Hoelang na bevalling eerste bezoek?

Ten eerste is het natuurlijk jouw goed recht om te beslissen wat je wil. Maar ik kan niet helpen dat ik het wel koud vind klinken (mijn mening, niet boos worden ). Bij mijn bevalling waren er een 4 mensen (voor veel andere een veel te grote groep) aanwezig. Ik had mijn bevalling niet zonder ze willen doen. In het kort, ik zou ronduit beledigd zijn als mijn moeder niet meteen naast mijn bed zou staan als ik haar kleinkind op de wereld heb gezet. Eigenlijk al als ze niet alles stop zet op het moment dat ik weeën heb, Het zelfde gold voor mijn schoonmoeder zus, beste vriendin en man natuurlijk

Daarnaast ben ik ook bij de bevallingen van mijn zus geweest. Het is moeilijk uitleggen, maar ik had een enorme drang om haar kindjes meteen te zien. Zo iets wonderbaarlijks.

Maar goed, wat ik maar bedoel te zeggen ik begrijp je moeder wel, jij zet iets ontiegelijk moois op de wereld, haar bloed eigen dochter doet iets geweldigs! Aan de andere kant, jij hebt alle zeggenschap over je eigen bevalling, dus het is jouw keuze!

Dus doen wat jij wil en begrijpen waar je moeder vandaan komt?

PS ik heb niet alle reacties gelezen dus mijn excuses als ik iets verkeerd heb gezegd.

 

Oh nog als aanvulling op mijn eerdere post. Wij hebben nooit mensen ingelicht dat het begonnen was. Wilden mijn ouders ook niet weten, want dan zouden ze daar toch wel veel stress van hebben. En wijzelf vonden het ook niet fijn: iedereen zit dan op de klok te kijken en zich aldoor af te vragen of het al zover is, of het wel goed gaat etc., nee ze hoorden het wel als de baby geboren was.
Bij de bevalling hoefde ik ook echt mijn moeder niet. Heb een hele goede band met haar, maar de bevalling is iets van mij en mijn man. Nu deden zij en mijn schoonmoeder het ook zo (alleen met partner en vk) dus er heeft ook überhaupt niemand gevraagd om er bij te mogen zijn.

Zou goed bij jullie eigen gevoel blijven. Als het niet ok voelt, niet doen.

 

Hier mogen mij (schoon) ouders komen zodra wij thuis zijn, als we in het ziekenhuis moeten blijven mogen ze ook pas na 4 uur komen ofzo, wil eerst even tijd met mijn vriend en de kleine.

 

Zowel mijn moeder als schoonmoeder wilde eigenlijk wel weten wanneer de bevalling begon....
We hebben het ze niet laten weten. Ik had totaal geen behoefte aan bellende mensen die gaan vragen hoe het ervoor staat. Of nog erger: een (schoon)moeder die zich niet kan bedwingen en even langskomt om te kijken hoe de zaken ervoor staan. Bovendien zou niemand meer rust hebben (vooral mijn moeder niet) en ik wilde ze het niet aan doen.
Van te voren aangegeven dat we wel zouden bellen als de baby er was (wanneer het ons uit kwam, welteverstaan ). Mijn moeder wilde (dit heeft ze letterlijk gezegd) dat we belden binnen 10 minuten na de geboorte.... Ehhh, juist ja. (en dan te bedenken dat ze toen nog volop met me bezig waren, ik bloedde nogal)

Met mijn man afgesproken dat we pas zouden bellen op het moment dat alles achter de rug was en ik weer schoon in een fris bed lag en de eerste borstvoeding heb kunnen geven.
De bedoeling was om eerst mijn ouders te bellen en direct langs te laten komen en daarna zijn ouders. Niet omdat ik schoonouders niet leuk vindt maar omdat ik dacht dat ik het liefst mijn eigen moeder als eerste naast het bed had staan.
Ook in mijn bevalplan gezet dat ik RUST wilde en dat ze iedereen, mijn moeder, de buurvrouw, de weetikveelwie, de deur uit moesten schoppen als ik aan het bevallen was. Alleen mijn man en de vk en kraamzorg wilde ik erbij en dat vond ik druk zat.

