Hoera danique is geboren

25 JUNI 2007 was het zover, om 7.30 melden in het ziekenhuis, helaas weer geen thuisbevalling.
Na 42 weken zwanger geweest te zijn, werd ik wederom ingeleid.
OM 7.30 naar mijn kamer en aan het ctg apparaat voor een half uur.
Om 8.00 brachten ze de gel in,na een half uur zou ik wat kunnen gaan merken, gevolg paar harde buiken.
Toen ze ging toucheren (erg pijnlijk) kwam ze niet eens goed naar binnen, de baarmoederhals was erg lang en er was nog niks verstreken, kortom dit kon nog wel even gaan duren.

Maar om 11.45 werden de weeen wat heftiger en ging ik maar even onder de douche, ze waren nog makkelijk op te vangen.
Na een paar beschuitjes en een bak yoghurt(mocht geen brood eten ivm later misselijkheid) werd er weer getoucheerd, ze kon er iets beter bij maar kon nog geen vliezen breken.
Ze zei als er niks gebeurt krijg je om 1400 nog een keer gel .
Ik was erg bang dat ze me weer naar huis zouden sturen, dat kan namelijk als de gel niet aanslaat.

Maar wat een verrassing, om 14.30 2 cm en jaja ze kon de vliezen breken!
Daarna kwamen de weeen wat vaker en werden heftiger, maar nog goed te doen.
Tot ik om 16.30 5 cm had en ik gewoon vroeg om wat tegen de pijn, een heel verhaal over twee soorten pijnbestrijding,een of ander onderzoek waar je aan mee kon doen, een soort van een lootje trekken .
Maar ik wilde gewoon NU wat hebben, dat duurde even voordat ze dat door hadden, en ik had ondertussen gewoon pijnlijke weeen, eerst zei ze je zal zien dat als ik je toucheer je misschien zo door wilt gaan, toen 7 cm.
Maar ik wilde gewoon wat hebben, uiteindelijk een infuus gehad met een nieuw middel, Gaaf joh, ik zag ineens de schilderijtjes dubbel die op de muur hingen, een soort van roes was het, en de pijn was een stuk minder.
Die verdoving was uiteindelijk om 17.30.
Rond 20.00 werden de weeen weer heftiger en ik kreeg persdrang, ik was ervan overtuigd dat het vast nog niet kon, er zal nog wel een centimeter staan en dan moet ik het wegzuchten, MAAR NEE ik had volledige ontsluiting, En na 13 minuten persen, daar was de baby dan!
Maar wat hadden we eigenlijk gekregen? HE EEN MEISJE?

Nou ik moest echt twee keer kijken of ik geen piemeltje kon ondekken hoor, ikke een meisjes mama, gek idee.

Maar na een dagje thuis kwam het besef ! Een MEISJE YEAHHH enne ik vind zelfs roze kleertjes mooi, dat had ik nooit van mezelf gedacht enne wat heb je leuke kleertjes voor een meisje.

De kraamtranen hebben hier gevloeit, trots van geluk op onze tweede kleine puk

DANIQUE ANNA MARIA

voor foto's kijk op de website naar onze kanjers