Gewoon een leuk topic.. omdat ik benieuwd ben. En ik denk met mij meer dames De meeste denken er volgens mij wel eens over na. Je spullen pakken en vertrekken naar een mooi (warm) land. Maar hoe is dat nou werkelijk? En waarom ben je vertrokken? Heb je spijt? Of raad je het iedereen aan? En niet te vergeten, in welk land woon(de) je? Ik zelf heb allerlei dromen.. een camping beginnen in een warm land. Ooit een super baan aangeboden krijgen ofzo haha. Maar dat zullen waarschijnlijk alleen dromen blijven. Ik ben benieuwd..
Ik ben ook wel erg benieuwd...altijd leuk om te lezen over zo'n radicale ommezwaai in mensen hun levens...of juist omdat mensen het van thuis mee gekregen hebben! wij hebben het twee/drie jaar geleden ongeveer serieus overwogen. maar uiteindelijk durfde ik het niet aan. ik kon toch mijn leven hier niet zomaar opgeven om als vrouw van mee te gaan met mijn man. De locaties waar we heen konden gaan als expat trokken me niet genoeg aan. en mijn man zou dan natuurlijk gewoon lekker werken, en ik zou dan thuisblijfmoeder worden (met baby), zonder ook maar 1 familielid, of vriend in de buurt. misschien gaan we het ooit op een ander moment nog wel een keer proberen. We zien wel. op zich heb ik er nu geen spijt van dat we het niet hebben gedaan. omdat er altijd nog de mogelijk heid is om wel te gaan. over 30 jaar denk ik daar misschien anders over!
Ik woon nu ruim een jaar in Italie en dat bevalt me prima. Ik heb me nooit thuis gevoeld in Nederland dus dat was voor mij een reden om te vertrekken. Nee nooit spijt gehad, ook niet in andere landen(Italie is voor mij land nr 6). Ik zou het niet iedereen aanraden want je moet het ook durven,heel flexibel zijn en positief blijven als het tegenzit. Zo had ik vanmorgen even een baalmomentje omdat ik nog niet goed Italiaans spreek en dat is weleens frustrerend want bijna niemand spreekt hier Engels maar gelukkig zijn er meer momenten dat ik geniet.
Is België ook buitenland? Voor ons is het verschil met Nederland enorm. Wij wonen op de taalgrens en de kinderen spreken al wat Frans. Wij vinden het hier fantastisch, heuveltjes, bossen, Bourgondische levensstijl, I love it. Binnen drie maanden moeten wij terug na 4,5 jaar. We willen echt niet meer naar Nederland, maar er moet ook geld verdiend worden. We staan zeker open voor een nieuw avontuur, en wat ons betreft liever verder weg van Nederland. We hebben beiden altijd "gedroomd" van een leven buiten Nederland. En we doen ook mee met de greencard lotery. De familie van mijn man is blij dat we terug komen, maar wat ons betreft, is het tijdelijk. Mijn broer woont in Azië, mijn andere broer heeft in Zuid-Afrika gewoond, we vinden het vrij normaal om alleen via FaceTime contact te hebben.
Wij wonen in het Midden-Oosten! Samen met mijn man en zoon de boel 2 jaar geleden bij elkaar geraapt voor de baan die mijn man hier kreeg aangeboden. We worden dus ook wel expats genoemd. Tot op de dag van vandaag heeft geen van ons spijt. Wij vragen ons wel serieus af of wij ooit nog weer zouden kunnen aarden in NL. Ik zou het ook niet iedereen aanraden. Tenminste...als je durft moet je het vooral doen, maar wees voorbereid op jezelf erg goed leren kennen. Plus; je relatie krijgt ook een stevige duw. In het begin is je partner de enige die je hebt en dat kan soms lastig zijn. Het is allemaal aan jezelf om er op uit te gaan en nieuwe mensen te leren kennen, een dagbesteding te zoeken. Het is uiteindelijk wat je er zelf van maakt.