Uiteindelijk liep het ietsje anders. Ik wilde thuis bevallen maar het werd een ziekenhuisbevalling. Nadat het hele medische gedeelte achter de rug was (voor mij) duurde het erg lang voordat de kinderarts kon komen en ik gewassen kon worden. Dus toen toch maar gebeld en gezegd dat we in het ziekenhuis waren en nog op de verloskamer en dat we nog geen bezoek konden hebben. Wij zouden bellen zodra het wel kon. Daar hebben ze zich aan gehouden.
Toen ik eindelijk om 20.00 uur de kraamkamer op werd gereden (om 15.45 uur bevallen) hebben we gebeld en kwamen ze tegelijk aan. Mijn ouders waren bij schoonouders op de koffie gegaan dus iedereen kwam tegelijk
Ze zijn even gebleven en toen weer huis. Niemand heeft haar toen vast gehad, ze bleef lekker bij mij. Ook niemand over gehoord trouwens.
De volgende dag zijn mijn ouders en zusje aan het einde van de middag langs geweest en schoonouders 's avonds. Toen wel vast gehouden.
De dag daarna naar huis en iedereen gezegd dat we niemand wilden ontvangen, dat we rustig wilden opstarten met de kraamzorg.

Die paar uur ertussen zijn me goed bevallen. Direct na de bevalling had ik echt tijd nodig om weer op aarde te komen. Ik voelde me zo wezenloos, zo overweldigd. Na een paar uurtjes had ik al minder het gevoel te zweven en hadden we ons meisje eens goed kunnen bekijken.

Trek je eigen plan en doe wat goed voelt. Mijn moeder (die dus heel graag wilde van te voren dat we belden als de bevalling was begonnen) was uiteindelijk blij dat ze van niks wist maar verrast werd met het blije nieuws. Geen uren in de zenuwen. Schoonmoeder idem dito.

Heb je het gevoel dat ze zich niet kunnen beheersen? Dan pas bellen wanneer je ze kan gebruiken. Die eerste uurtjes zijn zo bijzonder, die krijg je niet meer terug.

Nog een kleine tip: stel dat je in het ziekenhuis moet blijven (een dagje, nachtje of paar uur langer), laat ze dan langs komen. Die ziekenhuisstoeltjes zitten niet zo lekker en ze krijgen geen koffie/thee en beschuit met muisjes geserveerd en zullen daardoor niet zo lang blijven zitten als ze bij je thuis zouden doen
Ik vond het heerlijk om in een leeg huis thuis te komen en rustig de kraamzorg te leren kennen.

 

Ik heb ook een goede band met mijn moeder maar ik wilde haar er echt niet bij hebben. Ze was ook niet bij de 'making of' toch?
Jij en je partner krijgen een kind, niet jij en je moeder.
En als je er geen goed gevoel hebt om ze in te lichten wanneer het zover is, doe het dan ook niet. Niemand die boos op je wordt hoor als je daar eenmaal ligt met je kindje in je armen.

 

Hoi!

Hier is toen om 14.16u onze zoon geboren en rond 16.00u hebben we gebeld. Hij was wat bleek en zware bevalling en moest echt bijkomen. Dat was een reden waarom we even wachtte met bellen. We wisten ook het gewicht enzo toen niet gelijk. Dan konden we alles in 1x zeggen. Toen we belde en dus vertelde hoe laat hij geboren was enzo waren ze wel wat verbaasd dat hij toen al kleine 2uur oud was zeg maar. We wilden onze visite daarna pas na 18.00u hebben. Alleen schoonouders kwamen half uurtje eerder, in overleg, omdat schoonmoeder moest werken. Ik vond het helemaal prima zo!

Hoe het nu gaat weet ik niet zo goed. Ik zie wel waar ik op dat moment behoefte aan heb.

 

Bij ons wist niemand dat ik in het ziekenhuis was. Bewust niet. Ik lag er al een nacht en werd de volgende dag ingeleid. Ik wilde rust en niet allerlei smsjes appjes en dat soort gedoe.
Na de geboorte heeft mijn vriend pas gebeld na het hechten. Mijn ouders kwamen met een uurtje. Mijn schoonouders pas de volgende dag, wat ik ook niet leuk vobd eigenlijk.

Ik weet niet hoe we dat nu moeten doen.. ons zoontje zal bij mij schoonouders zijn tijdens de bevalling
Maar ik wil toch echt eerst met zijn viertjes zijn dus zonder schoonouders. Maar geen idee hoe ik dat moet doen. Kan ze toch moeilijk op de ziekenhuis gang laten wachten??

Hoe doen anderen dit?

 

Echt een heel persoonlijk dingetje. Ik zou ook even kijken hoe je je voelt na de bevalling, dat scheelt ook nog wel eens.

