Maar ze laat toch weten dat ze er zijn door elke 10 minuten terug te gaan? Ze heeft dus niet 1.5 uur non stop alleen gehuild, dat maak jij ervan.
Ik denk niet dat een baby onder de half jaar, misschien wel een jaar het besef heeft van tijd. Ik laat mijn dochter ook niet in huilen, dan moet ik maar drie keer opnieuw de speen er in stoppen. Dat heb ik liever dan een baby die een ongezonde hechtingsstijl ontwikkelt. Als ze op bed moet haal ik haar er niet uit i.i.g., want daar kan ze wel misbruik van maken.
Mijn oudste had 20 minuten huilen echt nodig om in slaap te vallen. Achteraf bleek ook dat dat niet echt huilen is, maar een soort huil geluid. Ze is nu 3 en maakt nog steeds een soort huilgeluid voor 10 minuten voor ze in slaap valt. Het lijkt net of ze zcihzelf in trance krijgt met dat geluid. Als ik vraag of er iets is zegt ze "nee, hoezo?" en gaat dan gelijk weer verder. Mijn jongste heeft reflux en die krijst echt. Dat is een heel ander huiltje, laten huilen is dus geen optie. Nu de reflux een beetje onder controle is heeft ze af en toe ook andere huiltjes, dan laat ik haar af en toe wel even huilen. door de reflux huilde onze jongste zo'n 10 uur per dag, en ja, wij sjouwden er dan mee rond.
Dit helemaal. Ik vind dat gewoon te zielig dus ik weiger mijn zoontje te laten huilen. Ook al moet ik 10 keer naar hem toe, ik doe het. Verschil is dat als hij huilt van de pijn ik hem meteen op mijn arm neem om te troosten. Met jengel huilen geef ik z'n speentje, een aai over zijn bol en een lief woordje. Meestal is hij daarna meteen in slaap. Hij moet gewoon weten dat ik er ben voor hem.
Onze dochter huilt niet zoveel, maar mijn collega liet haar dochter ook 20 minuten huilen en dan was het stil... Dan sliep de kleine! Ikzelf laat haar niet lang huilen, maar soms gebeurt het weleens als ik net aan het douchen ben dat ze gaat huilen. Het is alleen niet echt huilen, maar meer een soort roepen lijkt het. Als het te lang duurt gaat het over in huilen, soms echt krijsen. Zover laat ik het liever niet komen, ik vind het niet nodig dat een baby zichzelf helemaal overstuur maakt.
Ja het gaat me echt naar mn hart hoor. Ik blijf er een half uur bij, aaien over zn buiken, soms wiegen, soms constant terugleggen. Maar na een half uur vind ik dat genoeg. Dan ga ik weg. Wacht op de gang. In de meeste gevallen staat hij dan direct rechtop in zn bed. Dan ga ik terug leg hem weer netjes neer, aai over zn bol. Vertellen da ie kan slapen en ik altijd in de buurt ben. En dan ga ik dus maar beneden. En laat ik hem gewoon. Vaak merk ik dan dat het huilen met pauzes er tussen is dus dan valt hij wel een x in slaap. Als ik hoor dat hij echt overstuur raakt herhaal ik het riedeltje weer, zucht
Ja hij is harstikke gezond, sinds we bij een osteopaat zijn geweest is het al stukken beter! Maar dit huilen, ik weet niet wat het is. Pijn heeft hij niet want als ik bij hem ben is het goed.
Wij zitten ook vaak uren op 's nachts met een krijsend kind. Ze is nu zelfs haar stem kwijt van het gehuil. Maar geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om haar zo in haar bedje te leggen. En ja ze huilt ook gewoon als ze bij ons is, maar dan is ze in ieder geval veilig bij papa of mama.
