Volgende week gaat ons kleine ukkepukkie voor het eerst naar het kdv. Ik heb zin in mijn nieuwe baan, heb de stilte thuis ook wel weer gehad, het is tijd. En afgelopen weekend waren we bij vrienden waar veel kinderen over de vloer waren, vond ze reuze interessant, dus komt vast allemaal wel goed, vertel ik mezelf. Maar ik ben helemaal in tranen bij het besef dat ze er volgende week echt al heen moet ... Heb ook mijn "gebruiksaanwijzing" voor haar nog niet klaar. Overdag kan ze moeilijk in slaap komen en ik heb er nog geen oplossing voor, is nogsteeds een probleem. Ze ligt te piepen van vermoeidheid, maar valt niet in slaap. En als dat de hele dag niet lukt wordt ze aan het eind vd dag helemaal hysterisch van vermoeidheid en gaat ze krijsen. Ik legde haar eerder in de box op haar buikje, dan viel ze zo in slaap, maar als ik haar nu op haar buik leg dan is er een "vreemde kracht" die haar "dwingt" zich op te drukken, wat ze helemaal niet wil. Dan kan ze haar hoofdje niet meer laten liggen en gaat ze gillen. Ik ben er ook nog niet uit of ik haar dan in de box of in bed moet leggen. Werkt alletwee niet. Dus ik weet ook niet wat ik ze daar moet zeggen. Het is zoals het is, maar het liefst wil ik alles onder controle hebben. Ik wil ze precies kunnen zeggen "als ze ... dan moet je ..." Maar helaas. Dat is nou loslaten, verschrikkelijk. Voor mijn bevalling / verlof had ik niet gedacht dat ik dit zo moeilijk zou gaan vinden, zag er juist tegenop zo lang thuis te moeten zitten. Maar nu is het dus precies tegenovergesteld. Heeft iemand nog troostende woorden of advies voor me?
Laat het lekker allemaal op je af komen. Op de opvang werken allemaal lieve, goed opgeleide meiden die jouw kindje met alle zorg en liefde gaan omringen. Ieder kindje is anders en iedere situatie is anders dus zij zullen hun best doen zich af te stemmen op de wensen van jouw meisje. Zo ervaar ik althans de opvang waar Louise heengaat. We bespreken altijd de zaken die op dat moment spelen en hoe is het thuis oplos. Ook word er steeds in een schriftje geschreven en vechten de meiden bijna onderling wie haar op schoot mag hebben dus aan aandacht geen gebrek Veel plezier met weer werken
Onwijs moeilijk. Ik heb tranen met tuiten gehuild toen ik Yuri voor het eerst naar de opvang bracht, hoewel hij toentertijd (en nog niet gelukkig) geen problemen had met slapen en/of eten. Ik kan me heel goed voorstellen dat je je zorgen maakt, maar wees gerust dat de leidsters bij het kdv hebben natuurlijk al veel vaker met het bijltje hebben gehakt... misschien weten zij zelfs een oplossing ervoor? Praat er in ieder geval over, ook over je zorgen en vraag ze je te bellen als ze maar blijft huilen. In het begin heb ik echt iedere dag gebeld om te vragen of het allemaal goed ging en de leidsters vonden het helemaal niet erg om me keer op keer gerust te stellen. Veel sterkte, loslaten valt inderdaad niet mee!
ik begrijp precies hoe je je voelt, Julia is vorige week voor het eerst 1 dag naar het kdv geweest. Ik vond het verschrikkelijk, kon nachten van te voren niet slapen en eenmaal op het kdv was ik niet van haar los te weken, maar.... je moet het toch loslaten. Mijn ervaring met Julia is dat ze zich de 2 dagen dat ze al geweest is voorbeeldig heeft gedragen. Nu is het thuis ook een heel lief kind, maar slapen wil ook niet altijd lukken enz, maar op de een of andere manier heeft ze daar op het kdv geen last van. ik denk dat het door alle nieuwe indrukken is die ze daar heeft. Zodra ze haar op haar bedje leggen slaapt ze als een roosje.. Misschien is dat met jou dochter ook wel? En zo niet, dan zijn er idd lieve, zorgzame en geduldige leidsters die wel vaker met dit bijltje gehakt hebben. En als het echt niet gaat bellen ze je vast. Heel veel succes met haar 1e dagje, adem in, adem uit en probeer het even los te laten, het komt echt goed!
