Ik moet even van me afschrijven hoor, zit hier alweer bijna te janken.. Ik had al eerder gemeld dat er een rare bult zat in haar venusheuvel, en vervolgens dat ik afgelopen woensdag voor een echo naar het ziekenhuis moest. Ze hadden tijdens de echo al gezegd dat het en liesbreukje was, maar het niet "vastzat" dus dat ze er nu geen last van had. Vandaag heeft de huisarts gebeld met de vervolgbehandeling; hij heeft met voorrang een afspraak geregeld bij het UMC in Utrecht, het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Morgen moeten we erheen en krijgen we te horen hoe en wat. Het is zeker dat ze geopereerd moet worden, de vraag is alleen wanneer en hoe. Toen ik vandaag door de huisarts werd gebeld, had ik de tranen in mijn ogen staan. Nadat ik heb opgehangen heb ik flink gehuild. Nog steeds ben ik er heel emotioneel onder. Het is een kleine ingreep ok, maar ik ben zo bang ervoor. Vooral voor de narcose, het is en blijft toch een risico bij zo'n kleintje. Ja, en natuurlijk het feit dat ze gaan snijden in mijn ukkie.. Ik probeer mezelf gerust te stellen, dankbaar te zijn dat mijn meisje geen ernstige dingen heeft en dat dit iets kleins is wat verholpen kan worden.. Mijn man heeft al op me ingepraat, maar ik kan het maar niet accepteren. uuuff, ik moest het even kwijt hoor..
Nou, ik kan me goed voorstellen dat je er tegenop ziet, zo'n kleintje dat geopereerd moet worden. Maar het komt vast allemaal goed hoor, veel sterkte!
Dankjulliewel dames.. Nou, volgende week woensdag moeten we met haar naar de anesthesist en ze wordt binnen 3 weken geopereerd. Het wordt een opname, ze moet 1 nachtje blijven.. Zie er gigantisch tegenop, maar ben ook blij dat het iets is wat goed verholpen kan worden. En ze zin heel secuur daar in het WKZ, ik heb mega veel vragen moeten beantwoorden en ze hebben haar goed bekeken enzo, ze is dus in goede handen. Geeft mij ook wel en goed gevoel. We gaan het zien..
O jakkes, lijkt me ook helemaal niet leuk.. Pff je heb de kleine net, je bent zelf nog niet helemaal stabiel en dan dit al.. Sterkte meid, is ook echt niet leuk, ik kan me je tranen erg goed voorstellen. Klein meiske en nu al op de operatie tafel.. Het is gelukkig niks ernstigs zoals je zegt, maar toch, narcose is nooit leuk. Ik ben zelf vrij snel na de bevalling geopereed, ik moest al huilen omdat ik haar achter moest laten.. Stel je voor dat zij moest.. nog erger denk ik.. Sterkte meid en hopenlijk kan ze snel weer mee naar huis waar jij haar kan vertroetelen!
Meid, het is echt een ingreep die zo is gebeurd, Fatih heeft het ook gehad, ik was ook echt heel emotioneel, maar hij heeft er geen last van gehad! Je zult zien! Succes!