Hallo allemaal, Even een lang verhaal, sorry, maar moet het gewoon even kwijt. Ons zoontje is nu precies een maand oud. Sinds de laatste twee weken huilt hij heel veel overdag. In het begin dacht ik dat dit normaal was, zeker toen de regeldagen ook nog kwamen, maar inmiddels begin ik te geloven dat er toch echt iets meer aan de hand is. Sinds afgelopen maandag huilt hij wel uren op een dag en niets tot weinig helpt. Wij hebben al veel dingen geprobeerd: wandelen, gezellig bij ons houden, op de arm, met hem op de schouder rondstappen, in badje doen, inbakeren, wiegen, speentje etc. Soms helpt het even, als we geluk hebben wel een uurtje of zelfs meer (echt mazzel!) maar vaak gaat het al gauw weer mis. Ik word er zo moedeloos van, gewoon omdat er zo weinig aan te doen valt. Enige waar hij echt lang stil van wordt, is eten, maar om hem nu de hele tijd aan de borst te houden... Het is niet dat hij honger kan hebben, want hij is de afgelopen weken juist goed aangekomen. Ook krijgt hij voor eventuele darmkrampjes Infacol, is zijn ontlasting goed en blijft zijn temperatuur rond de 36,8 schommelen... S'nachts is hij een voorbeeldig kind. Komt alleen 1 a 2 keer voor z'n voeding en slaapt verder goed door. Maar zodra hij s'morgens wakker wordt, weigert hij te gaan slapen (ik doe hem na de voedig zodra ik zie dat hij moe wordt weer terug in zijn wiegje, maar dan gaat hij dus brullen), waardoor hij weer oververmoeid raakt en niet meer kan slapen. Het is inmiddels zo erg, dat ik al in de stress schiet wanneer ik zie dat hij wakker begint te worden. Ik krijg hem gewoon niet meer in slaap! En maar huilen... Ik vind het zo sneu. Gelukkig vangt mijn man hem in de avonden en het weekend veel op, maar... als ik onze jongen beneden bij pappa hoor huilen slaap ik echt niet, al ben ik nog zo moe. Eten doe ik ook slecht, om dezelfde reden... Ik ga maandag een afspraak maken met de huisarts om te kijken of er inderdaad een lichamelijke oorzaak kan zijn, maar misschien dat iemand hier ook ervaring meer heeft en nog tips heeft van wat wij nog verder kunnen doen... ben echt zo'n beetje ten einde raad
Hoi Lizzie, wat moeilijk voor je. Dit is iets waar geen enkele moeder op voorbereid kan zijn. Hoe het voelt als je baby veel huilt. De onzekerheid en vermoeidheid die het teweeg brengt. Wat mij opvalt is dat je aangeeft dat je daardoor ook slechter gaat zorgen voor jezelf. Bij minder dan 5% van de babys die veel huilen wordt uiteindelijk een lichamelijke oorzaak gevonden (uit onderzoek gebleken) intussen is het belangrijk dat jij/jullie het wel volhouden! Bij de huisarts langsgaan moet je zeker doen als je denkt na een consult/check wat geruster te zijn. Je kunt ook aan de bel trekken bij het consultatiebureau. Als het goed is, is er een jeugdverpleegkundige bij je op huisbezoek geweest? Een lactatiekundige raadplegen zou ook kunnen, wordt vaak vergoed vanuit aanvullend pakket. Sommige jeugdgezondheidszorg organisaties hebben ook een lactatiekundige in dienst. Je kunt hen dan gratis consulteren als je lid bent bijvoorbeeld bij Icare (Flevoland, Drenthe, Gelderland, Overijssel, Friesland, Groningen). Een lactatiekundige kan baby's mondje checken, bijvoorbeeld op spruw, hoe je baby hapt, zuigt, slikt enz. Bijna altijd kan ze wel handige verbetertips geven. Borstvoeding is niet alleen voeding, het is ook troost. Je zit nog volop in de aan-elkaar-wen-fase en je kindje leren kennen, probeer vertrouwen te houden in jezelf, in je lichaam en in je voeding. En een laatste tip: luister naar 1 of 2 deskundigen waar JULLIE een goed gevoel bij hebben, anders zou je nog wel eens dol kunnen worden van alle tips en adviezen. Sterkte!
Mijn zoontje reageerde heel heftig op de infacol! Kreeg hier hele erge reflux van! Misschien dat jou kindje hier ook heel erg op reageert...
Wat naar ! Heb je al eens een draagdoek geprobeerd? Vaak zorgt dit voor veel rust. Ook heb jij dan even je handen vrij. Ook hadden wij een schommelstoel hier werd Sylvano ook erg rustig van. Verder zijn wij met deze 'vage' klachten naar een osteopaat gegaan en we kregen een heel ander kind mee naar huis , nog even doorbijten En uit wat voor fles geven jullie voeding of alleen borstvoeding? Probeer zoveel mogelijk recht op te voeden en misschien johannes brood pitmeel als het echt reflux is. Ook het bedje bij het hoofdeinde wat omhoog en de box ook..
