Mijn jongste is twee en krijgt nog de borst. Voor nu vinden we het beiden nog fijn, maar ik het voelt voor mij niet goed om straks een kind van drie aan de borst te hebben. Het komende jaar wil ik gaan stoppen, maar hoe? Ze vraagt er zelf om en gewoon weigeren vind ik zielig. Echter ben ik van mening dat het voor beiden goed moet voelen en ik wil niet tegen mijn zin voeden. Wie heeft hier ervaring mee? En hoe verliep het stoppen? Kind erg verdrietig?
Hier zat ik met zoon op 4 voedingen rond zijn 2e verjaardag. Van de ene op de andere dag (soort van), wou hij niet meer drinken overdag. Ik heb nog 6 maanden alleen de avondvoeding gedaan,een echt genietmoment Toen was hij er klaar mee... Het is dus moeilijk te voorspellen hoe het zal gaan.Ik heb het zelf niet actief beinvloed omdat ik zelf niet wou stoppen. Als jij wel voorzichtig wil gaan minderen kan je denk ik het best beginnen met een voeding overdag. Dat is het minst "ingrijpend". En dan tzt de ochtend en avondslok er af. Hoe je kindje zal reageren is even afwachten. Tuurlijk, kans dat er even verdriet is. Maar dat komt wel goed hoor! Leuk dat je zo lang bv geeft
ik heb dat gewoon aan mijn kind overgelaten. ook als ze ouder zijn s borst nog enorm belangrijk voor ze!
Dank je voor het vertellen van je ervaring. In mijn hoofd maak ik er misschien wel een groter drama van dan dat het zal zijn.... Ik reageer later verder. Iemand roept
Ik ben eerst begonnen met alleen nog maar de avondvoeding in bed te geven, één keer per dag dus. Een paar maanden later hadden we toevallig drie drukke avonden achter elkaar waarbij het voeden er bij in schoot en daarna heeft zoontje er nooit meer om gevraagd. In plaats van voeden gingen we toen op schoot een slaapliedje zingen en dat doen we nog steeds Ik was er echt blij mee dat het zo makkelijk ging, het gebeurde gewoon. Het was voor ons allebei prima. Ik heb ruim twee jaar gevoed.
Helemaal mee eens. Als je je er zelf lekker bij voelt om het helemaal aan je kind over te laten... prima. Maar als je er zelf klaar mee bent moet je het niet gaan forceren. Vind het ook altijd raar dat het als "natuurlijk" wordt bestempeld als je je kind laat bepalen. Ik sprak laatst een geitenboer en die zei dat mamageit haar kleintjes op een gegeven moment niet meer aan de uier toelaat. Blijkbaar zit er dus ook iets in een moederdier dat zegt "nu is het genoeg geweest". En als een simpele geit al niet meer natuurlijk zou zijn...
Ik denk dat de vergelijking niet echt op gaat.. een geit handelt puur uit instinct, en waarschijnlijk is dat gewoon de speenleeftijd van een geit. Een mensenmoeder heeft emoties en zal dus altijd beslissingen nemen die daar op gebaseerd zijn. Bovendien is er voor ons ook nog een alternatief voorhanden. Als je stopt met bv met 4 weken, dan is dat prima als je daar achter staat, maar er is niets natuurlijks aan, ook al zegt iets in je dat het klaar is. Want de speenleeftijd van een mensenkind ligt natuurlijk veel later. Er is dus niets raars aan. Maar wanneer de tijd is om te stoppen, of je dat nu over laat aan je kindje of dat je zelf het besluit neemt, dat moet ieder uiteraard voor zichzelf bepalen.
Wat leuk om te lezen...hier was zoon tijdens die laatste voeding steeds meer afgeleid, hij wou eigenlijk niet drinken maar meer keten op schoot...toen ben ik ipv voeden samen een verhaaltje gaan lezen. En vroeg hij er ook niet meer naar. Het verhaalmomentje doen we ook nog steeds
Natuurlijk zit het bij mensen een stuk complexer in elkaar dan bij dieren. We handelen vanuit rede, emoties, maar toch ook voor een deel wel uit instinct. Als je vóór 2 jaar stopt kan dat een heleboel redenen hebben: problemen/pijn bij voeden, moeilijk te combineren met werk, peer-pressure, noem maar op, en dat is inderdaad allemaal niet natuurlijk. Maar juist als je met veel plezier langvoedt en je krijgt op een gegeven moment het gevoel dat het klaar is, is dat waarschijnlijk gewoon datzelfde instinct als bij die geit. (Hoewel ik niet helemaal uitsluit dat sociale druk een rol speelt, aangezien langvoeden niet echt sociaal geaccepteerd is) En die kleine geitjes die wilden nog wel drinken hoor, die probeerden het wel, maar kregen een hoef in hun gezicht Dus ja, wat is dan de natuurlijke speenleeftijd van een geit? De leeftijd dat ze niet meer mogen of niet meer willen? Dat verschilde toch echt.
