Ik ga zo eens per 1 a 2 maanden gezellig uit eten met vriendinnen en bezoek een paar keer jaar een festival of concert met mijn zus. Mijn man en ik gaan heel soms samen uit eten naar de bios of het theater, maar aangezien we al familie als 'vaste' oppas hebben op onze werkdagen willen we hen niet nog al te veel daarbuiten als oppas inschakelen. In plaats daarvan nemen we zo eens per 2 a 3 maanden allebei een dagje verlof op van ons werk, en dan gaan we samen een dagje op stap. Lekker uitgebreid lunchen, beetje door winkelstraatjes slenteren, bioscoopje. Echt stappen (dansen, naar de kroeg, tot 's ochtends vroeg de hort op) heb ik echt al jaren niet meer gedaan en mis ik totaal niet. Wij doen vooral veel met de kinderen erbij, daar stemmen we de uitjes en tijden op af.
echt stappen doe ik alleen maar met mn vriendinnen. Liefst 1x per maand. In de praktijk is dat vaak niet haalbaar ivm drukke levens maar we proberen er zo dicht mogelijk in de buurt te komen. Andere uitjes komen wel vaker voor.
Nooit, wij werken allebei heel veel. In het weekend is het bijkomen van doordeweeks, huishouden en we hebben altijd wel een verjaardag waar we naar toe moeten. Toen we jonger waren wel hoor, altijd op stap, weekendjes weg noem het maar op.
Zelden. We doen vooral overdag leuke dingen. Gaan wel paar keer per jaar naar een voorstelling en naar de parade, tentoonstellingen etc.
Nooit, moet er niet aan denken.. herrie, dronken mensen, drukte, brrr. Geef mij maar een lekker boek en mijn bank! Heb wel regelmatig de vraag van familie of ze eens moeten oppassen zodat ik weg kan, maar ik heb die behoefte gewoon niet. Bios of festivals doe ik met kinderen, dan kan ik ook gewoon lekker weer op tijd naar huis! Zeg er wel bij dat ik hoogsensitief ben en snel overprikkeld ben, dus mijn rust is me heilig, en daar maak je me veel gelukkiger mee dan er 'verplicht' uitmoeten omdat het sociaal acceptabel is. Ik heb mijn sociale momentjes overdag, wanneer de kinderen op school zitten lekker in een koffietentje een gebakje eten en diepgaande gesprekken voeren
Hier ook een huismus wij gaan zo 3x per jaar naar 1 concert en 2x samen uit eten. Vind het niet nodig om me zoontje weg te brengen zonder goede reden
Wij zijn introvert en hebben dus nooit echt behoefte aan uitgaan gehad. Nu gaan we misschien eens per twee maanden naar de bios, concert of ergens uiteten, maar dan gaan we ook weer meteen naar huis. Als onze zoon weekenden steeds naar de oppas zou moeten omdat wij graag uit willen gaan, zou ik het persoonlijk als falen zien, alsof wij onze verantwoordelijkheid als ouder niet zouden nemen. Maar dat is slechts mijn gevoel...
Op stap zeer zelden, maar mijn man en ik gaan zo'n beetje maandelijks wat leuks doen ( uiteten/sauna/ winkelen/ lunchen/ bios bijv. 1x per jaar doen we een stedentrip van 4 dagen. Vind het zelf echt heel erg belangrijk om te blijven inversteren in je relatie want in mijn ogen ben je meer dan alleen ouders.
Altijd 1x in de maand uiteten en film met manlief of op een zondag een dag wandelen met zijn tweetjes en daarna meestal bij het zelfde restaurantje lunchen of high tea.. Ligt eraan waar we meer behoefte aan hebben. En 1 of 2x in de 2 maand met vriendinnen ( drukke planning altijd) dus lukt helaas niet altijd Verder gaan we amper echt flink stappen en nooit appart, als we gaan dan samen feesten zoals bij een dorpsfeest etc. Wel appart met vrienden leuke dingen doen.. Zo gaat manlief binnenkort een dag karten met vrienden en gaan de vrouwen een dag naar een wellness
Ik ben nog nooit in mijn leven echt wezen stappen, ook niet voordat ik kinderen had. Dat past echt totaal niet bij mij. Tegenwoordig gaan wij ongeveer 1x per 6 weken of zo een avond samen weg. Meestal als de kinderen bij een van de opa's en oma's logeren of we regelen een keer extra oppas. Een weekendje weg doen we 1-2x per jaar, ook tijdens logeerpartijtjes van de kinderen. Overigens is de volgorde bij ons dat de kinderen gevraagd worden om te komen logeren (of ze willen het zelf graag en het kan) en dan pas besluiten wij dat we ook wel eens zelf weg kunnen als dat zo uitkomt. Logeren zodat wij weg kunnen gebeurt eigenlijk nooit.
