Ik had gehoopt dat mijn vermoeiheid na de eerste 3 maanden over zou gaan en heel even leek het er op dat ik meer energie kreeg, maar nu ben ik weer zo moe dat ik 's middags 2 uur slaap en 's nachts 10 tot 12 uur. Ik drink al Roosvice Ferro voor meer ijzer, en ik probeer gezond te eten, maar het helpt niets. Ik ben ook al voor 50% de ziektewet in. Voor een onsteking aan mijn buikspieren en mijn vermoeidheid. Iemand een idee wat ik er aan kan doen? Want ik zit mezelf in de weg. Zolang ik sportte ging het goed, maar nu het van de fysio niet meer mag ben ik doodop. Oh please geen antwoorden van 'geef er aan toe' want dan kom ik mijn bed niet meer uit.
Vervelend dat je zo moe bent en je wilt het wss niet horen, maar sommige vrouwen hebben hier gewoon erg veel last van gedurende hun hele zwangerschap...Zelf heb ik er ook erg veel last van. 's Morgens begin ik fris en fruitig, maar rond een uur of 12 "stort" ik in...Op dat moment geef ik er wel aan toe en ga lekker liggen. Ik heb al een zoontje van 2, die godzijdank ook nog een lekkere middagtuk doet. Ipv sporten kun je nu mss een lekkere wandeling maken? In ieder geval even met je neus in de buitenlucht, dat doet heel vaak wonderen. En kun je niet (rustig) gaan zwemmen ofzo, dan belast je je lichaam ook veel minder als bij een sport op het "droge"....
Ik mag nog 2x in de week 30 minuten wandelen, meer niet en 2x in de week zwemmen. Ja ik wil er 's middags ook graag aan toe geven, maar mijn werk is van 10 tot 15 uur, dus daar ben ik nog best wel heel erg moe. Fijn om te horen dat er meer zijn met dit probleem, had niet verwacht de eerste te zijn, maar je leest overal dat je in het 2e trimester over loopt van de energie en ik voel me alleen maar een vaatdoek.
Ik voel me ook beter als ik goed regelmatig mijn vitaminen slik. Ondanks dat ik gezond eet, heeft mijn lichaam die duidelijk nodig. Ik slik FemNatal... Met mijn eerste zwangerschap heb ik er ook last van gehad en heb me ook een hele tijd afgevraagd waar die "energieboost" nou bleef...Nou, mooi nooit gekomen dus 8) Dus nu heb ik er gewoon meer vrede mee, mijn lijf heeft er gewoon wat meer moeite mee, met al die veranderingen en probeer er wel zoveel mogelijk aan toe te geven en het te accepteren. Je ertegen verzetten werkt averechts, daar wordt je alleen maar sjaggo van Je hebt idd wel rottige werktijden, is daar niets mee te doen?
Hoi, Loeki, heb je trouwens je Hb-gehalte al weer laten testen meid! Je kunt bloedarmoede hebben hoor, al neem je vitamienen in en extra ijzer, maar kan misschien niet voldoende zijn. Want ijzer tekort duurd weer een aantal weekjes dat het weer aan je bloed is aan gevuld. Ik had die klachten ook, was net een paar uur uit bed en dan weer eens heel moe, maar ook zwart zien voor mijn ogen en steeds achter adem zijn bij de dingen die wat meer inspanning kosten. Hoop gewoon voor je dat je geen bloedarmoede heb, want het is een vervelende kwaaltje. Groetjes Anna.