Ik heb 3 jaar in Cyprus (Turkse republiek) gewoond waarvan 2 jaar daar samengewoond met mijn man die ik daar heb ontmoet. Ik heb het daar als prettig ervaren, zo is de cultuur, het eten, gastvrijheid, klimaat en natuur niet te vergelijken met Nederland. Uiteindelijk hebben wij ervoor gekozen ons leven op te bouwen in nl omdat hier meer zekerheden zijn, mijn man is 3 jaar geleden hier naartoe geëmigreerd. Echter heb ik nu en dan een twijfel.., is Nederland wel onze toekomst? Er zijn heel veel dingen waar ik mij hier niet in kan vinden en waar ik meer en meer onbegrip voor heb. Ik kan dus ook niks aanraden of afraden, iedereen zal dit voor zichzelf moeten ervaren om een oordeel te kunnen vellen.
Ik woon nu ruim 3 jaar in Frankrijk, maar ben met mijn emigratie ook geïntroduceerd in een Aziatische cultuur. Van Nederlands naar Frans-Aziatisch. Je moet het durven, je moet flexibel blijven en je moet zeker realistisch blijven. 'Het buitenland' is niet beter dan Nederland, alleen anders. Veel mensen hebben dit Utopia-idee. Nederland zuigt, elders is het beter. Dit is verre van waar. Buiten dat heb ik het wel naar mijn zin hier hoor, haha. Mijn Frans wordt beter, ik begin mij meer thuis te voelen in de cultuur en de overheid. Hoewel ik mijn Nederlandse nuchterheid blijf houden en ik niets boven Nederlands brood vind gaan, begin ik de Franse levensstijl meer te waarderen. Ik ben van mening dat je enkel moet emigreren als je een doel voor ogen hebt. Mijn doel was het samenzijn met mijn partner (we zijn nu bijna 7 jaar samen), voor een ander is het werk of een bepaalde levensstijl. "Nederland is een k*tland" is in mijn ogen geen goede reden Ieder land heeft zijn goede en minder goede kanten. Ik heb het idee dat door te emigreren ik wijzer en opener ben geworden naar mensen toe. Mijn kijk op Europa (en de wereld) is verandert, ik kan beter relativeren en genieten van de kleine dingen in het leven. Ik heb geleerd dat stug vasthouden aan je eigen gebruiken en meningen je belemmerd ipv verder helpt. Ik ben erg dankbaar voor deze ervaring. Ik voel mij een rijk mens. Maar het is niet voor iedereen weggelegd. Het is bij tijde zwaar en vermoeiend, en dat moet je aankunnen.
Jep sinds 9 jaar woon ik in Frankrijk ... Het bevalt erg goed en eerlijk ik zou wel weer een ander land aan willen doen voor een jaar of vijf. Heerlijk om ergens anders te weten dat je toch op je gemak kan zijn. Ik vind het heerlijk om te reizen dus ga ook wel een keer of 3 terug per jaar naar NL. Maar ben altijd weer blij om naar huis te gaan (France dus ).
Wij wonen nu ruim een jaar in de hoofdstad van Engeland. Zijn verhuisd voor het werk van mijn vriend en het bevalt super goed. Het is zo'n leuke stad, de mensen zijn vriendelijk en het is ontzettend gericht op kinderen hier. Ik geniet hier enorm, de kindjes ook. Ze hebben al veel vriendjes en beginnen ook de Engelse taal goed op te pakken. Ik heb geen spijt. Wel mis ik met vlagen Nederland heel erg. En dan niet het land zelf, maar m'n vrienden en familie. Zeker toen de jongste geboren werd.. Oh en kroketten mis ik ook Maar over het algemeen ben ik heel blij dat we het gedaan hebben!
