Das helemaal geweldig als je dat kan zolang je het kan betalen en je hebt de ruimte WHY NOT natuurlijk Ik heb andere ideeen over aandacht maar dat is iets persoonlijks, ik ben ook hele dagen thuis en vind het heerlijk maar over 7 kinderen zou ik mezelf echt tekort doen (das puur voor mezelf)
@isademi, een groot gezin is ook totaal niet vergelijkbaar qua dagelijkse gang van zaken enzo met een kleiner gezin @mv6 hahaha dan ben ik wel ff bezig maar we beginnen vroeg en eindigen laat en veel gezelligheid spontaniteit en gekke situaties Ze zijn 14, 11, 10, 8, 4, net 2, net 1
Wij hebben 2 kinderen en dat is voor mijn gevoel het ideale aantal. Dat beeld heb ik altijd gehad, was voor mij een heel vanzelfsprekend ideaalplaatje. Fysiek moet ik er trouwens ook niet meer aan denken. Tweede zwangerschap was ik 9 maanden lang alleen maar moe. En ik heb veel last gehad van m'n bekken en van benauwdheid. Het eerste jaar met 2 kindjes vonden we beiden loodzwaar. Slecht slapen, moeilijk humeur van jongste (zooooo gefrustreerd dat zij dingen niet kon die ze wel wilde, dus heel veel huilen). We hebben nu onze draai gevonden en de kinderen zijn inmiddels gek op elkaar, spelen graag samen (en maken samen ruzietjes). Ze horen bij elkaar, prachtig om te zien. Als ik nog eens zwanger zou zijn, zou ik een aantal maanden niet zo veel kunnen doen met m'n kinderen omdat m'n lijf alle energie voor iets anders nodig zou hebben. Dat zou ik doodzonde vinden. En 'over een paar jaar' is voor ons geen optie. Ik ben nu bijna 40 en ga er van uit dat ik over een paar jaar wel eens aan de overgang kan beginnen. Sowieso vind ik de medische risico's voor mezelf en voor een eventuele baby te groot worden. Ik tel mijn zegeningen, dat ik na mijn 35e nog mijn gehoopte gezin heb gekregen. Meer heb ik niet te wensen.
Ik werk echt met een strak schema,anders is het hier een warboel. Om 8 uur in de avond liggen ze alle 4 in bed,dan begint voor ons het relaxavondje. Ik heb even op je profiel gekeken,en ik zag dat je nog heel jong bent,heb je je oudste op je 14de gekregen?
@mv6, ja dat klopt (ik ben een succesverhaal in de tienermoeder statistieken hahaha) Ik werk ook met schema's vooral vanwege een van mijn dochters (pdd-nos).
Ik dacht al dat je iig erg jong moeder moest zijn geworden, mamadeluxe! (Gezien je avatar ) Wat super dat het zo goed gaat en echt respect voor nu straks 8 kids! En je bent idd echt een successtory in de tienermoederstatistieken dan! Heb zelf kort gewerkt met tienermoeders en kom af en toe binnen mijn werk in aanraking met jonge moeders, maar dat zijn dan altijd de minder positieve verhalen... Heel onbeleefd hoor, maar ik zag ergens dat je uit principe geen AC gebruikt? Is dat vanwege geloof dan? En hoe zie je dat voor je, als straks voor jullie toch een keer de max aan kids bereikt is? Nouja, wou je verder vooral even een pluim geven
Ik ben wel benieuwd wat je man voor werk doet dat je voor 8 kinderen kan zorgen haha (dan ga ik mijn man laten solliciteren LOL!!) het is nogal wat om voor 8 kids te zorgen en hun studies later e.d.
Wow respect voor jou! Mijn ouders hebben ook 8 kinderen, dus ik weet hoe druk dat kan zijn, maar ook hoe hartstikke gezellig!!!!! Ben mijn moeder nog altijd dankbaar dat ik zoveel zussen en broers heb . Zelf zou ik max 4 kinderen willen hebben, meer kan ik gewoon niet aan haha, maar zeg nooit nooit....