Hier ook de tip laat het gewoon op je afkomen. Als ze de eerste dag gaat ga je dan meteen werken? Zo niet bedenk dan iets om te gaan doen zodat je wat afleiding hebt. Wat betreft het slapen, het kan maar zo zijn dat het op het kdv super gaat. Als dat niet zo is weten ze daar echt wel hoe ze ermee om moeten gaan hoor. Schrijf gewoon de belangrijkste dingetjes op en schrijf op hoe je haar het beste kan troosten en dan redden ze zich daar echt wel. Dus hoeveel en hoe vaak eten. Wanneer slapen? Wat vind ze wel en niet leuk en kan je haar troosten en dan redden ze het daar echt wel hoor. Het is net als met de bevalling, gewoon niet teveel over nadenken en dan komt het best in orde.
Herkenbaar hoor, bij de intake uitleg gegeven over het slapen, want Eva raakte als ze moest slapen nog wel eens overstuur. En ze had haar speentje nodig, maar ging er mee spelen. Prompt heeft ze toen haar duim gevonden en ging ze (iets ) beter slapen. En overstuur huilen doet ze ook niet meer. Op het kdv toevallig gister wel een beetje, toen hebben ze haar er maar uit gehaald, even laten spelen en weer naar bed gedaan, toen ging het wel goed. Flesje (ik geef bv) ging thuis wel goed, daar niet. Maar ze hebben een houding gevonden waarin het wel lukt, Ze zijn echt heel inventief, en heel lief! Komt echt wel goed, maar ik herken je gevoel wel, Eva is pas 4x geweest trouwens, kan je voorstellen hoe snel het went . Grappig wat je zegt over zich opdrukken, dat heeft Eva altijd al gedaan en ze heeft nog nooit haar hoofd neergelegd als ze op haar buik lag. Ook nu niet en ze ligt eigenlijk alleen nog maar op haar buik. Bij Eva is dat zo omdat ze niets wil missen, zewil alles zien (een kwartier na de geboorte had ze haar ogen al wijd open )
Ik snap helemaal wat je bedoelt, maar wat je zeker niet moet vergeten is dat de leidsters natuurlijk aardig wat ervaring hebben en dat de situatie daar heel anders is. Vooral in het begin was Jesper daar zo uitgeput door alle nieuwe indrukken dat hij daar beter in slaap viel dan thuis.
Bedankt voor jullie reacties, geeft toch weer steun en helpt om aan het idee te wennen. Met de vergelijking met een bevalling kan ik wel wat. Beide akelig, niet te plannen en moet je over je heen laten komen omdat je nooit weet hoe het zal gaan. Zie je ook maar weer aan de andere reacties. Hopelijk valt het allemaal mee. Merci.
Oef ik vond het ook vreselijk hoor, die eerste paar keren. En ik wilde ook zo graag weer werken. Tot nu toe heeft ze het altijd super gedaan. Ik heb 's ochtends ook wel gestaan van "nou ze is me toch in een bui", of "ze zal wel veel slapen vandaag" en dan was dat allemaal niet waar. Ze heeft het er gewoon altijd prima. Lekker spelen, beetje gillen naar de andere kindjes en kletsen met de leidsters. Nee hoor, ik maak me er geen zorgen meer om
Hoi Wat fijn om dit te lezen, ook mijn zoon gaat morgen voor het eerst naar het kinderdagverblijf en ik vind het ook erg spannend. Steeds denk ik van als hij maar niet de hele tijd gaat huilen daar. Maar inderdaad de leidsteres daar zullen er wel ervaring mee hebben en ze krijgen zoveel indrukken dat ze waarschijnlijk ook heel erg moe zijn. Ik laat het nu ook maar op me af komen en we zien wel, ik begin nog niet met werken maar ik breng hem alvast een weekje eerder zodat ik er ook meteen naartoe kan als het uit de hand zal lopen Heel veel succes
Nou, morgen is het dan zo ver, eerste dag . Ik hoop maar dat ik zelf niet de hele tijd ga huilen, daar . Heb een afspraak bij de tandarts gemaakt zodat ik niet de hele ochtend tegen het raam geplakt kan blijven staan. En heb net een grote schaal popcorn gebakken zodat ik uit wanhoop de koekjeskast niet leeg vreet. Maar als ik de hele dag niets anders doe dan popcorn vreten en wat op internet surfen is het ook tijd om weer te gaan werken. Dat zeg ik tenminste maar tegen mezelf... Ik heb een gebruiksaanwijzing van 3 A4-tjes geschreven. En ze zal het vast reuze interessant vinden, al die kindertjes. Hoop ik ... . Overigens gaat het slapen nu beter maar weigert ze het flesje... Zal ook vast wel weer goed komen. Toch? ale: Blij dat ik nog zo veel vakantiedagen had om dit moment zo lang uit te kunnen stellen.