Overstrekt hij zich ook? Zou kunnen dat hij spier in zijn nekje vast heeft zitten. Hiervoor gaan veel ouders met hun kind naar chiropractor! Kan n.a.v. bevalling komen Volg je gevoel als je denkt dat er iets niet goed is tijdig aan de bel trekken zoveel huilen is niet normaal?
Bedankt voor alle reacties! Inmiddels gaat het weer iets beter, maar zijn vanmorgen toch even naar de huisarts voor alle zekerheid. Voor zover zij kon zien lijkt het niet iets lichamelijks te zijn, dus daar kan het niet aan liggen. Ik ben op dat punt nu wel gerustgesteld, alleen is het zo jammer dat er niets aan te doen valt. Alleen doorbijten dus.
Dit is natuurlijk wel een beetje makkelijk gezegd van de huisarts, eventuele allergie/reflux enzovoort is niet op het blote oog te zien.
Mocht t weer slecht gaan laat je dan doorverwijzen naar kinderarts. In Veel ziekenhuizen is een poli voor kindjes die huilen. In 1 afspraak kijken en paar specialisten je kind na een daarmee kunnen ze al veel uitsluiten of eerste tips geven. Ik kan weinig zeggen over jouw kindje en de reden van het huilen. Maar overdag huilen en s nachts goed slapen komt vaak voor bij reflux.
Ik ben vanochtend naar het consultatiebureau geweest en gelukkig had mijn meisje daar zo'n drift/huilbui ipv dat ze enorm rustig was. Wordt je ook een keer serieus genomen haha.. Maar goed, jouw verhaal lijkt wel op mijn verhaal. De kinderarts heeft me doorverwezen naar een chiropractor, hij denkt aan verschoven nekwervels door de vacuumpomp. Als ik jou was zou ik gewoon een afspraak maken, al is het maar om het uit te sluiten.
Wat je misschien zou kunnen proberen is of hij rustig wordt van sabbelen aan je pink. Ons mannetje wil geen speen of iets, maar af en toe wil hij gewoon veel sabbelen, dan krijgt hij een pink en is hij tevreden. Je bent wel je hand een tijdje kwijt, maar het geeft wel veel rust. Succes, ik hoop dat het snel wat beter gaat.
Krijgt hij te veel prikkels? Bij de mijne bleek dat de oorzaak. baby's kunnen niet zoals alle indrukken verwerken zoals wij dat doen.
Als onze kleine meid lag te vechten tegen de slaap legden wij een doekje over haar ogen (niet over neus en mond). Ze sliep dan in no time want wakker blijven met de oogjes dicht ging niet lukken. Ik moest bij het lezen van je verhaal ook aan (verborgen) reflux denken. Misschien dat je johannesbroodpitmeel kunt proberen? Heel veel sterkte en probeer goed voor jezelf te blijven zorgen!
Hoi, Wat naar zeg. Hier wat tips misschien heb je er wat aan. - draagdoek - inbakeren - bedje in een hoek van 45gr. zetten. (dit advies kregen wij van de verloskundige, loopt de voeding minder terug) Veel sterkte!
Heel vervelend hier ook de eerste maanden gehad helaas. Mijn zoontje bleek uiteindelijk verborgen reflux te hebben, en zat ook nog is helemaal verstopt voor 1,5 maand. Toen de stoelgang weer uitzichzelf op gang kwam en de buikpijn dus minder, en medicatie tegen de reflux ging het beter. Mijn zoon sliep overdag bijna ook niet, en snachts wel. Heel veel succes en een dikke knuffel
Gelukkig gaat het nu beter; vanaf dinsdag heeft ons mannekke eigenlijk nog maar weinig gehuild en eindelijk weer overdag geslapen. Misschien toch teveel prikkels... manlief had de tv veel aanstaan i.v.m. de spelen, die staat nu dus weer uit. Ik denk niet dat hij last heeft van zijn nekje; zowel het consultatiebureau als de huisarts zag hier niets bijzonders, en ik zelf merk ook niet dat hij problemen heeft. Hij heeft wel een voorkeur voor rechts, maar kan zelf z'n hoofdje net zo goed naar links draaien in de wieg. Kan niet merken dat hij daar pijn van heeft. Betreft eventuele reflux moet ik wel zeggen dat, hoe meer ik te weten kom, des te meer ik inderdaad overeenkomsten zie met onze kleine man. Dus het kan goed zijn dat dit hem inderdaad dwars kan zitten. Ik hou dit in ieder geval even goed in de gaten; mocht hij weer erg onrustig worden, dan zal ik eerst de tips opvolgen en kijken of dit inderdaad helpt. En anders maar weer hulp inschakelen. Overigens wat ik dan niet snap is, mocht het inderdaad reflux zijn, waarom hij dan s'nachts wel goed slaapt Hij krijgt dan immer ook nog 1 a 2 keer voeding. Als ik hem dan terug in zijn wiegje leg slaapt hij gewoon door.