Bij ons was direct bezoek geen optie, want DL had nog wat opstartproblemen en ik moest nog gehecht worden (en dat werd pas twee uur na de bevalling gedaan). Wij mochten midden in de nacht naar huis, nou toen hoefde ik echt geen bezoek meer hoor.

Mijn familie kwam de volgende ochtend rond tien uur en een paar uur later kwam schoonfamilie.
Ik vond het prima zo, want we waren anderzijds ook wel zo blij, opgelucht en trots, dat we DL heel graag met onze families wilden "delen".

Oh en ter aanvulling.. ditmaal hoop ik thuis te mogen bevallen.
We bellen pas, als we daar aan toe zijn, eerst zelf kennismaken met bib en onze peuter en bib laten kennismaken.
Of familie dezelfde dag nog komt, hangt ook af van tijdstip van bevallen. De vorige keer beviel ik laat in de avond.

 

Mijn moeder past op ons zoontje als dat nodig is. En ook wij willen eerst even met z'n vieren zijn. Dat heb ik haar gewoon alvast gezegd en dat begreep ze wel. Is toch even een heel speciaal moment!

 

Bij m'n dochter ben ik om 2.48 bevallen en waren mijn ouders hier om 9.00 uur. Bij m'n zoon ben ik om 6.48 bevallen en waren m'n ouders samen met onze dochter (ze was daar logeren) er om 12.00.
Ben in het ziekenhuis bevallen, en was de eerste keer om 6.00 thuis, tweede keer 10.00.
Mijn ervaring is dat je dan toch even met andere dinge bezig bent, voeden, kraamhulp dingen afspreken etc

 

@ miranti, laat je je moeder dan wachten op de gang ofzo? Dat vind mijn vriend niet fijn om zn ouders te vragen...

 

Wij hebben op een paar mensen na de datum van de keizersnede geheim.
na de keizersnede als we lang genoeg eerst met zn drie hebben geknuffeld en genoten dan gaan we eens de wereld inlichten

 

Baileyy: is het niet mogelijk dat je man je zoontje op gaat halen zodat hij de baby als eerste kan zien. Dan kunnen je schoonouders daarma op eigen gelegenheid komen (weet niet of die qua afstanden te doen is).

 

Je moet echt je eigen gevoel volgen. Er is geen goed of fout.

Ik vond het niet nodig om iedereen die stress aan te doen om te laten weten dat de bevalling is begonnen.
Bij de eerste wilde ik thuis bevallen. Woonde toen ook tegenover een broer en zus van ML. Liep overtijd dus werd goed in de gaten gehouden. Toen s'ochtends de weeën begonnen heeft ML zijn werkbus maar even verplaats zodat het leek of hij naar z'n werk was vertrokken. Uiteindelijk maar goed dat we niemand ingelicht hadden want in totaal duurde de bevalling 17 uur en belande ik in het ziekenhuis. Das wel lang wachten.
Na de bevalling moest ik naar een 4 pers.zaal waar iedereen inmiddels lag te slapen. Dus bezoek was eigenlijk geen optie maar wilde ontzettend graag m'n ouders even zien. Dat mocht per hoge uitzondering op de verloskamer. Maar moest wel snel want alle verloskamers lagen vol, dus moest ook zo snel mogelijk plaats gemaakt worden. De volgende dag kwam dus de rest van de familie.

Bij de tweede beviel ik thuis. Had opvang voor de eerste nodig want was wederom overdag toen de weeën begonnen. Schoonmoeder haalde m'n dochter op. Zij was de enige die wist dat de bevalling was begonnen. Vier uur later kon ze al terug komen, nadat ik gedouched en alles was. Wilde eerst DL kennis laten maken met onze zoon, maar schoonmoeder kwam uit enthousiasme ook mee.

Bij de derde wilde ik dit dus absoluut niet! Dus met m'n moeder afgesproken dat zij zou komen als de bevalling was begonnen. Moest ook in het ziekenhuis bevallen. En duidelijk afgesproken dat ik eerste de kids wilde zien en dat zij daarna aan de beurt is. En zo is het ook gegaan. M'n moeder begreep dit goed en vond het niet erg. Schoonfamilie wilde ook graag dat we zouden laten weten als de bevalling was begonnen. Er was zelfs sprake van een inleiding en zaten constant te vissen naar de datum. Zijn gelijk duidelijk geweest dat we dit niet zouden zeggen.

Veel succes met bevalling en de keuzes die je maakt

 

Mijn enige criterium is dat ik de baby zelf eerder vasthoud dan zij.

