Ben al een hele, hele, hele lange tijd niet meer op dit forum geweest, eigenlijk vooral omdat ik het afgelopen jaar gewoon vreselijk depri werd van alle gelukkige verhalen en alle dingen die ik las waarom het bij mensen niet lukte. Zoals ook bij mij/ons voor meer dan een jaar. Maar... geheel tegen de verwachting in is het dan nu toch gelukt! Ik ben intussen net aan week 9 begonnen, met sinterklaas zit ik op precies 2 maanden! Alleen: op de dag dat ik ging testen kreeg een vriendin van me, met wie ik tegelijkertijd met de pil ben gestopt en via wie ik op deze site ben terecht gekomen, vervelend nieuws dat het bij haar nog wel eens niet zou kunnen gaan lukken. Verder voel ik me de hele dag misselijk-achtig (niet overgeven) en zo moe dat ik wel de hele dag in bed zou kunnen liggen. Eten en denken eraan vervult me bijna continu met afkeer en ik heb het de hele tijd koud. En dan durf ik ook nog eens niet zo goed te hopen op een goede afloop vanwege de lange voorgeschiedenis en de tests die ik al heb ondergaan, ik zit dus even niet zo lekker in mijn vel. Al met al dus een beetje dubbele gevoelens hier. Enerzijds blijheid omdat het gelukt is, anderzijds lullig voor mijn vriendin en dat ik me zo klote voel. Maar goed, ik ben vast de enige niet...? In elk geval misschien toch goed om dit alles te delen met jullie. Groetjes, Lexi73
Hmm, genieten lukt niet altijd hoor! Voel me daar voorlopig nog veel te rot voor. Gelukkig heb ik het van mijn werkgever gedaan gekregen om tot de kerstvakantie een dagje minder te werken, dus dat is wel weer fijn!
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik begrijp dat je je schuldig voelt naar je vriendin toe, maar probeer er toch van te genieten dat er een wondertje in je buik groeit! Heb je al een echo gehafd? Liefs, Tijgetje
Ja de eerste echo heb ik gehad, vorige week! Toen was ie 'wel' 7 mm groot, maar ik heb toen wel het hartje zien kloppen. Gaaf is dat zeg! Tussen het me niet lekker voelen geniet ik er ook wel van, op van die momenten dat je ineens denkt: OJA! of WOW! Dan kan ik zomaar op de fiets ineens heel dom zitten te grijnzen enzo, vanwege de (letterlijke) binnenpretjes
Al met al dus een beetje dubbele gevoelens hier. Enerzijds blijheid omdat het gelukt is, anderzijds lullig voor mijn vriendin en dat ik me zo kl*te voel. Maar goed, ik ben vast de enige niet...? In elk geval misschien toch goed om dit alles te delen met jullie. Groetjes, Lexi73 It`Me mate, Leg je dubbele gevoelens opzij voor mij komt de tijd ook heus...Vind het alleen jammer dat ik het hier moet lezen. Ben blij voor je dat het gelukt is. Eindelijk ook jouw wachten beloond. hoop dat je snel kan genieten zonder alle vervelende kwalen die het zwanger zijn met zich meebrengen. ff doorbijten....sterkte. Spreek je snel....
Kheb je gelukkig al gesproken blij dat je het positief oppakte. Nu hoef ik me gelukkig in elk geval niet meer zo dubbel te voelen. Ja voor jou komt het ook nog, dat moet wel. Hoop dat je me op de hoogte houdt van de onderzoeken.
Van harte gefeliciteerd! Ga maar lekker genieten hoor! Al die klachten horen er gewoon bij en zijn juist een goed teken! (en gelukkig hoef je nog niet over te geven, wat ik bijna elke dag doe). Het is je gelukt en nu dubbel en dwars genieten. Na zo'n lange tijd heb je het verdiend hoor! Met Lieke gaat ook gewoon goed komen, wacht maar af!