Wij (of beter gezegd manlief) heeft ouders, broer en zussen gebeld toen Eva op mijn buik lag. Ik denk zo'n half uurtje na de bevalling. We konden het niet heel lang voor ons houden, want mijn zus had al een idee dat ik aan het bevallen was (die stomme telefoon ging de hele tijd af tijdens mijn persweeen...) en omdat de geboorte van Eva een speciale was, zat de hele familie op het puntje van hun stoel. Maarrrr ... ze zijn nooit pusherig geweest. Mijn vader en vrouw kwamen keurig tijdens het bezoekuur zo'n 4 uurtjes later, mijn zusje is met de meisjes iets eerder gekomen en mijn moeder en stiefvader mochten naar binnen toen ze aankwamen (die moeten uit duitsland komen). Wij moesten nog een nachtje gebleven omdat ze met de vacuum is gehaald. Mijn moeder is de volgende dag 's middags langsgekomen toen we weer thuis waren. Moet er niet aan denken dat ik iemand in de verloskamer zou hebben staan zeg. Ik was gebroken en doodop, het hele gedoe met de vacuum heeft ook "oorlogswonden" achtergelaten en ik zou echt wel boos zijn geworden. Dat uurtje was even speciaal voor ons, na het hechten zijn de artsen, vk's en assistentes ook weggegaan om ons alleen te laten voor een klein uurtje om daarna terug tekomen, mijn man te helpen haar aan te kleden en ik werd onder de douche geholpen.
Wij hebben pas verwittigd toen beebje 1 à 2 uren geboren was & eerste bezoek kwam 4 à 5 uur na de geboorte (ouders, schoonouders, ....) vond ik prima zo. Niemand wist dat ik aan het bevallen was. Zat nog volop te appen met (schoon)zussen/(schoon)broers/ouders tussen de weeën door zodat het niet opeens verdacht stil werd bij ons
Wij hebben na 3,5 uur pas gebeld dat ik was bevallen. Zeker die eerste uren lekker voor ons zelf hoor! Bezoek kwam ook pas 6 uur na de geboorte.
Mijn placenta wilde niet komen en werd naar de OK geraced. Mijn zoontje werd bij mijn man in de armen geduwd en bleef achter in een lege verloskamer. Hij heeft toen de familie gebeld en was maar wat blij dat mijn ouders direct kwamen. Hij had die steun nodig. Uiteindelijk liep het met een sisser af maar ik heb het totaal niet erg gevonden dat mijn ouders er waren toen ik naar de kraamafdeling werd gereden en op mijn kamer aan kwam. Ze hebben zelf ook niet mijn zoontje vastgehouden. Alleen maar bewonderd maar ze vonden zelf dat mijn zoontje bij mij op de borst hoorde. Dat werd ook meteen gedaan. Mijn ok hemd werd door verpleging uitgetrokken, baby lekker tussen mn tietels, dekens erover en zo hebben mijn ouders mijn zoontje bekeken. Ben blij dat ik nooit zulke discussies hoefde te voeren. Heb gelukkig een erg begripvolle en meedenkende familie.
Ik geef je zo vet gelijk! Mijn moeder was ook teleurgesteld toen ik aangaf dat we misschien eerst wel even met zijn 3en wilde zijn. Treurig voor haar maar toch....dit wordt de allereerste keer dat wij dit meemaken.....de mensen moeten maar gewoon even afwachten. Deze bevalling en dit kindje draait om ons gezin en de rest is welkom als wij eraan toe zijn. Dit moment krijg ik nooit meer.....mag ik er dan ook even zelf van genieten?
Bij mijn eerste twee was mijn moeder bij de bevalling. Helaas is ze overleden en kon ze dus niet bij nummer 3 zijn. Maar bij alle drie mijn kids was ik na de bevalling zo hyperventilatie en trots dat ik het geweldig vond als mijn vader; broer; zus of schoonzus op bezoek kwamen. En natuurlijk mijn kids als eerste om kennis te maken met hun nieuwe broertje. Maar iedereen is anders. Mij maakt het na een bevalling echt niets uit hoe ik eruit zie en make up en dergelijke draag ik sowieso niet dagelijks. Mijn mooiste herinnering is van na de geboorte van mijn tweede. Toen kwam eerst mijn broer met mijn eerste zoontje en daarna kwamen mijn zus en vader ook. Mijn vader had heerlijke soep gemaakt en we hebben met zijn alle lekker zitten eten en de nieuwe kleine bewonderd. Het was echt een feestje! Ik ws toen wel al gedouched etc.
Ik ben 2x bevallen rond middernacht. Ik was echt toe aan rust, na 2x een spoed ks na heftige weeën, dat we de volgende ochtend om 10u iedereen gebeld hebben. En echt.. Al beval ik de (nooit komende) volgende keer om half 8 in de ochtend, dan start ik eerst mn kindje en mn eigen lijf weer op, voordat er bezoek komt. Wie niet weet, wie niet mist!
Ons meisje is begin van de nacht geboren. Er was "bezoekuur" voor opa's en oma's om 10 uur. En dat was alleen om even snel te spieken en niet om een half uur te blijven zitten. Ze hebben ook alleen mogen kijken. 'S middags om 15.00 begon het gewone bezoekuur en mochten broers en zussen langs komen. De volgende dag zijn de opa's en oma's pas weer terug gekomen en mochten ze haar ook vasthouden. Nou is het bij ons anders gelopen dan "gepland" omdat ze veel te vroeg kwam en ook nog eens klein was. We moesten zo wie zo een paar dagen blijven. Maar doe wat JIJ wilt. Als je moeder nu al zo opdringerig is dan gaat ze dat tijdens de bevalling ook zijn. En het laatste waar je zin in hebt is iemand die aan je hoofd loopt te zeuren wanneer je ligt te puffen. Blijf bij je besluit anders krijg je er spijt van. Het is JOUW bevalling, niet die van je moeder. Zo raar is het niet dat ze pas na een paar uur kunnen komen. Klinkt erg goed zoals jij het in gedachte hebt. Eerst bijkomen, voeden en opfrissen.
