@desiree.. wat heftig zeg! Dat lijkt me ook het ergste wat je kan overkomen... Zelf krijg ik dan ook weer de twijfels.. moeten we niet "gewoon"gelukkig en blij zijn met wat we "hebben". En genieten. Je weet niet wat er komen gaat.. Wij zijn afgelopen jaar in onze naaste omgeving een baby van nog geen 6 weken oud verloren.. hierdoor ga je toch anders over de dingen nadenken. Ik wil je heel veel sterkte wensen in deze moeilijke tijd! *digitale knuff*
ik wilde altijd 3 kindjes.... redelijk dicht op elkaar.... maar blijkbaar had moeder natuur een andere gedachte.....
2 kids. Nu 5 jaar na onze 1e gaan we er weer voor.Manlief moest er wat langer over nadenken, dus eigenlijk wacht ik al een jaar of 2.
Wij wilden er altijd wel 3 of 4. Hebben zelfs een huis met 5 slaapkamers gekocht met oog op groot gezin Maar aangezien de eerste 4 jaar op zich heeft laten wachten, hebben wij nu zoiets van 'we zien het wel' Eerst heel erg genieten van dit mannetje dat bijna geboren gaat worden. En dan ooit (hopelijk) wel een broertje of zusje voor hem, daarna merken we wel of we ons gezin compleet vinden of niet...
Daar heb je helemaal gelijk in. Ik vind het goed zo met onze 3 kids, wij zijn "compleet". Toch heb ik heeeeeeel sterk het gevoel dat we over een aantal jaar toch met 4 kinderen zullen zijn! Waarom weet ik niet, maar mijn gevoel zegt dat.....
Ik riep altijd dat ik 2, 3 of 4 kids wilde: beetje afhankelijk van hoe alles zou lopen en hoe ik en mijn man dat dan aan zouden kunnen. Mijn man heeft er al 2, (die wel bij hun moeder wonen, alhoewel de kans er wel aardig inzit dat iig 1 van de 2 bij ons komt wonen als die 12 is (over dik een jaar)), dus die vond max 2 van ons samen erbij wel mooi genoeg. Nu alleen nog hopen dat het ooit nog lukt, een tweede van ons samen....
Een groot gezin lijkt me helemaal het einde! We zijn gelukkig met 2 kindjes, en ben ook heel blij met mijn werk. Een 3e erbij lijkt me dan ook super, maar wel errug druk (vooral als je even bij oma op visite gaat, even snel boodschappen willen doen enz.).. Of even snel op de fiets stappen richting kinderboederij/markt/vriendin enz.. Ook financieel gezien komt er met een 3e veel meer bij kijken. Nu nog niet zozeer, maar over 10 jaar gaat de eerste puberen en zijn de kosten veel hoger. Kunnen we dan een 3e kind nog wel betalen.. enz.. Dus wij twijfelen nog wel. Als het nu aan ons ligt komt er binnen nu en 1,5 jaar sowieso geen kindje bij. Maar daarna gaan we eens verder kijken.. (dan is de oudste 5,5 jaar en de jongste 2,5 jaar).
ik wou altijd graag 3 kinderen mijn man wou er maar 2 na mijn oudste dochter duurde het heel wat jaren dat ik weer zwanger raakte en ja toen was ik weer zwanger toen kregen we bij de echo te horen dat het er twee waren dus toch 3 kinderen
Ik heb altijd geroepen dat ik 2 kinderen wilde. Die wens heb ik nog steeds, alleen het zwanger worden van de 2e wil nog niet zo lukken. Heb altijd het ideaalplaatje van 2 kinderen kort op elkaar gehad, maar hoe ouder (en wijzer ) ik werd, wist ik wel dat je zoiets niet kunt plannen. Als ik nu zwanger zou worden, zou Kenji alweer bijna 3 zijn als zijn broertje of zusje geboren zou worden..
