Sinds een week trekt mn dochter zich aan alles op en dit is dan ook het enige dat ze de hele dag doet. Haar speelgoed, knuffelen, kruipen, zitten, wandelen in de wagen of bij mama in de drager, niets anders is meer leuk . Pas als ze zich met haar grijpgrage handjes zich omhoog kan sjorren wordt ze weer blij. Als ze dan eenmaal staat wankelt ze als een klein dronken torretje wat heen en weer langs de meubels om vroeg of laat onherroepelijk tegen de grond te storten. Ze lijkt geen greintje angst te kennen en laat zich zonder pardon naar voren, achteren, links of rechts vallen... Doodeng! Ik doe dus niets anders dan op mn hurken of knieen achter haar aan schuiven met een arm voor haar en een arm achter haar. Ik kom aan niets meer toe en vind het heel zielig voor mn oudste dochter dat ik bijna geen tijd meer voor haar heb. Het is zelfs zo erg dat ik nauwelijks nog durf te drinken, want dan moet ik naar de wc. Baby mevrouw in de box zetten is geen optie, want ook daar laat ze zich zo naar achteren vallen met haar hoofd tegen de spijlen of nog erger-komt ze met haar beentjes klem te zitten tussen de spijlen. Mn vraag is, hoe lang duurt deze (vreselijk enge...) fase?? Mn oudste heeft lang gewacht met dit soort acties, maar was dan ook vanaf het begin af aan veel stabieler. Ook leek ze veel beter in te kunnen schatten wat ze wel en niet kon. De jongste daarentegen lijkt helemaal niets in te kunnen schatten. Gisteren probeerde ze zich los te laten om van de bank naar de slaontafel te "lopen", terwijl ze zelfs terwijl ze zich vasthoudt nog zeer instabiel staat . Ik denk dat het te maken heeft met dat ze cognitief eigenlijk nog iets te jong is voor dit soort acties en nog te wienig gevoel heeft voor ruimte (ze wordt volgende week 8 maand). Dus voor alle andere mama's met ukkies die veel te vroeg wilden lopen, hoelang duurde het voor je weer enigzins opgelucht kon ademhalen en je kindje zelf langs de meubels kon laten waggelen zonder er direct achter te zitten?
Hier liepen ze ook met 8 maanden al langs de meubels, maar zo heel onstabiel waren ze niet. Vielen wel eens, ook in de box, maar dat hoort erbij. Ik hoefde in de tussentijd helemaal niet zoveel met ze bezig te zijn, ging over het algemeen gewoon goed. Lieten zich volgens mij gewoon door hun knieën zakken als ze weer wilden kruipen. Misschien kan je haar daarmee helpen?
Dl had dat ook een beetje, die hield ik vooral bezig rond de bank (zacht leer + staat op dik kleed). Verder is ze ontelbaar vaak op haar hoofd gevallen op de houten vloer. In box liet ze zich idd gewoon achterover vallen (en in bed nu met 20 maanden nog steeds trouwens). Als ze plezier heeft, verliest ze helemaal alle voorzichtigheid. Toch is ze erg handig als ze zichzelf concentreert , dus het zal wel karakter zijn? Ze heeft maar 2x een bult op haar hoofd gehad ook, en zelden blauwe plekken. Misschien lijkt het wel erger dan het is. Ik heb het op een gegeven moment losgelaten, vooral in de box. Ging ervanuit dat een normale baby gewoon in de box moet kunnen...Veiliger dat ze daar vallen dan op straat iig
Hmm, nou als het (deels) karakter is mogen we onze borst wel nat maken... Dan hebben we een toekomstige bungeejumper/ parachutespringer/ of wat voor daredevil dan ook in huis. Maar ik denk dat het ook wel voor een deel gebrek aan inschattingsvermogen is. Soms zie je haar gewoon kijken van de bank naar de tafel met zo'n blik van "dat kan ik wel" . Niet dus... Ze lijkt niet te snappen dat ze gewoon de spierkracht en dus het evenwicht mist. @Snoopy: Ze staat echt héél instabiel. Een beetje zoals het eruit ziet wanneer je een baby van 2 maanden even aan z'n okseltjes rechtop houdt zeg maar. Maar dan doet ze het dus zelf. Laatst stond ze rechtop bij een binnen speeltuintje en toen zei een andere moeder tegen me dat ik haar beter niet rechtop kon zetten als haar knieetjes nog zo zwak waren, omdat dit slecht voor de heupgewrichtjes zou zijn. Deze moeder had niet gezien dat ze zelf was gaan staan en dacht dat ik haar gewoon zo had neer geplant. @Uuz: ik weet dat het moment komt dat ik het moet laten gaan, maar ik vraag me hoe lang het duurt voor dit enigzins veilig kan. We hebben voornamelijk houten vloeren en muren zijn natuurlijk ook best hard. ik heb al wat sportmatten op de grond gelegd, maar we hebben best een groot huis en er blijven altijd stukken onbedekt.
Hout is op zich zacht (tenminste, er staan inmiddels aardig wat tandafdrukken van dl op diverse houten randen in huis, maar de tandjes zelf zijn nog onbeschadigd). Ik heb even teruggekeken voor je, Dl begon met optrekken met 9 maanden. Die hing aan o.a. tafelranden tot ze naar beneden klapte. Die fase heeft wel een aantal maanden geduurd, want lopen deed ze pas na 14 maanden. (toen was ze daar een tijdje zoet mee). Ik liep er ook hele dag achteraan (echt rustig zitten kijken hoe het mis gaat kan ik ook niet)