Ik denk dat je nooit weet wat ideaal is.. Het ligt ook aan de karakters van de kinderen.. passen ze bij elkaar? Ik heb een broer van 4 jaar jonger waarmee ik het nooit heb kunnen vinden maar mijn broer van 11 jaar jonger daar heb ik de grootste lol mee. Ook met mijn zusjes van 14 jaar jonger heb ik goed contact. Met de een beter dan met de ander omdat zij ook beiden weer anders zijn. Mijn dochters schelen precies 9 jaar. Het ideale hiervan is dat ik er maar 1 heb die intensief verzorgd moet worden en de ander zo nu en dan kan helpen. Ze spelen ontzettend leuk met elkaar en zijn gek op elkaar. Ik hoop dat de volgende zich binnen 2 jaar aankondigt maar dat heb je niet voor het kiezen. Maar ik denk dat dat veel drukker zal zijn dan 9 jaar ertussen.
zag gisteren toevallig programma oei ik groei met een 'deskundige'. die man zei dat het hele kleine verschil tussen kinderen niet goed was, de oudste moest dan veel aandacht delen en kon nog niet veel zelf, en de hechting was het grootst tussen een half en anderhalf jaar. Vandaar dat een verschil van 2 a 3 jaar veel beter was. Hij bedoelde dat de oudste dan feitelijk nog meer aandacht van mama (en papa) nodig had...kan me daar wel in vinden in die theorie. Hier komt er geen tweede ivm medische situatie, maar ik had er ook geprobeerd (je weet nooit hoe snel je zwanger raakt) zo'n 2 a 3 jaar tussen gelaten.
wij wilden 2jaar tussen de eerste en tweede maar goed dat is 1,5 jaar geworden in het begin en nu soms ook kan het super druk en chaotisch zijn maar ze hebben het erg leuk samen. voor mij is het dus tussen de 1-2 jaar verschil prima.
bij mij zit er 10 jaar tussen, niet bewust voor gekozen, maar ik heb dus een puber en peuter...12 en 2 voor mij is dit goed zo!!
Mijn wens was altijd 2 kinderen,een jongen en een meisje,eerst jongen dan meisje en er moest 2 jaar tussen zitten. Het is ook zo precies uitgekomen,heel gek. Maar of het ideaal is weet ik niet hoor,ze kunnen samen heel leuk spelen en zijn gek op elkaar. Ook is het makkelijk als we op vakantie gaan of naar de speeltuin want ze vinden bijna alles allebei leuk. En zijn we redelijk snel uit de luiers. Het nadeel is dat het gewoon druk is. En ik voel me vaak schuldig dat ik de afgelopen 2 jaar niet zoveel samen met mn zoontje heb kunnen doen,maar ook niet samen met mn dochter. Niet dat zij daar last van hebben denk ik. Ik moet er persoonlijk niet aan denken dat de oudste naar school zou gaan en dat je dan weer opnieuw begint met die flesjes en luiers....brrrr... ben toch wel blij dat die tijd voorbij is. Maar dat is persoonlijk,veel moeders vinden die baby tijd juist geweldig
Onze kids zijn 22,18,17,17 en 4 maanden. Vroeger speelden onze zoon (nu 18)veel met onze meidentweeling.(nu 17). Voor hun was het leeftijdsverschil van 1 jaar ideaal.Voor mij was het wel weer flink aanpoten.Vond het leeftijdsverschil van 4 jaar tussen onze 1e en 2e zoon makkelijk want zo ging de oudste naar de kleuterklas voordat de nieuwe baby geboren werd en dan had je ook wel meer tijd. Maar het leukste vind ik toch het leeftijdsverschil tussen de oudste 4 en onze kleine man.Mijn zwangerschap maakten ze bewust mee en toen ik ingeleid werd ging iedereen mee en kwamen ze tijdens de bevalling even om de hoek kijken en nu Dean er is....die heeft nu echt 3 mamas en 3 papas.Zo leuk !!
Nu lijkt me 2 jaar ideaal, maar misschien denk ik daar straks na de geboorte van ons eerste kindje wel heel anders over. Overigens zou ik 2 binnen 1 jaar wel erg snel vinden en lichamelijk lijkt het me ook niet helemaal handig, dus ondanks dat de kans op een spontane zwangerschap bij ons niet zo groot is, gaan we wel iets van anticonceptie gebruiken de eerste maanden na de geboorte (nu nog bedenken wat..)!