hallo meiden is 9 maanden nu zo'n moeilijke leeftijd ?of heeft alleen mijn zoontje er zo'n last van !? sinds 3 weken slaapt ie verschrikkelijk slecht ......2 a 3 x per nacht wakker en dan gewoon echt voeding willen ( of zou ik hem daar aan gewend hebben ? ) en sinds een aantal dagen is ie niet te genieten ....enorme verlatingsangst , alleen op de grond neer zetten is al voldoende om totaal in paniek te raken . Hoe ga je hier mee om ? laten huilen ? meteen weer oppakken ? wanneer doe je het goed ? Ook wil ie totaal niet meer knuffelen hij duwt me echt letterlijk weg ! maar wil wel weer op schoot blijven zitten want op de grond of in de box is helemaal uit de boze ( ja ja lekker duidelijk manneke ) Ook lijkt ie zijn slaap ritme in de war te willen gooien ..........eerder was het half 8 wakker en dan om half 11 weer naar bed en om half 3 ff slapen , nu wil ie om half 10 al meteen weer naar bed en slapen in de middag vind ie ook niet meer nodig en natuurlijk uit ie dat weer door een potje flink te gaan krijsen . is dit gedrag normaal voor 9 maanden ? wat doe je er aan / hoe ga je er mee om ? mss is het "maar ' een fase maar heb het er wel zwaar mee hoor en ook dan zal ik een maniet moeten vinden om hier mee om te gaan ....... mijn noodkreet luid dan ook : hoe ga ik hier mee om ??????? liefs romaira
Ik herken veel dingen in je verhaal, dus ik lees even mee! Hier is het al een maand zo aan de gang. Zelfs papa is niet meer leuk, alleen nog maar mama, mama,mama..
Ik lees ook mee... Lisa wordt pas deze week 9 maanden maar sinds een week hebben we precies dezelfde problemen - constant aandacht willen, niet alleen op de grond spelen, niks is goed, mopperen, mopperen, mopperen
tis in ieder geval wel duidelijk denk ik dat het een 9 maanden dingetje is , maar goed wat kan je er aan doen he ???? moet donderdag naar het CB en wil het daar wel bespreken ............niet dat ik verwacht dat hun een oplossing hebben ( hebben ze tot nu toe nog nooit gehad )
herkenbaar... de laatste dagen is het iets minder, maar dan heeft ie weer zo'n bui! oh dan kan ik hem wel achter het behang plakken hahaha. hij is ook naar veel mensen enorm eenkennig en dan kruipt hij bijna in me met een verdietig huiltje, papa is dan echt niet goed om te troosten dan is alleen mama fijn. vanochtend ook, om zes uur wakker, om kwart voor zeven maar een flesje gegeven en meneer sliep heerlijk verder tot 9 uur. tsja het zal wel een fase zijn..
Heb je niet ook een 8,5 maanden sprong?? En daarbij heb je rond die leeftijd ook de verlatingsangst. Lekkere combi... er staat me nog wat te wachten... Heb al wel gelezen dat voor de verlatingsangst kiekeboe spelletjes wel willen helpen. Zo leren ze dat als je weggaat je ook weer terug komt. En verder blijven praten ook al ben je uit beeld. Wat betreft het slaapritme: dit is denk ik het zoeken naar een nieuw ritme. Mn zoontje had het een maand geleden ook. ik kon ineens nergens meer van op aan terwijl daarvoor wist ik precies van zo laat tot zo laat slaapt ie. Hij ging toe naar een nieuw ritme en dat heeft wel 1,5 week geduurd ofzo... Het wakker worden om voeding lijkt me niet nodig. Dat heeft wrs te maken met de verlatingsangst dus ik zou m geen drinken geven. Als hij genoeg eet op de dag en eventueel nog een fles krijgt voor het slapen gaan moet dat genoeg zijn. Drinken troost natuurlijk wel goed, maar misschien kun je dat vervangen door een speen of is een aai over zn bol voldoende?
