Hoi allemaal, De titel zegt het al; dochter huilt bijna altijd als onbekenden/kennissen haar aankijken, naar haar lachen of wat dan ook. Ze krijgt een pruillip en zet het op super harde brullen. Dit doet ze overigens ook bij opa en oma! (alleen mijn ouders dan, met ouders van ml gaat het goed) Opa en oma vinden dit natuurlijk super vervelend, hun denken dat het komt omdat ze haar niet vaak zien maar haar oom die haar ook niet vaak ziet vind ze super leuk. Is dit herkenbaar?
Nee niet herkenbaar. Maar ik heb ook 2 charmeurs die vooral bij de dames veel lachen en flirten. Ik zou er ook niks achterzoeken. Misschien begint er al een fase van eenkennigheid. Ze zijn jullie gewend he, dan horen ze ineens andere stemmen, klanken, volume, woorden. Niet zo gek dat ze dat niet als vertrouwd zien en er op kunnen reageren
Op deze leeftijd al eenkennigheid ja? We gaan binnenkort naar het buitenland (ml komt uit ander land) om haar aan iedereen voor te stellen, ben benieuwd hoe dat gaat haha.
Mijn derde is ook heel eenkennig. Ik was de eerste 3 maanden alleen goed, zelfs papa was niet ok. Bij een maand of 6 mijn moeder, rond een jaar waren mn vader en schoonmoeder 'geaccepteerd'. Nu is ze 1,5 en kan het hebben als vreemden naar haar kijken. Maar aanzitten niet hoor hier is het wel een kwestie van regelmatig (min 1 keer per week) zien. Oh en mannen gaan ook moeilijker en een donkere huidskleur is ook spannend (zwager is Surinaams, nou dat is wel een hele spannende voor haar. Maar ook mijn broer zit nog niet in de vriend-zone.) Terwijl mijn eerste 2 echt supermakkelijk waren daarin. Ach, kwestie van accepteren dat ze zo is
Herkenbaar hoor. In oei ik groei staat dat kindjes de eerste 7 maanden naar iedereen lachen en daarna de eenkennigheid of verlatingsangst kan optreden. Nou dat was bij mijn zoontje andersom. Alle mensen probeerden hem aan het lachen te krijgen maar hij bleef ze gewoon stoïcijns aan kijken haha! Wilde liever ook niet door anderen worden opgepakt, behalve door ons en door mijn ouders. Vanaf ong 9 maanden lacht hij naar iedereen, behalve mijn schoonmoeder. Zij heeft een heel harde en schelle stem. ZL is een paar zo geschrokken dus nu lijkt get wel of hij steeds op zijn hoede is bij haar. Ook is ze ontzettend gespannen als ZL bij haar op schoot zit en dat voelt hij natuurlijk ook. Je kindje laat zich zien zoals hij zich voelt. Dus kun je niet veel aan doen.
Ja ik merk wel dat ze echt op een bepaalde manier vast wil gehouden worden of ''toegesproken'' wilt worden. Kleine diva . Mijn schoonouders zijn natuurtalenten met baby's dus dat gaat automatisch. Mijn ouders wat minder maar inderdaad netzoals @grasspriet84 zegt die hebben haar misschien met spanning vast omdat het zovaak al fout is gegaan haha. @Eppo, hahhaha ''ook mijn broer zit nog niet in de friend-zone''! Je leest idd overal dat eenkennigheid pas later komt maar wel fijn om te lezen dat meer baby's dit al eerder hebben .
Mijn zoontje van nog geen 4 maanden huilt ook als mensen hem aankijken of vasthouden. Maar dat doet hij alleen als het 'plotseling' gebeurt. Hij moet eerst echt een kwartier bij mij op schoot de omgeving en mensen verkennen. Daarna is het wel oké om aangekeken en vastgehouden te worden Doet hij echt bij iedereen, ook bij opa en oma. Alleen papa en mama zijn goed genoeg voorlopig
Bij de jongste begon dat ook al heel vroeg, denk met een maand oid...bij de oudste pas later. Ik hield haar gewoon lekker bij me, kon ze vanuit die veiligheid de wereld bekijken. Werkte voor haar het best.
Ja dat kan echt nu al hoor Mijn oudste had het pas rond de 8 maanden geloof ik, dat hij alleen bij mama wilde zijn.
Mijn zoontje (nu 4 maanden) heeft het bij mijn schoonmoeder. Zodra hij bij haar op schoot zit gaat hij huilen. Heel bijzonder, want zij is de enige bij wie hij het heeft.
Onze dame wordt de 13e 5maanden oud en ze zette van de week een flinke pruillip op bij oma die haar diezelfde week nog had gezien. Nee hoor, terug naar mama en in mn armen wegduiken. Na even de boel verkennen en zien dat papa en mama ze als "goed volk" zagen, nou vooruit maar maar ze hield me mooi in de gaten. Eenkennig begint al vroeg.
Fijn dat er nogal wat herkenning in zit. Hoop alleen niet dat het netzoals bij @grasspriet84 1 jaar blijft aanhouden! Ben benieuwd haha.
Maakt mij niet zoveel uit hoor het mannetje laat zich zien zoals hij zich voelt. Schoonmoeder is nogal luidruchtig en ontzettend gespannen in haar doen en laten. Hij weet niet hoe hij hiermee om moet gaan. Vandaag wilde schoonmoeder hem perse zien, terwijl ik had gezegd dat hij gisteren prikjes had gehad en dat hij dan uit zijn doen is...toch wilde ze hem zien. Prima... gevolg? ZL wilde niet bij haar zitten en continu huilen als ze bij hem kwam. Schoonmoeder reageerde geïrriteerd en voelde zou afgewezen. Tja... moet ze maar naar me luisteren
Ikzelf was als baby vanaf ongeveer 3 maanden eenkennig. Mijn kinderen zijn erg wisselend qua eenkennigheid. Mijn jongste is nu 8 maanden en is naar (bijna) iedereen vrolijk en lief. Maar sinds februari (dus met maand of 5) moet ze echt acclimatiseren. Konden we haar daarvoor meteen aan iedereen geven, vanaf toen moest ze eerste half uur bij ons zitten. Dan is ze gewend en gaat ze weer lekker de hort op. Eenkennigheid is op zich een fase, meestal vanaf een maand of 8-9, maar ieder kind is ook gewoon anders en gaat anders om met alle drukte. Ik zou je kindje volgen en niet teveel dwingen, wel zelf gewoon rustig blijven, maak er geen gedoe van, meestal gaat het dan vanzelf over, maar dan nog blijft het ene kind makkelijker met anderen dan de ander.