Ik hou er niet van, laten huilen bij hele kleintjes. Het wil nu pas heel af en toe voorkomen dat ik eens 10 min probeer te wachten. Maar dan heb ik ook een kindje dat niet veel huilt, dus vaak is er ook iets wat op te lossen is. Een baby huilt niet voor niets, ook al is de reden niet te vinden 1-2-3. Ik zou goed kijken naar medische oorzaken, en je kindje eens mee te nemen naar een osteopaat. Het eerste doel is niet altijd stoppen met huilen. Maar kan ook zijn: je kindje geborgenheid, warmte en liefde bieden. Huilen mag ook op schoot, hoe moeilijk het ook is. En ook heeeeel belangrijk: volg je gevoel en niet het cb en de boekjes. Het CB heeft ons ook ook dat advies gegeven. Ik kon me er helemaal niet in vinden en heb het boekje thuis direct weg gegooid. Want ja, het staat allemaal in hun foldertje.
Ondanks dat het hier nog steeds niet goed gaat. Wil ik even heel duidelijk benadrukken dat sommige baby 15 a 20 minuten huilen nodig hebben om in slaap te komen. Tijdens dit huilen/jengelen verwerken ze prikkels. Als je als ouder bij deze kinderen steeds komt om te troosten hou je ze juist langer uit hun slaap. Ik weet dat dit lang niet bij iedere baby opgaat, maar bij de onze wel. Ons grootste probleem zit hem in het doorslapen, na 45 minuten is hij standaard wakker en krijgen we hem niet meer inslaap. Na 45 minuten slapen, ga ik elke 5 minuten naar boven, want dan werkt langer huilen niet. Vooraf werkt het wel, eerste 10 min huilt hij het hardst meteen hierna gaat het over in jengelen en nog af en toe huilen. dit is zijn manier om in slaap te komen. hier heb ik 7 weken voor nodig gehad, voordat ik dit doorhad.
En is goed voor de longetjes zeker. Omdat ouders niet anders kunnen of willen word er gezegd dat sommige kindjes huilen nodig hebben. Prikkels verwerken, om in slaap te komen. Alsjeblieft zeg.
Misschien voor sommigen een rare vraag, maar waarom moet jullie baby overdag lang boven slapen als het ritme van je baby nog niet zo is? (Ik snap het principe van training, maar niet waarom dat zo snel moet) Tenminste, ik heb mijn baby's overdag altijd lekker beneden bij me gehouden. Slapend op de bank naast me, op een plat sittertje, in de draagzak, reiswiegje, op schoot en iets later in de box. Ik vond zelf dat dat zoveel moeite voor mij scheelde en voor de baby's gaf het geborgenheid en ze sliepen beneden juist langer. Ze hoorden, voelden en zagen me en sliepen ook gemakkelijk door na één slaapcyclus. vooral één van de twee had echt een 'spiek-oogje', om te spieken of ik er nog wel zat . En daarna lekker ging hij lekker doortukken. (Nu ik dat vertel, mis ik dat wel ) Tijdens hun slaapjes ging ik zp'en en ik heb een eigen bedrijfje aan huis en pakte dat werk langzaam weer op. Hier bleek die geborgenheid de ideale slaaptraining. Met 5 a 6 maanden zaten ze netjes op twee slaapjes per dag en dat deden ze samen boven. Ze sliepen zonder huilen boven in. Na 6-10 weken sliep één van beide de nacht door, nadat de ander zijn nachtvoedingen niet meer nodig had, de ander ook. Ik kan me de laatste keer 's nachts eruit voor de kinderen niet meer herinneren. In ieder geval dit jaar niet . Ik zeg niet dat iedereen het zo moet aanpakken hoor, maar ik vond het juist zo prettig, en het scheelt zoveel stress voor beide partijen. Nou ja, hier in ieder geval . Oh, indrukken verwerken door huilen/jammeren snap ik. Maar hier deed ik dat liever als ze in de draagzak/doek zaten of op schoot. Mama/papa in stilte was hier geen prikkel of stressor, maar een bron van geborgenheid. Ik kan natuurlijk niet oordelen over de baby's van anderen, maar hier werkte prikkelverwerking juist goed in veiligheid, niet alleen in het eigen bedje .
moon28 jammer dat je zo fel reageert. deze site is er volgens mij niet om mensen af te kraken. dat jouw kindje of kinderen niet zo zijn, wil niet zeggen dat, dat bij iedereen opgaat. Voorheen viel onze zoon gewoon niet in slaap, omdat we elke 5 minuten voordat hij sliep bij het huilen naar boven gingen. Trouwens ik ga me niet verdedigen. Ik vraag hier om tips en ervaringen niet om afgekat te worden.
