Wauw, wat zitten er veel dames al lang bij dezelfde werkgever. Ik heb 7 jaar op Schiphol gewerkt en toen ontmoette ik mijn man. We gingen samenwonen waardoor Schiphol niet meer aan te rijden was voor mij. Sindsdien ben ik wel zoekend geweest naar wat ik leuk vond. 2 verhuizingen, 2 kinderen en een heleboel baantjes verder zit ik nu sinds 4 weken bij een transportbedrijf en ben echt in een warm bad terecht gekomen. wat een lieve leuke mensen werken daar, ook allemaal al voor langere tijd. Dat zegt denk ik wel iets over het bedrijf en de werksfeer. Ik hoop dat dit mijn plekje mag zijn tot aan mijn pensioen, dus nog zo'n 25 jaar
Sinds 2005 werk ik als ZZP’er. Altijd zelfde beroep/baan gehad. Met mijn opleiding kan je alleen dit werk doen. Als ik wat anders wil doen, zou ik een opleiding moeten gaan volgen. Niet dat ik dat van plan ben
In deze omschrijving kan ik me ook helemaal vinden. Ik vind het wel leuk om nieuwe dingen te leren, maar gewoon binnen mijn huidige functie. Mensen zullen ook wel eens denken dat ik onder mijn niveau werk omdat ik universitair geschoold ben en als secretaresse werk (ook daarvoor opleiding gehad overigens) en dan ook nog niet eens op het hoogste niveau. Maar dit geeft mij een fijne privé-werkbalans en ik kan genoeg uit mijn werk halen qua uitdaging. Ik ben uiteindelijk toch meer praktisch ingesteld denk ik. OT: ik zit nu bij de 3e werkgever sinds ik 24 jaar geleden mijn opleiding afrondde. Wel altijd dezelfde functie. En ik ben nooit vrijwillig weg gegaan bij mijn vorige werkgevers. Eerste baan was bijna 6 jaar en moest er in een reorganisatie uit. De tweede baan was bijna 8 jaar en daar bedacht mijn manager die vlak voordat ik met zwangerschapsverlof van de 2e ging, was begonnen, tijdens mijn zwangerschapsverlof dat hij mij liever kwijt dan rijk was. Daar ben ik uiteindelijk met een vaststellingsovereenkomst weggegaan nadat we nog wel hebben gestreden voor een flink hogere vergoeding. Tot die manager kwam, heb ik altijd met heel veel plezier bij dat bedrijf gewerkt. Helaas moest mijn vorige manager daar om gezondheidsredenen een stap terug doen. Zij was echt geweldig. En de bedrijfscultuur was ook fijn, veel mensen (ook hoger geplaatst) binnen het bedrijf zijn echt verontwaardigd geweest over hoe ik eruit ben gewerkt. Met die nieuwe manager weet ik niet of ik het uiteindelijk nog lang leuk zou hebben gevonden gezien het feit dat hij dus toch niet zo'n prettig persoon bleek te zijn, maar daar heb ik zelf dus geen keuze in kunnen maken. Nu alweer 9,5 jaar bij mijn huidige werkgever waar ik voor 2 fantastische leidinggevenden en heel veel leuke collega's werk. Ik heb het uitstekend naar mijn zin en absoluut geen plannen hier weg te gaan. Uiteindelijk ben ik, ondanks het feit dat ik nooit vrijwillig van baan ben gewisseld, altijd weer in een nog leukere baan terecht gekomen. Misschien was het maar goed dat het zo ging omdat ik de keuze anders zelf niet zo snel zou hebben gemaakt. Maar liever geen herhaling hiervan richting een 4e baan Als ik die keuze zou maken, wil ik die dan wel vrijwillig maken.
Ik werk al jaren bij hetzelfde ziekenhuis maar wel verschillende afdelingen gehad nu alweer 6 jaar op de ic
Ik heb een pedagogische achtergrond, vervolgens naar de verzekeringsbranche, daarna detacheringssector en nu woningcorporatie, dus echt totaal verschillend dan mijn achtergrond en 0 ervaring toen ik daar binnen kwam.
Na de Pabo ben ik gaan werken voor de vereniging waar ik nu nog steeds voor werk. Daar horen meerdere basisscholen bij. Inmiddels werk ik voor m'n 14e jaar op dezelfde school Nog steeds met veel plezier, maar ik ga deze week beginnen aan een nieuwe opleiding tot intern begeleider. Dus de kans is heel groot dat ik dat uiteindelijk op een andere basisschool ga doen.
Even off topic: begrijp ik het goed dat jij een PhD hebt afgerond in netto 3 jaar met een zwangerschapsverlof tussendoor? Respect hoor. Bij ons zie ik zelden PhD's die binnen de 4 jaar die er voor staan hun PhD afronden. Hoe lang stond er voor jouw PhD? Ik weet eigenlijk niet of daar verschil in zit? Zie bij ons dus altijd 4-jaars trajecten (waar verreweg de meesten dus ook nog overheen gaan).
