Meeste mensen weten de historie van vriend wel, even kort door de bocht: Al 10 jaar verslaafd, inmiddels een jaar clean na een maand in een kliniek te hebben gezeten. Gaat nog twee wekelijks op donderdag en vrijdag naar meetings van 19:30 tot 21:00 uur. Inmiddels een halfjaar reintegratie achter de rug helaas kon dat bedrijf hem niks bieden dus per 15 april ww a 1200 euro. Nu kreeg hij vandaag een belletje van een bedrijf waar hij 2 weken terug al een telefonisch sollicitatiegesprek mee had gehad, vandaag werd hij gebeld of hij op nog meer functies bij hun gesolliciteerd had. Nee zei vriend en toen rolde het balletje naar of het bedrijf hem op sollicitatiegesprek wilde. Nee eigenlijk niet want je salaris indicatie is te hoog 1600 euro. Vriend zei daar is nog wel over te praten dus hij heeft vanmiddag daar een gesprek gehad en een baan aangeboden gekregen voor: 40 uur als servicemonteur voor bubbelbaden en spa's, direct een jaarcontract, na een halfjaar al 50 euro loonsverhoging en na dat jaar weer 50 euro erbij. Nu komt het, het zullen dagen van 6:00 tot 18:00 zijn. Het is een halfuur rijden (de servicebus mag niet mee naar huis.) dus hij zal 5:30 van huis moeten en rond 18:30 weer thuis zijn. Het is dus niet af en toe overwerken maar gewoon standaard een werkweek van 60 uur. Die 20 uur overuur worden betaald als 110%. 24 vakantiedagen, hij zal wel de week na de bevalling vrij mogen zijn. Waarom zeggen wij niet direct ja ? Want in deze tijd is zulke vastigheid natuurlijk fantastisch ! Omdat vriend bij de vorige banen waar hij zoveel uur draaide uiteindelijk het niet aan kon en dus terug viel in zijn cocaine verslaving, dit hoeft geen reden te zijn om nee te zeggen want hij is ondertussen op een goede manier clean. Maar door deze baan aan te nemen kan hij niet meer naar zijn meetings wat toch wel heel belangrijk is voor zijn herstel. Ook zijn het gewoon vreselijk lange dagen en moet hij dus elke dag heel vroeg van huis en is laat thuis. Ook zal het extra pittig zijn omdat ik over 5 weken ga bevallen , dus hij zal zijn nieuwe baan starten met slapeloze nachten dit maakt het allemaal een groter risico.. Aan de ene kant denken we dus top ! Aan de andere kant het is echt net te vroeg en hij heeft nog 10 maanden recht op ww misschien komt daar nog wel een betere baan uit maar aan die misschien heb je niks.. En ook wel lekker om m thuis te hebben rond deze periode, maar die vastigheid loert ook.. Wat nu ?
Volgens mij gaan ze bij weigeren van baan je korte op je ww, en mag je niet eens weigeren naar mijn weten.
Denkt hij (en jij) dat hij zulke lange dagen aan kan? Zo ja, zou ik het wel doen. Tegenwoordig is een baan vinden lastig. Valt er niet over de donderdag/vrijdag te praten zodat hij naar die meeting kan?
Vanwege ziekte verleden zou hij mogen weigeren als dit niet goed zou zijn voor zijn herstel, ook is het inkomen een stuk lager dan hij verdiende..
Is er misschien plek voor onderhandeling qua uren? Weet niet of zijn "nieuwe baas" op de hoogte is dat hij nog naar die meetings gaat? Misschien valt daar over te praten... Al kan ik me voorstellen dat dat niet iets is waar je het gelijk over wil hebben... Zeker aangezien het nu eindelijk voor een groot deel achter zich ligt.
Dat zijn inkomen een stuk lager valt zou geen reden mogen zijn om het niet te doen. Dat geldt tegenwoordig voor een hoop mensen die ergens opnieuw aan de slag moeten.
Volgens mij lees je niet goed, dat mag een reden zijn om een aangeboden baan in de ww te weigeren de eerste maanden.. Met dat inkomen redden we het ook wel
Nee dat is inderdaad niet iets wat je bij je nieuwe baas zomaar verteld zeker met zo'n gevoelig onderwerp voor buitenstaanders. Denk dat vriend maandag gaat bellen dat die het helemaal ziet zitten alleen de vele uren niet, dat het misschien naar 45 uur kan zoiets..
Ik lees prima, want ik weet wat de regels zijn wanneer je in de ww zit. Ik doelde meer op de persoonlijke keuzes die je dan maakt wanneer je zonder baan zit en er een aangeboden krijgt in een tijd waar ze niet voor het oprapen liggen.
mijn man mag ook niet prive rijden met bus van werk maar wel bij de deur zetten mischien dat ook overleggen,scheelt weer een half uur
Ik zou zeker gaan praten dat hij die baan erg ziet zitten, maar 60 uur echt te veel is. Dat hij op donderdag en vrijdag 's avonds verplichtingen heeft. Dat hij verder wel heel enthousiast is. Mochten ze hier niet in mee willen denken, dan kan hij altijd nog zien wat hij doet. Zowel het bedrijf als hij hebben een proefperiode toch?! Dus dan kan hij het altijd proberen.
Had die gelijk al gevraagd ja ! Want dat scheelt echt een boel, maar dit was geen optie om problemen te voorkomen aldus het bedrijf.
Nou ja half 7 eten, na zo´n lange dag nog zo intensief aan je herstel werken is wel erg pittig.. En dan nog je twee kinderen zien..
Ja dat is ook nog een optie hij zal maandag bellen hoop echt dat die baas een compromis aan wilt gaan !
Dan eet hij een keer niet thuis? Of een paar boterhammen? Vind persoonlijk een baan en heretel belangrijker dan thuis eten... die meetings zijn maar tijdelijk, de baan hopelijk voor langer. En anders zou ik het met die baas bespreken. Dat hij het wel wil, maar inderdaad desnoods minder uren. En anders zou ik het toch aannemen. In deze tijd moet je alles aanpakken en hij kan er altijd mee stoppen als hij het niet volhoud
Die meetings zullen altijd zijn, zeker de komende 2 jaar. Nja mee stoppen kan natuurlijk niet want dan krijg je geen ww meer als je zelf op stapt, maar hij gaat t voorstellen maandag