Hebben jullie dat ook wel eens. Dat je terugdenkt aan de zwangerschap die is misgegaan en dat je lijf dan gewoon zeer doet? Ik heb naarmate mijn uitgerekende datum dichterbij komt en de keren dat ik ongesteld ben geworden kan optellen echt een soort wanhopig gevoel. Ik zou zo graag weer zwanger willen zijn, ik verlang er zo naar om moeder te worden. Hoe gaan jullie hier mee om? Ik ben soms ook bang dat het niet zal lukken.
Ik heb dat gevoel ook heel sterk gehad, zelfs voor mezelf bedacht dat het mij niet meer zou lukken een kindje te baren.... En toch werd ik zwanger van mijn dochter, en ik ben weer zwanger.. Ik hoop dat ik je hiermee een beetje kan opbeuren.
Als ik terugdenk aan mijn zwangerschap heb ik geen gevoel van pijn, maar meer een moederinstict gevoel. Een heel speciaal gevoel wat ik net als jou dolgraag weer zo snel mogelijk wil hebben! Ik kan me je angst dat het niet gaat lukken wel voorstellen, want je wilt heel graag en het is immers eens misgegaan. Maar probeer positief te blijven denken: je kunt zwanger raken en ook al duurt het misschien weer even voordat je weer zwanger bent, het gaat gewoon weer lukken! Groetjes Marie
ik dacht namn 3 miskramen en 1 bbz ook niet meer dat ik het geluk zou treffen maar je ziet ook al zitten we pas op het begin het lukt toch echt
Bedankt meiden, dit beurt me inderdaad wel iets op, ben zo blij dat ik niet de enige ben die het zo voelt! En inderdaad Marie, dat moederinstinct heb ik ook heel erg. Die pijn komt echt door de leegte die ik nu ervaar!
Er is je iets afgenomen waar je je zo op verheugd had en wat je met je lichaam gevoeld heb, daarom doet het zo'n pijn soms denk ik. Je moet dan ook ineens weer wennen aan het idee dat je niet meer zwanger bent en je droom wordt afgenomen. Dat brengt ook veel pijn en verdriet met zich mee. Maar geloof me: onze tijd komt ook weer!
Ik hoop het echt meis! We zijn immers al mama van een * Ik hoop nu nog mama te worden van een kindje hier op aarde. Heb jij ook dat je nog steeds weet hoe ver je zou zijn als..
Dank je,het is gewoon zo vreemd he vooral als je al die gelukkige zwangere vrouwen ziet en je dan denkt van,waarom is mij dat niet gegund geweest