Tijdens mijn studie werkte ik in de horeca. Dit nog een klein jaar gedaan na afstuderen omdat ik niet wist wat ik wilde (en die paar sollicitaties die ik stuurde tot niets leidde). Toen maar ergens begonnen, en daar werk ik 4 jaar later nog. Ondertussen wel een functie hoger dan waar ik mee begon. Dus 1 werkgever sinds afstuderen. Als Y wat ouder is eens bedenken wat ik nu echt wil en dan verwacht ik wel een carrière switch Of er moet eerder iets op mijn pad komen. Tot dan zit ik in principe nog prima.
Bijbaantje van 15 t/m 22 bij dezelfde werkgever gebleven. 1e baan na opleiding 16 jaar gewerkt. Was al langer niet meer tevreden maar wist niet goed wat ik wilde. 2e baan is mijn huidige en werk ik inmiddels 4,5 jaar en ben ik nog steeds tevreden en blij mee. Deze baan per toeval in gerold en de stap durven maken. Inmiddels weet ik ook, nu ik ouder ben en de kinderen ouder zijn dat ik makkelijker zou switchen als ik het niet meer leuk zou vinden. Vroeger echt te lang blijven hangen omdat het wel makkelijk was te combineren met thuis en daarnaast dat ik niet zo goed wist wat ik wel wilde dus blijf je maar aanmodderen. Het plezier echter was er vaker niet dan wel.
Ja in artsentrajecten is dat vrij gebruikelijk. In een oude AIOSKO constructie is t vaak nog korter, soms maar 2,5 jaar pure onderzoekstijd. Ik heb eerst mn onderzoekstijd gehad en toen de klinische opleiding. Het was niet klaar hoor, in die 3 jaar, maar op een goed moment moet je gewoon de kliniek in en het in je eigen tijd afmaken. Ik hield wel ook m'n 46 urige ANIOS aanstelling/werkweek/salaris omdat ik af en toe diensten deed of in de kliniek inviel. In die tijd heb ik trouwens ook nog een volledige researchmaster gedaan.
Ik heb een gek CV na mijn afstuderen als psycholoog. Ik studeerde namelijk af toen er amper werk te vinden was. Dus nam ik in eerste instantie een baan als woonbegeleiding in de GGZ aan en deed ik daarnaast een onbetaalde werkervaringsplaats om werkervaring op te doen als psycholoog. Dus waren al 2 werkgevers, waarvan 1 dus onbetaald. Daarna als psycholoog gaan werken bij een andere werkgever. Om verder te studeren in mijn vakgebied ben ik na 1,5 jaar gewisseld van werkgever. Bij die werkgever werk ik nog steeds, inmiddels 6 jaar. Deze werkgever bestrijkt wel een grote regio en ik ben bijna ieder jaar in het kader van de opleiding gewisseld van werkplek binnen dezelfde organisatie. Kortom: een hoop wisselingen. De werkplek wisselt met name vanwege kansen en opleidingen, hoger op.
Nogmaals: respect. Ik zou het je zeker niet nadoen. Nu kwam ik er tijdens mijn studie aan de universiteit al wel achter dat onderzoek doen niet mijn ding is, dus ik heb promoveren al nooit overwogen. En als ik nu mijn collega's en onze PhD's zie (werk dus op een universiteit bij een leerstoelgroep), wordt dat nog maar eens te meer bevestigd.
Even kijken… 1x van baan geswitcht vanwege de reisafstand die niet meer vol te houden was (we waren verder weg gaan wonen, waardoor ik 2 uur heen en 2 uur terug moest, óók op die ene halve dag (4 uur dus) dat ik werkte.. heb ik nog een half jaar volgehouden en toen werd het me te gortig). M’n opleiding heb ik trouwens daar afgemaakt terwijl ik er al werkte (had gesolliciteerd toen ik nog in opleiding was en elders stage liep). Daarna van baan gewisseld toen ik in de ziektewet terecht kwam, er uiteindelijk geen zicht was op verbetering, dus moest wat anders zoeken. Toen omdat dat bedrijf ineens ophield te bestaan. Daarna omdat ik ontslagen werd (callcenter dus deden ze bij iedereen). Vervolgens kinderen gekregen en nooit meer een echte baan gehad. Wel nog een poos voor m’n schoonmoeder gewerkt in de boekhouding. Maar dat kostte me meer dan dat het me opleverde, dus daar heb ik na verloop van tijd over gezegd dat ik daarmee wilde stoppen. Nu al een poos de wil om te werken, maar toen kwam eerst corona en daarna een poos wat strubbelingen rondom onze jongste, dus was het langere tijd niet haalbaar. Dat is het pas sinds kort, dus nu kan ik eindelijk wat gerichter aan de slag Samengevat: ben dus 5x van baan gewisseld na m’n studie (nu 14 jaar terug geslaagd).
Ik ben na mijn afstuderen bij mijn huidige werkgever begonnen. Dit is inmiddels mijn 14e jaar in dienst, waarvan ik 1 jaar onbetaald verlof heb gehad. Ik ben op dit moment niet tevreden over de directie van mijn werk, maar mijn werk zelf en de collegas vind ik leuk en het is dichtbij. Ik wil nog niet weg en hoop dat een directielid gaat opstappen.