Hier 1 heel lief meisje! Of wij compleet zijn geen idee voor nu is het even goed en over een poos zien we wel verder....
Wij hebben drie kinderen, heb nog wel de wens voor een vierde kindje, maar omdat ik tijdens de zwangerschap van Lucas een hele ernstige complicatie kreeg (placenta loslating) en Lucas dus met spoed gehaald is en het maar net aan overleefd heeft. Weet ik niet of ik nog een keertje durf, ook omdat er kans op herhaling is Dus wij twijfelen er nog over.
Wij hebben 1 dochter en voor nu zijn we compleet. Wie weet wat de toekomst brengt.. Praktische gezien is dit wel heel prettig!
1kindje maar nog niet compleet voor ons gevoel, alleen denk ik nu echt nog niet aan een 2e dus wie weet...
het voelt nog niet als compleet. Ik ben dolgelukkig met wat ik heb hoor echt waar, maar het voelt gewoon alsof er nog iets mist. Ik heb het vaak aan de kant geschoven maar het komt steeds maar weer terug, dus het zit dieper dan ik dacht. Oh jee, ja dat zet je dan wel weer even met beide benen op de grond! Heeft ze het nog steeds of is het goed gekomen? Dank je wel!
dan is het heel moelijk om het af te sluiten lijkt me. gelukkig kun je kiezen. hoop dta je de goede keuze kan maken die voor jou goed voelt. Nee ze heeft het nog steeds. eerst kon ze helemaal niks met haar arm. ze is geopereerd toen ze bijna 4 maanden was. ze zal nooit helemaal alles kunnen met haar hand en arm. Ze kan al wel veel. ze heeft veel trucjes bedacht om dingen te kunnen. We zijn erg trots op hoe ze het allemaal doet.
wij hebben 2 kindjes en zijn overcompleet . vind het prima zo. toen de oudtse 1 was gingen we voor nummer 2 met het idee het duurt van nog wel even en we waren ook nog in twijfel. ondanks twijfel toch halvewegen de pilstrip gestopt van we gaan alvast ontpillen (duurt bij mijn altijd erg lang). uiteindelijk zo erg in twijfel en met de vraag of het met die twijfel wel verstandig is om er voor te gaan en of we niet echt beter kunnen wachten. we besloten dus dat als ik ongesteld was dat ik aan de pil ging. kreeg paar dagen na stoppen een lichte bloeding en 4 wk later wachte ik op me menstratie. niks, nog niks en ja hoor was zwanger. het lot had al voor ons besloten. zware zwangerschap met vroegtijdig gebroken vliezen (met 32wk) een kind wat het 1e jaar verging van de pijn door verkorte nekspier en moest op en af rijden met 2 kleine kindjes. naast het huishouden en me partime baantje dat ik er bij deed was het echt race tegen de klok. na dit hektische jaar waarbij ik echt dacht had ik maar nooit gestopt met de pil ben ik super blij met mijn kids. het was even zwaar en er kwamen dingen bij kijken waar ik voorheen echt geen rekening mee had gehouden. slapeloze nachten was ik net vanaf (dochter sliep pas door met 1,5) en kreeg ik een zoontje wat 24/7 huilde, niet sliep en een hoop ellende waardoor ik niet kon genieten van hem. begrijp me niet verkeerd, ben dol op hem en wil hem nooit meer kwijt maar heb in die piriode wel is gedacht waarom moest jij komen. hij kon er ook niks aan doen natuurlijk maar was totaal uitgeput, zelf niet gezond op dat moment (veel te hoge schildklier waarde) en zat echt in de knoop. gelukkig is alles goed gekomen maar weet wel dat ik het hier bij laat. voor ons geen 3e meer. sterker nog, zodra ik de leeftijd heb om te steriliceren doe ik het meteen. ook zit ik momenteel met een dubbele hernia die geoppereerd gaat worden en dus lijkt het me zowiezo niet verstandig.
Wij hebben een dochter. Voor de bevalling hadden we samen een beeld van 2 kinderen, maar na de bevalling ben ik daar van terug gekomen. Ik moet er niet aan denken, alleen al van het idee krijg ik het Spaans benauwd. Toch sluit ik niet uit dat er ooit een tweede komt, niks is zo veranderlijk als een mens immers. Maar pfoe, ik vind het nu al zo pittig (ligt meer aan mezelf dan aan miniNooNoo hoor), ik weet niet of ik een tweede ook zo leuk ga vinden...
heb er 2, maar wil er graag nog 2 bij. Maar nu eerst even tijdje rust (jaartje of 3 denk) om mn lichaam weer helemaal op orde te laten komen, kindjes zijn dan wat zelfstandiger en hopelijk wil wim dan ook nog een kindje erbij...
Ik kan het ook niet afsluiten. Dat probeer ik vaak, maar de wens komt toch steeds weer terug. Dus de wens is echt sterk. Alleen angst overheerst helaas....Ik hoop ook dat ik de goede keuze kan maken, want steeds in dubio zitten is ook niks! Jeetje wat een verhaal meid, maar wel fijn dat ze toch op veel manieren wat kan met haar hand en arm! Snap heel goed dat je erg trots op haar bent!
Ja ik dacht misschien kunnen andere mij vertellen wat het gevoel compleet is. Ik kom er zelf niet uit. Ik weet dat ik zelf de keuze uiteindelijk moet maken, maar het is altijd fijn om te lezen dat er meer zijn die dit hebben of dat ze mij kunnen vertellen wat bij hun compleet voelt....
2 kinderen, en de 3e op komst. Ik zei altijd, dat ik graag een gezin met 4 kinderen zou willen. En dat gevoel heb ik nog steeds. Mijn vriend vind 3 kinderen genoeg, maar ik hou het dus nog open We zijn nog best jong.
Ik heb er 2 elke dag behalve in het weekend mijn vriend heeft er 3 1x in de 14 dagen en met kerst 1 week en met de zomer 2. samen willen wij er nog wel 1tje op later termijn Dus straks totaal 6! gelukkig komt het weinig voor dat we die dan samen zullen hebben haha word wel een drukke boel dan
Wij hebben nu 1 zoontje van bijna 3 en gaan ronde 1 in voor een Brusje Daarna is het voor ons gevoel compleet