Ik wilde er vroeger altijd 3, dat was voor mij het ideale plaatje. Mijn vriend wilde er 1, misschien 2... Inmiddels is gebleken dat we niet via de natuurlijke weg een kind kunnen krijgen en ben ik d.m.v. ICSI zwanger van ons 1e kindje. We hebben nog 2 cryo's en soms denk ik wel, wat als (in het gunstigste geval) de tp van een cryo ook in 1x lukt... wat doen we dan met de 3e? Stiekem droom ik soms dus nog steeds van een gezin met 3 kinderen, maar tegelijkertijd vraag ik me wel af of ik dat i.v.m. mijn chronische ziekte eigenlijk wel aan zou kunnen. Voorlopig dromen we van een gezin met 2 kinderen, als dat ons gegund is vinden we dat al heel bijzonder, aangezien we ons een half jaar geleden nog afvroegen of we ooit wel een kindje zouden mogen krijgen...
ik wilde er altijd een stuk of 7 . kom zelf uit een gezin met 7 meiden en heb dat altijd als leuk ervaren. financieel en lichamelijk trekken we het niet met meer kids. we houden het dus bij 2. hij kwam iets sneller dan verwacht en heb de 1e jaar met 2 kids ook als heel pittig ervaren. vind het prima zo en voel het ook als compleet zoals het nu is. we hebben 2 schatten van wondertjes, gezond en van bijde geslachten een wat hebben we nog meer te wensen. we halen he tnu ook financieel en met de bezuinigingen van nu en de toekomst is meer kinderen ook niet betaalbaar voor ons en zou het zelf erg ego vinden om te denken dat zien we dan wel weer hoe we het doen. 1e zwangerschap liep met 11 wk uit op een MA. dit door infectie en was dood en dood ziek waardoor met spoed een curetage moest gebeuren. 2e zwangerschap verliep probleemloos, bevalling ging goed. na de bevalling bleek navelstreng van me dochter helemaal dicht te zitten door een dikke prop. er kon nog net wat langs gelopen hebben. als we langer hadden gelopen was ze er 99% zeker niet meer geweest en was ze in de baamoeder overleden. ze prijzen ons gelukig dat ze bevalling spontaan is verlopen en ook op tijd (bijna 38wk) want het had zo anders kunnen aflopen. 3e zwangerschap verliep redelijk. wel zwaar met 1 dreumes erbij maar werkte gewoon en alles ging goed. met 32wk brak op me werk spontaan het water. daarna volgde volledige bedrust, weeremmers en angst. uiteindelijk met 37weken ingeleidt en onze zoon werd geboren. 1e jaar veel leed gehad door een snelle bevalling. verkorte nekspier bij onze zoon zorgde voor veel pijn en 20/24 huilen was meer normaal dan uitzondering. veel fysio etc is hij nu een lief levendig jongentje. ik vraag me af, het kan niet altijd goed aflopen. dit is ook een rede dat ik het niet nog is ga proberen. angst dat moeder natuur een keer minder goede zin heeft
Ik zou erg graag een 2e kindje willen. Manlief wil het ene moment ook graag een 2e en het volgende wilt hij het alleen bij onze eerste spruit houden. Ik heb alleen voor mezelf de grens gesteld dat als Damian 2 is en ik nog niet zwanger ben dan hoeft het voor mij niet meer. *Gaat weer verder met manlief overhalen tot een tweede kindje*
Ik heb altijd een beeld voor me gezien van 2 kindjes. Mijn man had zoiets van 1 is meer als zat en kun je alles bieden. Mijn argument was dat dat ook niet alles is en dat ik het veel fijner vind als er 2 kindjes zijn ook wat dicht op elkaar met leeftijd zodat ze ook nog iets aan elkaar hebben. Nadat onze eerste geboren is is mijn man toch overstag gegaan voor een 2e en wilde deze ook snel op elkaar. Ben nu dus zwanger van ons 2e dochtertje. Heb hiervoor 2 miskramen gehad dus kwa leeftijd iets verder uit elkaar dan gewenst maar ach we zijn dol gelukkig nu.
wij hebben 2 prachtige kinderen een jongen en een meid meer is er ook niet, en vind het prima zo kan ze alles bieden wat er is dus zo is het goed.
Wij zeggen elke keer tegen elkaar, eerst deze op de wereld zetten en dan zien we wel verder.. Wij hebben eigenlijk helemaal geen plaatje. Ja.. onze dochter straks mee naar huis mogen nemen ..
hier wil ik graag 3 kids de ruimte hebben we er voor. vriend vind het nu nog te snel om er aan te denken maar het is nog niet af gesloten ofzo. er zin 2,5 jaar tussen zoon en dochter en tegen de tijd dat dochter ene jaar is zou ik graag voor een derde gaan dus ach nog 46 weken hahahaha
Geen idee...zolang het leuk is.. hahaha, eerst deze maar weer eens gezond en wel lanceren op de aardbol!
Wij willen graag (als de natuur het toelaat) 3 kindjes. En max 2 jaar tussen. 2de op komst. En heb altijd gedroomd van een jongen-meisje-jongen.(in die volgorde ook) en tot nu toe klopt 2/3de van deze droom (L).