Mijn oudste heeft ongeveer 3 maanden bij ons op de kamer geslapen en de jongste 6 weken. Toen was ik er wel klaar mee. Ik had van te voren niet een tijd in gedachten.
Ik vond het heel moeilijk om m'n meisje naar haar eigen kamertje te verhuizen, maar met 7 maanden is het toch gebeurd. Overigens had ik verwacht dat ze echt moest wennen en slechter zou slapen zo alleen in haar kamer, maar dat was helemaal niet het geval. Ze vond het wel best allemaal.
Wij hadden geen periode in gedachten van tevoren, maar na 1,5 maand is hij naar z'n eigen kamer gegaan, zoontje en ik hadden hier allebei meer rust door.
Zoals ik er nu over denk het liefst minimaal een half jaar, lijkt me ook veel handiger met voeden. Wil graag een co sleeper. We gaan het baby kamertje waarschijnlijk niet eens echt in richten. In onze kamer is genoeg ruimte voor een hoekje voor de baby.
Ik had van te voren bedacht dat hij over zou gaan naar zijn eigen kamertje voor ik weer zou gaan werken. Waarom? Geen idee. Nu ligt hij nog steeds bij ons en ik ga hem ook niet over leggen voor ik weer aan de slag ga over 1,5 week. Eerst maar eens wennen bij de gastouder etc. in plaats van alles tegelijk. Ik zei gisteravond nog tegen mijn vriend dat ik bij een volgend kindje een co-sleeper wil. Lijkt me ideaal. Nu ligt hij ook dichtbij, maar ik moet toch mijn bed uit om hem zijn speentje of een aai over zijn bolletje te geven. En als hij bij mij is bed slaapt, 's ochtends als mijn vriend gaat werken, ligt hij er zo lekker bij dat ik zeker weet dat het voor een kindje genieten is als hij zo dichtbij mama en/of papa ligt. Wij worden inmiddels ook nergens meer wakker van. Ik alleen als hij echt wakker wordt, maar niet van ieder kuchje en kreuntje. Vriend slaapt inmiddels overal doorheen haha.
Tot ie een beetje doorslaapt. Geen idee hoe lang dat gaat duren, dat verschilt per kindje. Maar als hij 's nachts niet meer voor een voeding komt, dan kan hij gezellig bij zijn grote broer op de kamer. Onze eerste heeft vanaf nacht 1 op zijn eigen kamertje geslapen, maar dat was hooguit 4-5 meter van ons bed af, met beide deuren open. Was in een ander (kleiner) huis. Nu zou die afstand makkelijk 10 meter zijn.
Hier bedacht dat ik hem bij ons op de kamer zou laten slapen tot ik weer ging werken, maar na 3 weken en van ieder klein geluidje wakker schrikken besloten van de een op de andere dag om overdag te kijken hoe hij het deed op zijn eigen kamertje, dat ging zo goed dat hij gelijk dezelfde nacht op zijn eigen kamertje heeft geslapen, en nu kan mama ook heerlijk doorslapen.
D is bijna 6 maand en slaapt nog lekker bij ons op de kamer. Hij heeft een cosleep bedje waar hij meestal in ligt, maar soms laat ik hem na de voeding naast mij slapen. Zeker zolang hij nog nachtvoedingen heeft blijft hij bij ons, en aangezien hij het sommige nachten nog presteert om de 2 uur te willen drinken, gaat dat nog even duren gok ik
Eerste 1.5 week in het ziekenhuis (opname zowel baby en ikzelf), bij thuiskomst baby meteen op eigen kamertje. Eerste nachten met de deuren open, nu met de deuren dicht maar de babyfoon aan. Misschien had ik er zonder ziekenhuisopname minder makkelijk in gestaan, kan me voorstellen dat als je direct thuiskomt met je baby je deze niet zomaar op een eigen kamertje durft en wil leggen. Maar nu was ik al gewend aan gescheiden slapen, en de baby slaapt ook prima in haar eigen bedje
Uhm heb het 5 weken volgehouden maar ik werd elke keer wakker van elk steuntje en kreuntje....en lag heel de tijd te luisteren of hij nog wel ademde waardoor ik zelf totaal geen rust meer had... dus toen hebben we besloten om in zijn eigen kamer te leggen en dat ging prima...
Ik heb mijn zoontje alleen de eerste week op de slaapkamer gehad. De kraamhulp merkte dat ik 's nachts niet kon slapen omdat ik van elk geluidje wakker werd dus in overleg hebben we besloten dat hij in zijn eigen bedje kwam te liggen wanneer hij ging slapen. Dit doen we nu nog steeds en bevalt erg goed. Ik kan hem goed horen wanneer hij 's nachts wakker is en krijg toch mijn rust en hij slaapt goed in zijn bedje.
We zijn gestart naast mij, kon ook niet anders omdat ik de trap niet op kon (oud huis...en heeeeele steile trap) en daar heeft ze zeker 2 maand gelegen. Daarna naar haar eigen kamer, maar dat vonden ik minder. Elke keer dat geklep op en neer bij nachtvoedingen. Nu ligt ze boven in haar wiegje op onze kamer en dat gaat eigenlijk super, ze slaapt bij ons van 20.00 tot 05:00 door, in haar eigen kamer doet ze dit niet. Als ik binnenkort een paar dagen vrij heb ga ik weer proberen om haar op haar eigen kamertje te laten slapen. Maar moet bekennen...we vinden het volgens mij alledrie stiekempjes wel gezellig
Wanneer wij bevallen zijn willen wij de kleine ook vanaf dag 1 in zijn einge kamertje laten slapen. De kamer is direct naast die van ons en we horen het gelijk als de kleine iets nodig heeft.
Het heeft toch juist een functie dat je elk geluidje hoort, je kleine ook van jou. Zelf doorslapen vind ik dan ook een stuk minder belangrijk.
Bij ins slaapt de kleine nog steeds op de slaapkamer, ik vind het heerlijk, maar we beginnen nu wel binnenkort met slapen in eigen kamertje. Overdag slaapt hij trouwens wel op zijn eigen kamer. Ik had trouwens nergens "last" van, vond het met bv geven juist heerlijk, als hij wakker werd kropen we samen onder de deken om even te drinken en dan hup z'n bed weer in, hoefde niet mijn bed uit .... Heerlijk