Mag ik dochter "straffen"?

Ik zou het gewoon doen zoals je nu doet. Wanneer ze geen tegengas ontvangt en zomaar kinderen mag slaan ed gaat ze het erg lastig krijgen later.

 

Ik heb je verhaal idd gelezen, verschrikkelijk wat je hebt meegedaan. En natuurlijk heel fijn dat je je kindje nu weer ziet en kan me voorstellen dat je het moeilijk vindt wat te doen als ze niet luistert..

Ik denk dat je het al heel goed doet en ik zou zeker blijven proberen haar bepaalde waarden en normen mee te geven. Je geeft ook goede alternatieven voor wat ze kan doen ipv gooien of slaan. Wel blijft het lastig als het bij de vader anders gebeurd. Voor jullie dochter zijn deze verschillende signalen natuurlijk heel lastig.

Hopelijk komt er ooit een tijd dat jullie samen kunnen praten over jullie dochter en meer op 1 lijn komt mbt de opvoeding

 

Je mag haar best duidelijk maken wat wel en niet mag. Iedere 2jarige krijgt volgens mij weleens driftbuien, daar zou ik me geen zorgen over maken. Maar de straf moet wel bij de leeftijd passen en ze is nog vrij jong. Streng toespreken en uitleg geven is hier meestal al voldoende. Verder proberen positief af te leiden. Dus haar een alternatief geven wat ze wel mag.

 

Heb je daar een opvoedondersteuningsbureau waar je dochter begeleid wordt tot schooltijd? (Zoals cb hier)
Want dan kennen zij de situatie en kunnen je adviseren hoe dit aan te pakken.

 

Ik denk dat ze vooral behoefte heeft aan duidelijkheid en die zoekt ze nu bij jou. Het is dus wel bouwen tegen grenzen, maar zodra ze weet wat ze bij jou kan verwachten, geeft dat ook een stuk veiligheid. Ik zou dus -voorzichtig- zo doorgaan als nu. Niet gelijk alle grenzen aangeven die je misschien wilt, want dan wordt het verschil tussen haar twee leefomgevingen erg groot. En als je hart begrensd dit vooral rustig en liefdevol doen.

 

Ik zou duidelijk je grenzen aangeven zoals je deed met de laptop, maar haar ook de ruimte geven om haar woede/drift bui even uit te laten vieren. En als de bui over is ook erkennen dat ze boos was en dat het best moeilijk is om te horen dat iets niet mag.

 

Sluit me aan bij Pluk!
Wees duidelijk, een uk mag best boos zijn, later kun je er over praten met je kindje.
Hoe jong ze ook zijn, ze snappen best veel hoor!

 

Helemaal mee eens. Kijk waar je echt een grens trekt bijv. nu met die laptop. En wat je nog kunt toelaten. Inderdaad om haar 2 leefwerelden niet te veel uit elkaar te laten liggen.
Kinderen zijn heel flexibel en sterk. Zij kunnen heel goed leren wat de regels zijn bij papa thuis en wat de regels zijn bij mama thuis.
Het is echt belangrijk om haar normen en waarden te leren (spelenderwijs en door het gewoon te doen). Anders krijgt ze het echt heel moeilijk op school straks.

 

TS, ik heb bewondering voor je en je doet het goed (naar mijn idee).

Mijn zoontje is net 3 en heeft ook zelden van die hysterische buien, schoppen, slaan, knijpen enz. Altijd ben ik zijn slachtoffer. 10 seconden later is hij helemaal overstuur aan het huilen en kruipt hij zowat in mij. Zo'n bui duurt van begin tot eind zo'n 15 minuten en dan is het weer helemaal over. Hij wil het helemaal niet, maar het overkomt hem. Bij hem merken we dat hij dan nog in een sprongetje zit en een paar weken later heeft hij weer wat nieuws geleerd.

Wat ik hiermee wil zeggen: Mijn zoontje zit niet in haar situatie en reageert ook op zo'n manier. Ik denk dat je kindje er later blij mee is dat ze dit geleerd heeft. Regels geven veiligheid en duidelijkheid, zeker voor het kindje zelf.

 

Je doet het super Kaala!
Zoals je nu doet blijven verder doen. Nog niet te veel regels maar beetje per beetje zoals mijn voorgangers zeggen anders is die omslag misschien iets te groot.
Gewoon rustig maar correct aangeven dat dit niet mag en ook niet toegeven maar haar wel de ruimte geven om die frustraties eruit te gooien.

Hier een hele andere situatie als bij u. Mama en papa bij elkaar, we denken hetzelfde over de opvoeding maar die woedeaanvallen zijn hier identiek hetzelfde geweest als bij u.
Ze is ook 2 jaar en dan gebeurd heel veel in dat hoofdje. Ze worden echt peutertjes en dat kan te snel gaan voor die huppelkes. Ze kunnen er niet goed mee omgaan en dan krijg je woedeaanvallen. Die frustraties moeten eruit. Was het niet om de laptop dan kreeg ze misschien wel een woedeaanval door een pluisje op de grond

Kinderen kunnen zich ook heel goed aanpassen. Hier zijn bijvoorbeeld bij oma en opa andere regels als bij ons thuis en hij weet perfect wat waar anders is.

Het is juist goed wat je doet! Een kind heeft regels nodig en nu moet je gaan opvoeden met de nadruk op moeten. Ze vragen er zelfs om, ze voelen zich dan ook veilig!
Je hoeft niet boos te doen maar wel consequent zijn.
Bijvoorbeeld : niet op de salontafel kruipen wil ook echt zeggen NIET op de salontafel kruipen. Laat je het soms toch toe dan word het te ingewikkeld.
Dat ze bij oom wel op een salontafel mag kruipen is dan weer niet zo erg. Dat is bij je oom en die huppelkes weten heel snel bij wie welke regels gelden.
Als jij je regels om de haverklap aanpast is voor hun weer niet te begrijpen. Ze willen zekerheden hebben van de personen waar ze van houden en jij creëert op deze manier een veilige omgeving voor haar.

Jij kan over enkele maandjes met je dochter probleemloos gaan shoppen. Ze weet dan hoe ver ze kan gaan (wil niet zeggen dat ze dan altijd braaf zijn)
Maar als bij haar oom alles mag,... reken er maar op dat hun niet gezellig de deur uit kunnen gaan!
bij u gaat het een 3 jarig engeltje zijn, soms bengeltje , bij je oom een 3 jarig heksje en dat ligt niet aan je meisje

Veel respect voor je! Heb al je topics gevolgd.

 

Ow, bij een woedeaanval zette ik hem in het midden van de woonkamer neer. Hij hoefde daar niet te blijven zitten maar hij bleef redelijk op zijn plek. Puur zodat hij zich geen pijn kon doen aan de muren, meubelen,... was een heel judo tafereel wat hij uitvoerde

Ik mocht hem niet troosten want dan werd die woedeaanval dubbel zo erg. Dus ik ging hem observeren. Zodra ik een twijfeling aan zijn oogjes zag dat hij misschien naar mij wilde komen, of aan zijn lichaamstaal. Dan mocht ik hem troosten en was het zo gedaan.
Maar dat kon wel een halfuur duren!
Ik kon niks! Ik moest hem met rust laten en dat is heel frustrerend want je wil ze er ook uit helpen.
Maar dit werkte hier het beste