Er is de afgelopen tijd erg veel gebeurd in mijn familie (zie familie->mijn moeder is ziek). Ik zit er zelf op het moment helemaal doorheen en heb sinds vandaag helemaal geen moedergevoel meer. Het lijkt nu net of ik op Anouk pas en dat ze niet mijn eigen dochter is. Ik weet niet waar dit nu ineens vandaan komt, maar ik maak me nu toch wel ongerust. Ik heb daarnet wel lekker met dr gespeeld enzo, maar het voelt onzettend verplicht. Misschien scheelt het als mn vriend morgen lekker de hele dag thuis is en we echt even een weekend met z'n drieen hebben. Ik hoop echt dat dit gevoel weer heel gauw terug komt Liefs, Duveldraakje
Meid, die moedergevoelens zijn er echt nog wel! Denk dat je op het moment gewoon hartstikke op bent van alles en dat alles op dit moment te zwaar is en je misschien eigenlijk gewoon even helemaal niks wil... Kon het maar hé? Als morgen je vriend lekker de hele dag thuis is, neem dat wat extra tijd voor jezelf als dat kan. Blijf wat langer in bed liggen, kom even tot rust. Misschien dat je vriend morgen voor het grootste gedeelte de zorg voor Anouk even op zich kan nemen.
Je hebt rust nodig.. Ik maak uit je verhaal op dat je er mentaal allemaal niet tegenkan het is je teveel geworden. Ieder mens kan soms in een "crises periode" terechtkomen. Voor Anouk moet je juist nu sterk zijn, want als jij er 100% niet voor haar bent wie zal dit dan wel zijn?Je zit momenteel gewoon in een grote dipperiode. Als je partner je ook goed steunt komen jullie er samen wel uit. groetjes
hee meis, ik heb je andere topic ook gelezen en je zit momenteel denk ik in een emotionele dip. ik heb jaren geleden veel emotionele dingen moeten verwerken, en als je dat even niet meer aankunt, ga je over op een soort automatische piloot. (ben toen zelfs bij een psych geweest en die zei dat het een soort overlevingsmechanisme is, zodat je even tot rust komt) dus allemaal heel verklaarbaar en eigenlijk een teken dat je lichaam het even overneemt. wees niet bang want je gevoel zit er echt nog wel, je geest neemt gewoon even pauze. ik zeg altijd je kunt de deur niet op een kier zetten en alleen de leuke dingen binnenlaten, de pijnlijke dingen komen ook mee, daarom is die deur even dicht, maar je gevoel zit er daarom nog wel. heel veel sterkte en een dikke knuffel
klinkt inderdaad of je er helemaal doorheen zit...is ook niet zo gek... misschien door alle emoties de afgelopen tijd is je gevoel ook een beetje "op ". probeer er met iemand over te praten,met je vriend of een vriendin,tante,schoonmoeder ..... misschien kan iemand even op je kleintje passen een dagej zodat je eventjes rust voor jezelf vind... heel veel sterkte in ieder geval!
Ik kan morgen al terecht bij de psychologe. Dat scheelt al een hele hoop. Anouk is de afgelopen week al anderhalve dag weg geweest en ik wil haar nu zeker nog een paar daagjes thuis hebben voor ik maandag weer ga werken. Het gevoel is nog steeds heel vaag, maar we hebben nu een paar daagjes echt samen, zonder de kinderen en man van mn zus en zonder verdere familie zoals mn ouders. Zaterdagmiddag komt mn tante alleen langs, maar dat vind ik op zich ook wel gezellig. De rest van het weekend wordt gewoon relaxen met zn drieen. @sim: die deur kan ik helaas niet sluiten, ik heb het geprobeerd, maar de afgelopen dagen zijn er eigenlijk geen leuke dingen gebeurt dus al de pijnlijke dingen komen nu automatisch binnen. Ik hoop dat deze paar dagen ons allemaal even goed doen. Ik merk ook aan mn vriend dat hij er compleet doorheen aan t raken is. Normaal is ie de nuchterheid zelve (om gek van te worden), maar nu begint ie toch ook echt tekenen van oververmoeidheid te tonen en is ie ook chagarijnig. Iedereen heel erg bedankt voor de lieve woorden! liefs, Duveldraakje