Fijn dat het wat beter gaat allemaal, ik vond dat ook altijd apart dat hij snachts wel beter sliep. Misschien dat het spijsverteringskanaal rustiger is dan.
Ik moet trouwens wel zeggen dat mijn dochter ook sterk op mijn stemming reageert. Als ik mijn dag niet heb, heeft zij het ook moeilijker. De eerste weken had ik haar beneden bij mij overdag en dan slapen in de kinderwagen. Dit was voor haar te druk. Nu gaat ze gewoon in haar ledikant op haar kamer, gordijnen dicht en geen prikkels en dat werkt een stuk beter tot nu toe. De typische rust en regelmaat zeg maar..
Ik herken dit wel een beetje, mijn zoontje gilde hysterisch toen hij zo oud was. Ik ging me helemaal fixeren op het niet huilen, ik schoot al in de stress als hij wakker werd. Hij mankeerde niets volgens de huisarts, maar dit heeft wel 4 maanden geduurd en ik vond het heel erg zwaar, begon een soort van afkeer tegen mijn eigen kind te krijgen toen. Gelukkig nam mijn vriend de avonden en weekenden op zich zodat ik ook een beetje aan mijn rust kwam. En wat denk je, bij het consultatie bureau kwamen ze er achter dat hij een geïrriteerd trommelvliesje had al die tijd!
Je verhaal is heel herkenbaar. Onze dochter had dit precies hetzelfde. Overdag huilde ze alleen maar en sliep ze niet. 's Nachts sliep ze als een zonnetje.. Volgens de ka een typisch kenmerk van (verborgen) reflux. Voor de reflux hebben we nu medicijnen waardoor ze er minder last van heeft. Wat hier verder heeft geholpen: -osteopaat -> hier zijn we twee keer geweest en na beide behandelingen merkten we duidelijk verschil. Ze sliep meer en langer en was een stuk rustiger als ze wakker was. - inbakeren -> was hier echt een uitkomst! het is in het begin wel even volhouden, want onze dochter reageerde er niet meteen positief op, maar na twee dagen was er duidelijk verschil te merken wat betreft het slapen - rust en regelmaat -> veel mensen associeren dit met de ria blom -methode incl laten huilen, maar dit hoeft niet. Wij hebben onze dochter nooit laten huilen in bed en altijd getroost. Na een tijdje merkten we wel dat als ze in bed gelegd werd, ze "snapt" dat ze mag/moet gaan slapen. - acceptatie en rust-> dit is wel de belangrijkste: accepteren dat het zo is. Ik heb er in het begin heel veel moeite mee gehad dat ons kindje een huilbabytje is en heb best vaak in tranen en stress gezeten erom. Maar het lost niets op. Blijf er rustig onder en bedenk dat het met de tijd beter en leuker wordt, dat is echt waar! Ohja en neem je rust zodra de kleine slaapt, dan houd je het zelf ook langer vol. Voor alles geldt eigenlijk ook: neem de tijd. Als inbakeren na 1 dag nog niets geholpen heeft, geef het dan niet meteen op. Alle dingen die bij ons uiteindelijk hebben geholpen hebben ook tijd gekost... het is nergens 'meteen' mee opgelost. Ik zou je adviseren een methode/plan te kiezen en dit even vol te houden. En als je het vermoeden hebt dat je kindje reflux heeft, vraag dan een verwijzing naar een ka. Zij kunnen goed beoordelen of het zo is en passende medicijnen voorschrijven. Als je kleintje namelijk echt reflux heeft dan kan hij er écht veel last van hebben. Succes!
@Lynn88; inderdaad, merk dat acceptatie ook een belangrijk punt is. Had in het begin veel moeite met het feit dat hij zo huilde; je voelt je dan zo machteloos. Achteraf denk ik dat ikzelf ook gewoon te oververmoeid was; ik had nogal een lange, zware bevalling gehad, en eigenlijk weinig tijd gehad/genomen om hiervan bij te komen. Met als gevolg een grote terugslag. Gelukkig heeft mijn familie ons de afgelopen weken veel kunnen helpen, zodat ik nu veel beter in m'n vel zit, en dat merk ik ook terug bij onze kleine man. Ik kan er nu ook beter voor hem zijn en heb ook meer door wat hem dwars zit. Wel merk ik dat ons mannekke er nog steeds moeite mee heeft om overdag te slapen. Het huilen is wel echt een stuk minder geworden, maar ik denk dat ik eventuele reflux wel even aan kaart bij zijn volgende afspraak bij het consultatiebureau.