Hoelang nog?...

Begrijp ik goed dat hij de vrucht/kind niet erkend heeft?

Als het kind niet erkend is door de vader, dan hoeft deze geen kinderalimentatie te betalen. Wil je wel recht hebben op kinderalimentatie en weet je zeker wie de biologische vader van het kind is, dan kan je binnen 5 jaar na de geboorte van je kind een ‘vaderschapsactie’ aanvragen via de rechter. De rechter gaat dan onderzoeken of je ex-partner echt de biologische vader is van het kind. Als dit het geval is, dan wordt deze verplicht alimentatie te betalen tot het kind 21 jaar is.

 

als ik je verhaal zo leest, zal het erkennen ook niet gebeuren!
is een mooie smoes om jou "tevreden" te houden.
dat je dat trouwens nog gelooft?

 

Het kan inderdaad erg lang duren.
Vriendin van mij daar de ex-man van betaald géén alimentatie omdat je "van een kale kip" niet kunt plukken.
Maar wel lekker langs de weg liggen dealen en ruig doen met z'n centen tegenover de meiden!!
Maar zodra hij moet betalen "heeft hij niks".
Helaas kun je niet bewijzen dat hij wel een hoop zwart geld heeft.. Zielige mensen noem ik dat!!

Succes meid!

 

Is het tegenwoordig niet zo dat er een bureau tussen zit? Het bureau betaald de alimentatie aan de moeder. En de vader betaald dit aan het bureau. Dit zodat de ouders geen contact met elkaar hoeven te hebben.
Degene die alimentatie moet betalen heeft dan een schuld bij het tussenbureau, wanneer er niet betaald zou worden.

 

Maar weet je.. Van zo iemand zou ik helemaal geen geld willen.
Het is namelijk zo dat als jij geld eist hij ook recht heeft op het kind en dus ook het weekend logeren!!
En aangezien je zegt dat hij geen verantwoordelijkheid heeft zo ik mijn kind niet met Eem gerust hart mee geven.
Dus ik zou zeggen "duw dat geld in je r**t en laat ons met rust".

 

Ik zou in jouw situatie nog eens achter je oren krabben.
Allimentatie betekend plichten,maar ook rechten..
Met andere woorden,hij heeft ook recht op bezoekrecht.
En als hij wil,kan hij een vies spelletje spelen met jullie kind als middel.
Misschien moet je daar over na gaan denken,of dat dat het waard..

Geloof me,bekijk meerdere topics op deze site,en zie hoeveel moeilijke situaties er zijn waar de kindjes de dupe van zijn..
Ik zou dan persoonlijk zeggen,geen geld maar wel rust in ons leven!

Dit trouwens vooropgesteld als hij echt niks met het kind te maken wil hebben he,je hebt natuurlijk ook vaders die wel netjes hun plichten en rechten nakomen!!

 

Als vader moet hij gewoon betalen. TS geeft al aan moeilijk rond te komen. En zelfs als hij dan het kind wil zien, misschien doet hij dit een paar keer en merkt dan dat hij het toch niet zo leuk vind (ik ken jullie natuurlijk niet, maar heb dit soort verhalen al vaker gehoord). Dus daar zou ik me niet al te ongerust over maken. Mijn ouders zijn ook voor mijn geboorte uit elkaar gegaan en hij heeft ook moeten betalen. En hij mocht mij ook niet zien. Na 1 jaar is hij gestopt met betalen omdat mijn moeder hertrouwde, maar toen heeft mijn stiefvader mij 'erkend' en hoefde dat ook niet meer (mijn verwekker heeft moeten betalen zonder dat die mij heeft erkend, er is wel een gerechtelijke DNA test geweest). Ik wens jou en je zoontje in ieder geval heel veel succes

 

Een vriendin van mij heeft heel duidelijk gesteld: of je erkent het kind en dan gaan we praten (bezoekregeling, alimentatie etc) of je erkent het kind niet en dan wil ik je ook niet meer zien.
Ja, ze heeft het zwaar gehad. Maar ze is een fantastische moeder die het nu goed voor elkaar heeft. Ze heeft een hele goeie band met haar fantastische dochter en ze kan op har moeder bouwen.
Kies voor jezelf. Geld is niet alles. Wel erg handig, maar je kindje maalt er niet om. Die wil liefde. Heus, je kan het.

 

Ik hoop dat ik niet al te cynisch over kom, maar weinig kans dat hij dat nog gaat doen. Wanneer hij dat doet, is hij namelijk verplicht om een bijdrage te leveren aan de onderhoud van zijn kind. Hiermee zal hij dan zijn eigen glazen ingooien. Ik denk dus ook dat deze "belofte" een zoethoudertje is en ga er maar vanuit dat als jij er geen werk van maakt, de erkenning er nooit zal komen.