Ik ben ook wel benieuwd naar de baan van je man, MamaDeluxe, werk je zelf ook? En zijn je kinderen allemaal van je huidige man? (sorry voor de vraag, ik ben gewoon benieuwd) het boeit gewoon enorm hoe mensen het volhouden met zo veel kindjes wel reuze gezellig neem ik aan!
Heel herkenbaar! Na een boel ellende eindelijk zwanger. Ik had echt zoiets... 1 is genoeg. Fijne zwangerschap maar klote eind en klote kraamperiode. 1887429 keer heb ik gezegd "nooit meer!" Maar nadat het steeds beter ging begon het al te kriebelen. Af en toe een subtiele hint naar mijn man maar die zegt standvastig "nee" Want ook hij heeft door mijn toestand toen een rottijd gehad. Ook ik twijfel... of de toekomst, financieel, zorgen, pubertijd enz enz... maar ook weer over die kraamtijd. Ik wil niet wéér zo'n kraamtijd en mijn man al helemaal niet. Maar we zouden het echt wel overleven... hebben we nu ook gedaan, toch? Of mis ik gewoon het zwanger zijn opzich? Wat een ellende... hoe meer ik nadenk, hoe meer ik twijfel. En steeds als ik denk "ja" schiet die kleine van ons spontaan in een sprong lijkt wel. Dan is mijn gedachte meteen weer "nee!" Aan mij heb je dus ook niets haha! Ik/wij zijn er iig voorlopig nog niet uit...
@ mamadeluxe ik denk regelmatig aan je (hiermee bedoel ik jou als moeder met 7 kids, want ik ken je uiteraard helemaal niet ) Tijdje geleden zag ik je ergens voorbij komen in een topic en toen dacht ik; wow! 7 kinderen? en de 8e onderweg? HOE doet ze dat? Petje af zeg. Ik heb er 2 en die 2 kan ik soms echt achter het behang plakken. Onder het eten lijkt het voor mijn gevoel soms net of er hier 8 kinderen aan tafel zitten. Op die momenten vraag ik me dan af; hoe doet ZIJ dit?? Natuurlijk zijn ze ontzettend vaak ook heel erg lief en ben uiteraard helemaal blij met ze. Mijn man heeft ook nog een kind, dus om het weekend hebben we er 3. Ik vraag me regelmatig af: -hoe doet zij boodschappen met al die kids - hoe gaat dat als je een verjaardag hebt en de deur uit moet met je kinderen - hoe gaat het naar bed gaan; hoe lang is ze bezig tot dat alles rustig op bed ligt en slaapt - hoeveel slaapt ze - hoevaak moet zij er wel niet uit omdat er kinderen huilen of wat dan ook - als ze naar het consultatiebureau moet, hoe gaat ze daar heen en hoe houdt zij haar aandacht bij de man/vrouw tegenover haar als de andere kinderen om haar heen lopen - wat knap dat ze zich staande heeft weten te houden op zo'n jonge leeftijd toen ze voor het eerst moeder werd - hoe vaak per week moet zij wel niet wassen - AL DIE STRIJK pfffffffffff hahahahahaha Begrijp me goed, het gaat me helemaal niets aan en je hoeft uiteraard ook geen 'antwoord' te geven op de 'vragen', maar het zijn dingen die ik me afvraag als ik mijn eigen leventje hier leidt. Met 2 kinderen loopt het huishouden hier zelfs in het 100 (en al die andere dingen zoals hierboven beschreven). Ja, ik ken je niet, maar denk dus regelmatig aan de persoon 'mamadeluxe' . Respect! Wat een rijkdom heb jij liefs, konijntjeislief
Ik zou graag 4 kindjes willen, heb aaltijd een "groot"gezin gewild. Helaas denkt mijn mannetje er anders over en wilde!!! hij geen kids maar ben toch zwanger geweest, per ongeluk en mis gegaan. Dit heeft hem op andere gedachten gebracht, het id dat hij papa zou worden vond hij toch wel heel geweldig!!!! dus nu gaan we voor onze 1e maar helaas ben ik bang dt het daar dan ook bij zal blijven, Hij wil er echt maar 1!!! ik hoop dat deze ons gegunt is en dat in de toekomst wel een 2e komt alleen is ook maar alleen Maar ja manlief is enigst kind en ik niet hihi