Ik heb er ook last van. Volgens mijn VK hebben sommige vrouwen het gewoon de hele tijd. En ik mag me tot 1 van die gelukkige rekenen. Mijn beste tijd van mijn dag zit ik op mijn werk. Gelukkig doe ik halve dagen aangepast werk, maar als ik thuiskom ga ik meestal tussen 8 en 9 naar mijn bed. Waardoor ik mijn man amper zie. Ben er dus erg ongelukkig over, maar ben wel blij dat dit mijn enige kwaal is. Alleen heb zo het gevoel geen tijd voor mezelf te hebben. Toch heb ik stilletjes de hoop dat het toch misschien nog minder wordt.
hey Loeki, ik herken het helemaal meid, ik dacht ook dat die vermoeidheid over zou gaan, maar wordt bij mij nu eigenlijk alleen nog maar weer erger. ik moet zeggen dat ik ook vanalles geprobeert heb en dat eigenlijk niets hielp, op tijd rust nemen en de rest van de dag vezet ik me ertegen, hoe moeilijk ook soms. ik hoop voor jou dat het nog minder gaat worden, waarschijnlijk zul je rond de 5 maanden en de 7 maanden en korte periode hebben dat je je onoverwinnelijk voelt en weer genoeg energie hebt en hopelijk voor jou blijft dat langer. sterkte ermee!
Met 12 weken ik mijn Hb gecontroleerd en toen was het allemaal in orde. Mijn VK zegt dat het hormonen zijn. IK weet alleen dat ik er doodmoe van wordt.
Vervelend voor je. Wel voor een deel herkenbaar. Ben nu al moe van niks. Misschien helpt het om een soort dagritme voor jezelf op te stellen, waar je je dan ook probeert om zo goed mogelijk aan te houden. Met bijv. vaste tijden van opstaan, dutje doen, bedtijd, douchen, 2x per dag een kwartiertje wandelen, 2x klein huishoudelijk klusje, etc. Zo geef je je lijf en jezelf houvast en blijf je toch wat bezig. Succes. Groetjes
Maar dat is inmiddels ook alweer 10 weken geleden voor je. Hoe meer je kindje gaat groeien hoe meer ijzer je lichaam ook gaat verbruiken. Misschien is die Roosvicee niet voldoende? Ik heb op advies van de gynaecoloog speciale ijzerpilletjes voorgeschreven gekregen bv. Verder helpt het (bij mij iig) om de inspanning en ontspanning zoveel mogelijk af te wisselen. Na elke inspanning even weer een half uurtje op de bank hangen met een koppie thee bv. Niet teveel in 1 keer willen doen.
Ik was ook tot 24 weken ofzo moe echt alleen maar moe en alles was steeds goed,hb en bloeddruk. Na die 24 weken ging het een stuk beter tot 35 weken want sindsdien ben ik weer elke keer moe en alles is nog steeds goed dus ik denk dat het met de hormonen te maken heeft.
Ik ben nu 26 wkn en nog steeds heel vaak moe. Ik heb geen ijzer te kort (tenminste, dat verwacht ik niet!) en eet en drink gezond genoeg. Bij astrid kreeg ik pas fut toen ik de 30 wkn was gepasseerd..
Dan zal mijn VK wel gelijk hebben al ze zegt dat het de hormonen zijn, gelukkig zit ik nu voor 50% in de ziekte wet en kan ik daardoor iig 's middags even slapen voor mijn man uit zijn werk komt. Maar ook in het weekend moet ik 's middags 2 uur naar bed en ik vind dat zo sneu voor hem. We doen bijna niets meer samen en zien elkaar nog maar heel weinig, want ik lig er ook al vroeg in 's avonds.
Vervelend Loeki maar ik herken het helemaal. Er zijn dagen dat het goed gaat maar ook dagen dat ik zooo moe ben. Net op die dagen lees ik ook altijd stukjes als:"na de derde maand bruist u van energie" ehhhhhh not! Bij mij helpt het inderdaad ook om af en toe toch te blijven bewegen en als het echt niet meer gaat pak ik die slaap. Vervelend dat je al in de ziektewet moet. Makkelijk gezegd maar niet schuldig voelen hoor! het is zoals het is.