Wil je per se centen van hem hebben, dan moet je er rekening mee houden dat hij aanspraak kan maken op bepaalde rechten en je misschien samen met hem beslissingen zal moeten maken. Wil je dat? Zo ja, dan kun je via de rechtbank een erkenning afdwingen. Uit de DNA-test (waar hij dan aan MOET meewerken) zal dan blijken dat het zijn kind is en wordt hij onderhoudsplichtig, maar dat brengt dus voor hem niet alleen plichten, maar ook rechten met zich mee.

En dan ben je er niet, want de rechter kan wel vaststellen dat hij moet gaan betalen, maar zorg maar eens dat je je centen krijgt...

Ik denk dat je voor jezelf een goede afweging moet maken van wat je nou precies wil en verwacht van die vent. Wil je niets met hem te maken hebben? Walk away.... maarrr... dan geen centen!

 

Je bedoelt het LBIO? Dat kan alleen maar iets doen wanneer er een gerechtelijk vastgestelde alimentatieplicht ligt, en wanneer de alimentatieplichtige achterstand heeft in de betalingen... LBIO komt er alleen maar tussen bij achterstanden etc... niet eerder.

 

Ik zou hem persoonlijk niet laten erkennen. Zoals een paar hierboven al zeggen. Stel dat hij het verkeerd wilt spelen dan kan hij jullie kind hierkkr gaan gebruiken. Daarnaast grote kans dat je niet eens geld krijgt omdat hij het "niet heeft".
Je kind heeft iig niks aan zo'n vader dus denk dat die beter af is zonder hem.

Maar je re het niet, hou je er rekening mee dat je alleenstaande ouderkorting krijgt van
De belasting als je kindje 6 maanden is? Deze kan je volgend jaar ineens bij je belastingaangifte terug vragen maar je kan hem nu ook al aanvragen. Dan krijg je dit maandelijks op je rkening gestort. Ik weet niet of je werkt? Er is ook een inkomensafhankelijk stukje maar dat krijg je (volgens mij) alleen als je werkt. Dit is een heffingskorting.

 

Ikzelf heb voor mijn dochter weleens een gesprek gehad bij de advocaat die erin gespecialiseerd was. Mijn ex riep ook van alles over omgang terwijl hij niet eens voor zichzelf kon zorgen. Mijn advocaat heeft toen gezegd dat alimentatie geen "kijk en luistergeld" is. Dus dat het betalen van alimentatie hem geen meer recht op omgang gaf.Uiteindelijk heb ik de advocaat nooit echt nodig gehad want hij heeft nooit geen echte poging gedaan om te praten of voor omgang terwijl ik het meerdere malen had voorgesteld. Ook heb ik nooit alimentatie gehad omdat ik dat niet wou, en omdat hij geen geld had.Mijn ex had haar wel erkend, maar heeft geen gezag. Wel heb ik op aanraden een testament laten opstellen wat er met haar gebeurd als ik kom te overlijden. Anders zou ze bij hem terecht komen, en dat wil ik absoluut niet. Hij heeft ooit in overleg met mij een soort omgang gehad. Hij mocht haar elke week bij mij zien (dochter was 2) en dan langzaam contact uitbreiden naar een keer alleen met haar een middag weg en zo steeds verder. In totaal is hij 4 keer een uurtje geweest verspreid over 2 a 3 maanden. Het interesseerde hem niet. Dus toen heb ik het stop gezet. Een kind is geen pop waar je mee kan spelen als je er zin in heb.
Het is heel zwaar en alles was altijd erg krap maar toch kwam mijn dochter niks te kort. Heel veel succes en sterkte en hopelijk is er snel rust in de situatie.

 

Als je het geld echt nodig hebt, zou ik er toch echt wel voor gaan!
Eerst voor de erkenning en daarna voor de alimentatie.

Tenslotte blijft die kleine baby niet klein en gaat ie alsmaar meer kosten. En dit is wel een beslissing die 21 jaar meegaat.

Zeker ook omdat ik lees dat je wel degelijk 4 jaar bent samen geweest, hebt samengewoond en samen hebt beslist voor dit kind. Dan kan het echt niet zijn dat hij je voor alles alleen laat opdraaien.
Het is niet dat het kind verwekt is in een relatie die (op dat moment) eigenlijk geen relatie was.

En als hij dan rechten heeft, laat 'em dan maar afkomen, hé! En zich houden aan afspraken. Sowieso zal het contact - gezien de leeftijd van je kind en de beperkte interesse tot nu toe - geleidelijk aan moeten opgebouwd worden.

Ik zou hem wel geen enkel recht geven zolang hij niet betaalt en hem niet erkend heeft. Eerst maar zien dat hij zijn plicht (eindelijk) doet.