Hoi meiden. Ik ben heel verdrietig. Na 20 mnd hebben wij afscheid moeten nemen van het borstvoeden. Ik ben zwanger, waar we natuurlijk heel blij mee zijn. Maar al snel daarna merkte ik dat mijn productie heel snel omlaag ging. Tot er dus echt geen druppeltje meer uitkwam. Ik vind het moeilijk. En ik voel mij eigenlijk heel schuldig t.o.v. mijn lieve zoontje. Elke ochtend en avond vraagt hij nog heel lief om de borst.. Dan geeft hij mij zelf knuffeltjes, zodat hij mijn melk nog eens mag proeven. Maar het is er niet meer. Mijn hart breekt dan echt op zo een moment. Ik ben op dit moment zelfs mijn traantjes aan het bedwingen. Nooit gedacht dat ik het zo moeilijk zou vinden. We hadden een hele moeilijke start, tot bijna uitdrogen aan toe. Maar al snel daarna kreeg mijn zoontje de smaak te pakken en werd hij echt helemaal verslaafd aan mijn melk. Oh wat was ik toch trots dat ik hem mijn melk kon aanbieden.... Maar het is nu toch echt afgelopen... Tot ziens leuke, gezellige en intieme borstvoedingperiode...
Wil hij niet droogdrinken dan? Later in de zwangerschap krijg je wel weer melk namelijk, als je hem gewoon aanlegt verleert hij het niet (mits hij dit wil).
Het droogdrinken heb ik ook geprobeerd. Maar het werkt hier niet. Het doet zoveel pijn bij mij en als hij zelf merkt dat er na een paar keer proberen geen druppeltjes uitkomen, dan laat hij los en zegt hij 'niets?'
och... voel met je mee hoor...maar misschien kan je zeggen...(weet niet of dat gaat hoor) dat hij over een paar maanden nog eens mag drinken? of iets in die trant?? sterkte iig...ben maar heel trots op jezelf dat je het zo enorm lang hebt vol gehouden!!
Herkenbaar! Hier werd het rond 12 weken steeds minder en is ze langzaam gestopt. Komt nu ook geen drup meer uit. Hier heeft ze nog 2x even wat gedaan aan de borst. Ik hoop stiekum dat ze straks nog wel wil.