Het CB is gek. Kindjes van 6 weken kunnen geen klok kijken, en hebben geen tijdsbesef. Dat duurt voor een kind een eeuwigheid. IK vind het altijd verschrikkelijk om te lezen dat ouders dat soort adviezen opvolgen. Als je je kind al laat huilen, zeker geen 20 minuten. Er is ALTIJD een reden waarom kleine kinderen langdurig of vaak huilen. Met laten huilen neem je de oorzaak niet weg. JIj, als ouder, hebt de taak om voor je kind te zorgen, laten huilen, voldoet in mijn optiek , niet aan die taak. BIj wie moet je kind anders terecht?
Misschien is inbakeren een optie. Dunstan baby taal heeft mij ook geholpen om beter te kunnen reageren op het soort huiltje. Groeten Jane
We laten haar bijna nooit huilen, maar als ze heel erg moe is dan heeft ze af en toe zo'n zacht zeurderig huiltje, dan moeten we haar gewoon laten liggen want dan is ze binnen 5 minuten vertrokken. Als we haar dan op gaan pakken maken we het juist erger. Sterkte en succes TS!!
Ik heb veel reacties niet gelezen, maar het gaat er denk ik niet om of je je kindje wel of niet 'laat' huilen. Alle baby's huilen nou eenmaal, wat je ook doet. De hamvraag is meer: laat je je kindje alleen als hij/zij huilt? Ik persoonlijk doe dit niet en heb het nooit gedaan. Mijn zoontje sliep de eerste maanden overdag alleen maar bij mij in de draagdoek, op mijn borst of in de kinderwagen. Op een gegeven moment wilde hij wel in zijn bedje liggen overdag en zijn we dit langzaam gaan opbouwen. In de avond sliep hij altijd wel in zijn bedje, maar op een gegeven moment was het veel drama bij het naar bed brengen. Dus nu slaapt mijn zoontje alweer enige tijd bij mij in bed. Als hij huilt, komt het meestal omdat hij moe is. Ik blijf dan bij hem liggen en leg hem aan de borst als hij dat wilt. Op die manier is het vaak ook snel weer over en valt hij rustig in slaap. Dit in tegenstelling als ik hem in de avond wakker in zijn eigen bed leg en meteen weg ga: dan raakt hij erg overstuur. Overdag gaat het op een of andere manier wel vaak goed, dan kan ik hem wakker in zijn eigen bed leggen en valt hij snel in slaap. Maar soms lukt het niet en als hij dan begint te huilen of gaat jammeren, dan leg ik hem in ons bed en blijf bij hem totdat hij in slaap valt. Sommige verklaren me voor gek, anderen snappen het gelukkig goed. Ik kies er dus voor om hem niet alleen te laten als hij huilt. Ja, sommige kindjes hebben huilen nodig om in slaap te vallen (die van mij dus ook), maar ik laat hem niet alleen als hij zo verdrietig is. Maar ieder kindje is anders en het is ook maar net wat ze gewend zijn natuurlijk. Mijn zoontje is gewend dat ik meteen kom, dus als ik dat niet zou doen raakt hij direct helemaal overstuur. Bij andere kindjes zal dit misschien minder zijn... Ik denk dat het belangrijk is dat je een manier vindt dat het beste bij jou past en je vooral niets aantrekken van wat anderen zeggen. Doe het op jouw manier wat voor jullie gezin het beste voelt, uiteindelijk worden we allemaal groot