dat is ook zo wat , een speen wil hij niet vanaf zijn geboorte al niet probeer het wel zo nu en dan eens maar het blijft een NEE.( mss als ik hem eens in de stroop doop hahahah geintje ) en een aai over de bol grrrr nee daar word ie alleen maar boos van ........er uit halen en troosten kan wel en met wat geluk valt ook in slaap op me arm maar wakker of slapend zodra ik hem in bed terug leg is ie wakker begint ie van voor af aan met krijsen een sprong heb ik ook al aan gedacht maar lijkt me dat ie daar wel doorheen moet zijn ( kwa leeftijd ) want die sprong is geloof ik met 8 maanden + hij is een week te laat geboren dus dan zou ie er al wel door heen moeten zijn .....................hmmmm
Heel herkenbaar! Bij ons was het inderdaad iets tijdelijks. Ik was zo blij toen het over was, dat ik daar een topic over begonnen was! Haha Tja, hoe je er doorheen komt, is denk ik van kind tot kind verschillend. Wij hebben wel vastgehouden aan de tijden. Vooral 's avonds naar bed gaan was een drama. Eerst konden we hem er even uithalen en dan ging hij wel slapen, toen werd het 2x er uit halen voordat hij ging slapen en op een gegeven moment liepen we om 10 uur nog naar boven. Om dat te doorbreken hebben we hem een paar dagen laten huilen, soms even naar hem toe, speen gegeven (wilde hij gelukkig wel) en dan weer weg. Maar dat heeft (ook bij mij) wel wat traantjes gekocht. Gewerkt heeft het wel!! Gewoon je gevoel volgen en in gedachten houden dat het op een gegeven moment over gaat. Dan heb je je vrolijke kindje weer helemaal terug!
Romaira ik zou hem gewoon een klein flesje geven snachts... misschien zit hij wel in een groeispurt en heeft hij m ff nodig.. Verder herken ik alles, behalve dat mijn zoontje al heeeeeeeeeeeeeeel lang in die 'slecht slapen sprong' zit hahaha daar kan ik je dus helaas niet mee helpen!
Hoi, Ons ventje doet ook vrolijk mee... Ik was blij dat hij na een half jaar eindelijk een beetje door begon te slapen. Dat ging even goed, totdat hij 8 maanden werd. Toen wilde hij 's nachts weer per se wat eten. Nu, met 9 maanden, is hij daar weer vanaf, maar is hij overdag ontzettend bewerkelijk. Het lijkt wel of hij elke seconde samen wil spelen (Het maakt hem gelukkig niet uit met wie.). Hij slaapt overdag minder ook gemakkelijk in, omdat hij binnen no time staat te springen in bed. Daar komt bij dat je hem zowiezo niet uit het oog kunt verliezen, omdat hij altijd wel iets vindt om zich aan op te trekken... alleen jammer dat weer gaan zitten nog niet lukt. Hopelijk is dit inderdaad een fase en wordt het binnenkort weer rustiger. Ik heb momenteel ook het gevoel dat hij supersnel door alle kledingmaten schiet.
Vannacht hebben we eingelijk wel een goede nacht gehad , rayn is alleen om 3 uur een keertje wakker geweest ..........ik ben er niet meteen uitgevlogen maar heb hem ff laten jengelen en net toen ik wilde opstaan viel ie weer in slaap . Nu vroeg ik me af het zou toch niet erg zijn dat ik dit zo doe ??? heb het eingelijk nooit gedaan zo maar merk dat het me nu op begint te breken vandaar dat ik het nu dus zo doe. Aan de andere kant als er echt iets aan de hand is blijft ie wel huilen toch ???? de nachten zijn dus nog het zelfde hier . De rest lijkt weer aan de beterende hand ........nu is het zo nu en dan nog dat ie jengelt als wij weg lopen . Mss is het toch een stukje ontwikkeling geweest want sinds gister kan ie lopen zelfstandig achter de loopwagen hihihihih zou dat een optie kunnen zijn ???