Stappen zijn we niet (meer) van. Of we moeten een bruiloft ofzo hebben dan willen we het wel later maken dan 23:00 uur. We gaan 1 keer per 2/3 maanden een keer uit eten of naar de bios. We vinden het leuk om samen weg te gaan maar we gaan ook graag met de kids weg. Dat vinden wij ook ontspanning en gezellig. We gaan 1 keer in het jaar samen 2 nachtjes weg.
Nu met de baby nooit, maar hiervoor wel hoor. Vriend en ik houden heel erg van een feestje of festival en hebben een grote vriendengroep. We regelden oppas en gingen zo een weekendje naar een festival of naar een feestje tot 6 uur 's ochtends. Moet zeggen dat zoiets alleen kan met makkelijke kinderen hoor. De meiden vonden (en vinden) de oppas heel leuk, dus die lijden er niet onder. Wij gingen denk ik zo'n 2x per maand uit of naar een feestje en een paar keer per jaar naar een festival. Uit eten staat daar nog los van.
1x per 3 maanden ofzo. Maar meer omdat opa en oma (mijn schoonouders) het stiekem erg leuk vinden dat onze zoon/hun kleinzoon komt logeren. Ze zijn stapelgek op hem! Dan mag het wel van mij; dat avondje uit. We gaan dan negen van de tien keer naar de bioscoop en uit eten; en vervolgens de dag daarop uitslapen en dan gaan we hem weer ophalen. We zijn in december een avondje naar het theater geweest naar een cabaretier. Eind februari gaan we waarschijnlijk weer een keertje. IK vind het niet prettig om 's nachts zonder mijn kind te zitten. Ik vraag me continu af wat hij aan het doen is, spelen of slapen, of dat zijn behoeftes wel worden voorzien, of hij gehoord/gezien wordt, of hij honger/dorst heeft, hij wel genoeg geknuffeld wordt, etc. Allemaal dingen waarvan ik wel weet dat het goed zit (anders had ik hem daar niet achter gelaten) maar waarbij ik overdag nu al bij stil sta wanneer hij bij de gastouder is. Dat heb ik dan 's avonds ook nog en dat vind ik niet fijn. Ik wil 's ochtends gewoon een knuffel van mijn kereltje Ook al is uitslapen op zich wel helemaal tha bomb; maar dan had ik geen moeder moeten willen worden. Los van elkaar gaan mijn partner/ik maar hooguit 3x per jaar een avond weg terwijl de ander thuis blijft. En vaak hebben we daar niet eens zin in.
Waarom? Je geeft zelf aan dat je kinderen het leuk vinden bij de oppas. En als jij er dan ook geen problemen mee hebt en je je geen zorgen maakt kan dat ook genoeg. Ik zou maar al te graag willen dat ik een zorgen-schakelaar had die ik om kon zetten Dan was ik wel vaker de hort op gegaan.
Op het moment weinig! Maar dat komt ook omdat ik er weinig behoefte aan heb ik ben vroeger zo vaak uit geweest bijna elk weekend dat ik er nu wel een beetje klaar mee ben in de zomer misschien nog wel een festival! Thats it Maar ik vind thuis borrelen met vriendinnen of vriend veel leuker! En idd af en toe uit eten of een biosje pakken!
Wij doen regelmatig wat samen. Echt uitgaan niet maar wel uiteten en daarna wat drankjes in een leuke tent. Woon vlakbij de stad dus genoeg te doen. Kids zijn de hele week bij mij thuis en vragen er zelfs om te logeren in het weekend, dus prima. Mijn moeder vindt het super als ze komen en wij zijn lekker vrij. We kiezen er ook wel vaak voor om doordeweeks uit eten te gaan, dan mist mijn man de kinderen niet in het weekend, hij werkt gewoon doordeweeks. Ik vind het echt heerlijk om soms geen kinderen mee te hebben. Zo onbezorgd en weer dingen doen zonder steeds op te Letten. Een tripje naar ikea zonder kinderen vind ik al een zegening.
Wij gaan 1x per maand samen uit eten en 1x per maand naar het theater en soms tussendoor naar bioscoop. Ook proberen we 1x in het jaar samen een weekendje weg te gaan. Even met z'n tweeën. Daarnaast plannen we wel eens een dagje weg samen als de jongens naar school zijn. Het echte stappen is voorbij. Dat trek ik niet meer. Ben laatst nog met m'n zus naar een 80's party geweest. Nou om 1:00 uur ging het lichtje uit. Was kapot en de volgende dag liep ik er als een zombie bij.
Hmmm mn man is veel weg, voor zn werk dus die eet of doet een drankje nog wel eens met collega's. Ik probeer 2x per jaar uit te gaan en past mn man op. Verder gaan we 1x per jaar naar de kerstmarkt, de oudste blijft dan bij oma slapen en de jongste hebben we afgelopen jaar meegenomen. Even 1 nachtje per jaar geen gebroken nacht samen met mn man. Is ook wat waard voor ons. Verder soms een bioscoopje pakken, maar dat is niet tot diep in de nacht.