Eh... Ik dacht eigenlijk aan 3-4 dagen voor het eerste bezoek Ik wil eerst uitgebreid kennismaken met mijn zoontje en genieten met z'n drietjes. Zodra ik behoefte heb aan bezoek horen ze het. Natuurlijk is het voor hen ook spannend, maar het is op de eerste plaats iets van mijn man en mij. Zul je zien, lig ik een half uur na de bevalling trots te trappelen om mijn kindje te kunnen laten zien
Hahahah daar heb ik ook aan gedacht. Of dat ik mijn moeder bel als de weeen beginnen en ik jankend an de telefoon hang Ik denk dat het ook van het moment afhangt.
Hier mijn schoonouders gebeld toen het begon omdat hun terug wilden komen van vakantie. Mijn ouders en broer gebeld na een half uurtje aan een uurtje. Mijn broer kreeg ik niet eens te pakken, maar mijn ouders stonden 2 uur na de bevalling bij ons. Ze mochten eerste even wachten op de gang omdat ik nog aan het douchen was en daarna werden ze binnen gelaten ook al was het eigenlijk geen bezoektijd meer. De volgende dag zijn mijn broer en schoonzus langsgekomen en mijn schoonouders kwamen in de avond langs. Ik vond het heerlijk Jack te showen, voelde me ook prima. Als dat niet zo was geweest had ik bezoek niet uitgenodigd. Gewoon lekker kijken wat voor jullie goed aanvoelt. Dat kan ter plekke besloten worden, dus last minuten beslissen zou ik zeggen
Aangezien ik morgen word ingeleid hebben we alleen de directe familie ingelicht dus die weten het wel. Helaas hebben we juist zaterdag 3! verjaardagen dus die hebben we afgewimpeld met een smoesje dat we een weekendje weggaan omdat we het voor de buitenwereld een verassing willen houden. Mijn moeder zal samen met mijn man bij de bevalling aanwezig zijn. Wel is het zo dat als de kleine geboren is we met zijn 3 willen zijn en mijn moeder zal dan ook de verloskamer verlaten. Als ik opgeknapt ben en we even met zijn 3 zijn geweest mag de familie pas op de kamer komen om de kleine even te bewonderen.
Van de oudste ben ik om half 9 's ochtends bevallen in het ziekenhuis (poliklinisch) en hebben we een uurtje later mijn moeder gebeld. Terwijl ik ging douchen heeft mijn man zijn ouders gebeld en toen we rond half 12 naar huis gingen, heb ik me eerst in bed geïnstalleerd voordat de eerste visite kwam. Bij de jongste ben ik om 2 uur 's nachts bevallen en ben ik vanaf half 7 's ochtends mijn familie gaan bellen. Zij kwamen vervolgens rond een uurtje of 10, we wilden eerst rustig de oudste broer wakker laten worden en kennis laten maken (hij had gewoon door de thuisbevalling heen geslapen ). Ik vond het prima, wilde ook graag de kindjes aan mijn dierbaren laten zien. Bovendien leef je die eerste 24 uur toch op adrenaline (tenminste ik wel) en sloeg bij mij de vermoeidheid pas later toe. Vrienden kwamen diezelfde avond, maar wel maar heel kort bij mij en de baby!
Vasthouden was trouwens iets voor dag 2! En dan nog alleen de opa's en oma's. Nu was mijn man daar wel iets gemakkelijker in, maar de eerste dag zijn de kindjes of bij mij of in hun wiegje naast mijn bed geweest.
Bij de eerste stonden mijn ouders al meteen in ziekenhuis. Ik werd op dat moment nog gehecht. Ze konden pas bij me na ik lekker gedouched had en op de kraam afdeling was. Dat was wel fijn, minder fijn vond ik het toen ik 3 dagen later thuis kwam en iedereen was uitgetrokken om me te verwelkomen thuis...pff daar zat ik dus echt niet op te wachten. Bij de tweede een keizersnede gehad, daar waren mijn ouders en schoonouders van op de hoogte. Na de keizersnede toen we terug waren op kamer heeft mijn man pas gebeld. Dit keer waren mijn schoonouders als eerste daar, na een tijdje kwam de rest. Op een gegeven moment was iedereen er...vreselijk zoveel mensen om je bed. Ik begrijp het trouwens wel, voor hun is het ook speciaal daarom heb ik me er een beetje overheen gezet. Dit keer ga ik gewoon een paar uur wachten met bellen
Ik heb de eerste mensen pas thuis gezien, wel direct huis vol, szzsn moeder schoonmoeder en schoonvader, maar int zh is niemand geweest. Was ook omdat ik smorgens ben bevallen om 08.17 en om 11.00 mocht ik in principe naar huis als ik maar wel nog geplasd had, daar was t wachten op om 13.00 naar huis, 13.30 thuis. Hadden ook niks verteld, alleen op t laatst vl gebeld of schoonouders de honden wilde ophalen om 06.45, we moesten met de ambu naar zh, niks meer niks minder, oeps schoonouders hebben wel in de stress gezeten Komende keer wordt iets anders, dl gaat naar schoonouders, dus die worden het eerst gebeld en mogen t eerst langskomen, mijn moeder zal er kort achteraan komen en dan even zien hoe het loopt, in eerste instantie komt de rest thuis, maar als we langer moeten blijven is directe familie genoeg