Ik heb wel een periode gehad dat het goed ging, toen sportte ik ook 3x in de week en daarna was ik wel even moe van de inspanning, maar ik kreeg er wel energie van voor de rest van de week. Nu ik problemen met mijn bekken en buikspieren heb mag ik niet meer sporten, alleen nog 2x per week 30 minuten wandelen en 2x per week een uurtje zwemmen. Dat is voor iemand die 4 weken geleden nog 20 tot 25 km per week hardliep echt niet genoeg beweging om moe van te worden, laat staan energie van te krijgen. Sinds ik gestopt ben met hardlopen is alle energie weg, ben ik al na 12 uur 's middags moe en slaap ik 12 tot 14 uur per dag. Vaak heb ik ook nog hoofdpijn als ik na mijn middagslaap wakker wordt. Ik zal mijn VK vragen of ik nogmaals bij Hb kan laten testen, maar toen ik dit bij het vorige bezoek aankaartje vond ze dat niet nodig.
Ik zou zeker je hb laten prikken. En als je vk dat niet wil (raar trouwens) gewoon via de huisarts. Ik heb van voor mijn positieve test tot en met nu absoluut geen energie. Ik heb hier lang tegen gevochten. Eerst met het idee: het is maar 3 maanden. Toen met het idee: ach. met 4 maanden is het echt wel over. Nu heb ik het idee dat het voor de bevalling overgaat helemaal aan de kant gezet. Ik voel me sinds vorige week iets beter. Puur omdat ik de strijd heb opgegeven. Je zegt: geef niet het antwoord geef er aan toe want dan doe ik niets meer. Ik geef je toch dat antwoord. Niet om jou voor te schrijven wat je moet doen hoor, dat is natuurlijk je eigen keuze. Maar dit is wel wat mij helpt. Ik was constant oververmoeid, huilbuien, zere buiken, zeer lijf, hoofdpijn noem maar op. Sinds anderhalve week zit ik helemaal thuis (en dat voor een behoorlijke workaholic) en ik merk het verschil. Ik ben alleen nog maar moe. Heb nauwelijks tot geen hoofdpijn meer, geen zeer lijf, geen zere buik. Gisteren heb ik me vergist en weer teveel gedaan. Afgelopen nacht dus nauwelijks geslapen en weer veel pijn. Dom, dom dom. Ik blijf dus voorlopig niets doen. Ik slaap 12 uur per etmaal (minimaal). Hang veel op de bank, lees een boek, aai de hond, kijk tv. Dat zijn zo ongeveer de hoogtepunten van mn dag. Douchen doe ik zittend op de vloer. Maar op deze manier ben ik aanspreekbaar als ik wakker ben zodat ik het met mijn vriend veel leuker heb. En heb ik tijd en rust in mijn hoofd om me voor te bereiden op de geboorte. Ik wens jou veel sterkte. Probeer te luisteren naar je lijf en je frustratie zo laag mogelijk te houden. Ik weet hoe moeilijk het is, maar echt, hoe lang het ook nog duurt, tijdelijk is het!1
Hoi Loeki, Jou vk kan nooit der nimmer jou bloed of je Hb-gehalte beoordelen als zij het niet test. En bij mij is het ook met 12 weken getest en nu voor de zekerheid ook weer. Ze testen het niet altijd en voor het zelfde geld heb je het wel en als er niks aan bloedarmoede word gedaan word het probleem alleen maar groter met alle gevolgen van dien, want bloedarmoede kan ook uit de hand lopen dat je een bloedtransfusie krijgt. En lijkt me dat je dat niet wilt. Het is een hele simpele controle en die jij aan moet geven bij je vk als zij het zo niet wil testen, maar gaat om jou gezondheid toch?! Je hoeft het niet te hebben maar wel handig als je flinke vermoedheids problemen hebt om het toch voor de zekerheid te laten testen. Als dat goed is kan je nog altijd op de hormonen gooien. Groetjes Anna.
Ik vond het ook vreemd toen ik vorige keer aan gaf erg moe te zijn dat ze het gelijk op mijn hormonen gooide. Nu had ik die vermoeidheid in de eerste 3 maanden ook, zonder een ijzer te kort of wat dan ook, maar toch...ik ond toen al dat ze er serieuzer op had kunnen reageren. IK had haar voor de eesrte keer en vond haar reactie op mijn andere klachten toen ook heel vreemd.