Mijn oudste was een gewone bevalling en mijn ouders waren er binnen 10 minuten nadat hij eruit gekomen was

Tweede was een KS en ik zag mijn baby pas 4 uur (!!!!!!) nadat hij geboren was. Dus no way dat er dan iemand eerder mocht dan ik. Alleen mijn man was al die tijd bij de baby (en ik alleen op de uitslaapkamer, beetje jammer). Toen hebben we daarna nog onze oudste erbij gehaald om kennis te maken en pas DAARNA de grootouders. Dan ben je inderdaad zo een halve / hele dag verder, jammer dan.

Dus voor de volgende geldt: maakt niet uit hoe lang het duurt, ik wil hem eerst zelf zien en vasthouden. Daarna zijn broers
En dan mag de rest komen.

 

Ik denk dat je moeder juist degene is die niet weet hoe het in zijn werk gaat. De kleine ligt inderdaad eerst een uur bij je. (als je dat wilt tenminste) met hechten beginnen ze dus ook pas daarna. Hoewel ik soms ook hoor dat ze hechten terwijl de kleine bij je ligt. Dan ben je op twee manieren aan het 'hechten', haha. Maar bij ons deden ze dat beide keer pas na dat uurtje. Tijdens het hechten door de vk, werd bij ons de baby even schoongemaakt en aangekleed door papa en kraamverzorgster. Na het hechten moet je zelf nog douchen. Dus je bent dan sowieso al twee, 2,5 uur verder. Als je in het ziekenhuis bevalt (en daar blijft) mag je daarna pas mensen ontvangen. Als je poliklinisch bevalt, ga je eerst naar huis en kun je thuis bezoek vragen.

Thuis zou ik dit ook aanhouden. Eerst even zelf tot rust komen en de baby een beetje tot rust laten wennen. Voor de baby is het immers van alle betrokkenen de 'grootste' en meest ingrijpende gebeurtenis. Dat vind ik echt wel zwaarder wegen dan de belangen van opa en oma.

 

Ik heb de reacties verder niet gelezen maar je hebt groot gelijk. Het is jou (jullie) bevalling en jullie kindje. Jullie bepalen wat er gebeurd. Als jij er na 3 uur aan toe bent om iemand het blije nieuws te vertellen dat doe je dat. Als dat pas na 12 uur is dan is dat jullie keus. Stel dat je meer dan 24 uur in de weeën hebt gezet, geen slaap hebt gehad etcetc dan ben je kapot. Iedereen loopt na die bevalling aan je te trekken en enige wat jij wil is even, heel even maar, rust met je man en je kindje. Het hangt ook van allerlei factoren af. Snelle bevalling, complicaties etc.
Ik heb destijds aan mijn familie heel duidelijk gemaakt dat wij bepalen wanneer en hoe enzo.

Ik ben om 11.00 smorgens bevallen en rond 16.00 hebben we de familie gebeld, daarna vrienden die dichtbij staan. Ouders mochten savonds komen rond 19.00.
Ik heb na de bevalling een uur met mn zoon op de arm in bad gezeten (bad bevalling), daarna is de placenta gekomen. Ik moest gehecht worden en bv probeerde we op gang te krijgen. Ondertussen werd kleine man bekeken en aangekleed. Kregen we iets te eten en ging ik douchen. Voor ik dus in bed lag waren we na de bevalling zo 3 uur verder.

 

Wij hadden er niet echt over nagedacht, onze ouders en broer/zus wisten dat ik werd ingeleid maar lieten contact verder aan ons over. Ik ben uiteindelijk 's nachts bevallen. Na de bevalling ging het met mij flink mis en ik moest naar de OK, terwijl ik weg was werd het ochtend en kreeg mijn man de eerste telefoontjes om te horen hoe het ging, ze hoorden toen dus pas dat de kleine er was maar dat ik op de OK lag.

Mijn moeder en zus zijn toen in de loop van de ochtend langs geweest en mijn schoonouders en zwager later die dag. Ik was erg blij met hoe het gegaan is gezien de situatie, ik kon de steun van mijn moeder en zus wel gebruiken.

Omgekeerd waren mijn moeder en ik in het ziekenhuis toen mijn zus met 27 weken bevoel van haar dochter. We hebben de kleine meid even op de gang mogen zien voordat ze naar de NICU werd gebracht en waren er daarna ook om mijn zusje op te vangen. Ik denk dat ze dat toen ook wel fijn vond!