Een goede vriendin van mij is begin 20 en wil ook net zoals ik heel erg graag een kindje. Zij heeft vanaf haar 16 tot haar 19e de eetstoornis boulimia gehad. Nou ben ik het er nog steeds niet helemaal over eens dat dat ooit helemaal weggaat, maar ze zegt met volle overtuiging tegen me dat ze nooit meer naar de ziekte handelt. Ik vroeg me af. Heeft het conseqenties op haar vruchtbaarheid? Want ze is al die jaren aan de pil gweest en elke maand netjes ongesteld geworden. Nu is ze sinds 1 maand gestopt en word maar niet opgesteld.. Een eetstoornis is een hele complexe ziekte en ik geloof niet dat je er ooit helemaal vanaf komt, maar ikkan het niet uit haar hoofd praten. Ik hoop dat iemand hier iets afweet van eetstoornissen en zwanger worden, want dan vertel ik het meteen aan haar... Ontzettend bedankt!
Toevallig ken ik iemand die jaren aan boulimia lijd, en dit ook nog had toen ze besloot een kindje te willen. Zijn toen naar de gyn geweest om te vragen wat de concequenties voor haar vruchtbaarheid waren.. De gyn heeft toen gezegt dat ze er rekening mee moest houden dat het moeilijker zou gaan en waarschijnlijk niet binnen 9 maanden zou lukken. De eerste ronde was het gelijk raak ! Denk dus dat het heel erg per persoon en lichaam scheelt.
Een eetstoornis een een psychische ziekte, die zonder behandeling niet over zal gaan (of is je vriendin wel behandelt?). Ik zou haar aanraden om met haar huisarts of gyn te gaan praten. Maar je kunt haar een eventuele zwangerschap niet uit het hoofd gaan praten hoor (of begrijp ik dat verkeerd? want het lijkt alsof je het niet eens bent met haar keuze om zwanger te willen worden?) Het is heel goed mogelijk om zwanger te raken en te blijven met een eetstoornis, maar dan moet ze wel begeleidt worden hierin.
Nou ze is een tijdje opgenomen geweest in een eetstoornissenkliniek, 9 maanden om precies te zijn. Ze heeft hier veel handvaten en adviezen gekregen. Natuurlijk geloof ik wel dat ze er niet meer naar handelt, maar ik heb ook een moeder die jaren aan anorexia heeft gelijd. En die heeft er soms nog steeds wel last van. Dus ik ben gewoon bang dat ze graag eenkindje wil om van haar problemen af te zijn... Ik weet niet wat het is, maar ze verteld veel aan me... Ik ben gewoon bezorgd om der..
Ik denk dat ze meer op de vruchtbaarheid doelt. Zelf zou ik me vooral richten op de gezondheid van moeder en kind. Qua opvoeding lijkt het me ook zeker wel consequenties hebben. Mensen met een psychische aandoening hebben vaak een laag of verstoord zelfbeeld, dit kan gemakkelijk overgedragen worden op het kind. Vandaar dat begeleiding voor zowel de lichamelijke als geestelijke aspecten gewenst is.
Nee, natuurlijk zijn ze niet slechter! En om heel eerlijk te zijn heb ik soms ook wel eens last van eetgestoorde gedachtes.. en ik heb daar ook vele malen over gepraat bij een psychologe... Maar ik ben nooit opgenomen gweest.. Ik wil zelf ook graag een kindje namelijk........
Ja precies, dat bedoel ik ook. Ik vroeg me gewoon af of het jaren lang roofbouw op je lichaam plegen consequenties heeft om zwanger te worden en blijven natuurlijk.... En ook als je kindje is geboren, niet dat je dan in een postnatale depressie terecht komt omdat je het niet meer aankunt...
