Ow wat voel ik me slecht (moet het ff kwijt) ,vanochtend is me moppie van bed gevallen.. moest even snel wat pakken, normaal ging dit wel goed.. maar nu verplaatst ze zich wel erg snel. Meer mensen die dit meegemaakt hebben?
Nee nog niet mee gemaakt. Maar wat een schrik. En een les voor de volgende keer. Hoop dat ze niks heeft. Zo te lezen niet. Wel extra in de gaten houden. En het gebeurt elke moeder wel eens (Sommige niet). Kop op
Oh meid, hoe vervelend ook. Het gebeurt veel mama's wel eens. Heb ik hier laatst nog een topic van gelezen. Voel je niet te schuldig en het gebeurt je ook geen 2e keer meer moet je maar denken.
hier al aantal keren van bed... laatste keer was vorige week.. toen nam ze zelf een sprong en manlief kon der niet meer tegen houden.. zo met neus op harde grond en bloedneus als gevolg. als ze straks gaan klauteren en klimmen dan zullen ze nog wel vaker vallen..
Hier een keer van de bank gerold en inderdaad ook een keer van bed. We keken allebei de keren net even de andere kant op en boem. Grote brulpartij van de schrik en toen ging ze weer vrolijk verder met haar leventje. Hoe mobieler ze worden des te vaker ze vallen, het is schrikken maar gelukkig is het meestal ook alleen maar de schrik en houden ze er niks aan over.
oh ja hier ook hoor hij is ook van de stoel gevallen dubben geklapt ja gevolg lichte hersenschudding het komt goed hier ook keer van de bank gevallen maarja ik heb zo klauteraar
Jups, was net te laat met vangen Maar ruim 2 jaar later is hij nog vrolijk zat.. Ook als is hij inmiddels wel vaker van te hoge dingen afgedoken
gelukkig hier nog nooit gebeurd maar het kan gebeuren hoor meid! kinderen zijn zo snel. Hopelijk is ze er alleen met de schrik afgekomen?
Anderhalve week geleden gebeurde het mij ook. Manlief legde d'r bij me neer en ik was nog niet helemaal wakker. Hield steeds het uiteinde van de slaapzak goed vast, maar ben schijnbaar toch even weggedommeld. Ineens een klap, gelukkig met d'r hoofdje op het voetenmatje. Niet dat dat veel helpt, maar goed. Voelde me ook vreselijk slecht, maar ja ik ben voor het eerst moeder en heb soms nog niet door hoe snel ze met de dag groeien, vooruit gaan en ineens veel meer kunnen. Maak je geen zorgen, het is toch al gebeurd, jezelf kwalijk nemen heeft weinig zin
Hier zelfs al 2 keer gebeurd (met 1 keer zelfs een hersenschudding tot gevolg) Vreselijk voel je jezelf dan... maar probeer jezelf niks kwalijk te nemen, het gebeurt zowat iedereen wel eens!
Ik heb me nog nooit zo schuldig gevoeld als de dag dat Esmae van het bed af rolde. Inderdaad, het ging altijd goed en van de één op de andere dag kunnen ze veel meer. Het was vreselijk, het gebeurde in een fractie van een paar seconden. Omdat ik niet had gezien hoe ze was gevallen (ik was in de badkamer .. "even snel") heb ik 112 gebeld. Die hebben haar heel goed onderzocht en later die ochtend moest ik nog langs de huisarts. Verder moest haar de eerste 24 uur goed in de gaten houden. Het is goed gekomen, maar dat beeld van dat kleine, lieve meisje op die grond, het huilen later en het idee dat door zoiets "stoms" er wel iets vreselijks had kunnen gebeuren, heb ik lang niet los kunnen laten. Je bent niet de enige en het kan je gebeuren. Toch bleef ik mezelf heel erg lang het domste mens op de wereld voelen. Pfff...
Nou precies, zo voel ik me ook echt! En idd dat beeld van haar op de grond.. echt vreselijk.. Ik moest vanmiddag toevallig naar het ziekenhuis en volgens de kinderarts was alles goed, dus daar ga ik dan maar vanuit. Maar wat voel ik me schuldig zeg...
hier gebeurde het mij vanmorgen ook hij zat op mijn bed en ik stond mij aan te kleden op het moment dat ik mij omdraai om wat uit de kast te pakken was het 'BOEM". Even huilen en wee rover, maar ik zag net dat hij een rode bult op zijn koppie heeft maar gelukkig geen last van als ik het aanraak.
Het feit dat jij je nu zo schuldig voelt, zegt al genoeg. Een ongeluk zit in een klein hoekje en het kan de beste overkomen. Hier nog niet gebeurt, maar ik vind het fijn dat je je verhaal hier even neerzet. maakt me weer even extra alert!