Sinds gisterenavond voel ik me een beetje down. Ik ben ineens heel onzeker en het ergste is dat ik het niet goed kan uitleggen aan mn vriend. Ook heb ik last van vochtverlies, ik weet alleen niet of het vruchtwater is of dat het witte vloed is. Helaas ruik ik het verschil niet echt goed omdat ik verkouden ben. De kleine voel ik nog wel goed, ze is lekker druk, maar toch maak ik me heel erge zorgen. Ik weet echt even niet meer wat ik moet doen! Liefs, Duveldraakje
Lieverd, even je vk bellen! Zij kan dan misschien even langskomen om te zien of het vruchtwater is of niet. Bovendien zou ik ook even je onzekerheden bespreken met haar. Het is natuurlijk heel normaal om je onzeker en angstig te voelen, maar het is wel erg fijn als je er met iemand over kan praten, vooral iemand die dit waarschijnlijk dagelijks tegenkomt. Maar waarover ben je dan onzeker? Liefs Manuela
Om van alles en nog wat, misschien zijn het ook gewoon de zenuwen omdat het nu alsmaar dichterbij komt. Ik ga zeker de VK even bellen. Dank je wel. Liefs, Duveldraakje
Zoek iemand in je omgeving waar je goed mee kan praten. En ook zeker je Vk inlichten. Heel veel sterkte
Zo ver in je zwangerschap kan het helaas ook nog eens urine zijn die je verliest. Het is allemaal wat slapper aan het worden daaronder als voorbereiding. Dat je de kleine nog goed voelt dat is voornaam! Maar bespreek het zeker even met je VK. Suc6!
Hi! Ik denk dat het erbij hoort, ik heb ook opeens van die onzekere momenten! Terwijl ik echt naar de kleine uitkijk, denk ik nu ook opeens "O jee, gaan we het wel redden allemaal, met geld, werk etc." En ook opeens de behoeften om nog veel met zijn 2-en te doen. En aan de andere kant, wil ik de kleine juist heel graag zien en in mijn armen vast houden. Succes en mbt het vochtverlies, idd even de vk bellen. Groetjes Cindy
Nou, daar ben ik weer. Ik had de VK gebeld en kon weer naar het ziekenhuis. Weer aan de CTG gelegen, zo'n eendebek onderzoek gehad (auw ), een echo en mn buik is onderzocht. Het vochtverlies dat ik heb is afscheiding, hoort er blijkbaar bij. Verder ging het goed met onze kleine meid. Ik heb wel last van pijnlijke harde buiken, die moet ik nu ook goed in de gaten houden. Het kan doorzetten of afzwakken. Ik had nog wel voldoende vruchtwater, maar bij het minste of geringste moet ik weer contact opnemen. Ze zijn er niet zeker van of mn harde buiken weeen zijn en het kan dus zijn dat ik strax weer gezellig terug kan naar het zh. Ze ligt nog steeds in stuit en is zelfs een beetje ingedaald. De afspraak voor de draaipoging staat nog steeds. Ik hoop natuurlijk dat we deze gaan halen. Verder moet ik rust houden. Mn "mood" is wel iets beter, maar nog niet helemaal weg. Mijn vriend heeft nu wel zoiets van, we gaan de komende dagen alles in orde maken zodat we niks meer hoeven te doen als ze toch van plan is de komende weken te komen. Liefs, Duveldraakje
Fijn dat je je iets beter voelt nu. En die onderzoeken zijn niet prettig, maar je weet nu wel dat alles goed gaat. Echt fijn ook dat je vriend de komende dagen alles in orde wil maken. Dat geeft je toch een hoop rust. Ik hoop dat je je onzekerheden nog met je vk (of iemand anders) hebt kunnen bespreken. Ook al hoort het er allemaal bij, het is niet prettig als je je zo voelt. Je mag mij trouwens ook altijd pb-en als je een luisterend oor/lezend oog wil hoor meid! Liefs Manuela
Dank je wel. Na een nachtje slapen gaat het eigenlijk alweer een stuk beter. De harde buiken zijn gelukkig minder geworden, ook zijn ze minder pijnlijk. Scheelt heel veel. Ik ga het na morgen echt rustig aan doen, morgen gaan we nog naar de efteling. Ik heb wel een rolstoel gereserveerd voor het geval dat het lopen niet zo makkelijk gaat en dan kan ik gewoon even gaan zitten als ik moe ben. Ook ben ik niet meer down, heb nog wel dingetjes, maar toen we dachten dat het gisteren misschien begonnen was gleed eigenlijk het ene na het andere van me af. Er is overal wel een oplossing voor. Liefs, Duveldraakje