ik kan uit ervaring spreken...heb al ruim 8 jaar anorexia...nu gelukkig stukken minder dan vroeger...maar bij mij zeiden ze dat ik ws geen kinderen meer kon krijgen omdat ik heel lang op een veel en veel te laag gewicht zat...maar ben bijna 14 wkn zwanger (en 3 kilo aangekomen...en dat is voor mij best veel)...nog wel onder behandeling van een therapeut...maar merk dat ik nu veel beter in m'n vel zit dan voorheen...tis heel raar...maar denk dat ik de ziekte nu eindelijk de baas ben. Ik zorg goed voor mezelf...eet gezond...beweeg niet meer dwangmatig en kan ook genieten van een patatje, maar het gevaar van een terugval blijft altijd aanwezig...maar ben in goede handen ...maar het is per persoon verschillend hoe iemand reageert tijdens een zwangerschap
ik heb boulimia (gehad?) en dit kan idd van invloed zijn op je vruchtbaarheid. Bij mij is PCO geconstateerd, dus mijn vruchtbaarheidsproblemen zijn gelukkig niet door mezelf veroorzaakt! Ben een vriendin die haar steunt op een goede manier. Dus ook af en toe een spiegel voorhouden! succes ermee en je mag me altijd pb-en (niet zo;n zin hier mn hele verhaal te vertellen, hihi, beetje lui) Grtjes, Taliaa
Hoi Cinnii, Ik heb zelf anorexia gehad en zelfs een periode dat ik niet meer ongesteld werd. De huisarts heeft mij destijds verteld dat als je wel weer ongesteld wordt (door een gezond gewicht), dan zal dat geen consequenties hebben. Het gaat met mij nu heel erg goed en ik ben helemaal genezen en durf nu best wel eens een stuk taart of een kroketje te eten. Weet wel dat het een 'deel' van je is geworden. Bewust of onbewust let je er wel altijd nog een beetje op wát je eet en hoeveel, alleen zijn het nu wel de gezonde mate van porties
hoi, Dat ze nog steeds niet ongesteld geworden is kan ook van het ontpillen zijn hoor en hoeft niet direct met haar eetstoornis te maken te hebben ! Anders was ze dit waarschijnlijk in haar 'pauze momenten'van de pil ook niet geworden. En voor een eetstoornis blijf je altijd vatbaar, heb er zelf ook last van (gehad) en de ene keer gaat het beter als de andere keer. groetjes lief
Goh, wist niet dat er zoveel vrouwen kampten met een eetstoornis op dit forum... VInd het wel fijn om te weten trouwens... Nou ik laat haar dit topic wel lezen.. ik gun mijn vriendin alle geluk van de wereld, inclusief mezelf.. hihihi.. En jullie natuurrlijk ook! Heel veel succes met de zwangerschappen en lieve kindertjes, en laat die stomme eetstoornis niet de baas spelen... Het maakt je hele leven kapot. (eigenlijk dus niet )
@cinni : ik heb vroeger anorexia gehad wat is opgevolgd door boulimia .....hier voor ben ik ook opgenomen geweest ! beetje jammer maar het was niet anders ....en je kunt er heel goed van genezen maar niet helemaal er blijft altijd wel een ietsiepietsie handeling over die blijft .........zonder dat je daar onder lijd ...... tijdens mijn eetstoornis werd ik al snel niet meer ongi ....toen ik voor het eerst bij de gyn kwam heb ik gelijk gevraagd of dit verbadn had met mijn onvruchtbaarheid ......hij schatte de kansd redelijk groot ........er is bij mij pcos geconstateerd maar dat kon volgens hem ook ontstaan door een eetstoornis .......maar goed zeker weten doe ik het niet..... zo lang je vriendin nog een eetprobleem heeft raad ik het af om aan een kindje te beginnen ..wie ben ik dan denk je .... maar je lichaam gaat zo ontzettedn verandere ...je word dikker of je het nou wilt of niet ......en dat kan heel moeilijk zijn voor iemand met boulimia ...... stel ze word misselijk en geeft over .....dan kan dit een trigger zijn om door te gaan met overgeven want dat vind je ooh zo fijn als je een eetststoornis hbt .....en ja net zoals je zelf zegt .....het kan een vlucht zijn door een kindje te "nemen " ....... ik vind het een risico ....als ik terug kijk naar mijn eetstoornis was ik absoluut niet in staat om een kindje te krijgen op dat moment even los van mijn leeftijd .... het is gewoon een ontzettende moeilijk beslissing ...maar als iemand goed genezen is kun je het zeker aan ! (dit zeg ik niet om mijzelf vrij te pleiten )
als je het zeker wil weten kan je misschien ook met haar samen naar huisarts gaan. Jij kan je bezorgdheid uiten en zij krijgt alle informatie die ze nodig heeft
Ja.. Naar de huisarts gaanis ook wel een goed idee. Dank jullie wel voor al jullie tips.. Ik hbe hier wel vaker gelezen over : PCOS, wat is dat precies?
even heel kort door de bocht ...pcos is een kralenkrans in 1 van je eierstokken ....het zijn allemaal kleine eitjes die tegelijk willen groeien maar dat gaat niet ...dmv hormoonstimulering word er geprobeerd een goed eitje te laten groeien !
@ sybje, die rare gyn van je () heeft volgens mij geen gelijk, dat pco veroorzaakt kan worden door boulimia/ana. Volgens recent engels onderzoek zou juist het hebben van PCO (dus de hormonale onbalans) een trigger kunnen zijn voor boulimia. Maar goed, dat is wat ik begrepen heb. Ik ben trouwens nooit in behandeling geweest. Heel raar verhaal bij mij, haha. Maar mijn gezondheid is nooit écht in gevaar geweest. (werd wel steeds minder ongi). Maar goed, idt terzijde. Liefss, Taliaa
Hey hallo, ik heb zelf ruim 15 jaar boulimia gehad en ben nu ook 11 weken zwanger, ben er niets minder vruchtbaar op geworden want het gebeurde zelfs terwijl ik de pil slikte. Het eetprobleem blijft iets wat af en toe weer de kop op steekt vaak niet zo heftig als vroeger maar toch en ook nu tijdens de zwangerschap waardoor ik ook af en toe zoveel trek in eten heb dat ik het er wel eens uitgespuugd heb. Ik probeer er zelf wel heel goed bij stil te staan en bespreek het ook met mijn vriend en daardoor gaat het beter. Maar ik heb geen negatief zelfbeeld meer zoals vroeger en dat ga ik ook zeker niet op mijn kindje toepassen, vroeger ging het wel een stuk minder goed dus wat dat betreft heb ik het nu beter onder controle en heb ik ook vertrouwen in de toekomst. Grtjs