Sinds eind 2001 zitten we in Portugal en tot nu toe geen spijt van. Nee, het was niet altijd makkelijk en nu soms ook met vlagen niet, maar ik voel me hier meer thuis als in NL. Eigenlijk zijn we letterlijk met onze schamele spullen in een auto met aanhanger naar Portugal vertrokken na onze banen opgezegd te hebben (ik 3 part-time banen en mijn man een full-time baan). We begonnen echt helemaal overnieuw met niets. Als je echt droomt van het buitenland, zou ik toch serieus de voor- en nadelen naast elkaar zetten en het overwegen. Ik zou toch geen spijt hebben willen krijgen van iets niet geprobeerd te hebben.
En daarom willen wij dus ook weg uit Nederland. Ik zal niet ontkennen dat Nederland veel goeds heeft maar helaas voelen wij ons als moslims absoluut niet meer prettig in dit land. En ik wil verder niet dit bericht verder gaan met een wijzende vinger, dus wij zijn nu zelf degenen die verdere stappen gaan ondernemen om hier iets aan te gaan doen (emigreren) i.p.v alleen klagen over anderen. Ik begrijp ook wel dat sommige mensen ons niet in Nederland vinden passen, als ze alleen uitgaan van wat de media hen voorschotelt. Wij zitten dus nog in de voorbereidingsfase maar hopen over een tijdje eindelijk ge(r)ëmigreerd te zijn. PrettyLove, in welk land woon je?
Ik heb er ook wel eens aan zitten denken om naar het buitenland te gaan. Maar ik zit met 2 dingen en misschien weten de vertrekkende mensen dat? 1. hoe kom je aan nieuwe sociale contacten? sociale contacten zijn niet mijn sterkste kant, en ben dus bang om te vereenzamen oid. 2. hoe kom je aan het werk? ik ken wel een paar sites, maar vraag me af of hoe je dat aanpakt.
Ik woon ergens in de Balkan en ik vind het heerlijk! Ik heb hier als kind ook verscheidene jaren gewoond, waardoor ik me erg gehecht heb aan dit land. Ben zelf overigens honderd procent Nederlandse. Nederland is voor mij nu het land waar wat vrienden wonen, waar je prachtige wegen hebt, en: de plek waar je drop en kaassoufflé's kunt kopen Ik heb in Nederland gestudeerd, maar kon geeb werk vinden en ben toen teruggegaan hierheen. Ondertussen heb ik mijn vriend hier leren kennen, dus ik denk dat ik hier wel blijf hangen Het land hier is niet heel erg ontwikkeld, vriend komt ook uit een redelijk arm milieu. Zo nu en dan is dat moeilijk, ja. Maar ik hou van hem en het land, en dat is voor mij voldoende
sinds 2 jaar in belgie.. niet zo warm als je zou bedoelen.. maar zit nog wel ff best hier.. ik zou nog wel verder van Nederland willen!
Ik woon nu bijna 20 jaar niet meer in Nederland. Vanaf 1997 14 jaar in Engeland gewoond ( omgeving Londen), en sinds 2011 wonen we in Frankrijk, in de Bourgogne. Mij bevalt het prima, vooral hier in Frankrijk. Heb wel de mazzel dat ik 100% vanuit huis kan werken, dus geen uren in de metro elke dag. En lekker veel natuur om ons heen ( toevallig een paar uur geleden nog een paar foto's in de tuin gemaakt):
Ik woon niet in een warm land, maar wel in het buitenland. Wij wonen sinds 5 jaar in duitsland. Bevalt super goed!
Na 7 jaar terug gevlucht uit Duitsland. Gaat goed zolang je gen instanties nodig hebt, brrr. Nee... super gelukkig om weer terug te zijn in NL. Als je meent het in NL slecht te hebben, in het buitenland is het echt niet beter en op veel fronten nog slechter.
Nee wij willen in noord-Afrika (waar mijn man vandaan komt) wonen. Mijn schoonzus woont overigens wel in KSA.