Hier heeft mijn zwangerschap wel geholpen. We gingen rond haar tweede verjaardag van 3 voedingen naar 2, en toen langzaam naar 1x in de ochtend. Inmiddels vraagt ze er niet meer om en zijn we volgens mij echt gestopt, ik weet eigenlijk niet eens meer wanneer ik voor het laatst heb gevoed, week of twee geleden? Maar het ging echt heel geleidelijk en vanzelf; ik bood het niet meer uit mezelf aan, liet haar er dus om vragen, en dat deed ze vanzelf minder en minder. Prima zo Ik vind het zelf ook wel fijn om nu even pauze te hebben voor er straks weer een babytje komt.
Hier nu ruim een week gestopt na ruim 2 jaar. Een paar maanden daarvoor had ik de overdagvoedingen al geschrapt, ze vroeg er de hele dag namelijk om. Dus alleen nog 's ochtends bij het wakker worden en 's avonds voor het slapen. Maar op een gegeven moment was ik er gewoon klaar mee. Als het aan haar lag lag ze uren aan de borst voor ze een keer ging slapen en ik raakte er alleen nog maar geïrriteerd van. Ik heb gezegd tegen dochter dat het op was en dat ze nu groot was en niet meer bij mama hoefde te drinken. (De eerste avond een flesje thee aangeboden, maar daar gaf ze niets om.) De eerste avond werd ze even boos, de paar avonden daarna vroeg ze er nog af en toe om, maar als ik dan nee zei was het ook prima.
Ik ben bij mijn middelste gestopt met 22 maanden omdat ik er helemaal klaar meer was, ietsje jonger dus, maar ik moet zeggen dat het me enorm is meegevallen. Heb simpelweg gezegd dat melk 'op' was, benoemd wanneer haar laatste keer drinken was (en me daar ook aan gehouden), haar 3 dagen door papa naar bed laten brengen met een nieuw ritueeltje: op schoot wiegen, zacht liedje zingen met speentje erbij. Dat heeft ze vrij snel geaccepteerd en het duurde niet lang voordat ik haar op dezelfde manier in bed kon leggen. Ze heeft eigenlijk nauwelijks meer om de borst gevraagd. Een paar maanden later heb we ook afscheid genomen van de speen. Uitgelegd, samen weggegooid en klaar. Ook dat ging veel soepeler dan verwacht. Mijn tips zouden dus zijn uitleggen, voorbereiden dat en wanneer je gaat stoppen en dan consequent blijven. Ik denk dat ik ook erg uitstraalde dat ik het echt meende, dat voelen ze volgens mij haarfijn aan.
Wat fijn om jullie ervaringen te lezen. Ik maak me er best wel druk om en heb een beetje het gevoel dat ik haar iets vreselijks onthoudt. Stom natuurlijk . Bij jullie lijkt het allemaal vrij soepel te zijn verlopen. Bij de oudste ging het hier ook makkelijk. Zij stopte ook uit zichzelf. Er is voor mij ook geen speciale reden waarom ik straks wil stoppen. Het is echt het gevoel dat het niet meer goed voelt en ik merk nu soms al lichte irritatie als ze aan mijn shirt aan het trekken is. Inclusief het voeden van de oudste geef ik ook al bijna 4 jaar borstvoeding en ik wil denk ik gewoon mijn lijf weer voor mezelf. Ik denk dat als ik er aan toe ben ga stoppen met de middagvoeding. Deze krijgt ze ook niet als ik werk, dus dat moet makkelijk gaan. Inderdaad ook een goed idee om de avondvoeding te vervangen door een nieuw leuk ritueel. Uitleggen werkt op deze leeftijd ook steeds beter en ik denk dat dit bij haar ook wel goed gaat werken. Dank jullie wel voor de tips en ervaringen!
Ik vind het vreemd dat je bang bent dat iets waarvan je niet weer hoe het voelt over 1 jaar niet meer goed voelt. Ik vond 1 week voeden bijzonder, 6 maanden, 1 jaar, 2 jaar, 3 jaar enz. Je groeit daarin mee: wie dan leeft wie dan zorgt.
Overdag voed ik hier al een tijdje niet meer. Gewoon een keer geprobeerd zonder nv s middags in bed te leggen. Ze drinkt hier al heel lang alleen op haar kamer voor t slapen dus nooit getrek aan mn kleren. Heel soms dat ze er s avonds beneden om vraagt en als ik dan zeg dat ze straks boven krijgt, is t goed. Ze dronk hier nog 1-2x afhankelijk van doorslapen. Nu weer 3x sinds vorige week,.ze is wat ziek. Ik hoop dat zij stopt voor ik er klaar mee ben. Voor nu denk ik dat ik in elk geval gestopt wil zijn voor ze naar school gaat maar wie weet denk ik daar ooit anders over.