Heel herkenbaar! Mijn zoontje slaapt erg slecht, maar bij ons is een wondermiddel de bakerzak (slaapzak zonder mouwtjes) of een hydrofielluier om zijn rompje zodat zijn armpjes niet gaan maaien en altijd een vast slaapplekje. Voorspelbaarheid is heel belangrijk voor een onrustige baby. Op de buik werkte ook niet vanwege het opdrukken. Nu slaapt hij als een roosje. Ons KDV bakert helaas niet in en vorige week bij de wenochtend (snik) is hij wel in slaap gekomen, dat is al heel wat, wel wat eerder wakker door alle geluiden. Morgen gaat hij voor het eerst een hele dag. Ik kijk het even aan, ik vraag i.i.g. of ze hem niet in een kinderwagen in de ruimte leggen, maar gewoon in de slaapruimte en lekker strak instoppen. Gisteren weigerde hij bij zijn papa ook de fles. Die heeft hem vervolgens rechtop tegen hem aangehouden met zijn wang tegen zijn wangetje aan en zo accepteerde hij de fles wèl. Misschien toch heimwee naar de borst en het intiemere lichaamscontact. Ben benieuwd hoe het je dochtertje is vergaan!
Gaat ze gelijk een hele dag of een paar uurtjes om te wennen? Robin is 2 x een paar uur geweest om te wennen, want de eerste keer was ze echt overstuur. De tweede keer ging al stukken beter en daarna is ze hele dagen gegaan en ging het gewoon goed. Bij de meeste kinderen is het 1 wenmoment, maar als het dan niet zo goed gaat, doen ze er twee. Ik vond dit wel een fijner idee en in haar geval was het ook beter dan gelijk een hele dag. Maar verder is het toch een kwestie van loslaten (ik vond het ook vreselijk) en sommige dingen zullen ze toch wat meer op hun manier doen, maar soms is het ook wel goed als een buitenstaander het vanaf een andere kant bekijkt, wie weet hebben zij wel een manier om haar goed te laten slapen, ze hebben ervaring genoeg met kleintjes. En je kunt ze gewoon bellen. Sterkte hoor.
Can gaat vanaf begin augustus naar het KDV.. ik vind het ook erg moeilijk.. ik ben erg benieuwd hoe het je vergaat morgen.. laat het even weten!
Grappig, ineens weer een paar berichtjes bij dit topic gekomen. Hoe het is gegaan? Tsja, moeders die hun kind nog voor het eerst moeten brengen: misschien maar even niet verder lezen... Ze is 3x geweest. Dronk niet, was volgens de leidsters "verdrietig" (...) en viel na veel verdriet dan uiteindelijk in een wipstoeltje in slaap na een ochtend huilen. Pas toen alle andere kinderen buiten aan het spelen waren heeft ze een keer gedronken, aan het eind van de middag (al 2 voedingen overgeslagen...). Ze kon het dus niet aan, zo'n verticale groep met zo veel kinderen (is wel en hele grote groep in een hele kleine ruimte). We hebben nu toch nog een ander kdv gevonden, ook in een andere gemeente, met een horizontale groep en daar is ze vanmorgen voor het eerste wenochtendje geweest. Ze viel er binnen een half uur in slaap en heeft een flesje gedronken! Ze huilde toen ik haar op kwam halen (van vermoeidheid) en heeft vervolgens thuis de hele middag geslapen, maar dus 1000x beter dan het andere kdv. Ben erg blij dat we dit gevonden hebben. Maar hele dagen is eigenlijk dus wel erg zwaar voor haar. Hopelijk zal het wennen...