd...en daaruit kwam naar voren dat hij het dus op zich wel wil maar gewoon bang is. Verder weer even losgelaten maar nu vorige keer weer vlak voor mijn menstruatie weer zonder condoom. Met daarbij aangegeven dat hij vindt dat het nu wel kan, maar het risico verder nog niet wil omdat ik nog geen vast contract heb... Er komt weer een nieuwe reden bij...tenminste zo zie ik het. Nu is ons zoontje van 1 keer onveilig vrijen verwekt en denkt hij dat het de volgende keer ook weer zo snel zal gaan. Nu mijn werk situatie: Ik heb nu voor de 2e keer een half jaar contract tot december, grote kans dat ik dan een vast contract krijg. Man wil dus tot dan wachten maar ik weet het niet... Wat als het veel langer duurt dan de vorige keer? Want die kans is er realiseer ik me na het lezen van veel berichten op dit forum. Vast contract is in deze tijd ook geen garantie voor de toekomst... Gesprek voor volgend contract zal eind oktober moeten plaatsvinden, 1mnd voor contractverlenging... Wanneer we zouden starten na mijn volgende menstruatie in aug., en het mocht wel direct lukken dan zou ik pas in november 3 maanden zijn en weten of het goed zit en dus verder te vertellen... Heel erg eigenlijk zo berekenend terwijl je het eigenlijk niet kunt of moet berekenen... Morgen in ieder geval weer gesprek met mijn man aan over zijn opmerking van vorige week over vast contract (want daarmee zegt hij dus eigenlijk wel dat hij het wel wil...) Zo veel erover in mijn hoofd...heel irritant! Het is een heel verhaal geworden maar bedankt alvast voor het lezen!
Hoi hoi, Heel herkenbaar! Zo een wisselende wind van je man. Bij mij ook dan wel dan niet en meestal meer niet dan wel. Echter een condoom is dan weer lastig. En met losse opmerkingen als "bij en tweede nemen we wel een handigere kinderwagen" en meer van zulke ideeën. Wij hebben niet zo een spetterend sexleven maar afgelopen maandag wel in de juiste periode geklust. Dus ik hoop het nu heel erg! Toch weet je het nooit. Maar wachten op een contract lijkt me haast ondoenlijk als je zo een duidelijk verlangen hebt. Stel dat je weer een half jaar of jaar contract krijgt dan blijft het toch een punt! Meeste mannen vinden het moeilijk maar als het eenmaal zo ver is dan wennen ze wel aan het idee. Hoop dat jullie er samen uit komen door erover te praten. Succes en laat je nog wat weten? Groetjes olga
Hoi, Hier had mijn vriend hetzelfde. Hij wou wel maar was bang voor de toekomst (zijn bedrijf gaat niet goed etc.) Uiteindelijk wou hij het toch proberen. En van de eerste keer raak. Ik denk dat niemand je hierikn kan helpen. Maar hoe oud ben je als ik vragen mag? Want moest je nog in de 20 zijn zou ik zeggen wacht nog een half jaartje op je vaste contract, dan is je man er ook klaar voor. Je hebt daarna nog alle tijd, mede dat het de eerste keer ook zo snel ging. Moest je al wat ouder zijn zou ik niet wachten.
Nou Nee we zijn niet echt bezig. Ik ben er vooral mee bezig. Maar heb deze maand wel een goede kans denk ik. : ) mijn man zegt nee maar Let niet op vruchtbare dagen en/of bescherming. Nou ik wel hoor. Dit is nu de achtste ronde maar 4 effectief gebruikt. Dus gaat niet zo snel dan allemaal.
Thtja wanneer is het juiste moment? Al krijg je een vast contract in deze tijd zegt dat niet zoveel meer. Persoonlijk zou ik niet wachten op het perfect moment omdat die niet bestaat.
@podiki25: Je hebt helemaal gelijk hoor dat niemand anders dan mijn man daarbij kan helpen... maar het is al fijn om mijn verhaal neer te zetten en jullie meningen te horen. Ik ben 30 jaar... @Olga: Als je man niet let op bescherming dan zijn jullie er toch wel een beetje mee bezig Hoop voor je dat het dan snel zover is! @lunap: Ja idd wanneer is het juiste moment... ik heb ook het gevoel dat dit weer een uitstelreden is en dat er daarna wellicht iets ander zal zijn. Maar dit ga ik dan ook bespreken met hem.
Hey MvM1984, Een man is nu eenmaal een rare soort op aarde! we hebben ze helaas ook nodig hihi ! Mannen zijn ook eeuwige twijfelaars hoor, ik denk dat ze nooit echt zeker zijn van hun beslissing, ivm je job is in deze tijd ook niet echt handig om zwanger te geraken wanneer je geen vast contract hebt, de kans dat ze je eerder laten gaan dan vast contract te geven, is meer realistisch. In jou situatie, zou ik naargelang je man zijn reactie, er gewoon voor gaan want hij zal nooit echt zeker zijn, tot dat je zwanger bent, dan zal hij wel totaal anders kijken tegenover de situatie en waarschijnlijk ook wel positief reageren. Ivm je job, zou ik dan wachten tot je toch je vaste contract krijgt, volgens jou heb je heel veel kans toch hé? Dan zou ik even op de tanden bijten tot jij je vaste contract hebt, zekerheid. Daarna kunnen ze je zoizo niet ontslaan, daarna er volledig voor gaan zou ik zo zeggen !!! niet twijfelen !!!! !!! veel succes ( Trouwens hier mijn man evengoed dezelfde hoor, wel niet wel niet wel niet wel niet. Vermoeiend toch? Ik vraag het wel 20x per week om zeker te zijn )